Ik heb het boek Novecento gelezen van Alessandro Baricco.
Het boek gaat over een schip dat van Europanaar Amerika vaart. Op het schip zijn verschillende klasse aanwezig. Zo
zijn er heel rijke en heel arme mensen aan boord. Een dag vindt Boodmann
(iemand van de bemanning) een pas geborene terug in een doos. Met opschrift
T.D. Lemons, Danny Boodmannvoegde er
nog Novecento en zijn eigen naam aan toe. Zo kreeg de zuigeling als naam, Danny
Boodmann T.D. Lemons Novecento. Danny werkte nog exact acht jaar, twee maanden
en elf dagen als matroos. Tijdens een storm kreeg hij een katrol tegen zijn
rug. Novecento was toen nog maar een kind, in de acht jaar dat hij leefde had
hij nog nooit het schip verlaten. Hij mocht niet van Danny, hij had schrik dat
Novecento zou worden opgepakt omdat hij nooit is aangegeven. Met andere woorden
bestaat Novecento officieel niet. Na de dood van zijn vader begint hij met
piano te spelen. Zijn klanken worden gehoord door de passagiers. Deze worden
emotioneel van het piano spel, ze hebben nog nooit zoiets moois gehoord.
Novecento krijgt een vaste baan als piano speler op het schip. Al snel gaat de
ronde op het land dat hij de beste pianist is ooit. Zo daagt Jelly Roll Morton
hem op een dag uit voor een duel. Omdat Novecento niet op het land komt, gaat
Jelly aanboord. Het wordt een spannend duel, maar uiteindelijk wint Novecento tot
ongenoegen van Jelly.
Tot zover de een korte inhoud, Novecento is een vlot lezend
boek dat ik zeker zou aanbevelen. Het is geen boek dat je moet lezen voor de
spanning, maar eerder voor de ontspanning. Novecento is geschreven als een
monoloog wat het lezen aangenamer maakt. Het inleven in het boek gaat vlot
doordat het geschreven is in monoloog. Het is een ideaal boek om mee op de
trein te nemen als je een verhaal in één keer wilt uitlezen. Het thema van het
boek is niet zwaar, hierdoor heb je weer een troef voor een aangename
ontspanning. Het verhaal speelt zich af vlak voor en tijdens wereldoorlog I. Ik
zou het boek zeker aanraden om eens te lezen. Carlyn Pollenus