Het boek dat ik heb gelezen, heet: 'De ondraaglijke lichtheid van het bestaan'. Het is geschreven door Milan Kundera.

‘De ondraaglijke lichtheid van het bestaan’ is geen gewoon boek. Het is een verhaal met korte intermezzo’s van de schrijver waar hij een (filosofische) uitleg geeft over een begrip of zaak die in het verhaal voorkomt. Zo wijdt hij bijvoorbeeld vijf pagina’s aan het woord ‘kitsch’. Dit kan misschien irritant zijn, maar het zette mij wel aan tot nadenken. Na een intermezzo gaat het verhaal weer verder.

De auteur wisselt soms ook van protagonisten, maar Tomas en Tereza zijn toch het prominentst aanwezig. Hun verhaal is zeer aangrijpend en het sleurt je mee. Het is een verhaal over liefde, seks en vriendschap, een combinatie die bijna altijd vonken geeft.

Ook de tijd waar het verhaal zich in afspeelt vond ik geslaagd. Het speelt zich af tijdens het communisme in Tsjecho-Slowakije. Dat is een tijdperk dat ik sowieso al zeer interessant vond, maar na het boek gelezen te hebben nog meer. In plaats van enkel feiten te kennen over die periode, leer je nu ook echte gevoelens kennen van mensen in die periode.

De titel is heel filosofisch en dat sprak mij wel aan toen ik de lijst met toegestane boeken doornam. Ik wou wel eens iets uitdagends lezen en ik denk dat Milan Kundera daar wel in geslaagd is. Mede dankzij zijn filosofische intermezzo’s die ik wel interessant vond. Desondanks las het verhaal vlot en was het niet te moeilijk om te volgen, wat ik altijd een pluspunt vind aan een boek.

Op een schaal van één tot en met tien zou ik dit boek een negen geven. Meer van dit alstublieft!