Ik heb een les van wijsbegeerte gevolgd. De les ging vooral over de filosoof Kant en zijn tegenhanger Hegel. De les was niet zo moeilijk als ik verwacht had en ik kon goed volgen. Af en toe kon ik mij niet meer concentreren, maar dat kwam door de duur van de les. Twee uur les volgen is veel langer dan ik verwacht had. Nu hebben wij 50 minuten les van een vak, maar dit is in het hoger onderwijs anders. Het vak wijsbegeerte krijgt bijna iedereenop de universiteit. Het is een algemeen vak. De leraar die het vak wijsbegeerte gaf, was heel enthousiast over zijn vak. Hij gebruikte veel lichaamstaal en verhief zijn stem vaak. Hij bleef niet op één plaats staan, maar liep door de hele aula. Volgens mij had hij de aandacht van de meeste leerlingen want er werd niet veel gepraat.
Een andere les die ik gevolgd had, was economische geschiedenis. Deze les ging ook door in een aula, maar een veel kleinere. Er waren weinig studenten aanwezig, maar ze waren wel goed aan het opletten. De leraar begroete onze school vriendelijk en ging gewoon verder met zijn les waar hij de vorige keer geëindigd was. De les ging over de sociale revolutie van de negentiende eeuw. Er was toen veel armoede. Dit kwam door lage lonen, lange werkdagen en arme arbeidsomstandigheden. Door deze slechte omstandigheden waren er veel reacties. Zo kwam bijvoorbeeld het marxisme en het paternalisme. Kort samengevat betekent paternalisme dat er ondernemers zijn die binnen hun eigen context hun eigen sociale omgeving en arbeidsomgeving verbeteren. De analyse van Marx toont dat er fundamentele spanningen zijn door de slechte economische situatie. Dit was een kleine samenvatting van de leerstof van de les economische geschiedenis.
