Om even verder te gaan op waar we vorige blog gebleven waren. De plannen voor het weekend waren snel ingevuld, toen mijn blog eenmaal geschreven was Ik ging mijn buurman van 2 kamers verder gaan vragen of hij samen wou gaan eten. Reden? - Dan moet ik niet alleen door het donker naar de school - Dan moet ik niet alleen eten - Dan leerde weer iemand nieuw kennen - Dan moest hij ook niet alleen eten - Dan konden we plannen maken voor het weekend Als dat geen goede redenen zijn, dan weet ik het ook niet hoor ^^ Maar zogezegd zo gedaan. Op weg naar zijn kamer, wat maar 5 stappen is, was ik aan het denken wat ik zou kunnen doen, dat weekend. Maar had geen flauw idee. Toen ik klopte en er niemand iets zei, ging ik maar binnen. De muziek stond luid (lees: heel luid) en hij had mijn 7 klopjes niet gehoord.
Na de vraag om te willen gaan eten, vroeg hij wat mijn plannen waren. Euhm.. Ik weet het eigenlijk nog niet. Die van jou? Ah, ik kan gratis met de trein naar Vejle en ga een vriendin gaan opzoeken. Hebde anders geen zin om mee te gaan? Een gratis trein?? Dat zeggen we niet af. Ja, tuurlijk. Enneuh, hoe gaan we naar het station? Ahh, met de fiets. Maar ik heb hier wel geen fiets staan eehh. Niet erg, ik heb er hier twee, mijn ouders hebben er vorige week een gebracht voor mij, maar ik had er al een staan. Ahja, ok dan :)
Om 20.30 waren we dus met de fiets op weg naar het station. Handig, het gaat allemaal berg af. Shit, ik moet dat straks ook weer allemaal berg op fietsen.. Damn you! Uiteindelijk ons nog moeten haasten voor de trein, we waren een beetje te laat vertrokken. Eenmaal op de trein zaten we nog op de verkeerde zeteltjes, we hadden niet gezien dat deze geboekt waren. Ja mensen, in Denemarken kunt ge u treinzitje reserveren. Na zo'n 50 minuten in een comfortabele trein en een gesprek over Duitsland vs Belgie, kwamen we aan. Daar stonden die meisjes al ons op te wachten en gingen we naar een bar.. Chill. Toen we aankwamen werd er in die bar alleen maar SCHLAGER gespeeld Waar gaat de wereld naar toe??
Rond een uur of 2 in de nacht gingen we op weg naar het station, want een kwartier later vertrok onze laatste trein en die moesten we dus halen. De trein was leeg, logisch als ge midden in het feestgebeuren weggaat om je trein te halen. Waarom ligt alles in Denemarken zo ver uit elkaar?? Ik was al blij dat ik gratis met de trein mocht rijden Dus kmocht eigenlijk niet klagen! Rond een uur of 3 kwamen we toen aan in Aarhus Station. Zeg niet in welke staat, want onderweg hadden we allebei moeite om onze ogen open te houden. Hop op onze fiets en richting Hojbjerg.. Eerste stuk viel best wel nog mee, het ging niet te zwaar in de lucht.. Maar dat tweede stuk.. Letterlijk DOODGAAN op je fiets. Het bleef maar berg op gaan, er kwam geen einde aan. En het was niet lichtjes in de lucht gaan, neenee. Meteen heel erg. Ok, Julie, dat had je moeten weten. Aarhus ligt in een dal, en als je in het doorgaan serieus berg af vliegt, dan weet je dat je dat nadien ook weer terug moet doen. Grmmmbbbl
De zaterdag had ik afgesproken met R. en K. om iets te gaan drinken in't stad en mij een mini-tourke te geven. Dat was rond een uur of 11. Maar als ge de ochtend maar om 5u in je bed bent gekropen en om 9u opnieuw moet opstaan om je klaar te maken en de juiste bus te zoeken, dan doet dat pijn. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en was het een leuke middag en nieuwe moed om verder te gaan in Denemarken. Die avond zat ik vroeg in mijn bed!
Zondagmorgen was het dan rond 10u een spannend moment. We gingen uittesten of Skype werkt in het zaaltje waar het elke zondagmorgen koor is. Jahaaaaaaaa, er is Skype... Neeeeeehheeeeeee, de kwaliteit s*ckt.. Damn! Maar ik heb tenminste mijn lieve koorvrienden terug gezien en gehoord en het was best wel lachen.. =) Lang leve Skype en mijn koor.. Voor de rest van de dag, was het zowat een luie dag. Veel op youtube gezeten en hier en daar een beetje schoolwerk gedaan. Maar het was dus vooral rusten om de schade van de vrijdag in te halen
Ik ging mijn buurman van 2 kamers verder gaan vragen of hij samen wou gaan eten.
Waar gaat de wereld naar toe??
Dus kmocht eigenlijk niet klagen! Rond een uur of 3 kwamen we toen aan in Aarhus Station. Zeg niet in welke staat, want onderweg hadden we allebei moeite om onze ogen open te houden. Hop op onze fiets en richting Hojbjerg.. Eerste stuk viel best wel nog mee, het ging niet te zwaar in de lucht.. Maar dat tweede stuk.. Letterlijk DOODGAAN op je fiets. Het bleef maar berg op gaan, er kwam geen einde aan. En het was niet lichtjes in de lucht gaan, neenee. Meteen heel erg. Ok, Julie, dat had je moeten weten. Aarhus ligt in een dal, en als je in het doorgaan serieus berg af vliegt, dan weet je dat je dat nadien ook weer terug moet doen. Grmmmbbbl 
