Dat tweede telefoontje gisteren is er dus niet meer van gekomen. Tegen 22u45 heb ik hem maar gesmst om te vragen hoe het zat... Hij antwoordde dat hij in een druk gesprek zat en morgen (vandaag dus) wel zou bellen. Ik ben dus al de ganse dag op mijn gsm aant kijken he... Ik weet dat hij vrij is vandaag, dus er is geen reden waarom hij pas 's avonds laat kan bellen. Ik heb hem wel gevraagd om pas na mijn werkuren te bellen, ma toch heb ik vandaag al 150 keer op mijn gsm gekeken. En ik ben al de hele tijd in tweestrijd... Ik wil hem smssen, want vandaag wil ik echt effe bijpraten... Er is veel gebeurd op het werk en dat wil ik hem graag vertellen, zodat hij mee is als hij terugkomt... Ik wil ook gewoon weten dat alles goed is en gewoon zijn stem effe horen. Ik mis hem echt! Ik wist niet dat ik in staat was tot iemand zo hard missen. Ons verhaal is weliswaar heel apart en da ga ik hier nie helemaal typen... Ma ik mis hem dus echt wel fel! Ma dus langs de ene kant wil ik hem smssen zodat ik zeker ben dat we vandaag bellen, maar langs de andere kant wil ik dat hij mij uit zichzelf een smsje stuurt om te bellen. Ik heb tot nu toe elke dag als eerste gesmst en ik wil nie 'hangen', ik wil nie dat hij me vervelend gaat vinden... Zware tweestrijd dus! Op dit moment heb ik me voorgenomen dat ik rond 20u15 toch maar zal smssen... Als hij dan aangeeft niet te kunnen/willen bellen, weet ik het tenminste... Nu blijf ik maar wachten, das ook niks he! Komt nog bij dat ik overmorgen op vakantie vertrek naar het buitenland. Ik maak me nu al zorgen over hoe het dan moet... Ik moet elke dag iets van hem horen, dus ik heb mijn vriend al laten verstaan dat er ook gebeld zal worden vanop vakantie... Ik hoop dat ik daar straks of morgen afspraken rond kan maken, dat we een uur afspreken of zo... Eventueel tijdens zijn pauze, want als ik 's avonds op de dijk aant wandelen ben, hoor ik mijn gsm nie altijd... Ik heb nog nooit zo afgeteld naar het einde van mijn vakantie... want dan zijn we over de helft van de maand... En normaal gezien ga ik dan ook dagje naar zee... Als die pipo dan een dag vrij krijgt tenminste... Ik hoop het zo!
Gisteren toch maar op mijn tanden kunnen bijten tot half 10... Toen ging het niemeer en zoals ik al verwachte... Geen antwoord. Ik sus mezelf met de gedachte dat hij nog aant werken is en blijf eigenlijk kalm. Het is pas tegen 11uur dat ik toch lichtjes zenuwachtig word... Maar ik besluit niet te smsen en af te wachten tot morgen. Man, wat kost mij dat moeite! Ik word echt ongerust, er zal toch niks gebeurt zijn he? Dan zou ik toch wel al iets gehoord hebben? Hij is misschien al in slaap gevallen, want gisteren had hij niet geslapen... Zo probeer ik mezelf te sussen, maar heel eerlijk... dit werk voor geen meter! Groot is dan ook de opluchting als ik om half 12 nog een sms krijg om hem te bellen. Ik slik mijn tranen weg en gebruik als uitvlucht voor mijn gebroken stem dan maar dat ik eigenlijk in slaap was gevallen op de zetel. Alles is goed daarachter... Hij heeft weer een knappe jongen gespot op de camping (dit was zaterdag ook al het geval) Alles is in orde, hij amuseert zich wel. De communicatie met collega's is nog wat zoeken, maar dat loopt wel los. Hij vindt het er nog altijd fijn een heeft nog geen last van heimwee, al houdt hij er wel rekening mee dat dit gaat komen. Hij zegt dat ik niet moet smssen, dat hij me sowieso zou gebeld hebben. Na zijn werk belt hij eerst zijn papa en daarna mij. Dus beloof ik dat ik elke dag wakker blijf tot ik met hem gebeld heb... Na mijn werk kon ik het echt niet laten... ik stuur een smsje met de mededeling dat mijn shift erop zit terwijl zijn tweede shift nog moet beginnen. Ik wens hem veel succes in deze hitte... Ik krijg hier geen antwoord op, had ik overigens ook nie echt verwacht. Maar dan, om 20u gaat mijn gsm... Hij belt... 'Nu al? Er zal toch niks zijn?', schiet door mijn hoofd en langs de andere kant denk ik ook: 'shit de avond wordt lang als hij nu al belt' Maar het telefoontje is maar heel kort, hij wil weten hoe het op mijn werk geweest is. Over zijn avonturen van vandaag wil hij straks pas vertellen. Rond 22u zou hij me smssen en dan bel ik hem terug. Ik ben benieuwd...
