Vandaag voor de eerste maal 'deftig' gaan winkelen, en dus niet maar 1 winkel vlug vlug binnen, maar... een hele namiddag En de aanwinsten zijn: 1 t-shirt en 1 pulletje, ik had nog veel meer willen kopen maar jammer genoeg liet mijn budget en mijn geweten dat niet toe...
Het was wel een super toffe buurt met hele leuke winkels: Corso di porta ticinese. Dus voor zij die een city-trip naar milaan plannen: AANRADER!
Nu, ik moet toegeven, ik had er echt wel nood aan. De voorbije week was echt wat te veel. 4 dagen van de 5 moet ik én op campus Bovisa zijn én op campus Leonardo. Dat is 's morgens 40 min onder baan, dan na de les in leonardo weer 40 min onder baan om naar bovisa te gaan, dan weer 40 min naar huis, dan weer 40 min terug naar bovisa voor italiaans les ( 3x per week van 18u15-20u15) en dan weer 40 min terug naar huis om pas om 21u te kunnen iets eten. Dus je kan je misschien wel voorstellen dat zoiets echt vermoeiend is. Ik had echt het gevoel dat ik achter mezelf aan het aanlopen was, continu van het een naar het ander en nauwlijks tijd om tot rust te komen.
Ik heb trouwens deze morgen mijn eerste les 'bewust' gemist, was gisteren pas om 21u thuis en moest er normaalgezien deze morgen al om 6u45 weer uit! En dat zag ik echt niet zitten... Dus om 8u15 opgestaan en dan om 10u15 naar de les geweest.
Ik zal mij wel nog wat beter moeten organiseren, nu is Sushila ( de vrouw bij wie ik inwoon) er nog en zij doet echt heel veel voor mij. S morgens staat mijn ontbijt al klaar, s avonds kookt ze en eten we samen (ook met Sita, de dochter). Dus een keer zij weg zijn (7 november) zal ik bovenop de lessen, de italiaans lessen en mijn eindwerk ook nog de boodschappen en de was en de plas moeten doen. Hoe ik dat in godsnaam ga rondkrijgen, geen flauw idee. Ik hoop dat we binnenkort dagen van 36u hebben ipv 24... Ik zal wel een oplossing vinden en een keer ik het wat meer gewoon ben zal dat ook wel niet meer zo zwaar doorwegen. (althans dat hoop ik)
Bovendien ben ik tot de vast stelling gekomen dat ik geen erasmus doe bij industrieel ingenieur, maar wel degelijk bij burgelijk ingenieur! Het zijn allemaal 5-jaars opleidingen, ook van de andere erasmus studenten, en dat is er wel duidelijk aan te zien. Alles is veel meer wiskundig onderlegd dan bij ons en dus alles behalve evident. Deze week had ik bvb de opdracht om de golfvergelijking (partiele differentiaalvergelijking in de 2e graad) op te lossen, ik wist echt niet hoe ik daar in godsnaam moest aan beginnen. En vandaag had de prof er niet beter op gevonden om ons zelf een programma te laten schrijven in Matlab... Ik bedoel maar, als erasmus geen uitdaging is dan weet ik het ook niet meer, zowel op intellectueel, sociaal als persoonlijk gebied. Ik ben hier nog maar 12 dagen, maar ik heb toch al heel wat 'testen' moeten doorstaan. Maar dit maakt natuurlijk deze ervaring ook zo waardevol... Dit kan je nergens leren, dit moet je zelf beleven.
Bon, de plannen voor vanavond, Nog een glaasje gaan drinken met virenden en dan a la casa.
Ik ben nu al een weekje in Milaan en hebben nauwelijks tijd om tot mezelf te komen. Altijd is er wel iets dat ik moet doen of regelen, en rust is daarbij niet inbegrepen!
Even schetsen hoe hectisch mijn voorbije week was: Maandag: Aankomst in Milaan, mijn nieuwe 'thuis' opzoeken en de auto uitladen. ( lees: 3 valiezen, een rek met kleren, brommer, fiets, kooi van Pedro (mijn vogeltje), schoendozen,...). Kortom de hele voormiddag bezig geweest met alles uit te laden en op zijn plaats te zetten. In de namiddag achter tickets vr PSV-inter(!!!) en ingangstest italiaans (testo di ingresso) op zijn italiaans (lees: lekker chaotisch, organisatie 0,00%). Op de weg daar naartoe word ik direct gedoopt in het spitsuur van het milanese openbaar vervoer! Eind goed, al goed: s'avonds lekker gaan eten met mijn ouders, Niels en Denis. En, niet te vergeten, mijn eerste nacht in mijn nieuw bed.
Dinsdag: Goed geslapen, kon ook niet anders, ik was kapot (op zijn minst 10 jaar ouder). Om 10u30 moest ik echter alweer op de campus zijn voor een introductiegesprek met het internationaal bureau. Het leek een eindeloze wachtrij, mr er kwam toch een einde aan. Ik kreeg wat uitleg en uiteraard was alles weer op zijn italiaans. Daarna een nieuwe wachtrij: voor een ESN-card (erasmus student network). Ondertussen is het 14u in de namiddag, razende honger en geen idee waar ik eten kan kopen... Dus dan nemen we (Niels, Denis en ik) de trein, dan metro om uiteindelijk op het meest toeristische plaats uit te stappen: Duomo. Daar iets gevonden om te eten en dan alweer de metro en de trein op om zo nr de supermarkt te gaan en inkopen te doen. We eten op het kot van Niels en Denis ( afspraak: zij koken 2x/week vr mij en ik 1x/week vr hen) en de pot schaft spaghetti bolognaise. Mr om 20u45 begint de champions league match en we vertrekken (na een kleine misse inschatting van het openbaar vervoer) eigenlijk veel te laat. Dus eenmaal uit de metro lopen daar nog 2 inter-fans, gelukkig anders hadden we het stadion nooit gevonden! En dan lopen maar... We komen uitgeput (ik althans) toe aan san siro en hebben juist de eerste goal van Ibrahimovich gemist! drama, drama... Nu, we zaten aan de goal van PSV en hebben dus de tweede goal van dichtbij kunnen bewonderen! Super sfeer in het stadion, alleen jammer dat ik niet verstond wat al die italianen rond mij aan het roepen waren... Na de match, alweer uitgeput, de taxi huiswaarts genomen (het is niet aan te raden om als meisje snachts alleen de metro te nemen).
Woensdag: Uitgeslapen. In de voormiddag gaan kijken vr een italiaans GSM-nummer. Uiteraard verstaan de verkoopsters geen woord engels en gelukkig is Sita (de dochter van de huiseigenares, 26 jaar) mee om mij te helpen. Na een uur heen en weer gebabbel ( verkoopster praat italiaans tegen Sita, Sita vertaalt in Engels vr mij, ik zeg wat ik wil in engels, Sita vertaalt terug in italiaans... enz... Dan in de namiddag gaan kijken vr een abonnement vr het openbaar vervoer, ik had nr 998 en het nr dat aan de beurt was 364... dus dat zegt genoeg veronderstel ik. Ik heb t wachten snel opgegeven. Vervolgens ben ik te weten gekomen dat enkele lessen deze week al begonnen en enkele volgende week (typisch italiaans: er zit echt nergens een lijn in!)... S'avonds eerste erasmus feestje in een van de mooiste discotheken van milaan, best wel de moeite...
Donderdag: Aangezien er in mijn lessenrooster wat overlappingen zijn was ik van plan een prof op te zoeken. Het was op de andere campus:Leonardo. Ik ben van het kastje naar de muur gestuurd geweest, met als resultaat dat ik na een hele voormiddag zoeken hem nog steeds niet gevonden had! In de namiddag had ik mijn eerste les, volledig in het Italiaans, gelukkig was het met veel schema's en tekeningen zodat ik toch redelijk kon volgen, Kennis gemaakt met 4 fransmannen en een turks meisje, best wel aangenaam... Het was deze avond mijn toer om te koken, dus boodschappen doen. Op het menu stond: escaloppe milanese ( gepaneerd kalfslapje met spaghetti en verse tomatensaus ( ik heb mijn best gedaan...) en brocoli. Daarna uiteraard afwassen, en dan nog een stapje gezet: eerste ontdekking gedaan: een super toffe buurt rond Porta Ticinese, veel leuke winkeltjes, toffe cafeetjes, jong volk... vr herhaling vatbaar. Ik ben trouwens met de brommer geweest en een niet te missen stadsplan!
Vrijdag: Vroeg opgestaan vr mijn 2e les, die net iets minder goed ging. De prof babbelde zo snel dat ik helemaal niets kon volgen... redelijk beangstigend, mr ik heb mij getroost met het feit dat de andere erasmus studenten ook niet konden volgen... In de namiddag hebben Denis en ik samen gepasseerd, het is te zeggen we hebben de brommer genomen en daarmee nr de duomo geweest: Denis aan het stuur en ik er achter met het stadsplan om te zeggen 'nu links', 'nu rechts'. Het verkeer in Milaan is zotjes: je zou het kunnen vergelijken met een kleine zelfmoord poging. Overal auto's, moto's voetgangers, overal wordt er geclaxoneerd. En bovendien zijn superveel straten sens unique, wat niet op dat stadsplan stond... We zijn ook nog tegen gehouden geweest dr de carabinieri, want mijn brommertje (50cc) heeft geen nummrplaat en in Italie hebben alle brommers een nrplaat... Dan maar beginnen uitleggen dat dan in belgio niet nodig is en al mijn papieren getoond, (uiteraard in het nederlands)... Ze hebben ons dan toch voordeel van de twijfel gegund en we mochten doorgaan. S avonds eens vroeg in mijn bedje gekropen, ik had er nood aan.
Zaterdag: In de voormiddag gaan kijken vr abonnement ATM (openbaar vervoer), en dan toch maar noodgedwongen gewacht tot het mijn beurt was. Maar mijn wachten werd beloond, en volgende week mag ik het afhalen... Dan nog wat zaken geregeld en wat mails verstuurd. S avonds gaan eten bij Denis en Niels en daarna zijn we samen nr een discotheek geweest, Quebola of zoiets. Het zag er allemaal niet zo zuiver uit, want normaal mag je niet roken in italia en hier was dat allemaal geen probleem... Het publiek was ook nogal vreemd, volgens mij een drugskot... Soit, niettemin was de muziek super goed en heb ik mij toch goed geamuseerd. Ter info: in Milaan is uitgaan heeeeeel duur, voor een drankje betaal je 10 à 15, gelijk wat je drinkt. Dus best geen watertje bestellen...
Zondag: Lang geslapen (het was vroeg in de morgen) tot mijn mama'tje mij heeft wakker gebeld... Was blij mijn ouders te horen en vanalles te vertellen. Dan naar huis geweest en de rest van de dag was ik niet veel waard, dus vroeg in mijn bedje gekropen. Bovendien moest ik maandagmorgen vroeg op...
Tenslotte, vandaag: Had al les om 8u15, dus om 6u45 uit mijn bedje ( ik heb 40 min nodig om nr mijn school te gaan! dit geeft miss een idee hoe groot Milaan wel is!). Om 16u15 zat mijn portie italiaanse les erop en dan nr huis geweest. Deze avond lekkere pasta gegeten, wat gekeken vr lesopdracht en deze tekst geschreven.
 "Very Happy"){kind=icon}
