Ik ben josee, 43jaar ik ben 17jaar gehuwd. Samen hebben we 2 schatten van dochters, Tessa 17jaar en Axelle 13jaar. Op 2februari 2008 werd er bij mij longkanker vastgesteld,operatie was niet mogelijk daar het moeielijk te bereiken was, maar gelukkig zonder uitzaaiingen.
Ondertussen heb ik chemo achter de rug en 33 bestralingen Op het moment zit ik in een studie en krijg ik spuiten tegen longkanker Op de hoop dat het aanslaat probeer ik nog zoveel mogelijk te genieten
heb vandaag het artikkel gelezen in dagallemaal, wat zou daar van waar zijn? DCA een wondermiddel tegen kanker of niet? Ik hoop dat het voor Rudy en Pierre echt werkt,en ze niet te veel bijwerkingen hebben of krijgen,want daar zou nog niet veel over geweten zijn. Onderzoek naar dit medicijn ,zou verschrikkelijk duur zijn. Maar wat is een mensen leven dan waard.
mijn blogje word regelmatig opgesmukt door mijn dochters,heb je wel gemerkt he! ik laat ze maar doen ,dat brengt er wat kleur in. heb eindelijk eens goed geslapen,zo goed dat ik mij overslapen heb, met alle gemor vandien,alles ging er dan ook hectisch aan toe vanmorgen, voel mij wel beter,wat slaap al niet kan doen he!
ben weer vroeg wakker,na wat draaien en keren besluit ik om dan maar op te staan. het ventje is al vertrokken ,naar zijn werk.en ik geniet nu van een goed bakje troost. ik hoop dat ik sevens nog wat kan rusten,anders ben ik straks weer uitgetelt , als iedereen thuis komt,en dat is niet zo leuk.
Wat gaat het weekend toch rap voorbij, zeker als je niet kan gaan werken,wat zou ik dat graag terug kunnen. nu lijken alle dagen zo gelijk,ik hoop dan ook in januari terug te kunnen starten, al was het maar halftijds . ik mis dan ook het contact met mijn mensjes(ik werk voor familliehulp). vandaag ga ik met men kids nog naar de manege paard rijden ,en dan zit het er weer op,voor vandaag. Ik wens jullie allemaal nog een fijne zondag!
Vandaag weer ziekenhuisbezoek voor mijn spuiten. br...ik die zo bang ben van spuiten,en dan nog 4 stuks. Mijn oncoloog vertelde mij dat ik de eerste vrouw ben dat die spuiten krijgt. Wat zou ik veel geld geven om niet die eerste te zijn. Voor de rest voel ik mij goed,heb ik nog veel plezier in alles wat ik doe ,en nog kan doen. Kortom ik heb zin om te leven!
Geef mij maar de lange avonden,avonden met licht en terasjes. Gezellig lang buiten vertoeven.Nu deze avonden hebben ook wel iets,maar toch heb ik het gevoel, dat ik meer in gedachten verzonken raak En welke gedachten! Vanavond ga ik die gedachten verdringen en met mijn meisjes lekker smoutebollen bakken, en laat ik de donkere avond aan mij voorbij gaan.
vandaag voor de derde keer om mijn spuiten, de spuitjes waar ik mijn hoop op gezet heb met een bang hartje vertrek ik sevens weer naar het ziekenhuis, weer een bezoekje van een halfe dag, als alles goed verlopen is,mag ik naar huis en ga ik er een rustige avond van maken
wat moet je moedig zijn om te kunnen kijken,ikzelf heb de moed niet gehad ,bang van die herkenbare punten,sterke mensen moeten dat toch zijn. Heb wel de voorstukjes gezien en voelde alwel dat ik dat nog niet ging aan kunnen vandaar de wijze beslissing om nog niet te kijken. Voel me vandaag redelijk goed, hopelijk blijft het zo nog wat.
Na lang treuzelen heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken, en heb ik een blog aangemaakt . Zo ga ik proberen om af en toe mijn angst en onzekerheden van mij af te schrijven