Wat wil je nog meer; bergen, wijngaarden, zee, strand en
rustig verkeer. Vandaag hebben we weer eens genoten van de mooie natuur in en
rond Kaapstad.
Zijn vanmorgen helemaal naar Hermanus gereden om
walvissen of haaien te spotten. Onderweg nog een andere pinguïnkolonie gezien
en fotos gemaakt van de aanwassende golven die te pletter slaan tegen de
rotsblokken Mooi !!! Hier kunnen wij van genieten en heel de wereld vergeten
(tot we gestoord worden door een sms van Ghislain. Nee hoor, blij dat anderen op
dat moment wél aan ons denken!).
Hoe dichter we Hermanus naderden, des te dichter werden
de wolken boven de zee. Tenzij de walvissen of haaien een fluovestje (rog.)dragen,
zullen we ze niet kunnen zien. Dan maar een overdekt terrasje met een warme
koffie en deze tekst al op een papieren servet schrijven. Nog even door het
stadje kuieren en dan maar teleurgesteld terug. Goddank langs dezelfde mooie
kustweg, dus dat maakte het weer goed.
Hemeltje ! 05.30 u. en de wekker loopt af (noemen ze dat
vakantie?!).
Vanmorgen dus vroeg vertrokken naar Fairy Glenn safari
in Worcester.
Fijn zo buiten het seizoen op vakantie; er is nergens
veel volk !
Dus ook hier weer in een jeep, truck, met maar 14 mensen
en weer een geweldig goeie (vrouwelijk) gids (ranger).Hobbeldebobbel doorheen
het rotsachtig landschap. Alleen goed voor mensen met goei schokdempers (denk
ik dan, en ben ik blij met mijn maatje meer).
Enja, we hebben ze bijna allemaal gezien, the big five !
De olifant, buffel, neushoorn, leeuw en luipaard (deze niet). De springbokken,
de struisvogels,
Na een gratis lunch, terug richting Somerset.
Vanavond waren we echt moe, maar tevreden. Dit was onze daddys
day, want de safaritour was iets waar Stefan naar uitkeek.
Vanmorgen de wekker om half zes laten aflopen, want we
werden tijdig verwacht in het centrum van Kaapstad voor een rondleiding in een
township (=krottenwijk).
Het busje stond ons op te wachten en weer waren we de
enige gasten. Het werd dus een privé rondleiding. De vrouwelijke chauffeur én
gids vertelde dat ze zelf afkomstig was uit deze township en gaf in een
vloeiend Engels uitleg over het ontstaan ervan. Ze reed ons eerst nog even
langs het museum van district six en bracht ons daarna naar township Langa(
geboortedorp van Anele) (er bestaan verschillende in Kpst).Daar nam gids Sigi
het van haar over. Hij wandelde met ons door de straatjes, sommigen niet eens
verhard, met allerlei afval op de grond. We mochten de binnenkant van zulk een
krotbekijken.Het was inderdaad zoals in de boekjes staat;
je voelt je daar echt een gluurder. Onaangenaam gevoel. Terwijl wij, twee
blanken met hun gids, door de straatjes wandelden, werden we door de ouderen
nagekeken of door spelende kinderen nagelopen. (volgens mij werden die door hun
ouders naar ons gestuurd, in de hoop geld van ons te krijgen. Ze stuurden de
meest schattige kleine zwartjes om op ons gevoel te werken ?) In de
kinderopvang mochten we ook even binnen. De kinderen en hun begeleidster
begonnen spontaan (?) een Afrikaans lied te zingen.
Hier zijn is een aparte ervaring, vol gemengde gevoelens.
Zij leven zo echt, dat klopt, maar ze slaan er munt uit, wat hun goed recht is,
maar hoe authentiek is dit bezoek dan nog?...
Terug in het centrum van Kpst hebben we nog even een
terrasje meegepikt, want het was ondertussen heerlijk warm geworden. Zo warm
zelfs dat we bij onze terugkeer in de BB in het zwembad doken. De eigenaars
waren die dag ook weg, dus we moesten ons voor niemand generen.
Deze avond moeten we weer vroeg in bed, want morgen
worden we om 8 uur in het safaripark verwacht en het is eerst nog bijna 2 uur
rijden. Dus tel maar even lang geleden dat ik nog zo vroeg op moest.
De dag begon prachtig met een ontbijt op het terras. Wij
zijn de enige gasten hier, de eerste 4 dagen toch, dus we worden hier vreselijk
verwend. Het eten is teveel om op te krijgen. Vanmorgen heeft de heer des
huizes zelfs eieren met spek voor ons gebakken. Ook de reservaties voor een
bezoek aan het safaripark of de township wordt hier voor ons geregeld. Eén
telefoontje van hen en het is in orde!
Het beloofde een warme dag te worden, dus een beste
gelegenheid om langs de kustroute naar de pinguins en Kaap de Goede Hoop te
rijden. En mooi !!!
Soms deed het ons zelfs denken aan het zuiden van
Frankrijk. Wat we vandaag zagen, net als gisteren, strookt helemaal niet met
het beeld dat wij van Afrika hebben. Kaapstad is een echt een grote stad met
veel toeristen en langs de kust kleine kuststadjes en mondaine huizen. De enige
tekenen van armoede zijn de mensen uit de townships die langs de grote wegen tevoet
naar of van hun werk wandelen. Je moet ze goed in t oog houden, want ze steken
zomaar de drukke (auto)-weg over. Levensgevaarlijk !
Neen, totnutoe hebben wij ons nog niet onveilig gevoeld.
Of wacht, toch even. In het park op de weg naar de Kaap
werden we door de vele borden gewaarschuwd voor de bavianen. We hebben ze van
dichtbij gezien en inderdaad de auto naast ons reed met de ramen open. Plots
sprongen twee bavianen aan het raam in De blik van de twee kinderen
vreselijk of ze gewond geraakten, weten we niet. De parkwachters waren net in
de buurt en kwamen aangelopen. Dat was even schrikken, maar ja, ze waren
gewaarschuwd, niet ?
Enfin, ik ga jullie laten meegenieten van de fotos. Laat
iedereen weten dat het ons goed gaat.
Beste vrienden hier kan je lezen en bekijken wat we in
Kaapstad en omgeving allemaal beleven.
Maandag, 1 april 2013
Neen, het is geen aprilgrap, we zitten inderdaad aan de
andere kant van de wereld.
De vluchten verliepen vlot, gemakkelijke aansluitingen en
smakelijk beziggehouden gedurende al die uren. Ondertussen konden we films
bekijken, kiezen uit de allerlaatste nieuwe, ieder voor zich, op een klein
scherm. Of muziek beluisteren, Eigenlijk een gek zicht, zoveel mensen elk met
hun eigen koptelefoon zitten kijken, luisteren of gamen
Rond 11 uur landden we in Cape Town, kleine luchthaven,
proper en weinig volk en al meteen een eerste knappe vriendelijke zwarte
douane. Jaja, ik zeg zwarte. Neger is hier een scheldwoord.
Jammer genoeg was ook de lucht gekleurd. We werden welkom
geheten met een Belgisch regenweer. Dit om je meteen thuisgevoel te geven of de
overgang is te vergemakkelijken.
Met onze kleine huurwagen (Chevrolet spark, voor de
autoliefhebbers) dan maar naar onze B&B.
Dat was even aanpassen voor Stefan, want ze rijden hier
links, Dus dubbel opletten geblazen !
Het onthaal van onze gastheer ging gemoedelijk. Een echte
Limburgse tongval !
Dinsdag, 2 april 2013
Een top-dag
Letterlijk en figuurlijk.
Vanmorgen, na een uitgebreid ontbijt, vertrokken naar
Kaapstad-centrum, zon driekwartier rijden.
Het weer was heerlijk, 24°. (onze eerste top)
Bij de haven een kaartje gekocht voor de
citysightseeingbus. Lekker gemakkelijk. Je stapt op een dubbeldekbus, laat je
rondrijden langs de belangrijkste plekken en gebouwen van de stad en als je zin
hebt om iets te bezoeken, stap je gewoon even af en stapt een tijdje later op
dezelfde plaats weer op om je tour verder te zetten. We hebben meteen het Koopmans-De
Wethuis bezocht en geflaneerd door de autovrije straatjes met allerlei
kraampjes met prullaria.Slenteren langs de verschillende marktpleintjes en
weer terug de bus op richting Tafelberg. Dankzij het mooie weer vandaag, konden
we met de kabelbaan tot helemaal boven, on the top of the world! Het waaide
wel erg, daarboven, maar het uitzicht was het meer dan waard. (onze tweede top)
Dan maar terug de bus op en je vergapen aan de sjieke
appartementen langs de mooiste stranden van Zuid-Afrika. Wat een tegenstelling
met de 20 km lange krottenwijken, langs de autoweg naar Kaapstad !!
En de dag kon niet meer stuk, toen we na lang zoeken het
Belgisch restaurant Den Anker gevonden hadden. Ik hoef jullie zeker niet te
vertellen wat ik daar gedronken heb ?! Jawel, ne Westmalle dubbel. Ze hadden er
zelfs mosselen! (onze derde top)
Ze reed ons eerst nog even
langs het museum van district six en bracht ons daarna naar township Langa(
geboortedorp van Anele) (er bestaan verschillende in Kpst).
Daar nam gids Sigi
het van haar over. Hij wandelde met ons door de straatjes, sommigen niet eens
verhard, met allerlei afval op de grond. We mochten de binnenkant van zulk een
krot
