“CARPE DIEM”...PLUK, het is gratis, alleen je bepaald zelf wat je plukt...DE DAG is rijk, alleen je bepaald zelf hoe rijk die wordt.
19-04-2014
NMBS - Oud-Heverlee - Florival - 17 april 2014
NMBS - Oud-Heverlee - Florival - 17 april 2014
Een
pracht van een wandeling in de vallei van de Dijle, we starten aan het station
van Oud-Heverlee. Het Heverleebos, t Zoet Water met de Minnebron, Kouterbos en
de Doode Bemde staan op het programma in de voormiddag, in Sint-Joris-Weert
maken we in de Rapte tijd voor onze knapzak! In de namiddag staat het
natuurreservaat Grootbroek op het programma, om via Nethen landelijk te
eindigen aan het station van Florival. Bedankt Johan, alles was o.k.
Haasje-over tussen Waals-Brabant en Henegouwen in het stroombekken van de Zenne
en zijn zijriviertjes.
Op deze tocht zwerven we in de meest westelijk uithoek van Waals-Brabant
en in de nabijheid van Henegouwen en het Vlaamse Pajottenland. We lopen
doorheen een licht glooiend landschap van beekvalleien (die de Zenne voeden),
weiden, akkers en uitlopers van Henegouwse bossen. Het is rustig wandelen op
rechte kerkwegels, hobbelige kasseistroken, dwars doorheen malse weiden, zachte
bospaden en stroken verkeersluwe asfalt. Een paar keren strekken we de
kuitspieren op een nijdig klimmetje.
We lopen
door vier dorpen: Hennuyères (deelgemeente van het Henegouwse Braine-le-Comte),
Virginal-Samme (deelgemeente van het Waals-Brabantse Ittre), Quenast
(deelgemeente van het Henegouwse Rebecq) en Rebecq-Rognon. De heuvellende
streek rond Tubise (Tubeke), Rebecq (Roosbeek), Ittre (Itter), Nivelles
(Nijvel) en Braine-le-Château (Kasteelbrakel) wordt ook wel het Roman Païs (het
Romaanse Land) genoemd, een verrassend stukje Wallonië met heelwat erfgoed in
een groen kader en dit op nauwelijks 20 km over de Taalgrens (tekst: Midweekstappers)
NMBS& Grupont Poix-St.-Hubert 07 april 2014 Een
wandeling in de vallei van de Lomme, een groot brok natuur, meer is niet nodig
voor een geslaagde wandeling. Het weer was ons zeer wel gezind en s middags waren
we in Mirwart in een hotelletje welkom voor onze picknick.
Na
een lang verblijf in Zuid-Spanje zijn we terug in t land! Een
eerste wandeling zit er inmiddels weer op, dan nog wel in het buitenland! Ja ,
Lille of beter Rijsel, hoofdstad van Frans-Vlaanderen ligt net over de grens,
een groeipool, een stad met heel veel groen, genoeg om er een wandeling te
maken van 20 km onder deskundige leiding van den Dani. Klik maar even op de
onderstaande fotolink en geniet maar mee.
Volgende week zondag zijn we terug in Belgenland,
dinsdag was de laatste wandeling. Een tochtje aan een van de mooie kusten van de
Costa Calida en bij een zomers weertje, meer konden we niet verlangen! Op de
bijhorende link kan men nog even nagenietenbij enkele fotos.
Hallo Belgen, op 3 april ben ik er terug bij voor
een eerste wandeling met de GR-midweek, ik kijk er al naar uit!
De vrijdag wandeling start ditmaal in Bolnuevo, we
lopen richting west tot aan Villa Garcia. De GR92 laten we links liggen en
volgen een pad er evenwijdig aan die wat meer landinwaarts ligt. Aan het keerpunt
Villa Garcia volgen we het pad die de kustlijn volgt. De kleine strandjes
onderweg zijn voorbehouden voor de naturisten, en ja hoor, het mooie weer en de
hoge temperaturen lokten al enkele mensen die uit de kleren waren gegaan. Dit geef
ik enkel mee om aan te tonen aan de Noordelingen hoe goed we het hier hebben.
Ik bedoel daarmee wel degelijk het WEER!!!
De wandeling volgt dit maal de GR 92 of "El Litoral",
dus niet in de bergen deze keer! Het werd een heen en terug wandeling, want een lus
maken is hier niet eenvoudig of men moet heel veel kilometers lopen.
Niettegenstaande we aan zee lopen en niet in de bergen wordt het een stevige
wandeling, vlak is het niet, de hellingen zijn wel korter, maar soms veel pittiger.
Op een terras, op een prachtig locatie, bij een dorstlesser genieten we even na
van een terug geslaagde dag. Dank aan Ludo, onze tochtleider. Op onderstaande fotolink kan men meegenieten van
een prachtige natuur en landschappen.
Collado Manguete Collado Blanco Casas de
Malvariche - Pedro Lopez Collado Manguete
Terug een wandeling in het prachtig natuurgebied
Sierra Espuña, ditmaal in het noordwestelijk deel. We starten terug aan de
Collado Manguete maar vertrekken er in tegengestelde richting dan twee weken
geleden en dalen naar Collado Blanco en Casas de Malvaniche. We verdwijnen
zowaar een eind tussen de bomen en struiken om dan terug te klimmen naar de
Pedro Lopez (1568 m) onderweg worden we met verschillende kuddes moeflons
geconfronteerd. Bedankt Ludo, het was terug een pracht van een wandeling.
Barrancos de Gebas, onder wandelaars gekend als
het maanlandschap, mij leek het meer op een woestijnachtig gebied. Inderdaad,
het is een grillig landschap gevormd door de natuur, een prachtig wandelgebied.
Het werd gevormd door het terugtrekkend water en de Rambla del Algeciras is het
laatste restant. In het lager gedeelte van de droge rivierbedding werd
een dam opgetrokken, waardoor een stuwmeer ontstond en het hel blauwgroene
water een prachtig contrast vormt in het landschap. Naar het eind van de wandeling lopen we eerst door
een zeer grote sinaasappel - en mandarijnenplantage om te eindigen met de amandelen
die nu prachtig in bloei staan.
Ditmaal een wandeling aan de oostkant van het
Parque Regional Sierra Espuña, richting de vlakte waar men volop amandelen kweekt,
in de driehoek Murcia Mula - Alhama de Murcia. Eveneens krijgen we zicht op
de Barrancos de Gebas een prachtig gebied die we in de komende weken zullen bewandelen,
hopelijk staan de amandelbomen dan volop in bloei!
De wandeling start aan de kleine vissershaven van
Portmán, een dorp in de mijnstreek Sierra Minera waar vroeger ijzererts ontgonnen
werd. Na een kort bezoek aan het strand vertrekken we richting vuurtoren en
klimmen langs de kliffen naar Monte de las Cenizas in het Parque Regional
Calblanque. Boven op de heuvel werd er rond de jaren dertig van de vorige eeuw
een Batería militar geïnstalleerd ter verdediging van de haven van Cartagena,
twee enorme kanonnen zijn er de stille getuigen van. Vanaf hier heeft men ook
een mooi zicht op La Manga en de Mar Menor, een binnenzee gevormd door een 22
km lang smal schiereiland. Over een Romeinse weg dalen we terug af naar onze
wagens bij het vissershaventje, maar genieten er nog eerst na van onze
wandeling op een terras met een , in de zon.
Een eerste wandeling met de mensen die ook op vrijdag
genieten van de mooie natuur, is een geslaagde dag geworden. Het werd een tocht
van iets meer dan 18 km in het Parque Regional Sierra Espuña. We vertrokken
in La Perdiz (de patrijs) op ongeveer 700 meter hoogte en via Valle de Leiva
richting Collado Blanco (1250 m) en Collado Manguete (1380 m). Op deze hoogte
treft men hier nog verschillende resten van Pozos (ijskelders) aan, sommige
zijn nog redelijk intact, maar verschillen wel in grote, een was wel redelijk
groot van afmeting. We stapten verder richting Collado Bermejo om dan af te
dalen naar Fuente del Sol en La Perdiz. In het plaatselijk restaurant genoten
we nog van een canja of een café con leche en wat tapas. Wat het weer betreft,
geen regen, maar in de voormiddag wel wat last van nevels of met andere
woorden, we liepen soms in de wolken, letterlijk en figuurlijk!!!
Het werd weer even stil op mijn blog. Ja, we zijn
intussen al vier weken vertrokken richting Zuid-Spanje en blijven hier nog tot
volgend jaar eind maart.We genieten van het wat warmer weer en
de lager luchtvochtigheid, beter voor onze ouder wordende knoken! Stil zitten doe we zeker niet, er staan al heel
wat wandel- en fietskilometers op de teller en genieten er van de natuur en de
prachtige dorre landschappen, typisch voor Zuid-Spanje. Op de onderstaande fotolink enkele impressies van
de streek alhier!
GR-bustocht & Fresnicourt-le-Dolmen La Thieuloye 20
oktober 2013
Proeven van een steeds wisselend panorama door het lichtgolven
landschap, als een dobberend schuit op kabbelend water. Genieten van een
voelbare stilte of het bidden van een torenvalk boven een kalkrijk akkerland en
daarbovenop altijd en overal een bonjour messieurs. Onderweg op de GR 127:
een Grote Routepad vanuit Atrecht in de richting van de zilte zee.
Omdat het piekkleine dorpje Fresnicourt geen herberg heeft
trekken we de stapschoenen aan in Estrée-Cauchy aan de D312. Een mooie veld- en
bosweg brengt ons, gelukkig te voet naar het dorpsplein van Fresnicourt-le-Dolmen.
Achter het kerkje wacht ons een stevige klim om de aansluiting
met de GR 127 op te zoeken. Nu gaat het op en af aan de rand van een
golfterrein in het Forêt Domaniale dOlhain. Een sublieme boswandeling op een
van de heuvelkammen van Artesië. Voor de middagpauze verlaten we wit-rood en
zoeken het cafetaria op van het Parc Départemental de Nature et de Loisirs. Eén
en al groen. De verharde wegen rond en tussen Gauchin-Légal en Hermin laten we
links liggen en zoeken opnieuw aansluiting in Rebreuve-Ranchincourt. Eerst een
ommetje langs het kasteel en nadien brengt een opeenvolging van veldwegen ons
langs een lichtgolven akkerlandschap en door la Comté: een klein dorpje tussen
de velden waar de huizen zomaar in het rond gestrooid zijn maar met een belangrijke
industriële vestiging. Langs een oude spoorwegbedding verlaten we de GR 127 om
aansluiting te zoeken met de D 941 N41 waar de bus ons opwacht. Een stevige
dorstlesser volgt. (Tekst: GR / Griffel)
We verlaten de trein in Wevelgem en stappen
richting Aalbeke, waar we na 10 km onze knapzak aanspreken in het bij velen gekende
café De Smisse. Na de middag verder via de GR5A richting Bellegem, waar we
opgewacht worden door de gidsen voor een rondleiding door de brouwerij en
bezoek aan de brouwerijtoren met het bezoekerscentrum De Brett. Als afscheid
krijgt ieder nog een geschenkpakket.
Een wandeling van 26 km, test knie geslaagd,
ondervind geen hinder meer!
Terug naar de NATUUR, dit was inderdaad zo, het
Hageland is en blijft een prachtige streek om te wandelen. De kringwandeling
start in Nieuwrode en we maken gebruik van het wandelnetwerk, toch zien we
regelmatig wit-rood van de GR512 of geel-rood van de Streek GR Hageland. Op ons
pad, Kasteel van Horst, Uilenberg, Bensberg, Sengensbeemd, Tielt-Winge,
Sint-Jozefkapel, domeinbos Troostemberg en het Walenbos.
Volgende week maandag 07 oktober ga ik terug van
start met de mensen van de NMBS. Hopelijk zijn de problemen met de knie nu voorgoed
verleden tijd, en na het overlijden van mijn schoonvader wil ik graag terug
kunnen genieten van een tocht in de natuur.
Het wordt hier terug wat stil, maandag 26 augustus een dagopname voor een kijkoperatie linker knie. Hopelijk gaat nadien de revalidatie vlot
en kunnen we weer vlug opstap (wandelen)!
Het werd een pracht van een wandeling, 90 %
onverhard, een aaneenschakeling van veldwegen en kleine smalle graspaden. Op
ons pad, twee natuurreservaten (Duivenbos en Uilenbroek) en de dorpjes Outer,
Sint-Antelinks en Steenhuize-Wijnhuize. Op een boze boer na verliep alles vlekkeloos
en waren we welkom in het café Molenhof voor de picknick.
Midweekstappers
& Zedelgem -21 augustus 2013 Met een
lus vanuit Zedelgem verbinden we vandaag twee omvangrijke groene gebieden. Al
onmiddellijk wandelen we over het gras van het Plaatsebeekpad naar de
Vloethemveldzate, de voormalige spoorweg naar het militair domein Vloethemveld.
Na afwisselend verhard en onverhard komen we op de Diksmuidse Heirweg,
onderdeel van de Romeinse heirweg die Kassel met Aardenburg verbond, nu een
mooie smalle, iets te drukke sluipweg. Links en rechts hiervan liggen bosrijke domeinen
met uitdagende verboden-toegang-dreven. Een tunnel onder de E40 brengt ons in
de Brugse zuidelijke groene rand. Hier wandelen we door de domeinen Tudor,
Chartreuzinnenbos en Beisbroek, een aaneengesloten groendomein van 160
hectaren. Naast het kasteel in Tudorstijl, gebouwd in 1909, ligt een mooie
siertuin en kruidentuin. Vanuit het Chartreuzinnenbos hebben we een mooi
uitzicht op de omwalde hoeve Sint-Anna-ter-Woestijne, waar tussen 1348 en 1580
een Kartuizerinnenklooster stond. Het kasteel Beisbroek (1835) huisvest een
natuurcentrum en een volkssterrenwacht. Ernaast nodigt het Koetsenhuis en zijn
grote het terras ons uit om te picknicken.Na de
middag verlaten we Beisbroek en wandelen we zigzaggend op zoek naar landwegen
en onverharde weggetjes. En met een mooie kasseistrook belanden we in
Vloethemveld, een groendomein van 300 ha. Het domeinbos (130 ha) is algemeen
toegankelijk, de resterende 170 ha is militair domein, waar het Agentschap voor
Natuur en Bos momenteel aan natuurherstel doet. Onze wandeling
door het bos brengt ons naar de Vloethemveldzate, die we volgen tot het al
betreden Plaatsebeekpad en, voor de liefhebbers, café Chaplin, tegenover het
gemeentehuis, of de doopvont in de kerk (tekst Luc Defoort)
