Wij worden naar het beginpunt van Annapurna trekking gebied gereden. Twee uur hotsen en botsen, putten en kuilen.

De verwachtingen zijn hooggespannen. Wij willen er aan beginnen. Voldoende water. Zullen de voeten het uit houden? Is onze fysiek nog in orde?

Het wordt klimmen. Wij wandelen naar 2000 meter. Wij zitten in het hooggebergte. Wij hebben de verschillende toppen van de Annapurna proberen te memoriseren. Alleen de Visstaart blijft hangen, hij dan ook de hoogste. Tijdens de wandeling, pardon de klimtocht, aanschouwen in de verte de pracht van bergnatuur.

 De wandeling verloopt aanvankelijk gezapig met voldoende rustpunten en watervoorziening.

 De trappen, pardon de opeengestapelde rotsstenen , leiden ons naar een hoogteverschil van 500m. De adem stokt af en toe, het hart klopt sneller dan gewoonlijk. En dit is niet omdat wij dicht bij onze geliefden zijn. Het vergt inspanning. Maar de mooie vergezichten brengen verlichting.

Wij zijn dan ook blij dat wij toekomen in Uleri. Een basic maar aangename slaapplaats. Wij rusten uit, nemen een douche, zien bewonderend naar de Annapurna bergen. Wij sluiten de avond af met een gezamenlijke maaltijd.

Kruipen vroeg in ons nestje en zullen dromen van de mooie zaken van het leven.