De zonsopgang, sunset gemeenzaam benoemd. Klinkt dat mooier? Het staat in elk geval mooier. Je bent van de moderne wereld  nietwaar.

Juist, de zon begon precies om kwart na zes te schijnen op de besneeuwde top van de Annapurna Zuid ( South zoals je wil).  Ruim zesduizend meter hoog.Langzaam verschoof de zon over de witte flank. De lagere bruine bergen werden even later opgelicht. Dit alles zagen wij vanuit het kleine raampje van ons kamertje. Zonsopgang vanuit het bed. Is weer iets anders dan ontbijt op bed.

Ons ontbijt werd wel geserveerd op terras waar ondertussen ook de zon ons weldadig verwarmde. Even goed als ontbijt op bed.

De tocht was trapsgewijs klimmen en dalen. Door bosgebied. Orchideeën-planten op de grond en in de bomen. Rododendrons, de symboolbloem van Nepal, alom. Alleen het is herfst en wij zien deze prachtige bloemenpracht niet. Het uitzicht op de bergen met de rijstterrassen zijn schitterend. Wij bevinden ons in het gebied van het Gurung volk. Zij zijn herders en rijstverbouwers.

De tocht verloopt rustig met voldoende rustpunten en een middagmaal op een zonovergoten terras.

Het is redelijk druk op het pad. Velen willen naar het basecamp.

Wij komen na een stevige klim in Ghorepani, een vroegere drinkplaats voor paarden. Ghore= paard, pani= water.

Een triomfboog verwelkomt ons. En daarachter het blauwe dorp. Huizen en lodges zijn hemelsblauw. Hoe kan het anders met die warme zon.

Alhoewel wij moeten toegeven dat de wolken in de namiddag de zon verdrijven. Wij leven op/in de wolken met zo'n tocht.

En toch slapen in Sunny Lodge.