Naar de Himalaya ?
Ja, ja naar het Himalaya-hotel.
Eerst een afdaling naar een rivier de Chomrong khola. De cola hier is een bruisende bergrivier. Wij gaan klimmen en volgen de khola stroomopwaarts. Wij lopen, 't is te zeggen drukken ons op onze stokken naar boven. De kloof is diep. De bossen eeuwig rustig, de rivier klaterend, de watervallen denderend. Bamboebossen van oudsher, de wasbeertjes en pandabeertjes zitten aan de andere kant van het het Himalaya massief in China. Rododendrons in overvloed maar ze bloeien niet. Het is wel de symboolbloem van Nepal. Wij j zien er wel blauw- paarse orchideeƫn in bloeien. De uitzichten op de Annapurnas zijn adembenemend.
De tocht is lang en wij proberen te genieten. No pain, no glory. De Modi Khola is onze hoorbare gids. Af en toe moeten wij zijarmpjes oversteken op kramikkige bruggetjes van houten balken. De ijzeren bruggetjes geven meer zekerheid.
Wij zijn blij dat wij aankomen want de koude valt op onze rug. In de Himalaya is ook al niet warm, wij trekken verschillende laagjes aan en dan nog is het koud. Er wordt nog UNO gespeeld, geƫendertigd tot eten ons geserveerd wordt.
Het gezelschap is best wel leuk. Er is een geboren animator in de vroep en die smeert de relaties. Iedereen heeft wel oog voor iedereen. Het is een warme groep met elk zijn eigenheid, die gerespecteerd wordt. Nederlanders, weet je wel. Recht voor de raap. Gedreven sprekers. Taalvaardig. Wij Vlamingen wat bescheidener.
Wij hebben geluk en slapen in een kamertje voor ons alleen. Lekker warm onder het dekbed en in de slaapzak.Wij liggen te soezen op 2840 m hoogte.
|