Half vijf het bed uit voor een klim naar Poonhill, 3156m hoog. Vijf uur met de kop-en borstlichtjes op weg. Wij zijn niet alleen. Het lijkt een heilige processie-stoet naar boven. De zon zal straks  om kwart na zes alle toppen van de Annapurna beschijnen. Je moet uit goede hout gesneden zijn om in vroege ochtend met vijf laagjes, dubbele handschoenen de koude te trotseren. En op onze leeftijd twijfelen we wel eens, maar durven de uitdaging wel aan.

Het spektakel is verbluffend. Èèn topje van een zesduizend meter hoge berg wordt beschenen. Èèn voor èèn komen de toppen aan bod. Hoog, hoger, lager, de gouden schijn. De bergen liggen in een de vorm van een amphiteater. Ideaal voor zo'n groots schouwspel. Ruim een halfuur zien wij naar dit onbetaalbaar en gratis schouwspel.

Tevreden dalen wij af naar beneden waar een heerlijk ontbijt op ons wacht. Pakken geblazen want er staat nog vijf uur wandelen op het programma. Klimmen met links van ons het amphiteater. Wij worden werkelijk verwend. Een mens kan niet bevatten hoe machtig de natuur is. En zoals altijd overtreft de werkelijkheid alles. De boswegels stijgen soms vervaarlijk. De voeten doen het goed. Er worden weer voldoende rustpauzes en thè / koffie pauzes voorzien. En steeds in de zon.

Later dalen wij in een bos met klaterend bergriviertjes, watervallejes , watervallen, watervalgordijntjes, paarse bloemetjes aan de wand. 

De apen in de bomen in volle natuur krijgen onze volle aandacht. Hun kan het niet deren. Moeder en  kind op hun duizend gemakjes. Andere springend naar haalbare takken. Anderen op de uitkijk. Naar de schitterende natuur natuurlijk. De opeenvolging van het natuurschoon. De rust, het hartverwarmende.

Middagmalen doen op een zonovergoten terras. Genieten van de zon met de ogen dicht.

En het blijft maar komen, een lange afdaling zeer scherp. En dan een klim naar onze lodge Panorama view. Een laatste krachtige inspanning, af en toe wat uithijgen. Soms lang en genoeg water drinken. 

En inderdaad de Panorama view biedt wat het zegt. In het warme lokaal ( diner/ontbijt) zien wij weer die majestueuze bergen. 

En nu vanuit een ander gezichtspunt. Ze vangen de laatste zonnestralen op. Zo is de kring rond. Nepal de berggrootheid. Waar een klein land groot in is. 

Onze "crew" is ook top; topklasse. Ditresh, onze Nepalese gids werkt met kennis van zaken. Legt goed uit waar wij voorstaan. Is bezorgd dat wij genoeg water drinken. Zorgt dat iedereen zich goed voelt in de groep. Is bijzonder grappig. Dynamisch en altijd optimistisch ingesteld. Zijn communicatie met Linda, onze reisleidster van Sawadee, is bijzonder goed. Deze twee verstaan elkaar perfect en vullen elkaar complementair aan. Linda is eveneens topklasse en wat wij zegden van Ditresh geldt voor haar zeker zoveel.

Harry en Sjanker zijn de assistenten. Zij zijn in de weer bij theepauzes. Ze schenken in met een vriendelijke vlijt. Zijn goedlachs. Ze noteren nauwkeurig onze bestellingen voor lunch en diner. Die ze ook vliegensvlug voor ons serveren. Ze verwennen ons. Ook de afrekening van Sjanker is correct. Il faut le faire voor dertien personen. 

Harry is de guitigste en loopt vooraan en bepaalt het ritme en wijst de weg. De koplopers zijn altijd bij hem. Sjanker begeleidt de tragere reisgenoten, ons dus. De verschillende tempo's verstoren de groep niet. Integendeel iedereen heeft begrip voor elkaar en er zijn voldoende rustpauzes. Topklasse, die "crew".