Chitwan, in Jungle : you Jane?
Onze reis vanuit Pokhara verloopt bijzonder voorspoedig. De landschappen blijven bergachtig mooi. De weg, de laatste tachtig km zelfs een vernieuwde asfaltlaag, pas gelegd. Geen putten , geen kuilen, geen keistroken, geen zanderige stroken. Gewoon goede asfalt. Wij komen aan in een toplocatie Sapana in Sauraha.
De eigenaar een jonge veertiger, vroeger afwasser en ober, heeft van mensen uit Wageningen 9000 gulden gekregen om zijn Droom = Sapana waar te maken. De Wageningers hebben zonder voorwaarden de centen gegeven. En zie, wij komen terecht in een heus park. Aparte villa's , okergeel, tuinpaden, hangmatten tussen de bomen, speeltuig voor de kinderen, zithoekjes met vuurhaarden , terrasjes, loggia's, parkbomen,... Werkelijk een " Sapana"
De baas is zeer tevreden om weer mensen van Sawadee te zien. . De ontvangst is zeer gemoedelijk en dat zal gans ons verblijf zo blijven : traktaatje met wijn, afscheidscadeautje olifantensleutelhanger. Hij wil Sawadee tot zijn vast klienteel.
Wij wandelen naar een Tharudorpje. Krijgen toelichting van een Sapana-gids. De waterputten hebben voor deze Tharu's een beter leven mogelijk gemaakt. Zuiver water. De huizen zijn gemaakt uit Olifantengras en ingesmeerd met diverse uitwerpselen, water- en windbestendig. Overal ook groentenhofjes. Kool, peppertjes,spinazie, paksoi, boontjes... Zelfvoorzienend..
Wij gaan samen koken met de Tharu's. Moeder en dochter ontvangen ons in hun schamel keukentje. Twee grondvuuraarden . Aangestookt met aanmaakhout. Wij maken het nationale gerecht : Dhal Bhatt. Eerst de rijst vijf keer spoelen. In de ketel op het vuur laten uitkoken. Spinazie wassen. Olie goed heetten,kruiden erin, spinazie erbij. Ons zitje is een laag stoeltje 10 cm van de grond. Zo kunnen wij in de pot roeren. Dit is een tafereel laag bij de grond maar zo verwarmend. Moeder en dochter spreken geen woord Engels. Maar met hun ontwapende lach, handen en ogen weten wat ons te doen staat. Nu is het beurt aan de stukjes kip om in de hete olie klaar gestoofd te worden. De look en de peppertjes worden buiten afgespoeld en op vijzelsteen geplet door een soortement stompe bijtelstamper. Samen met de kruiden bij de kip. En nu laten sudderen.
Wij eten samen met de mama in een andere plaats, wij zitten op de grond en eten met onze handen. Wij eten het eten bijeendraaiend met onze vingers en brengen onze mond naar ons hand. Het is lekker om duimen en vingers vanaf te likken. Letterlijk nu.
Tijd voor de culturele dans. Frieda wordt aangekleed in wit gewaad en met de nodige ornamenten. Wij begeven ons naar het plaatselijk ontmoetingshuis. Frieda danst mee met zingende en dansende vrouwen. Hun traditionele dansen in hun traditionele klederdracht. Ritmisch gaat het en elkaar antwoorden in hun gezang. Tamboerijnen met pauwenpluimen getooid, worden ritmisch beslagen, de kandans varieert. Joos wordt uitgenodigd om mee te slaan en zich tussen de vrouwen in de kandans te bewegen.
Een mooie avond. Zo steunen wij tegelijk een sociaal vrouwenproject.
Afsluiten doen wij in Sapana met een biertje. Proost.
