Na een (voor mij) teleustellend Vlaams Kampioenschap,kregen we Wolvertem,mijn eerste reactie na de finish...shit jong,wa was da!!! Een parcour dat bekend staat voor de vele valpartijen,het was eraan te zien,renners gingen op zoek naar de veiligste plek in koers... Een gemiddelde snelheid van 44km/u en alweer een biljart parcour,ik mag tevreden zijn met een 24ste plaats Met een heel tof team zijn we erin geslaagd om de ploeg "sport en steun" op drie in het klassement te plaatsen yeeehaaaa!!!
In volle voorbereiding voor het PK,nog steeds een beetje ziekjes maar toch kunnen trainen. 1 Mei nog eens gaan testen in Neerwinden,met minder adem een hele opgave. Van de 65 deelnemers bolde ik als 12 de binnen,een tevreden gevoel!
Betoverende omgeving,de zon van de partij, prachtige kuitenbijters en ik inmijnsas ;-) Een peloton van 150 renners,30 verschillende Belgische wielerclubs. Het was een beetje afwachtend koersen (toch voor mij) kijken of mijn conditie terug in orde was en met een heel goed gevoel over de finisch gekomen...een 29ste plaats en altijd mee vooraan,we zijn er bijna.
Heel mooie wedstrijden,allebei,Borlo beetje heuvelachtig,Nieuwmoer helemaal vlak.Het was een beetje zoeken naar een plaatsje in een peloton van 160 renners.Ben nog niet helemaal tevreden over mijn uitslagen er is nog werk aan,na elke wedstrijd analyseren,bijsturen,zien wat er anders kan en ook tegenslagen verwerken want koers blijft onvoorspelbaar.
Een wedstrijd die er veelbelovend uitzag tot de laatste kilometer,toen ging het mis...een valpartij was het gevolg! Een prachtig parcour, beetje heuvelachtig zoals ik het graag heb,een wedstrijd die als een uidaging liep, het ging goed, was mee vooraan. In het gewriemel naar de aankomst naderde een renner wel héél dichtbij,een schoen raakte mijn wiel,wiel blokkeerde en ik ging overkop. Al bij al enkel schaafwonden...nu me concentreren op het PK tijdrijden en de clubstage.
Met de nodige zenuwen (en niet alleen ik) eindelijk begonnen aan een nieuw seizoen,terug het koersgevoel proeven...een eerste verkenningskoers; Dilsen,een vrij vlak en klein parcour,14 rondjes van 3.6 km , zeker geen selectief parcour,nergens een kans op ontsnapping. Een massaspurt in een pittige regenbui was dus het gevolg,ik behaalde een derde plaats! Een goed gevoel,op naar de volgende ;-)
Ploegvoorstelling achter de rug dit betekent dus dat we ons in de startblokken mogen zetten,eindelijk!!! De eerste wedstrijd is voor mij 18/03/2012 in Dilsen, nog even wachten dus...
Door of beter dankzij mijn "winterdip" heb ik héél veel opgestoken,opgedaan,bijgeleerd... Vooral luisteren naar je sportarts en nooit gaan koersen als je ziek bent!!! Op mijn negende kreeg ik door mijn koppigheid al eens klierkoorts,wilde geen tweede maal deze fout maken en maar goed, voel me super,helemaal klaar voor de zomer!!! Ook mijn materiaal staat te blinken,merci pa voor de vele uren sleutelen en poetsen!!! De nieuwe kalender is bijna volledig,nog een paar dingen aftoetsen en klaar is kees!
Mijn volledig crossseizoen ligt deze keer niet in de modder maar in 't water!!! Na het wegseizoen kon/mocht ik een weekje mee op stage met BOIC,na de stage twee crossen volop genoten en plat gevallen niet mijn tubes maar ikzelf,volgens de sportdokter tijd voor een "winterdutje".Recuperatie en rust twee woorden die ik nog in mijn woordenboek moet zetten! Momenteel voel ik me terug top,mag ik af en toe trainen en zit ik vol ongeduld te wachten op het startsignaal ;-)
Als renner werken we dagelijks aan ons conditie,wat wil zeggen ettelijke uren,kilometers op de fiets geen sinecure als je de toestand van onze Belgische wegen bekijkt!!! Overal groeien "verkeersdrempels", "rotondes","wegvermallingen" als paddestoelen uit de grond zonder ook maar een greintje rekening te houden met de zwakke weggebruiker namelijk de fietser!!! Om dan nog te zwijgen over de meestal slechte staat van vele fietspaden waar je als mountainbiker je hart kunt ophalen maar met een koersfiets blij bent met je helm en een stevig frame!!! Fiets je toch op de weg ipv op het fietspad dan riskeer je de woede van onze tolerante automobilist,je kan je niet voorstellen welke fraaie woordenschat ik al mocht ontvangen,laat staan de vunzige gebaren. Gesloten omlopen zijn een oplossing maar jammer genoeg kan en mag je hier niet dagelijks gaan trainen, veilige en goede fietspaden zijn in mijn ogen al een grote verbetering,nog een beetje sleutelen aan de mentaliteit, woordenschat en verdraagzaamheid van onze gehaaste automobilist (sensibilisatie) en we zitten al een eind op de goede weg!!!
Topcompetitie,Beker van Belgie,Haspengouw-tour en Ronde van Tsjechie
Even uitleg: topcompetitie mag je rijden als je geselecteerd bent door de provincie,in mijn geval dus Vlaams Brabant. Er waren er 8 ik heb ze alle 8 mogen rijden en was in het algemeen jongerenklassement vierde. Beker van Belgie:deze selectie gebeurt door de club voor mij dus Sport&Steun Leopoldsburg, eveneens 8 wedstrijden waarvan ik er 7 heb meegereden. Hier selecteren ze 5 renners zowel eerste als tweedejaars. Ik heb zowel de Haspengouw-tour als de Ronde van Tsjechie mogen meerijden,deze touren bestaan meestal uit drie opeenvolgende dagen en zijn een goede conditie-test ;-)
Alweer een vlak parcour,gezien op verkenning ...en alweer ging het goed,een zesde plaats twee plaatsen beter dan op Vlaams Kampioenschap!!! Elke koers opnieuw leren,ervaring opdoen,dat is koersen voor mij
Een vlakke en snelle omloop daar in Genk,was dit wel een parcour voor mij,was er niet zo zeker van?!Na een aanval in ronde twee wist ik het,de benen zaten goed,ik voelde mij goed en een mooie achtste plaats was het resultaat
Van mijn 8 tot mijn 12 jaar heb ik gekoerst voor Olympia Tienen,daarna ben ik voor Sport en Steun Leopoldsburg beginnen rijden waar ik momenteel nog altijd actief ben. Sinds drie jaar doe ik ook aan cyclocross,vooral om mijn behendigheid bij te sturen en omdat ik nog niet zeker was van de keuze veld-weg.
Als 7 jarige ben ik gestart met wielrennen,aangezien je pas vanaf je 8ste jaar mag koersen heb ik dus 1 jaartje ervaring kunnen en mogen opdoen bij Olympia Tienen. Door mijn kleine gestalte kon ik er zelfs geen fiets huren zodat mijn ouders op zoek moesten naar een gepast model en die heb ik nog steeds mijn miniatuur!!!Van mijn acht tot elf was ik miniem,van mijn twaalfde tot veertien jaar aspirant.
Jonas is een afgeleide van het Hebreeuwse "jo-nas",wat "duif" betekent,voor mij vrijheid,de wijde wereld verkennen, het gevoel dat ik ervaar op de fiets.