Vorige zondag zijn we thuis gekomen van onze vakantie in Jabbeke. Veel was er dit laatste weekend niet te beleven. Koud was het wel. We kregen de anderen met geen stokken uit hun warme caravan. Behalve om ergens lekker te gaan eten. Dat laatste hebben we dan ook op zaterdag gedaan, en nadien zijn we bij Marie-Jeanne het cafe binnen geduikeld. Tegen half zeven waren we terug aan de caravan, de verwarming hoog, jogging aan en met geen stokken meer buiten te krijgen. Koud, mensenlief, de neus werd van uwe snuit geblazen. Zondag hadden we dan gehoopt om droog in te makken. Noppes dus. Een ferm pak sneeuw op onze kop en caravan, zodat die er eerst moest afgeklopt worden alvorens de voortent kon afgebroken worden. Gelukkig was de wind gaan liggen (waar weet ik niet) en was het hierdoor bijlange zou koud niet meer. In ieder geval na wat stouwen is alles terug op zijn plaats in de jeep geraakt en konden we kort na de noen de rit op huis aan aanvatten. Onderweg heeft het bijna permanent gesneeuwd. We zijn veilig thuis gekomen, hebben de caravan op stal gezet en hebben op het appartement de verwarming HOOG gezet, om vervolgens rap naar het rusthuis te rijden om schoonpapa even dada te gaan zeggen. Toen we later thuis kwamen was het lekker warm, en genoten we van een avondje in de huiselijke zetel.
Het zal nu even stil zijn op dit Blog. Pas op 30 maar vertrekken we terug en dit naar Hengstdijk nabij Hulst in Nederland. De caravan blijft daar drie maanden staan omdat we niet echt gerust zijn als we met onze ouwe jeep naar het Zuiden zouden rijden. 't Beestje heeft 300.000 km op de teller en het nieuw is er wat aan het afgaan. Normaal zou ik in mei mijn nieuw vehikel mogen verwachten.
Vakantie met volle teugen
