25 juli
Na een douche en een stevig ontbijt namen de auto richting Rockhampton, een goeie 225km rijden. Daar aangekomen zagen we dat het de beste YH ooit zou worden. Er was gewoon ter plaatse helemaal niets, rien de knots, te beleven.
Gelukkig zagen we een foldertje over een Crocodille farm op enkele km's van onze YH. Net op tijd om een tour mee te volgen. Amaai, zo'n grote beesten!! Een farm met meer dan 3400 exemplaren.
We zagen hoe ze gevoederd werden en konden op het einde ook een kleintje vasthouden, we zijn helemaal op en top mee wat Australische dieren betreft, hahaha! We zagen alles van dichtbij en soms zelfs van nog veel dichter dan dichtbij ;-)

Terug in onze saaiste YH kookten we een potje, jawel pasta! Om daarna een avondje rond te hangen en te nietsen. Heel speciaal, want dat doen we hier in Australië bitter weinig. Sofie en ik zijn uit verveling gewoon om half 10 in ons bed gekropen. We hebben ons ziekgelachen dat we zo zielig daar lagen te nietsen

26 juli
Rockhampton naar Sarina. Een lange lange trip, ook wel de minst spannende van Queensland genoemd. Met andere woorden, altijd maar rechtdoor En vol maar dan ook vol, zeer triestig met dode dieren, vooral kangeroes en we zagen zelfs een koala liggen! We reden rechtstreeks door naar ons verblijfplaats. Geen idee waar het was, maar nummer 1795 voorspelde een lange lange straat. Zo gedacht, zo gegaan... we bleven maar rijden en namen steeds meer een meer kronkels! Tot we een bordje zagen Mansfield Park, met ernaast een oprijlaan.
Amaai, dat zag er helemaal niet slecht uit. We kregen een kleine cottage met carport voor ons alleen. Heel klein en reuzegezellig!! Even boodschappen doen en dan na een spelletje UNO achter de potten. We hadden enkel een tafeltje buiten, dus hebben we met een kaarsje op ons terras gegeten. Na het bekijken van Night at the museum kropen we in ons bedje. Ochtend erna zouden we vroeg opstaan om Eungella National Park te bezoeken, 6u45, VROEG!!!

27-07-2009, 11:51 geschreven door Joke  

23 juli
We stonden vroeg in de ochtend op en wachten op ons busje aan de oprit van de YH.
Dat busje bracht ons naar de haven van Hervey Bay waar een boot van het Kingfischer Bay Resort ons stond op te wachten.
Een boottocht van 45 minuutjes bracht ons naar het grootste zandeiland ter wereld: "Fraser Island".
Onze ranger (gids) stond ons op te wachten en wij konden eerst inchecken, want jaja, wij hadden het geluk een nacht te mogen doorbrengen in het mooie resort.
Een bus-vrachtwagen-achtig iets was ons voortuig voor de rest van de dag. We reden de zandheuvels op en konden genieten van de pracht van het eiland.
Een zwempartijtje in Lake Mc Kenzie, een wandeling in het tropische regenwoud, een lekkere lunch, het bekijken van het scheepswrak, speuren naar dingoes en nog zoveel meer.
Onze dag was goed gevuld.

We waren al zeer benieuwd naar onze kamer op het resort en echt het was er net een paradijs!
Ik besloot om een avondwandelingetje te gaan maken op het strand bij zonsondergang. Puur genieten!
Terug op de kamer boekten we een tafel in het restaurant om 's avonds te gaan eten.
Iedereen nam een verfrissende douche en we konden al snel gaan profiteren van wat het buffet ons te bieden had.
Man man, als je kan kiezen en eten hoeveel je wil... dat komt niet goed
Overheerlijk was het buffet en met een volle maag gingen we naar de balie, want we hadden ons ingeschreven om een nightwalk te doen op zoek naar nachtdieren.
Spijtig genoeg was de tour overboekt, waardoor we eigenlijk met veel te veel mensen waren.
Sofie en ik hebben immens veel moeten lachen... De ranger had namelijk gezegd bij de aanvang van de wandeling dat iedereen muisstil moest zijn en we onze voeten goed moesten opheffen.
Er was daar 1 Nederlands meisje, amaai die had echt een beetje te veel interesse. Was het nu in de ranger zelf of in de dieren, wie zal het zeggen
Zij kreeg zowaar een privé nightwalk, wat het geheel zeer grappig maakte.
Ondanks dat we bitterweinig dieren zagen, hadden we wel een prachtige sterrenhemel boven ons hoofd.
Ik denk dat we daar het meest van genoten hebben. Zeer zeer zeer veel sterren in een hemel zonder ook maar 1 wolkje.

Ons bedje wachtte...

24 juli
Normaal moesten we om 10u30 de boot terug nemen, maar we konden ervoor zorgen dat het om 14u was.
Uitgecheckt en in bikini aan het zwembad. Heerlijk om nog even zo te kunnen genieten van de pracht van het eiland en een stralende zon!
Mooie liedje duren niet lang hé, maar het onze duurt al weken...
Fraser Island is een echte aanrader! Dus wie plannen heeft om ook naar Australië te komen, zet dat maar bovenaan op het lijstje!
We namen met spijt en veel tegenzin afscheid van Fraser Island, terwijl het altijd maar kleiner en kleiner werd terwijl we weg vaarden.

Een rit van een 3 uurtjes bracht ons aan in Agnes Water. Een studio hadden we hier geboekt.
Bleek een echte balzaal te zijn, zeer ruim. Manuel onze fantastische kok van dienst maakte ons een lekker potje pasta.
We hadden voor het eerst in weken zin om wat TV te kijken en het geluk dat "What woman wants" begon net toen we TV aanzetten.
Na de film vlug bedjes in om de volgende ochtend vrij vroeg te kunnen vertrekken richting Rockhampton.

27-07-2009, 11:12 geschreven door Joke  

21 juli
Vroeg in de ochtend opgestaan. Tante Titi (zus van mijn tante Anne) wacht op ons in Brisbane. Ikzelf reed naar daar... oh zo spannend...
Even zoeken naar parkeerplaats en dan op zoek naar Espresso Garage, waar ze aan het werk zou zijn.
Lang hebben we niet moeten zoeken, ze had ons een zeer goeie uitleg gegeven
Helaas was ze er niet, ik trakteerde op een koffietje en vroeg ondertussen of Sophie aanwezig was.
Hum... even bleek er geen Sophie te bestaan... tot ik zei "I'm from Belgium", toen wist plots iedereen wie ik was.
Een over en weer geloop en gebel... Sophie zou binnen de 5 minuten daar terug zijn.
Langs alle kanten keken we toen we op haar aan het wachten waren, en ja hoor plots stonden we tegenover elkaar.
Het is ongelooflijk hoe goed tante Anne en Sophie op elkaar lijken!
Sophie had maar heel even tijd en we deden een babbeltje en wisselden op het einde onze pakjes. Ik kreeg er voor het thuisfrond en zij kreeg dat van haar.
Een stralende Sophie verliet ons om terug aan het werk te gaan. Tante Anne, Sophie zou wachten om het pakje open te doen tot 's avonds thuis ;-)
Wij besloten om toch nog even te profiteren van ons moment in Brisbane. We hebben een korte wandeling gemaakt langs de hoofdbezienswaardigheden.

Een uurtje later zaten we in de auto richting Koala Sanctuary Park. Een wildlife park met alle vooral Australische dieren konden we bezoeken.
Blijkbaar waren ze net bezig met foto's te nemen van jezelf met een koala... Jaja, da's iets voor mij. Ik kocht mijn ticketje en wachtte in de rij.
Ik kreeg een mooi mannetjes koala in de mijn handen. Whow, dit was zo bijzonder en speciaal. Ik wou dat ik hem een hele dag kon vasthouden.
Spijtig genoeg gaat foto's nemen nogal snel en moest ik hem al vlug terug uit handen geven.
Naast kangeroes wandelen en ze aaien, wombats bekijken, alles kon daar.
Helaas tikt de tijd voorbij en moesten we terug de auto in voor een trip naar onze volgende YH in Noosa Heads.

22 juli
Een speciale dag voor mij, 3 jaar en 8 maand samen met Wesley. Zeer lastig hem dan niet bij je te hebben!
We moesten een hele lange autorit doen van Noosa Heads naar Hervey Bay. Veel hebben we niet gedaan die dag.
Paar kleine boodschappen. Een aangezien we vrij vroeg vertrokken waren uit Noosa Heads, hadden we in Hervey Bay eens tijd om niets te doen.
Gewoon eens niets doen dat hebben we nog niet veel gedaan. Er was een zwembad, waar Sofie en Manuel in gedokken zijn.
Ik vond het net iets te koud. We boekten van daaruit ook onze tour op Fraser Island de volgende dag.
We gingen vrij vroeg slapen want ze zouden ons ophalen met een busje aan de YH om 6u25 's ochtends.

27-07-2009, 11:08 geschreven door Joke  

Sorry dat ik jullie even op jullie honger heb laten zitten.
Maar ik heb in al die dagen geen internetverbinding kunnen vinden.
In de jeugdherbergen hadden ze dan wel pc's maar hun internet liep dan vast of ik kon niet inloggen op mijn blog.

Het goede nieuws is... ik ben er eindelijk geraakt en zal jullie dus vertellen over de voorbije dagen.

19 juli
Na een lange trip kwamen we aan in Coffs Harbour. Het was al donker, maar we konden zien dat de jeugdherberg bij ons in de smaak zou vallen.
Mooie inkom, vrij groot maar rustig... zwembad, een grote praktische keuken... We begonnen onmiddellijk ons potje te koken.
Aangezien we niet echt iets gepland hadden de volgende dag besloten we om een boottocht te boeken, om walvissen te gaan bekijken.
Ik was heel benieuwd of we er zouden zien.
De volgende dag vroeg uit de veren en na een wandeling langs de kust, kwamen we aan onze boot.
We zochten direct de wat volgens ons beste plaatsen leken. Vooraan op de boot voor de kapitein
Ik zat vol spanning, iedereen moet namelijk weten dat Walvissen bekijken bovenaan op mijn lijstje stond van ooit te verwezenlijken dromen, héhé.
Nog maar de haven uitgevaren of we zagen in de verte water de lucht ingespoten worden. Oelala... het was zover... ik was er helemaal klaar voor!
We moesten heel zachtjes varen om de walvissen niet te laten schrikken. Heel even wachten nog en ja daar waren ze.
FANTASTISCH!!! Het is echt ongelooflijk hoe dicht we konden gaan. Ik weet 1 ding héél zeker, dit vergeet ik nooit meer!
Terug aangekomen in de haven besloten we een doosje fish and chips te eten. Zalig aan het water zitten, net zo'n ervaring gehad met die walvissen,
ik genoot er 100% van. We moesten dan al vlug door naar de auto om door te rijden naar de volgende jeugdherberg.

Muwillumbah, het koddigste jeugdherbergje dat we op onze trip voorlopig zijn tegen gekomen.
Een oudere man met een grappige muts op verwelkomde ons en gaf ons een korte rondleiding.
We waren in de jeugdherberg maar met 5 mensen in totaal... amaai wat een luxe.
Een duits meisje en een japanse jongen vergezegelden ons.
Overal waar je keek zag je ongelooflijk grappige dingen. Zo hing er ipv lampen: poppetjes, beertjes, gieters aan de plafond.
Heel apart! Een traditie daar was om 21u een traktatie door Tassie (de eigenaar) op een lekker ijsje. Een moment dat iedereen samen komt.
Pure verwennerij Thanks to Tassie!
Hij vertelde ons dat er vlakbij een National park was met een zeer mooie wandeling, wij zouden die de dag erna maken.

20 juli
Zo gezegd zo gedaan. Onze wandelschoenen aan, drankje mee, trui mee en weg waren we.
Na een baan vol kronkels en stijgingen kwamen we bij "The best of all lookout" een prachtig uitzicht over een valei met in de verte de oceaan.
We hadden geluk met het weer, dat het zo'n heldere dag was.Even genieten en dan richting de wandeling.
Een aantal wandelingen waren verboden te wandelen, omdat er kort voor onze komst zware stormen geweest waren en een aantal van de wandelpaden verdwenen waren.
Te gevaarlijk dus. We kozen een wandeling van 4 km de "Twin Falls Circuit". Dat klonk alleszins niet slecht.
Het was een zeer mooie wandeling, de foto's beamen dat.
Prachtige watervallen, prachtige natuuromgeving en op het einde van onze wandeling een oog in oog moment met een kangeroe.

Met het Duitse meisje hadden we afgesproken om 's avonds een BBQ te doen, we vonden dat we dat toch zeker 1 keer moesten doen tijdens onze reis.
Boodschappen doen en erna groentjes wassen. We genoten van het lekkere eten en het samenzijn. En Manuel genoot vooral van zijn eerste stukje kangeroevlees.

27-07-2009, 11:04 geschreven door Joke  

Lieve vrienden en familie

Vanuit Sydney vertrokken we op onze roadtrip. Onze eerste stop was Hertz, want daar zouden we onze nieuwe sjieke voiture ophalen.
Op zoek in de parking vonden we onze Toyota Aurion Sportivo (jaja, het klinkt zelfs een beetje Italiaans) en na een beetje zoeken vonden we hoe we de handrem moesten uitschakelen en reed ik hem een beetje vooruit. We konden al onze bagagge puzzelen in de koffer en Sofie zag het zitten om Sydney uit te rijden. En ja hoor dat deed ze PRIMA!!

Na een trip van een 2-tal uur kwamen we aan de Blue Mountains met de 3 sisters. Een zeer hoog en mooi uitzichtpunt in een vallei.
Een korte wandeling bracht ons dichterbij de 3 sisters, even klimmen om terug aan de auto te komen. Van daaruit deden we nog enkele kleinere stops, een watervalletje hier en eentje daar. Zeer rustgevend allemaal!

Een trip van 6u in de auto bracht ons in Port Macquarie bij onze YH (Youth Hostel). Een heel speciaal iets: klein, koud, mysterieus zelfs een beetje... We kookten een potje pasta en dan ons bedje in. Amaai had ik wel verdient na die lange trip rijden! Ik sliep ook echt als een roosje

Dag 2 kon beginnen. We besloten om eerst door te rijden naar Sea Acres National Park, een regenwoud naast de oceaan. We deden er een korte strandwandeling en erna een begeleide wandeling met een oudere dame die ons alles wist te vertellen over het regenwoud en zijn fauna en flora. Zeer interessant! Zij vertelde ons ook dat niet zover van het park een koalahospitaal was en dat ze om 15u daar de dieren eten geven, de moment om daar eens langs te gaan. Dus na een stop in de supermarkt en een picknick reden we naar de Koala's.
Ze sliepen nog op het moment dat we daar aan kwamen, maar al snel bij het zien van de verzorgers werden ze wakker en helemaal klaar om een hapje te eten! Ik vond ze PRACHTIG! Ze zien er zeer lief uit en hebben een hoog knuffelgehalte

Coffs Harbour lag op 2u rijden van onze lieve Koala's. We zagen de zon ondergaan...
De YH viel helemaal in de smaak, zeer ruim en proper, vriendelijke mensen en een grote keuken om onze pasta in te maken.

Zo en nu zit ik hier... net even met het thuisfront geskypt... dat kan allemaal hé de dag van vandaag.

Bedankt aan mijn liefje die me zo heeft doen lachen, je bent zalig en weet dat ik je super mis!!!
Bedankt aan mijn papa, mama en kindjes om even te luisteren naar mijn spannende verhalen, het was leuk jullie te horen!
Bedankt aan opa en oma De Doncker voor het lieve mailtje, ik heb het gezien, maar ik weet niet precies hoe ik erop moet antwoorden
Bedankt ook aan alle anderen die al gekeken hebben en iets geschreven hebben.

18-07-2009, 14:26 geschreven door Joke  

Onze 2e dag Sydney...

Aangezien we bijna op roadtrip vertrekken hebben we onszelf getrakteerd op een uurtje langer slapen
We konden het gebruiken! Een ontbijtje om de hoek en klaar waren we om een volledige dag Sydney tegemoet te gaan.
We besloten om de bus tour niet te doen met de bus, maar wel met onze voeten. Met het plannetje gingen we alle busstops af.
Terug kwamen we op zeer mooie plaatsen. Het valt me op dat Sydney rustiger is dan Melbourne.
Het is gewoon anders druk of beter gezegd anders rustiger...

The Opera House konden we ondertussen van alle kanten bezichtigen
We hebben immens veel foto's van alle kanten en met alle soorten licht. Plezant!

Terug in het hotel kan ik even mijn blog bijwerken, want de tijd ontbreekt zo af en toe om jullie op de hoogte te houden.
Straks nog een hapje eten en dan valiezen pakken want morgen jawel... gaan we op roadtrip!
SPANNEND!!! 

16-07-2009, 11:41 geschreven door Joke  

16-07-2009, 11:38 geschreven door Joke  

Dag iedereen

De zondag en de maandag na de trouw hebben we het kalm aan gedaan. Op gemak een beetje rondwandelen en genieten... Onze 8 dagen Melbourne waren zo voorbij! Nog even langs bij Jean-Pierre en Françoise om afscheid te nemen, goed te weten dat we elkaar zo snel al terug zien. Komende maand zijn we terug met z'n allen in België!

Dinsdag was het tijd om afscheid te nemen van Kirsten en Dru. Manuel en Sofie kookten lekkere pasta voor ons allemaal, reuzegezellig was dat. Nog een laatste keer samen zijn en wat babbelen. Het was ook plezant om eens te zien waar ze wonen, niemand van ons had eerder foto's gezien van hun huis en ook Reiki (de hond) was een nieuwtje voor ons. Leuk beestje!!!

Na ons afscheid namen we de trein terug naar de stad om daar ons valiezen klaar te steken om de dag erna door te vliegen naar Sydney.

MELBOURNE WE WILL MISS YOU!!!

16-07-2009, 11:07 geschreven door Joke  

12-07-2009, 17:12 geschreven door Joke  

12-07-2009, 17:08 geschreven door Joke  

08-07-2009, 18:05 geschreven door Joke  

Dag 1

Goeiemorgen allemaal

Zaterdagochtend was het eindelijk zover om 1u waren de valiezen klaar en na een kort slaapje stonden mijn medereizigers voor de deur in de Bierweg!

Allemaal met een slaperig gezicht en klaar om richting Zaventem te rijden. Nog een knuffel en aan de ouders en vertrekken maar.

In Zaventem vonden we al vlug waar we moesten zijn! Een veel te opgewekte vrouw die aan de balie zat hielp ons inchecken, zonder problemen! De mama van Sofie en Dieter, Veronique wuifde ons uit aan de douane van de B vertrekhal. En daar stonden we dan, klaar om België achter ons te laten en te vliegen naar Londen.

In een stralend zonnetje zagen we Brussel blinken bij het opstijgen, om een uurtje later het grote Londen met The Londen Eye vanuit de lucht te kunnen bewonderen. Zalig!

Aangekomen in Londen moesten we wisselen van Terminal, we hebben de luchthaven van voor naar achter en van binnen naar buiten kunnen bekijken. In onze terminal moesten we normaal een 5-tal uurtjes wachten alvorens in te checken, helaas werden dat 7 uren. Lastig wachten, wetende dat je dan nog een vliegtuigreis van 12 uren moet doen. Gelukkig konden we genieten van 1 van de 4 grootste airbussen ter wereld, die zomaar even voor ons neus kwam passeren. Een dubbeldekker, immens groot, echt de moeite om naar te zitten kijken. Wat moet een mens anders doen hé om de tijd te verdrijven! Leve de A380! Na het wachten, hup, eindelijk het vliegtuig in richting Hong Kong! Een lange stijging tot op hoogte, deed bij ons even een heel vreemd gevoel krijgen, wat last in de oren en wat angst omdat het maar bleef duren, maar 1 keer op hoogte verliep alles vlekkeloos. De uurtje vlogen letterlijk voorbij! Wat slapen, films kijken, muziek luisteren, af en toe een toertje naar het toilet,… De landing werd ingezet en door een grote wolk heen zagen we Hong Kong liggen.

Alvorens het land in te mogen was het tijd om papiertjes in de vullen: eentje voor ons visum (je mag hier als toerist namelijk maar 7 dagen blijven en eentje om na te gaan of we geen besmettelijke ziektes hebben. We lopen door en zien plots een temperatuurmeter, jawel, ze kijken aan de hand van een TV schermpje of je geen koorts hebt, zeer bizar allemaal. We werden goedgekeurd en dag 2 kon beginnen!

Dag 2

Een man met een bordje stond ons op te wachten zoals het reisbureau ons beloofd had. Alles werd geregeld, we kregen een visitors sticker en een kaartje voor de bus die ons dan naar het hotel bracht. Het kon niet beter zijn. Het hotel viel goed mee, gelegen in een rustige straat en toch niet ver van de hoofdstraat van Kowloon: Nathan Road. Een beetje suf van onze vlucht trokken we toch direct het stad in. Op zoek naar Adidas en New Balance en natuurlijk om de sfeer op te snuiven. De eerste indruk van Hong Kong was: druk, warm en doef! We liepen de hele dag rond om toch maar niet in slaap te vallen, want je moet rekenen dat het hier 6 uren verschil is met België. Dieter had wat leuke adresjes gekregen van een vriendin dus pikten we er daar eentje uit om ’s avonds te gaan eten. SUSHI, typisch iets van hier. Zoals de meesten mij kennen ben ik helemaal geen viseter en heb ik dan ook iets anders gegeten dan de rest. Nochtans zag het er allemaal wel heel smakelijk uit. Na het eten kregen we onze welverdiende douche, maar nog beter ons al-de-hele-dag-naar-verlangde bed! Zalig erin gedoken en geslapen tot 10 minuutjes voor de wekker zou afgaan, hoe kon ik dat beter passen?!

Dag 3

Om 8u25 werden we verwacht aan een hotel op 100 meter van het onze. Een busje stond ons daar al op te wachten om een begeleide sightseeing tour te doen, the Hong Kong Island tour. Het was een verrassing wat dat zou inhouden en het werd een aangename. We kregen een trip van 5 uren voorgeschoteld, zowat door heel Hong Kong. Onze eerste stop was de oudste moskee van Hong Kong. We konden er genieten van een doordringende wierookgeur, zeer mooie beelden met prachtige kleuren en het geheel gezellig opgelicht door kaarsen. We mochten daar een wens doen terwijl we een wierookstokje aanstaken. Onze tweede stop was Victoria Peak, dat is een heel hoog uitkijkpunt over Hong Kong, zo de moeite waard. Echt zeer mooi!! Onze derde stop was een plaats waar ze juwelen maken, leuk om te zien, maar nogal opdringerig om iets bij hen te kopen. Dat was de minste stop. Stop nummer 4 was aan de vissershaven, hier konden we oud en nieuw naast elkaar ontmoeten. We konden meevaren met een lokale visser en zo de haven van heel dichtbij bekijken. Het grote restaurant, dat onder meer bekend is uit een oude James Bond film, Jumbo was een leuk extraatje. Dat restaurant is erg gekend omdat het zeer groot is en op het water ligt, zoals een grote boot. De 5^e stop was bij een marktje, allemaal kleine winkeltjes met souvenirtjes en plaatselijke producten naast elkaar. We konden van daaruit meerijden met ons tourbusje naar Causeway Road, van daar konden we te voet naar Times Square. Dit is in Hong Kong het grootste shoppingcenter en ik kan nu beamen dat het echt immens groot is! We konden er eerst lunchen voor een goeie 10euro per persoon, wat voor hetgeen we gekregen hadden echt niet veel was. Erna nog even geshopt, zonder al te veel resultaat J.

Dieter had het kaartje bij en we konden van Times Square de metro nemen tot Soho, dat gekend staat om zijn leuke bars en restaurantjes. Ook Lan Kwai Fong staat daarvoor gekend en lag op een goeie 10 minuutjes van Soho, daar hadden we het geluk te kunnen meegenieten van Happy Hour en dronken daar een lekkere frisse drank! Toen we daarna terug wilden keren naar ons hotel, hadden we even niet gerekend op de drukte die er zou heersen in de Metro’s. Amaai, de kantooruren waren net voorbij en iedereen baande zich een weg door de Metro. Wij ,de toeristjes, ertussen!

In het hotel even opgefrist en dan op zoek naar iets om te eten. We hadden in het passeren een Koreaanse BBQ restaurant tegen gekomen en besloten om het erop te wagen. Het was verrassend lekker en de dessert was overheerlijk, hahaha, hebben wij gelachen met de jelly pudding. Terug in het hotel vlug een douche en ons bedje in want morgen is er terug een vliegtuigreis gepland en worden we opgepikt om 6u15.

08-07-2009, 00:00 geschreven door Joke  

01-07-2009, 19:29 geschreven door Joke  

Beste familie en vrienden

Binnen een 3-tal weken is het zover! Ik mag stilaan beginnen denken aan mijn valiezen maken.
Er wacht mij een spannende maand in het verre Australië.

Nu wil ik jullie niet zomaar achterlaten en besloot ik om een blog aan te maken.
Zo kunnen jullie mijn avonturen op de voet volgen en reacties plaatsen.
Ik zal jullie via foto's en verhalen laten meegenieten.

Ik hoop alleszins dat jullie dit een leuk idee vinden en dat jullie ook effectief mee zullen genieten!
Tot gauw voor de voorbereidingen

Vele groetjes
Joke

14-06-2009, 16:18 geschreven door Joke