Ik ben Leffelaer Johny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam John beton.
Ik ben een man en woon in Brasschaat (België) en mijn beroep is Rigger-monteur.
Ik ben geboren op 29/11/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen-duiken-onder water fotografie.
Na vele jaren foto's te hebben gemaakt,met een Motormarine II van Sea&Sea (analoge systeem),ben ik een drietal jaren geleden overgestapt op een digitale camera,namelijk een 7070 Wide Zoom van Olympus,eerst in een Olympus OW-huis,sinds een jaar met een Ikelite OW-huis. Sinds kort heb ik er een externe flits bij gekocht,de DS 51 van Ikelite. En nu maar spelen en proberen hé.;-)
Bij deze,nog wat opnamen van het mooie marine-leven,dat je tegenkomt op de duikplaatsen nabij Panagsama-Moalboal,op het eiland Cebu. Het blijft één van mijn lievelingsstekken,niet alleen om het mooie duiken,ook voor de relaxte sfeer die er heerst,vriendelijke mensen,leuke resorts,goede restaurantjes,en op zijn tijd een frisse pint,meer moet dat niet zijn. Geniet ervan,groetjes.
Bij deze familie van Crustacea,is de verscheidenheid bijzonder groot. De meeste exemplaren laten zich meestal alleen zien in het donker,zeg maar bij het nachtduiken. Zelf spreek ik meestal over monsters,als ik het heb over deze prachtige wezens. Mijn lievelingen bij deze familie zijn ontegensprekelijk de decorator-krabben,familie van spinkrabben,ongelooflijk hoe ze zich vermommen met allerlei aanhangsels,om zo toch hun vijanden te misleiden. Voor de liefhebbers,geniet ervan.
Een bijzonder mooi schepseltje is de blauwgeringde octopus,gaande van créme-kleur,over geel,naar oranje,en blauw fluoriserende ringetjes,als teken van pas op,ik ben levensgevaarlijk. Als je hem een beetje te kort benadert,beginnen deze blauwe ringetjes op te flakkeren. Het blijft een streling voor het oog,telkens je dit octopusje ziet,het lijfje ongeveer 5 cm. lang en de tentakels die tussen de 5 en 10 cm. lang zijn. Let op,dit is zo mogelijk,het giftigste diertje dat je kan tegenkomen onder water.
Zoals aan alle vakanties,komt er ook aan deze stilaan een einde. Voor mij nog een weekje te gaan,maar voor één van mijn Belgische buddy's,is het morgen al gedaan,Yvan en zijn vrouw Ingrid keren morgen reeds huiswaarts,we zullen ze missen,zeker weten. Ongerust kijken we naar de weersverwachtingen in België,en zien dat het steeds maar blijft door winteren,van de tropen naar de vorst en sneeuw,het zal weer wennen worden,maar soit. Hier staan me nog twee duikdagen te wachten(4 duiken),en klok ik af op 70 duiken deze vakantie. Eens thuis gekomen,wacht me het vele werk,voor het selecteren en bewerken van foto-opnamen van zowel boven als onder water,mijn dagen gaan sowieso te kort zijn. Eind maart staat immers ook nog twee weken Indonesië (Lembeh) op het programma. Voor nu,nog enkele opnamen,van de laatste duiken,geniet ervan,groetjes,Johny.
