prachtige temperatuur - we zien meer en meer pelgrims te voet. alle nationaliteiten maar geen belgen. enorm veel jonge mensen. weer genoten van het vlakke land . niet te veel gestopt tussenin. goede vriend rob had ons verwittigd voor lange saaie stukken . is opgelost met de ipod. ik heb met norah jones gefietst en frieda met calexico. zaaaalig. sahagun is wat minder maar we gaan wat drinken... o ja . groot feest binnenkort. zie foto.
leve het spaanse platteland. eindelijk weer wat kunnen doorfietsen in een normale temperatuur zonder grote hoogteverschillen. we zijn ondertussen wat kilo's verloren en willen het zo houden als we thuiskomen. frieda is ongelooflijk. babbelt in het brabbelspaans tegen iedereen die ze ontmoet en krijgt telkens weer wat ze wil... zelfs de spanjaarden plakken aan haar lippen.
oja , vandaag feest. we hebben de 2000 km gehaald. door ruines van klooster san anton gereden en veeeel genoten.
temperatuur is gedaald in combinatie met een strakke wind afkomstig uit de sahara. zeer eigenaardig. ook voor de spanjaarden. eindelijk weer wat bomen - dus schaduw - op de weg. burgos is een van de mooiste en gezelligste steden die we ooit bezochten. wat een kathedraal. wat een pracht en praal... van de passeo en tapas uitgebreid genoten. mooie dingen gezien ...............
morgen op naar de 2000 km.
vertrokken om 8.00 . de zon was reeds voelbaar. enorm veel stijgen en dalen. lastig. de energie was er niet. of is het toch de hitte. het landschap wordt oneindig lang en groot. we volgen een soort heirbaan maar dan 30 km lang . vals plat zeggen ze... eerste hoppeveld gezien maar verder immense korenvelden in een soort oneindig landschap ... vavond om 21.00 is het 37 gr ... maar we gaan niet zagen ... morgen hotel met airco in burgos.
ps frieda zit met probleem. zij wil haar wekelijks verslag kwijt op de blog maar gezien dat alle borden hier qwerty zijn , lukt het niet.. haar verhaal volgt dus later...
36 graden vandaag maar wel met een windje. mijn vriend vincent had mij verteld dat er nabij estella een wijnbron was... heb hem gevonden bij wijnfabriekje bij klooster.er waren 2 kraantjes. water en wijn. water geen probleem. wijn kwamen er welgeteld 3 druppeltjes uit. nu weet ik het. mijn vriend is mij voorgeweest en toen hebben ze waarschijnlijk de rationes beperkt...
longrono was supermooi ...
dag 23 lumbier (onder pamplona) / estella (artois) 76 km
enorm warm. mooie dorpjes gezien. oa indurain waar de familie nog woont van de bekende renner. voor de eerste keer wat pelerins te voet opgemerkt in puente la reina.
gisteren de eerste zonnebloem- en wijnvelden gezien in spanje. vandaag eerste olijfgaarden.
wat is dat hier toch... superbrede 3-vakswegen gelijklopend met gloednieuw aangelegde autostrades met heel weinig verkeer en allemaal verlaten benzinestations. er is hier duidelijk met geld gesmeten (vanwaar zouden ze dat gehaald hebben).
nu gaan we estella bezoeken.
wat een dag... vanmorgen vertrokken uit het pittoreske berdun om de navarra aan te vallen . andermaal geklommen om een monasterio te bezoeken. prachtig : maar ook die verandering van prachtige, kleurrijke beelden om je heen: nu begrijp ik waarom vincent van gogh gek werd. hebben om te eindigen met de fiets door een gorge gereden... smal paadje langs rivier met de hoge rotsen boven je hoofd. incluis arenden en gieren. een waar orgasme om in lumbier te eindigen en een lekker diner te nuttigen met bijpassende wijn... op deze momenten is het zo spijtig dat je niet alles met iedereen kunt delen...
ps een dikke merci aan alle mensen die voor ons huis en hond zorgen.
dag 21 de afrekening na 3 weken jaca / burdin 56 km
vanmorgen vlot vertrokken na een dagje rust en 's avonds een uitje met noenkel dirk en ritteco die op terugreis waren.
lekker genoten van het spaanse stadsleven.
we zijn nu echt in spanje en dit wil zeggen dat we regelmatig klimmetjes hebben van 6, 7 of 8 %. de kilometers gaan er wat minder vlot door maar we genieten zonder stress. vanavond in een dorpje op een berg aangekomen waar we de hele wereld in 360 gr kunnen vanop de top aanschouwen.
samenvatting van de vorige week
totaal 1640 km afgelegd nog een 800 tal te doen
de laatste 5 dagen geen fietsproblemen meer -
minder stresss - frieda begint echt goed pintjes te lusten - yes
dit wil ik even kwijt. vannacht the worst of the trip meegemaakt. geslapen - of liever - helemaal niet geslapen in een 'refuge' met 6 in een kamer. had het geluk bovenaan te liggen, dus superheet met een gratis snurkconcert aan de voeten. aub nooit meer...
toch vanmorgen begonnen aan de klim van 8, 9% voor 20 km lang en ... yes , we made it. col du somport. 1900 meter. frie was bleiting and me too.
nu 30 km verder bergaf in schoon hotel in jaca waar we even een dagje blijven hangen en ...
ik ben toch wel fier op mijn frie met haar ingebouwd moteurken . haha...
snel gevlucht uit onze auberge waar hetontbijt helemaal 'fuckte' (sorry) . gelukkig kwamen we snel in het prachtige landschap van de col du somport terecht. wat mooi. al snel begonnen we te klimmen maar nog niet te... morgen volgt het 2e deel . nog 1500 meter stijgen en dan zijn we in ... spanje. wel wat stressy. vanavond beland in een gite d'etappe. met 6 in een slaapkamer. helemaal niet mijn ding. daar komen de slaappillen. morgen hopelijk beter...
na een uitstekend ontbijt richting dax vertrokken. de pijnboombossen worden vervangen door reusachtige kiwivelden en jawel... in de verte zijn de pyreneeen reeds zichtbaar. weer een zeer hete dag met aardig wat klimmetjes... wat s'avonds eerst op een gezellige herberg leek, om te slapen,was het zeker niet. we waren zo vriendelijk(zeg maar dom) dat we niet meteen vertrokken en uiteindelijk in een oud bed zijn beland,en helemaal niet lekker hebben gegeten. morgen beter.
Hier zie daar
zie daar zie... een computer ter mijnen beschikking in het paradijs van
Gasgogne. Maar daarover straks meer...
We beginnen waar
we vorige week gestopt zijn. (met schrijven natuurlijk)
Maandag 15 juli
2013 (dag 8)
Chateau Gaillard
(Santilly) Blois: 104 km.
Deze morgen
wakker op de boerderij met een stevig boers ontbijtje dat ons lekker de 104 km
kan laten doen en met de gezellige boerin als compagnon en dit voor de prijs v
an 46 euro.
De temperatuur
stijgt zienderogen. En dan en route!
De velden door.
Eindeloos. Misschien lijkt het landschap wat saai maar respect voor de boeren
die al die hectaren bewerken. Onze boer was een kleine zei hij... hij bezat
slechts 130 hectaren. Lijkt mij als kleine Vlaming een half dorp!
Johan vertelt dat
hij deze nacht heeft liggen uitrekenen. Ik dacht dat we goed bezig waren.
Hij denkt dat we
vooruit moeten. De kapitein beslist! Dus morgen moeten we vroeger opstaan en
meer rijden maar ondertussen sjezen wij lekker door met temperaturen die stijgen
tot 38°.
Gelukkig is er
het bos van Orleans met frisse verkoeling. De stad is echt prachig. Proper en
stijlvol. Kathedraal om in te verdwalen. Hier moeten we zeker terug komen...
met de Loire daar beneden en een historisch hoogtepunt erboven! Maar dat zeggen
we ondertussen al heel heel veel keer. Dat is dus nog heel wat fietsvakanties
te gaan.
Picknickje kopen
en dan lekker smikkelen aan de Loire.
Wat een prachtige
fietsrutes en lekker plat. Hier moeten we zeker... maar dat had ik al
geschreven zeker?
Door naar Clery.
Sint Jacobskapel is net overspoeld door een busje Russische Schone Maagdekens.
Meneer de gids vertelt in de kapel van St. Jacques over de Pelerins... en bla
bla bla... ik sta daar met mijn 2 gele boekjes voor een stempel. Heel veel Ohs
en Ahs alom...
In het lang en
het breed wordt er aan de meisjes uitgelegd wat zo een pelgrimage betekent.
De cameras
flitsen en ik moet Jo erbij halen maar hij wil de fietsen niet alleen laten. Is
zelfs wat boos omdat ik zo lang welblijf. Tot ik over de Russische Schonen
begin... en hij naar binnen. t Is direct goed!
En wijle weer
weg. Richting Beaugency waar we de Russische schonen terug zien.
Wij met de hitte,
angstvallig op zoek naar water. Pech want op maandag zijn bijna alle winkels in
Frankrijk gesloten. In een bar Tabac toch iets te drinken. Een mens weet nu pas
hoe belangrijk water is. Wij vullen onder weg bij vriendelijke mensen, krijgen
zelfs flesjes water. En ze roepen aan de kant van de weg... Bon voyage!
En dan... tussen
de eindeloze zonnenbloemvelden en korenakkers... met een laaiende zon op een
godvergeten kruispunt staat daar... ANNIE!
Ze zwaait met
beide armen en vraagt wie we zijn... waar we naartoe gaan... en dat we naar die
en die en die moeten vragen in Blois! Heel vriendelijk maar voor ons koele
Belgen ook wel wat vreemd. Wij doen een blitsbezoekje aan Beaugency (B&B
afgezegd want we willen voortmaken) en in de gloeiende zomerzon verder naar
Blois. Daar een budget Ibis aan 49 euro en we kunnen weer onder de mensen
komen. Eerst pintje drinken op terrasje want de dorst blijft... ook al drink je
liters water. En dan op aanraden van 2 toffe madammen die ook weer door de
cocquile (of zou het door de
gebronzeerde JoJo zijn) een babbeltje slaan en ons meteen een prima trendy
restaurantje aanraden.Lekker wijntje,
lekker menutje (Jo mispakt zich aan de cruditeiten) schoon serveersterke.
Wandeling door de stad met nog altijd in de 30 graden. Prachtig kasteel met
lichtshow maar dat is niet echt ons ding. Terug in de kamer is het een sauna.
Wat wil je 49 euro. Maar we gaan niet zagen! Dat is ons de devies... wat we
meemaken; de combinatie reizen + fietsen is wonderlijk.
En oh ja, voor de
fietsliefhebbers... we hebben nu op één week tijd 675 km. Twee platte banden.
Een ei op een band. Een haak van de koga-zak afgebroken. En... weinig
zadelpijn!
Hopelijk blijft
het zo. Voor de medische stand... de warmte is echt wel moordend voor de
rechterarm! Ik ben vanavond gaan eten met armkous aan maar het handje kan ik
enkel een uurtje verdragen. Ik smeer me te pletter en de verbrandingsgraad is
miniem. Maar ik zal nog meer moeten smeren. Voor de rest is de moraal prima en
de conditie nog beter. We hopen nu een lekker nachtje te kunnen slapen ook al
is het hier een Turks stoombad met deze temperaturen en de was die rondhangt in
de kamer van 4x4.
Maar... we gaan
niet zagen hé!
Dinsdag 16 juli
2013: Dag 9.
Blois Sorigny.
Johan heeft de
oplossing. In de warme kamer steekt hij het muggenspul in en laat het raam
open. Dus... kamer fris en toch behoorlijk geslapen. Budget hotel is basic maar
het ontbijt is er toch behoorlijk met vers fruit en alles er op en eraan. We
vertrekken vroeger dan normaal. Voordeel van zo een onpersoonlijk hotel...
niemand kijkt naar je om dus geen verhalen tot 10, 11 uur. Geen fotos, geen au
revoirs! Dus en route en de temperatuur valtheel goed mee! Licht neveltje zodat we gezwind 40 km rijden door de
wijngaarden van de Loire. La Touraine,
Vauvry... die
namen kennen we van den Auchan en van bij onze Saar natuurlijk.
Ik denk dat ik nu
ècht wel een beetje helderziend ben. Zeg net aan Johan, we komen geen marktjes
tegen en jawel hoor, daar in zon piepklein dorpje staan 3 kraampjes. Fruit,
chacuterie-boucherie en specialiteitjes van de Auvergne. We kopen bij de 3,
kwestie van de plaatselijke economie te steunen. En verduiveld die paté de
campagne is fantastisch en de boudin blanc kan verdore met de witte worst van
Veurne concureren! Wat zeg ik... het is gewoon een mousse die je op het
stokbrood kan uitsmeren! En dan is er daar dat gerechtje dat we totaal niet
kennen. Des grillons. Een soort gekookte, gebakken, gesmoorde bouilli. Een
verduiveld lekker aperitiefhapje. En met een telefoontje aan zoon Jens weten we
weer hoe het aan het thuisfront is. Allé, op naar Tours. Prachtige stad. Indrukwekkende
kathedraal maar dan kom een nog veel mooiere basiliek van Sint Maarten aan de
beurt. De tegels kraken er onder de boenwas. De wit-zwarte nonnetjes zitten als
standbeelden voor het altaar. Ik krijg kippenvel. De tijd staat hier stil. De
zuster die de stempel zet vraagt of we slaping hebben.
Spijtig genoeg
heb ik 2 uur ervoor een Auberge gereserveerd in Sorigny. Anders had ik zeker
haar aanbod aanvaard. Slapen in hun klooster moet wel een heel speciale
ervaring zijn. Ik doe het graf van Sint Maarten aan. Het gebed van de pelgrim
staat er overal. Deze kerk zal me zeker bijblijven. Johan staat zoals altijd
buiten bij de fietsen. Hij zegt dat ik een beetje op peter Roger begin te
lijken. Overal kerken binnen stappen... kruisje maken... kaarsje aansteken voor
al die mensen die me dat vroegen en ook voor hen die het niet vroegen. Enfin...
ik voel me er goed bij... en voor metje zal het ook wel goed zijn.
Na een toertje
door de schitterende stad gaan we richting Sorigny. Weer mooie dorpjes ondeweg
en heel veel water. In Sorigny zitten we in een echt Pelgrims herberg.
Eén heer op het
terrasje en wij drinken een frisse pint. Bij temperaturen van 33 à 36 graden
leer ik hier verduiveld nog bier drinken ook! Onze kamer is heel basic maar we
krijgen een heerlijke maaltijd erbij. Een halve liter wijn inclus en
voorgerechtje, kip met groentjes en ile flotante (Jo kaas) dit alles voor 74
euro voor 2 personen... slapen, eten, alles.
De plaatselijke
bevolking moet je erbij nemen. Jo installeert de nieuwe kilometer teller (ja,
ook die begaf het door de warmte) en dan gebeurt het weer... Meneer op terras
zegt dat hij wacht op zijn ami uit België. Dat hij in retard is. Dat hij meteen
zal aankomen Een zekere Danny. Een Flamand van Oostende... en dan rijdt daar
een grijze passat het plein op met daarin... DANNY BENOOT! Wij zitten met de
mond open van verbazing. Je zit op 750 km van huis met je fiets voor je neus...
en dan komt daar iemand die je kent van 30 jaar geleden.
Zij moeten
etenn... wij zitten nog buiten op het terras. Het weerzien is hartelijk maar
kort.
Benieuwd wat de
avond nog zal brengen.
Na een half uur
komt de bazin ons zeggen dat ze sluiten. We gaan afscheid nemen van Danny en de
copains maar ik vraag hem wel of hij per toeval geen computer bij heeft... en jawel
hoor.
Ik mag hem
gebruiken om mijn verhaal in het lang en het breed te doen... waar jullie nu al
het verslag van gekregen hebben. Ik tik me te pletter en heb niet eens de tijd
om het te herlezen.
Dus dat eerste
verslagje is gewoon rap rap doorgestuurd. Met dank aan DANNY... en St. Jacques
zeker???
Woensdag 17 juli
2013: Dag 10
Sorigny Champs
de Gain: 85 km.
Na een rusteloze
nacht en heel wat getik de eerste week op de blog gegooid. Onze auberge is al
bij al meegevallen maar we snakken weer naar een B&B. s Morgens nog even
bij de koffie met Danny gepraat. Wij ons verhaal. Hij zijn verhaal. We weten
ieder wat in ons leven gebeurd is. Dat we elkaar hier ontmoeten is bizar.
Wonderlijk? Magisch?We nemen afscheid
met de beloft elkaar na de reis weer op te zoeken.
Op naar het
volgende avontuur. Het weer... de max. Onder weg picknickje, koffietje, pintje
tegen de dorst. Stad Châtelreux bezocht die heel erg tegenviel met onderweg...
jawel... twee lekke banden. We worden specialist in het herstellen. We zien 3
buizerds (denken we toch) spelen in de verzengende zon en rijden rustig onze 80
km.
Onderweg prachtig
golfterrein, prachtig kasteel van Dissay en op naar onze B&B. Een pareltje.
Heel het verdiep voor ons. We mogen dineren in de tuin. Zelf sla kuisen
+ coeur de boeuf + pizza + croque monsieur van de artisanale bakker! La vie en
roze la vie en France !
Vandaag geen
kerken, geen stempels... natuur + genieten.
Donderdag 18 juli
2013: Dag 11
Champ de gain
Lezay: 74 km.
De dag begint
weer met een heerlijk zonnetje. We nemen een Frans ontbijtje met een Hollandse
familie. Daarna riching Poitiers. Weer op ons paard. Ondertussen heten ze
Blanche en Le Noir! Geen Zadelpijn en in goede doen. De warmte stijgt wel weer
heel erg snel en in Poitiers gaan we maar liefst 4 kerken bezoeken. Maar het is
blijkbaar ook crisis in de kerk want nergens is er een mens te bespeuren om een
stempel te zetten. Koffietje naast de prachtige Romaanse kathedraal en daarna
een veel te vettige kebab gegeten aan het water.
Goedkoop misschien
maar we rijden gewoon heel de namiddag met een overvolle kebabmaag door de
hitte. Regelrecht naar de fietswinkel en jawel hoor... we hebben de eerste
echte fietswinkel van la douce France gevonden... hier nabij Poitiers in Sint
Benoit. (met dank aan de wijnhandelaar Vincent Boisserie die ons erheen stuurde
en aan de winkeleigenaar zie www.freecycle.fr).
Giant verdeler en een zaak met stijl! Twee spikspinternieuwe achterbanden met
als naam globetrotter! Hutchcane. Ewel als het daarmee niet lukt, dan nooit
meer!
En wij weer
heuvel op en af naar onze volgende slaapplaats. Spijtig genoeg hebben we er
geen... ik probeerde een 4 tal nummers uit ons boekje om te kunnen slapen in
Melle. Alles volzet tot ik uiteindelijk toch een hotel had en als alles in orde
was vroeg de dame mijn visa kaart! Sorry, maar als je volop banden aan het
opleggen bent heb je geen visakaart in de buurt dus heb ik haar kordaat
bedankt. Als ze ons als pelgrims al niet geloven... dan niet!
Johan belt een
adresje na weer 40 km rijden en jawel hoor bingo in Lezay. Prijs 40 euro,
ontbijt in Le Chateaux. En wijle weg. Snikheet maar met een fris pintje (ik
begin echt tafelbier te appreciëren (kronenbourg 4 %... weet je nog zoals we
vroeger s middags dronken, bij ons was het bruin... bij Jo grote flessen
piedboeuf). En hopla, we kunnen weer op ons paard. De heuvels zijn minder
agressief en we komen mooi op tijd in een oude kasteelhoeve waar we een heel
leuke basic kamer hebben. s Avonds table dhôte met alles erp en eraan. Apero,
pinot de charentes... moules à la charentaise (recept heb ik als iemand dat
wil) stukje ham met salade en rijst, kaas en brood, fruit en gebak en
wijntje... alles voor 17 euro! Leuke babbel met heel de familie. Weer zo een avondje
waar we nog kunnen over vertellen.
Cest le chemin!
We komen van
alles en iedereen tegen. En dat blijkt dan inderdaad de magie van Compo te
zijn.
Quote van de dag:
Johan aan de telefoon om een kamer te boeken.
Monsieur on fait une croissière à Compostela
Allé, Godfried van Bouillon is back !!!
Vrijdag 19 juli 2013 : Dag 12.
Le Chateaux (Lezay) St. Jean DAngely. 75 km
Wat een stilte,
wat een nacht. Zeg nooit meer dat de bedden in Frankrijk te klein zijn.
Ze hebben
duidelijk de maten aangepast. We ontbijten landelijk om 8 uur en vertrekken
met... gelukkig een grijs druppelend weertje. De temperatuur is gelukkig gezakt
tot 24 graden.
De verdwaalde
druppels hier en daar zijn al droog nog voor ze de grond raken.We maken snelheid bij zon weer. Eerst
afscheid van de gezellige mensen op de Chateau d hote.
Nieuwe
uitdrukking geleerd aan de Fransen: We gaan niet zagen. On ne va pas scier.
Monsieur lacht er
hartelijk mee. Dat zal hij onthouden! (schrijft ons er zelfs een reactie over
op de blog.)
Om 9u30 zijn we
ècht weg. De velden blijven schilderijtjes. De wegen af en toe hatelijk wegens
de lappendekens van herstellingen. En verduiveld altijd aan onze kant hé. Tegen
11 uur in Melle. Er is een heel grote markt. Zelfs een overdekte markt met prachtige
specialiteiten. We parkeren onze Blanche en Lenoir... en wie zien we daar? Onze
wijnhandelaar Vincent Boisserie, die we ons in Poitiers aan een fietswinkel
hielp.
Blijkt dat hij de
vorige eigenaar was van Le Chateau waar we de avond ervoor sliepen. Blij
weerzien en... is dit toeval???
Meteen wat
gebabbel met de locals en spijtig genoeg kunnen we hier geen inkopen doen
wegens te vroeg op de ochtend. Met dit weer (en eventueel onweer) moeten we
zorgen dat ons eten wat fris blijft. We rijden gezwind heuvel op en heuvel af.
Eten in Aulnay en zoeken een kamer voor moregen. Is niet zo makkelijk wegens te
toeristische streek aan zee. Ik bel zussie Riteco en die zijn nu op 130 km van
onze afspraak. Ik heb eergisteren een hotel gevonden voor ons 4 in St. Jean dAngely.
Dus we zouden elkaar daar over ongeveer één uur moeten treffen. Maar dan
gebeurt het natuurlijk weer. Jo zijn voorband... een lekje. We zager er zelfs
niet meer over. Vervangen en wegwezen. Maar we hebben er nu wel genoeg van. Dus
in St. Jean eerst naar fietsenwinkel. Perfecte service; Twee nieuwe voorbanden
en nazicht van remmen en nog vriendelijk bovenop! (dus wie de trip doet:
fietswinkel St. Jean dAngely)
Weer op en af
naar hotel en jawel hoor daar zijn ons Riteco en Nonkel Dirk. Blij weerzien na
zoveel dagen op de fiets. En heerlijk om lekker in onze eigen taal te babbelen.
Prima hotel (zo eentje voor de VSBs... spijtig dat het zo ver is!!!) Samen
pintje gedronken wegens zéér grote dorst. (ondertussen weer boven de 30°) en na
verfrissing een mooie stadswandeling gemaakt. Echt een mooi provinciestadje.
Niet te groot en perfect als tussenstop naar het zuiden.
Ons hotel: la
goule bénèze is ook heel erg tof. Leuke kamer, prima eten en héél vriendelijke
mensen. We dineren samen onder een bijna volle maan en in een heerlijke
temperatuur. Zo kunnen we ons verhaal kwijt. Zalig.
We beseffen: dit
is echt een Compostela pelgrimage met *****!
Wind nog altijd
vanachteren... zon op het gezicht en zoveel positieve vibes dat we er echt een
goule benèze van
krijgen. Volgens het patois van de streek: La gueule bien à laise.
het gezicht op
zn gemakjes pour les Flamands !
Quote van de dag:
Johan om een kamer te reserveren.
madame, je vais vous épiler.
Hij
bedoelt : épèler
Boutterietje
blijft Boutterietje... la route pour Compostelle s.v.p.!!!
Zaterdag 20 juli 2013: Dag 12
St. Jean dAngely Soullac Amélie sur Mer. 85 km.
Lekker geslapen
en stevig ontbijtje met Riteco en Dirk. We nemen afscheid met een zwaai aan de
poort van het restaurant. Zij vertrekken voor hun fietsvakantie met Vos travel
naar Noord Spanje. We zien elkaar weer over één week.
Mooi stipt om 9
uur het paard op voor de grote warmte. Enkele pittige heuveltjes tot in
Saintes. Stad weer in tempo bezocht. 2 kerken gedaan waar weer geen mens was
voor een stempeltje. Het zal in de hotels en de toerisme bureaus moeten
gebeuren hoor. De hitte
Is nu echt wel
naar een canicule (hittegolf) aan het stijgen. We heuvelen naar de kust toe na
eventjes een panisch hongertje wegens geen winkels in buurt! Gelukkig wel water
te krijgen bij de locals die er zelfs ijsblokjes in doen! Dat is ook pelgrim
zijn. Je mag echt wel waar dan ook water vragen!
Dan toch een
portie supermarkt junkfood gevonden en aan een rustig watertje gegeten + siesta
gehouden. Een mens zou begrijpen waarom al die mensen in warme landen de boel
sluiten tot 16 uur. Het is bijna ondrgelijk maar St. Jacques stuurt ons weer
enkele wattige wolkjes die toch voor de nodige verkoeling zorgen. We komen aan
in Royan maar nemen daar snel de benen wegens overvol Blankenberge x 10. De
overzet lijkt op ons te wachten en we verademen met dat beetje zeelucht. De
boot is overvol en ik vraag me af waar al die mensen heen gaan. Wij zijn
content met onze fietsjes. Gaan en staan waar we willen en nooit file.
De zee doet ons
goed. Eéns een mens van de zee... altijd een mens van de zee.
Aan de andere
kant wachten ons heerlijke fietspaden in de pijnboombossen tot aan Soullac sur
mer en Amélie. Wat chique kamer en te duur wegens direct aan zee + niks anders
te vinden.
Maar de kamer is
o.k. en we nemen toch eerst een piepklein zonnenbadje aan het strand + een
douche of twee! Kwestie van gebruik te maken van de dure faciliteiten.
Restaurant is er te duur dus... dan maar pizza op een terras met een schitterende
zonsondergang als compagnon.
Een mooie afsluit
voor de 85 km die we aflegden. Morgen weer het paard op. En... hout
vasthouden... de banden doen het prima. Geen lekken vandaag... Lekker!
Zondag 21 juli
2013: De dag van Fillipeke en Mathille! Dag 13.
Amelie Plage Le Porge. 88 km.
Het is nu
ongeveer 10 uur. Ik zit op het terrasje van ons hotelletje. We zijn deze morgen
vertrokken om 9u30. Toen was de temperatuur nog aangenaam. We reden gezwind
maar naarmate de route vorderde werd het alsmaar heter! La canicule verdorie!!!
De weg werd ook
wat saai door hetzelfde landschap dat altijd maar aan onze ogen voorbijschiet.
Quotetje van
Jootje nadat we de honderduizenden bomen zien voorbijzoeven...
Zoek eens een
boom (Hij bedoelt om wat schaduw te hebben.
Enfin je trapt
maar door en zet het verstand op nul. Dan kom je in het dorpje Le Porge war
zogezegd ons hotel is. Maar... ha ha ha... we zitten in Porge Plage. Er staan
zoveel autos als voor een Werchter festival. Blijkbaar zitten we hier aan één
van de mooiste stranden van de atlantische kust en wij moeten gewoon nog 10 km
verder sjezen voor we aan ons hotel zijn.
Verstand op
minder dan 0 en trappen. Blijkt het een rotweg te zijn met duizenden
terugkerende bruingebakken toeristen... iets zoals de E17 op zondagavond
richting Brussel.
We komen aan ons
hotel en dan is daar weer die verrassing. Hotel met zwembad. We arriveren om 17
uur en om 17u15 duiken we reeds gezwind in een zalig badje. Een mens is meteen
die 10 km en plus vergeten.
Pastisje erbij en
even de ogen sluiten. De vermoeidheid is altijd maar duidelijker voelbaar.
Alhoewel het de hitte is die ons het meest uitput. Enfin... we hebben het tot
nu toe fantastisch gedaan. Even een plaatselijk restaurantje met oestertjes uit
het bassin van Arcachon proeven+ morgen
terug binnenland in. We zitten ongeveer aan onze 1200 (nu exact 1190) dus dat
wil zeggen ongeveer de helft. Als het ècht te heet zou worden zullen we een
dagje uitrusten. Alhoewel de drang om te rijden groter is.
De blog is zo
druk bekeken dat het meteen ook een stimulans is voor ons om door te zetten.
Misschien moeten
we ècht wel vroeger oipstaan en zoals de echte om 6 uur s morgens beginnen te
rijden...
Laat ons beginnen
met vanavond vroeger te gaan slapen. Slaapwel.
Maandag 22 juli 2013:
dag 14
Le Porge
Moustey: 82,5 km
Onvoorstelbaar
dat we nu reeds twee weken geleden vertrokken zijn!
De tijd rijdt
snel hoor op de fiets!
Snel ontbijtje in
ons hotel... stelt niet veel voor. We nemen warme chocomelk om wat meer sterkte
te hebben. En dan weer op pad. Deze keer langs het bassin van Arcachon. Heel
mooie stadjes waar het heel rustig is op maandag morgen. Zoveel mooie plekjes
waar we zeker nog eens terug moeten komen... ik val in herhaling.
De weg prima maar
de hitte is weer enorm. Eigenlijk is het beter in zo een weer om in beweging te
blijven. Stil staan is gewoon ondragelijk. Met zo een 15 km per uur is de hitte
precies een zachte warme luchtoven. Dat houdt ons rijdende.
We rijden even
mis maar kunnen dan toch die eindeloze wegen van de Landes doorkruisen. We
vinden een kamer op een soort parden en kinderboerderij. Het huis is best leuk.
Eigen keuken ter beschikking maar delen met... 5 Russen en één dame. De Russen
zijn werkers die hier in de buurt hun job doen in de bouw. Ze willen zo goedkoop
mogelijk overnachten... wij dus ook. (na die dure kust!) Ze stormen met pak en
Carrefour zak de keuken in. Wel wat luidruchtig maar wij maken een heel snelle
spaghetti bolo (uit een bokaal dus) en we kunnen na 5 minuten smullen. (als het
maar eten is) Voor de rest een beetje saai hier. Wel prachtig mooi om de avond
te zien vallen met al de dieren in het rond. Paarden, 2 pauwen, hangbuikzwijn,
geiten, ganzen, langharige koe enz. Maar het zijn die Russen die toch wel de
luidruchtigste beesten zijn hier.
Ongelofelijk dat
we nu net 2 weken geleden vertrokken en nu zo een stuk in Frankrijk zitten in
the middel of nowwhere. We komen nu wel echt op de pelgrimsroute. Hopelijk zien
we af en toe wat meer interessante mensen. De Russische invasie is nu niet echt
pelgrimachtig en ik moet dringend kunnen typen. We hebben weer een week te
vertellen.
Dinsdag 23 juli
2013: dag 16 + gelukkige verjaardag Elise!!!
Moustey
Gourberi (Dax) 79,5 km
Eerst en vooral
een gelukkige verjaardag voor Elise, waar ter wereld je ook bent.
Wij vanmorgen in
alle vroegte vertrokken van op de boerderij. De Russen hebben we niet
uitgewuifd. Wel nog redelijk geslapen (dankzij slaappil deze keer) Het was
gloeiend heet in de kamer. Zo een nacht waar je de druppels zweet langs je rug
voelt lopen ook al lig je muisstil. Enfin... inpakken en wegwezen dat kunnen we
nu echt wel als de beste.
Nieuwe truc.
Bakkerijtje binnenstappen... koffietje en koffiekoekje eten voor veel minder
dan in de hotels en weer de fiets op. Moustey hadden we gisteren niet gezien
maar blijkt bij het doorrijden een heel aardig plekje met prachtige zaakjes...
Moeten we zeker eens terug... ja ja ... ooit!!!
De zon is ons
goedgezind vandaag. Wolkjes die verkoeling brengen dus we kunnen echt op het
gemakje onze kilometertjes doen. Geen grote steden tussendoor. Enkele kleine
kerkjes... zonder stempel natuurlijk. Picknickje, koffietje en we komen aan op
onze bestemming alweer zonder bandenpech! Zou dat dan toch aan onze banden
gelegen hebben... ha ha ha.
De bestemming...
hoe zal ik het omschrijven... je belt een telefoon nummer uit het fameuze
Sweermanboekje en weet totaal niet waar je terecht komt. En dat is daar Les
Sables.
Meneer zegt, als
we er niet zijn kom je maar achteraan het huis bij het zwembad.
Om 16 uur komen we
gezwind aan. Er opent niemand... Het huis is weerom een juweeltje.
Heel andere stijl
dan in andere delen van Frankrijk. Gasgogne op zn best. Een tuin zo groot als
een voetbalveld. We gaan achter het huis. De tuin met bamboe zo groot als
huizen leiden naar een prachtig zwembad met ligzetels, patiootje enfin... kan
het paradijselijker?
Meneer en mevrouw
tonen ons de kamer en het huis. Alles is er ter beschikking. Ijskast,
keukentje, koffie... fruitsapje wordt aangeboden... koekje erbij. Wij de douche
in... zwembad in. Mevrouw stelt voor om de was voor ons te doen. Wat een
onthaal, wat een Chambre dhote. Pour les pelerins on fait un repas simple les
soirs! Ja hoor, graag.
We duiken de
douche in, zwembad in en dan is daar deze computer waar ik nu op zit te tikken
die mevrouw me ter beschikking stelt. De maaltijd is een fijne
charcuterieschotel met alles erop en eraan. Wij hebben onze flesje wijn
erbij...
Als er een
paradijs bestaat... dat is dit hier voor ons het paradijs!
Aan het zwembad
zeg ik tegen Johan... ik kom mezelf hier echt tegen hoor op deze
pelgrimstocht!!! Ik schreef het toch al... dit is pelgrimage met ***** en ik
doe er nu nog één bij *.
Allé, tot zo ver
in het lang en het breed voor wie tijd en zin heeft om het te lezen!!!
Wij blijven
gaan...
Tot Compostela...
tot op de echte Camino!!! En merci voor alle reacties en steun!!!
eerst en vooral even de mensen bedanken voor hun reactie, zowel via email, blog of sms. het doet ons steeds deugd te horen van de vrienden en familie.
gisterenavond even een ommekeer. we waren geland in een prachtige gite nl een paardeboerderij. ik had pas de blog aangemaakt toen er een 6 tal russische baanwerkers arriveerden om het huis te delen. alles werd 'bezet' met het nodige lawaai en drank erbij. uiteindelijk zijn we zeer vroeg gaan slapen onder de slaappillen... spijtig...
vandaag wat minder hitte. hebben goed gefietst.
oke, we hebben het soms behoorlijk zwaar maar wees gerust;we verwennen op tijd onszelf.
ondertussen in een prima chambre d'hote met zwembad ('les sables' in gourbera). terwijl frieda aan het zwembad lag te zonnen met een roseeke zei ze; ik wist niet dat het leven van een pelerin zo zwaar was...
34 graden in de schaduw (c'est la canicule) . het bassin van arcachon lag er prachtig bij. mooie stadjes. onze fietsweg gedeeltelijk weer in het groen. niet te geloven dat we reeds over de helft van onze trip zijn. het was wel even schrikken dat het asfalt aan onze banden bleef plakken door de hitte. qua verblijf zijn we beter af dan gisteren. prachtige paardenboerderij.
dag 14 de afrkening na 2 weken soulac sur mer / le porge 88 km
vanmorgen vroeg vertrokken om de kust van de landes te volgen . supermooi maar als je 80 km in het bos rijdt wordt het gewoonweg eentonig en lastig. vooral omdat het ook superheet was. alles werd echter goedgemaakt door het zwembad bij het hotelletje van vanavond.
morgen op naar de bassin van arcachon.
afrekening na 14 dagen fietsen : 1190 km gefietst.
zeker 8 bandproblemen maar nu opgelost door extra sterke te laten steken.
we zitten ongeveer aan de helft en zijn lichaamlijk wat moe.
iedereen had ons gewaarschuwd voor een zeer gat maw zadelpijn. ik weet niet wat we verkeerd of goed doen maar daar hebben we beiden geen last van.
vandaag sedert lang geen lekke band.
vanmorgen redelijk vroeg vertrokken gezien de aangekondigde hitte. de charente overgereden. saintes bezocht. tot royan was er verder niets meer te bikken. alles gesloten in de dorpjes. eventjes paniek maar dan een super U gevonden waar we een picknickje konden samenstellen.
royan zeer druk. we waren blij de veer te kunnen nemen naar de gironde . en die frisse zeewind dan . nu in een zalig maar duuuuur hotelletje maar we gaan niet zagen. vanavond aan het strand gezeten bij ondergaande zon...
vandaag vertrokken uit prachtige gite , zeer goedkoop, supervriendelijke mensen , lekker eten en veel drinken. half pension all in 74 euro voor 2 personen...
eerste stopplaats 'melle' tof marktje. ongelooflijk maar weer een lekke band. hebben aan het eind van de rit weer 2 super dikke banden laten steken vooraan. nu kan 'het' echt niet meer stuk. zijn aangekomen in hotelletje waar we rendez-vous hebben met zus en schoonbroer dirk en ritteco.zeer hartverwarmend om elkaar terug te zien. het wordt moeilijker om
slaping te vinden ... want morgen zitten we in het toeristische royan waar we ons laten overzetten met het veer. heb niets gevonden onder de 140 euro. het zij zo... o'ja vergeten te zeggen .. vandaag de kaap overschreden van 1000 km afgelegd in 12dagen.
ontbijt met nederlandse familie. dan op naar poitiers. 4 kerken bezocht. wil wel eens een cinematje ertussendoor.
daarna naar eerste deftige fietswinkel van frankrijk. reden van al die lekke banden gevonden. heb gewoon 2 zwaardere banden gestoken. vol moed vertrokken . 10 km verder weer lekke band. wat gebeurt hier allemaal ... terug in belgie geef ik mijn job op en wordt ik fietsreparateur. temperatuur 35 gr. vanaf nu geen stadsbezoek meer in de voormiddag want dan wordt het veel te warm om te fietsen in de namiddag . morgen op naar saintes, richting kust want volgende week komt er een hittegolf...
de weg is onvoorspelbaar. gisterenavond jeugdvriend ontmoet van 30 jaar geleden . 800 km van huis in een herberg in een gat van frankrijk. hebben ons leven verteld. de weg rolt verder en hoe... ik een lekke band en frieda ook een. in totaal 4 lekke binnenbanden en nog 2 vernieuwde buitenbanden in 10 dagen. voor de rest alles super. hebben de eerste zonnebloemvelden gezien. chatelleraut lelijke en vuile stad. nu in prachtige b&b. frie aan de drank (foto's) . zalig. morgen poitiers.
prachtige temperatuur - we zien meer en meer pelgrims te voet. alle nationaliteiten maar geen belgen. enorm veel jonge mensen. weer genoten van het vlakke land . niet te veel gestopt tussenin. goede vriend rob had ons verwittigd voor lange saaie stukken . is opgelost met de ipod. ik heb met norah jones gefietst en frieda met calexico. zaaaalig. sahagun is wat minder maar we gaan wat drinken... o ja . groot feest binnenkort. zie foto. 
leve het spaanse platteland. eindelijk weer wat kunnen doorfietsen in een normale temperatuur zonder grote hoogteverschillen. we zijn ondertussen wat kilo's verloren en willen het zo houden als we thuiskomen. frieda is ongelooflijk. babbelt in het brabbelspaans tegen iedereen die ze ontmoet en krijgt telkens weer wat ze wil... zelfs de spanjaarden plakken aan haar lippen.
oja , vandaag feest. we hebben de 2000 km gehaald. door ruines van klooster san anton gereden en veeeel genoten.
temperatuur is gedaald in combinatie met een strakke wind afkomstig uit de sahara. zeer eigenaardig. ook voor de spanjaarden. eindelijk weer wat bomen - dus schaduw - op de weg. burgos is een van de mooiste en gezelligste steden die we ooit bezochten. wat een kathedraal. wat een pracht en praal... van de passeo en tapas uitgebreid genoten. mooie dingen gezien ...............
morgen op naar de 2000 km.
vertrokken om 8.00 . de zon was reeds voelbaar. enorm veel stijgen en dalen. lastig. de energie was er niet. of is het toch de hitte. het landschap wordt oneindig lang en groot. we volgen een soort heirbaan maar dan 30 km lang . vals plat zeggen ze... eerste hoppeveld gezien maar verder immense korenvelden in een soort oneindig landschap ... vavond om 21.00 is het 37 gr ... maar we gaan niet zagen ... morgen hotel met airco in burgos.
ps frieda zit met probleem. zij wil haar wekelijks verslag kwijt op de blog maar gezien dat alle borden hier qwerty zijn , lukt het niet.. haar verhaal volgt dus later...
36 graden vandaag maar wel met een windje. mijn vriend vincent had mij verteld dat er nabij estella een wijnbron was... heb hem gevonden bij wijnfabriekje bij klooster.er waren 2 kraantjes. water en wijn. water geen probleem. wijn kwamen er welgeteld 3 druppeltjes uit. nu weet ik het. mijn vriend is mij voorgeweest en toen hebben ze waarschijnlijk de rationes beperkt...
longrono was supermooi ...
enorm warm. mooie dorpjes gezien. oa indurain waar de familie nog woont van de bekende renner. voor de eerste keer wat pelerins te voet opgemerkt in puente la reina.
gisteren de eerste zonnebloem- en wijnvelden gezien in spanje. vandaag eerste olijfgaarden.
wat is dat hier toch... superbrede 3-vakswegen gelijklopend met gloednieuw aangelegde autostrades met heel weinig verkeer en allemaal verlaten benzinestations. er is hier duidelijk met geld gesmeten (vanwaar zouden ze dat gehaald hebben).
nu gaan we estella bezoeken.
wat een dag... vanmorgen vertrokken uit het pittoreske berdun om de navarra aan te vallen . andermaal geklommen om een monasterio te bezoeken. prachtig : maar ook die verandering van prachtige, kleurrijke beelden om je heen: nu begrijp ik waarom vincent van gogh gek werd. hebben om te eindigen met de fiets door een gorge gereden... smal paadje langs rivier met de hoge rotsen boven je hoofd. incluis arenden en gieren. een waar orgasme om in lumbier te eindigen en een lekker diner te nuttigen met bijpassende wijn... op deze momenten is het zo spijtig dat je niet alles met iedereen kunt delen...
ps een dikke merci aan alle mensen die voor ons huis en hond zorgen.
vanmorgen vlot vertrokken na een dagje rust en 's avonds een uitje met noenkel dirk en ritteco die op terugreis waren.
lekker genoten van het spaanse stadsleven.
we zijn nu echt in spanje en dit wil zeggen dat we regelmatig klimmetjes hebben van 6, 7 of 8 %. de kilometers gaan er wat minder vlot door maar we genieten zonder stress. vanavond in een dorpje op een berg aangekomen waar we de hele wereld in 360 gr kunnen vanop de top aanschouwen.
samenvatting van de vorige week
totaal 1640 km afgelegd nog een 800 tal te doen
de laatste 5 dagen geen fietsproblemen meer -
minder stresss - frieda begint echt goed pintjes te lusten - yes
dit wil ik even kwijt. vannacht the worst of the trip meegemaakt. geslapen - of liever - helemaal niet geslapen in een 'refuge' met 6 in een kamer. had het geluk bovenaan te liggen, dus superheet met een gratis snurkconcert aan de voeten. aub nooit meer...
toch vanmorgen begonnen aan de klim van 8, 9% voor 20 km lang en ... yes , we made it. col du somport. 1900 meter. frie was bleiting and me too.
nu 30 km verder bergaf in schoon hotel in jaca waar we even een dagje blijven hangen en ...
ik ben toch wel fier op mijn frie met haar ingebouwd moteurken . haha...
snel gevlucht uit onze auberge waar hetontbijt helemaal 'fuckte' (sorry) . gelukkig kwamen we snel in het prachtige landschap van de col du somport terecht. wat mooi. al snel begonnen we te klimmen maar nog niet te... morgen volgt het 2e deel . nog 1500 meter stijgen en dan zijn we in ... spanje. wel wat stressy. vanavond beland in een gite d'etappe. met 6 in een slaapkamer. helemaal niet mijn ding. daar komen de slaappillen. morgen hopelijk beter...
na een uitstekend ontbijt richting dax vertrokken. de pijnboombossen worden vervangen door reusachtige kiwivelden en jawel... in de verte zijn de pyreneeen reeds zichtbaar. weer een zeer hete dag met aardig wat klimmetjes... wat s'avonds eerst op een gezellige herberg leek, om te slapen,was het zeker niet. we waren zo vriendelijk(zeg maar dom) dat we niet meteen vertrokken en uiteindelijk in een oud bed zijn beland,en helemaal niet lekker hebben gegeten. morgen beter.
eerst en vooral even de mensen bedanken voor hun reactie, zowel via email, blog of sms. het doet ons steeds deugd te horen van de vrienden en familie.
gisterenavond even een ommekeer. we waren geland in een prachtige gite nl een paardeboerderij. ik had pas de blog aangemaakt toen er een 6 tal russische baanwerkers arriveerden om het huis te delen. alles werd 'bezet' met het nodige lawaai en drank erbij. uiteindelijk zijn we zeer vroeg gaan slapen onder de slaappillen... spijtig...
vandaag wat minder hitte. hebben goed gefietst.
oke, we hebben het soms behoorlijk zwaar maar wees gerust;we verwennen op tijd onszelf.
ondertussen in een prima chambre d'hote met zwembad ('les sables' in gourbera). terwijl frieda aan het zwembad lag te zonnen met een roseeke zei ze; ik wist niet dat het leven van een pelerin zo zwaar was...
34 graden in de schaduw (c'est la canicule) . het bassin van arcachon lag er prachtig bij. mooie stadjes. onze fietsweg gedeeltelijk weer in het groen. niet te geloven dat we reeds over de helft van onze trip zijn. het was wel even schrikken dat het asfalt aan onze banden bleef plakken door de hitte. qua verblijf zijn we beter af dan gisteren. prachtige paardenboerderij.
vanmorgen vroeg vertrokken om de kust van de landes te volgen . supermooi maar als je 80 km in het bos rijdt wordt het gewoonweg eentonig en lastig. vooral omdat het ook superheet was. alles werd echter goedgemaakt door het zwembad bij het hotelletje van vanavond.
morgen op naar de bassin van arcachon.
afrekening na 14 dagen fietsen : 1190 km gefietst.
zeker 8 bandproblemen maar nu opgelost door extra sterke te laten steken.
we zitten ongeveer aan de helft en zijn lichaamlijk wat moe. 
iedereen had ons gewaarschuwd voor een zeer gat maw zadelpijn. ik weet niet wat we verkeerd of goed doen maar daar hebben we beiden geen last van.
vandaag sedert lang geen lekke band.
vanmorgen redelijk vroeg vertrokken gezien de aangekondigde hitte. de charente overgereden. saintes bezocht. tot royan was er verder niets meer te bikken. alles gesloten in de dorpjes. eventjes paniek maar dan een super U gevonden waar we een picknickje konden samenstellen.
royan zeer druk. we waren blij de veer te kunnen nemen naar de gironde . en die frisse zeewind dan . nu in een zalig maar duuuuur hotelletje maar we gaan niet zagen. vanavond aan het strand gezeten bij ondergaande zon...
vandaag vertrokken uit prachtige gite , zeer goedkoop, supervriendelijke mensen , lekker eten en veel drinken. half pension all in 74 euro voor 2 personen...
eerste stopplaats 'melle' tof marktje. ongelooflijk maar weer een lekke band. hebben aan het eind van de rit weer 2 super dikke banden laten steken vooraan. nu kan 'het' echt niet meer stuk. zijn aangekomen in hotelletje waar we rendez-vous hebben met zus en schoonbroer dirk en ritteco.zeer hartverwarmend om elkaar terug te zien. het wordt moeilijker om
slaping te vinden ... want morgen zitten we in het toeristische royan waar we ons laten overzetten met het veer. heb niets gevonden onder de 140 euro. het zij zo... o'ja vergeten te zeggen .. vandaag de kaap overschreden van 1000 km afgelegd in 12dagen.
ontbijt met nederlandse familie. dan op naar poitiers. 4 kerken bezocht. wil wel eens een cinematje ertussendoor.
daarna naar eerste deftige fietswinkel van frankrijk. reden van al die lekke banden gevonden. heb gewoon 2 zwaardere banden gestoken. vol moed vertrokken . 10 km verder weer lekke band. wat gebeurt hier allemaal ... terug in belgie geef ik mijn job op en wordt ik fietsreparateur. temperatuur 35 gr. vanaf nu geen stadsbezoek meer in de voormiddag want dan wordt het veel te warm om te fietsen in de namiddag . morgen op naar saintes, richting kust want volgende week komt er een hittegolf...
de weg is onvoorspelbaar. gisterenavond jeugdvriend ontmoet van 30 jaar geleden . 800 km van huis in een herberg in een gat van frankrijk. hebben ons leven verteld. de weg rolt verder en hoe... ik een lekke band en frieda ook een. in totaal 4 lekke binnenbanden en nog 2 vernieuwde buitenbanden in 10 dagen. voor de rest alles super. hebben de eerste zonnebloemvelden gezien. chatelleraut lelijke en vuile stad. nu in prachtige b&b. frie aan de drank (foto's) . zalig. morgen poitiers.
