Ik ben natuurlijk niet de enige van mijn jaar die op Erasmus is. We zijn met 5 in totaal, Jill is naar Kopenhagen, Wouter is naar Glasgow, Robi is na Gijon (spanje) en Oliver is naar het land en de stad van Keizer Kusco, Ayacucho in Peru! Een vriendin die niet in men jaar zit maar ook ontwerper is, is naar Kopenhagen.
http://wout-is-weg.blogspot.com/ --> Wouter in Glasgow http://www.robijon.blogspot.com/ --> Robi in Gijon http://www.guap.eu/ --> Oliver in Peru http://www.bloggen.be/karen_de_potter/ --> Karen in Kopenhagen
Voor de rest ben ik Vrijdagavond Taksim weer gaan verkennen, er was een groot erasmus-welkomsfeest, heel goed..
Ik heb al gemerkt dat een
blog typen niet mijn meest favoriete bezigheid is J.
Ik ben nu een week in
Istanbul en ik begin mij hier wel goed thuis te voelen eigenlijk, hele toffe stad, heel levendig, bruisend, veilig,
proper, zonnig,.. alles wat je wil eigenlijk.
Het meisje dat me
geholpen heeft hier een kot te vinden heeft me ondertussen al wat rondgeleid. We zijn naar een van de prinseneilanden geweest, vrij saai eigenlijk, 2uur op
een ferry zitten voor je er bent en ondertussen thee´kes slurpen. Het eiland op
zich is eigenlijk gene vetten.. je moet super lang stappen voor je een kerkje
bereikt op de top van het eiland. Maar als je daar bent heb je wel een heel
mooi uitzicht op een deel van het Aziatische gedeelte van Istanbul, Dan besef
je eigenlijk pas hoe groot Istanbul wel is. Op het eiland zijn geen autos
toegelaten dus het transport gebeurt daar met paard en een kar erachter.
Veel beter is dat niet want ze rijden natuurlijk als maffen met die dingen over
het eiland : ). Het enige voordeel is dat ze geen toeter hebben
op dat ding. Hier toeteren de ferrys zelf naar mekaar : )!
Ik ben zaterdag en zondag
met Cristie weg gegaan in Taksim (savonds). Stel u een straat voor van 2-3 kilometer lang, neem
die lange baan van werchter, de baan waar iedereen naar zijn camping wandelt, Isiktal
caddesi ziet er hetzelfde uit..ontzettend veel mensen, zo ver je kan kijken en
die lopen daar op elke moment van het weekend, snachts en overdag. Die straat
heeft dan nog eens ontelbaar veel zijstraten, met ontelbaar veel barrekes,
cafeetjes, discotheken, winkelkes,.. en die zitten allemaal vol! En die straat
(meer nen boulevard, autovrij!) komt dan uit op een gigantisch plein dat taksim
noemt. echt.. heel leuk!
Het enige problem was dat
ik maandag mijn eerste stagedag had. Ik heb maar 3uur kunnen slapen dus ik kwam
redelijk suf aan op mijn stage. Gelukkig is het een zalig ontwerpbureau en ze
begrepen mij wel : ).
Goed ik probeer zo snel
mogelijk fotos on-line te zetten!
Ik ben vandaag toegekomen op mijn kot in Istanbul. Raar plaatsje (naast de
ambassade van het vaticaan?!) Heel leuke kotbaas, hij heeft een cafeetje in
taksim dat little wing noemt naar het liedje van Jimi Hendrix. Jimi Hendrix
heeft hij leren kennen door een vriend van hem die nog samen getoerd heeft met
Jimi Hendrix!! Als dat niet stoer is..
Heel gezellig huisje.. ik kwam hier binnen en ik kreeg al onmidelijk thee onder
mijn neus gestoken :). Hij heeft nen GIGANTISCHE tv waarop hij alleen maar films
kijkt die hij gedownload heeft van het internet zei hij :)
Ik ben hier nog maar 4 uur en ik kan al nen hele boek schrijven denk ik. In het
vliegtuig zat rechts van mij nen praatzieken turk die alleen Nederlands en Turks
kon en aan de rechterkant van mij zat nen praatzieken Indiër die alleen maar
engels en Indisch(?) kon. Toen ze mekaar ontdekt hadden moest ik dan maar tolk
spelen :). Aja nog iets vergeten zeggen.. Ik zat met den enige echten Brahim op't vliegtuig. Hehe.
Toen ik aankwam in Istanbul moest ik een taxi vinden om ter plaatste te
geraken. Nen dikke taxi chauffeur kwam naar mij, nam heel vriendelijk mijn
valiezen en stak ze in zijne koffer... en dan begon het. Hij wist het adres
niet direct zijn dus hij moest hier en daar wat telefoneren en sms'en om het te
vinden. Maar die kerel was precies nogal zelfzeker en gaf planché richting
centrum, tegen 140 vlamde hij daar over die straten...al sms'ent! Ze hadden
daar 2 rijstroken maar da maakte niet veel uit voor meneer, hij ging dan maar
wat in de midden rijden met 3 naast mekaar. Dat was het moment voor mij om mijn
gordel aan te doen... Dan kwamen we ongeveer ter plaatse en hij had
zichzelf wat vastgereden in een straatje. Hij vloekte zo iets in het Turks en
dan planché achteruit..daar stond natuurlijk ne kerel in de weg die hij dan
maar gelijk omver reed :). Die kerel had gelukkig niks en mijnen taxichauffeur
was wel wat van zijn melk waardoor dat hij maar wat rustiger ging rijden :) gelukkig!
Nu zit ik hier op mijn kot. Ik heb de plaatselijke..Imam noemt da zeker?... al
horen zingen in't straat. Ik hoop dat da niet elke morgen zo ga zijn..:)
Ik ben eikes gaan halen in de plaatselijke supermarkt en een Turks bierke
(efes) kga eens kijken wat de turkse kiekes en brouwers waard zijn
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
