Al wandelend, genoot ik van de
natuur,
plotseling werd ik vastgepakt, wild en
guur.
Het gebeurde ineens, geheel
onverwacht,
dat ik daar, door een vreemdeling werd
verkracht.
Mijn wens, een kind, maar dan uit
liefde verwekt,
werd niet vervuld maar heel wreed
vermoord, genekt.
***
Teruggeworpen naar nul punt
af,
dacht ik verbijsterd:"Is dat mijn
straf?
Hoe het ook zei, ik neem de after
pil,
of is dat, wat ik eigenlijk niét
wil.
Het kindje laten komen is vaak
riskant,
vaak zijn de verkeerde genen
ingeplant.
***
Door deze innerlijke strijd,
helaas,
verstreek de tijd door nutteloos
gedaas.
Ik besloot tot vermoorden van dit
jonge leven,
abortus is hetzelfde maar netter
omschreven.
In de kliniek bleek mijn kindje toch
al te leven,
wat ik in mijn gedachten al had
afgeschreven.
***
Ik werd daar voor een zware keus
geplaatst, nu of nooit,
het is wel een mensenkind wat je even
weggooit.
Maar mijn vrije leven was daarmee
geheel voorbij,
al waar ik naar streefde mijn toekomst
niets meer voor mij.
Ik besloot na een gesprek met de arts
het weg te laten halen,
Hij sprak tot eigen voordeel, men zou
hem anders niets betalen.
***
Maar ja dat bleek allemaal achteraf
gepraat,
er werd nu over mij geroddeld in de
straat.
Ik voelde mij vrij en opgelucht na dit
avontuur,
en kon weer gaan en staan en stond
niet meer tegen de muur.
Totdat ik in de verte mijn vriendin
met kind zag lopen,
waardoor ineens bij mij de tranen
langs de wangen dropen.
***
Zij zwaaide heel blij en vrolijk kwam
ze naar mij toe,
ik verborg mijn traan en voelde mij
ineens erg moe.
Zij wist van mijn gebeurtenissen
helemaal niets,
toch zei ze tegen mij:"Lieve meid is
er soms iets?"
Tegen haar kon ik mijn verhaal toen
kwijt,
liet echt mijn tranen lopen van de
spijt.
***
Ik keek daar bij haar in die mooie
kinderwagen,
en vroeg of ik het even op mijn arm
mocht dragen.
Het werd mij teveel en riep: "Mijn
baby, o God, mijn kind!"
had iemand toen maar gezegd:" meid
weet waar je aan begint."
God had je op dat moment zeker wel
willen helpen,
maar daarvoor was geen tijd, je wilde
het zelf verhelpen.
***
Door de angst voor vreemde genen in je
levenslot
besloot je te beslissen zonder de hulp
van God.
Hij kon toch jouw genen leiden in dat
kleine kind,
als je dat geloofd had had je nu jouw
kind bemint.
Laat als besluit van deze nare levens
les,
komende baby's gespaard, voor het
scherpe mes.
***
De schuldvraag waar je nu mee
rondloopt, dat is niet mis,
spreek dat uit tot God, dan schenkt
Hij jou vergiffenis.
Je mag daarna opnieuw met Hem de
toekomst in,
hand in hand met Hem naar een mooi
en nieuw begin.
Door deze levensles met anderen te
delen,
kun je heel erg veel verdriet
voorkomen voor velen.
***
