Ik weet niet hoe het komt, maar het is duidelijk dat ik véél méér over bepaalde zaken nadenk dan de doorsnee mens. Je zou het kunnen vergelijken met een kind in de 'waarom?'-fase. Bij mij is deze fase echter nooit overgegaan, lijkt mij.

Mensen vinden het niet prettig als je gevestigde waarden in vraag durft stellen. Van heilige huisjes moet afgebleven worden of je mag jezelf verwachten aan een verbale stortvloed van slecht onderbouwde, vage en zéér algemene tegenargumenten. Maar wie écht nadenkt, weet beter. Wie algemene waarheden onbevooroordeeld overdenkt, komt al snel uit bij ernstige gebreken in 'de waarheid' en ethisch onverantwoorde maatschappelijke gedragspatronen. Wanneer de verhitte discussie dan een hoogtepunt bereikt, krijg je steevast van je gesprekspartner te horen: "Ach, jij denkt veel te veel na! Zo is het nu eenmaal ... En daar kun jij niks aan veranderen!".

Toch geloof ik dat ik wel iets kan veranderen. Omdat ik het zelf heb mogen ervaren hoe iemand anders mij heeft veranderd. Ik ben geïnspireerd geraakt door iemand met een buitengewone levensfilosofie. Iemand die niet probeert om heel de wereld te bekeren tot haar levensstijl. Gewoon iemand die haar leven leidt en zich enkel bemoeit met haar eigen zaken. Tegelijkertijd geeft ze op die manier iedereen het nakijken. Zij geeft geen aandacht aan mensen die haar standpunten onderuit proberen halen. Deze aandacht schenkt zij veel liever aan mensen die oprecht geïnteresseerd zijn in de ware toedracht van haar keuzes en daden. Ik leerde haar kennen als klant bij mij in de zaak. Het klikte vrijwel onmiddellijk. We geraakten aan de praat over veganisme en bewuste keuzes maken. Het onderwerp heeft mij altijd geïnteresseerd, hoewel ik moet toegeven dat een eerdere poging om vegetarisch te gaan leven door gebrek aan inzicht op een fiasco was uitgedraaid. Haar wijsheid over het thema hield mij echter in de ban. Haar verhalen maakten mij hongerig naar de ware toedracht over gezonde en ethische verantwoorde voeding.

Ondertussen zijn we een jaar verder. Het afgelopen jaar heb ik me bovenal verdiept in gezonde voeding en vrijwel alles wat geldt als 'normaal' in twijfel getrokken. Meermaals heb ik geschokt en tegelijkertijd bijzonder gefascineerd informatie doorgenomen die zwart op wit bewijst dat onze huidige voedingsgewoonten en economische systemen pure waanzin zijn. Hoe kan het dat niet meer mensen hierover nadenken? Hoe kan het dat niemand hier wat aan doet? Hoe hypocriet zijn wij met z'n allen bezig?! Woede werd afgewisseld met wanhoop. Wanhoop werd omgezet in inspiratie. Inspiratie werd hoop. En hoop werd daadkracht. Ik besloot dat ik net als de prachtige dame die mij heeft geïnspireerd, een ander leven wil gaan leiden.

Onder het motto "Tell the world what you intend to do, but first show it!" ga ik nu mijn eigen pad volgen. En hoewel het niet mijn doel is om ook maar één iemand te 'bekeren', voel ik wel de behoefte om over mijn eigen ervaringen hieromtrent te schrijven. Het geeft me ruimte in mijn hoofd voor nieuwe ideeën en het geeft me de kracht die ik nodig heb om bepaalde obstakels te overwinnen. Alzo is mijn eigen blog geboren: "Jij denkt te veel na!"

04-11-2013 om 21:32 geschreven door Jeroen de Hoon