Zaterdag 25 september wedstrijdverslag Lovendegem - Lembeke
Match 5, dit maal naar Lovendegem. Altijd een moeilijke verplaatsing, maar ditmaal mochten we op het immens grote A-terrein spelen, dat er perfect bijlag. Via de feuille wisten we op voorhand dat we weer tegen een nagenoeg volledige ploeg tweedejars uitkwamen, behalve 2 jongens die op de bank startten. Daags voordien hadden een pak spelers zich tevens uitgesloofd in de scholenveldloop. Tot slot waren zowel Pierre, Mattice, Arthur en Jesper er door blessures niet bij. Het was kortom een ietwat bang gevoel dat overheerste in onze rangen. Maar niet zo bij onze jongens, want ze vlogen er vanaf de eerste minuut in. Deze was wel vijf minuten later gestart door een hevige plensbui, maar dit deerde ons niet. Het spel tekende zich al heel snel af voor de Lovendegemse goal en dit zou zo blijven voor de rest van de wedstrijd. Al snel kwamen er kansen voor onze jongens, maar scoren lukte alsnog niet. Enrique kwam tot 3x toe oog in oog met de keeper te staan, maar het lukte telkens net niet om af te ronden. Ook Robbe en Simon kwamen tot scoringskansen maar verzaakten. En zoals een voetbalwet geldt kwam Lovendegem via hun eerste aanval tot scoren. Een mooie goal, het moet gezegd, maar tot dan hadden ze er echt niets van gebakken. Kort daarop kwamen ze bijna zelfs op een dubbele voorsprong, maar de bal ging net naast. We waren echter niet aangeslagen en na een lichte duwfout ging de bal op de stip. Robin kon de unieke gelegenheid echter niet afronden, waardoor we met een wrange 1-0 de rust ingingen. Vanaf dat moment waren we een beetje bevreesd voor de tweede helft, maar fysiek kwamen we totaal niet tekort. Sterker zelfs, de tweede helft was wederom éénrichtingsvoetbal richting de goal van Lovendegem. Onze keeper Brent diende slechts 3 x de bal letterlijk op te rapen gedurende de hele tweede helft, terwijl we opnieuw de kansen bij elkaar speelden via prachtig voetbal. De druk van ons werd te groot zodat Lovendegem plooide en kraakte. Eerst werd Robbe alleen weggestuurd, waarna hij de uitkomende goallie enig mooi met een lobje verschalkte. Vervolgens leverde de eerste hoekschop van de wedstrijd gevaar op, waarbij Thorben via zijn tip de bal in doel devieerde, maar alleen de scheidsrechter had hierin een fout gezien. Net zoals in de laatste minuten van de eerste helft begonnen dan de wisseltijd van Lovendegem, waarbij de trainer ongeveer 10 keer om de 30 seconden een speler verving.
De vreugde was terecht immens toen we in de laatste minuten alsnog de overwinning binnenhaalden toen Enrique de bal afsnoepte van de Lovendegemse keeper en de bal panklaar legde voor Robbe, die op zijn beurt kurkdroog de bal binnenramde. Eindstand 1-2, meer dan verdiend.
Een prachtprestatie, niet door de uitslag of de behaalde punten, maar door het geleverde spel door al onze jongens dat vanuit de nok van de tribune een plezier was om te bekijken.
Speelden voor Lembeke: Brent, Maxim, Axel, Milan, Dylan, Sami, Robin, Simon, Jesper, Robbe, Enrique, Bram & Len. Robbe scoorde voor Lembeke beide treffers.
Auteur : Dirk Van De Walle
18-09-2010
Zaterdag 18 september 2010 Wedstrijdverslag Lembeke - SK. Lochristi
Onze tweede thuismatch kwamen we uit tegen de leider in onze prille competitie, Lochristi. Ook nu weer konden we onze eigen uitrusting niet aantrekken, daar Lochristi in hetzelfde blauw als ons speelde. Met enige schrik in het hart zagen we deze wedstrijd tegemoet, te meer we wisten dat het allemaal 2e jaars spelers zijn en we via via gehoord hebben dat het een heel sterke tegenstander is. Na luttele minuten was het al prijs, 0-1 en heel eventjes tekende zich een doemscenario af. Maar niets was minder waar, want de rest van de hele eerste helft was Lochristi nergens meer en was het al Lembeke wat de klok sloeg. We speelden vrank en vrij en de bloemenploeg wist niet waar ze het hadden. Via mooi combinatievoetbal versierden we ook een pak kansen. Uiteindelijk kwamen we 2-maal op gelijkaardige manier tot een doelpunt: via prachtig uitgespeeld voetbal werd Enrique in stelling gebracht en hij aarzelde niet. Met een oververdiende 2-1 voorsprong gingen we de pauze in. Ondanks deze beresterke eerste helft wisten we dat het niet evident zou worden. Misschien zelfs door deze eerste helft, want onze jonkies hadden veel energie verbruikt. Daarenboven was het duidelijk dat de ietwat speciale trainer van Lochristi, die rustig sigaretten stond te paffen langs de zijlijn, zijn spelers had opgedragen hun sterkste wapen, hun fysiek & leeftijdsverschil in de weegschaal te leggen. Dit zorgde al snel in de tweede helft voor de gelijkmaker, toen de bal op hoekschop nogal lullig in de voet van de tegenstander viel en deze van kortbij kon scoren. Desondanks knokten onze jongens voor iedere bal, maar de trappen die ze kregen zorgden ervoor dat de trainer tot 5-maal (!!!!) toe een wenende speler diende te vervangen. De scheidsrechter zag er keer op keer geen erg in en liet het potige voetbal begaan. In de laatste vijf minuten lukte het Lochristi dan toch hun zuurverdiende puntjes mee te nemen na een afgeweken schot en nadat onze kleinste Maxim getorpedeerd werd door de twee grootste Lochristi-spelers. De scheids vond het ook nu weer niet de moeite het spel stil te leggen, waarop een speler van Lochristi in de daaropvolgende verwarring simpel kon scoren doordat iedereen zich meer om Maxim bekommerde.
Slotsom: op basis van hun gestalte en fysiek neemt Lochristi de overwinning mee, maar er was alom respect van de ouders van Lochristi voor onze jonge ploeg dat andermaal fris en monter voetbal bracht. Doe zo verder jongens!
Speelden voor Lembeke: Brent, Maxim, Axel, Milan, Dylan, Sami, Robin, Simon, Robbe, Mattice, Enrique, Len, Bram & Thorben. Enrique scoorde voor Lembeke beide treffers.
Auteur : Dirk Van De Walle
Zaterdag 18 september 2010 Foto's Lembeke - SK. Lochristi
Voor alle foto's klik op bijlage onderaan dit bericht !!!
Zaterdag 11 september 2010 Wedstrijdverslag Aalter - FC Lembeke
De uitwedstrijd naar Aalter betekent altijd wind, een zwaar plein, veel autostradelawaai, een thuisscheidsrechter en een stugge tegenstander met wellicht veel tweedejaars. Kortom, moeilijk om daar tot een goed resultaat te komen. Vandaar dat het een lichte opluchting is om reeds zo vroeg op het seizoen naar daar te gaan. Daarenboven vielen de weersomstandigheden buiten de wind mee. Toch was het snel duidelijk dat het knokken zou worden tot de allerlaatste minuut, en zoals zou blijken zelfs heel ver voorbij die laatste minuut. Vanaf het begin was het spel gelijkopgaand, waarbij Aalter lichtjes in het voordeel was door hun fysieke overwicht. Het veld was ook immens groot en onze linies trokken te ver uit elkaar, waardoor we niet in ons spel kwamen zoals de afgelopen weken. Toch was de allereerste grote kans voor ons, toen Simon alleen op doel afging, maar zijn lob door de keeper net voldoende gesmoord werd met de vingertoppen zodat hij de bal net voor de doellijn kon oprapen. Niet veel later werd Enrique op pad gestuurd en hij bewees andermaal zijn individuele klasse om mooi af te ronden. Na amper 1 minuut hingen de bordjes echter al gelijk, toen Aalter een hoekschop via de tweede paal rechtstreeks binnentrapte. Een bovenste beste trap, dat wel, maar op deze leeftijd totaal onhoudbaar boven de hoofden van iedereen uit. Heel eventjes was de organisatie wat zoek en Aalter kon bijna profiteren toen een doorgebroken speler zijn bal hobbelend op de paal zag stranden. Het was eventjes schrikken, maar wij lieten ons ook niet onbetuigd. Robbe miste de kalmte om de bal te controleren én dan te binnen te duwen en nam de bal in één tijd op de slof waardoor de open kans naast ging. Enkele minuten later scoorde Robbe dan toch. Hij liep alert naar de eerste paal en duwde de scherpe hoekschop van Enrique netjes binnen. Nog één minuutje later was Enrique solo op weg naar doel, maar hij werd getorpedeerd door een Aalterse speler die hem wildweg allebei de benen van onder het lichaam wegmaaide. In iedere volwassen wedstrijd genoeg om een paar weekjes te rusten door een rood karton, bij 11- & 12-jarige jongeren net genoeg voor een gele kaart, weliswaar met de glimlach gegeven. Een schande voor de jeugdopleiding, waar men tracht voetbal te laten primeren, terwijl de overtreder door dit geel misschien niet beseft dat dit ECHT niet kan, omdat hij rustig mag blijven staan. Ook de Aalterse trainer liet begaan ipv de zondaar te vervangen. Het is dan maar zo, zegt men, maar het was een eerste teken aan de wand dat de scheidsrechter een hemdje met een wit-rood randje aanhad onder zijn shirt. Na dertig minuten en met een ietwat gevleide 1-2 voorsprong leek de rust in zicht, maar de scheidsrechter besliste er anders over. Zonder verpinken kende hij Aalter na 34 minuten en 20 seconden een lichte strapschop toe, waarna hij afblies nog voor de center gegeven was. Enige verbazing was dan al ons deel bij de 2-2.De tweede helft een gelijkaardig spelbeeld, waarbij Aalter vervaarlijk uit de hoek kwam, maar wij ons ook niet onbetuigd lieten. Dit leverde veel middenveldgevechten op, zonder veel mooi voetbal te zien. Tot kort voor affluiten de tot dan vrij onzichtbare Mattice zijn ware gelaat toonde en via een mooie solo slim twee spelers in de wind zette en met zijn mindere linkse de bal aan de tweede paal binnenknalde. Lichte euforie overstemde ons, maar ook nu weer wou de scheidsrechter zijn deel opeisen. Want net zoals in de eerste helft liet hij nu ook zonder schroom vlotjes de wedstrijd vijf minuten overspelen tot het onvermijdbare gebeurde: Aalter die via een prima goal de gelijkmaker scoorde.Al bij al een terecht gelijkspel tegen een goede tegenstander, alleen kan iedereen maar concluderen dat er maar 1 hoofdrolspeler was: de scheidsrechter.
Zaterdag 4 september 2010 Wedstrijdverslag FC Lembeke - SK Maldegem
Op speeldag 2 van deze prille competitie moesten we al stevig aan de bak tegen het sterke Maldegem. Al jaren zijn beide ploegen aan elkaar gewaagd en dit leverde in het verleden keer op keer hoogstaande wedstrijden op. Maldegem had daarenboven, net als ons, hun competitiestart niet gemist met een klinkende overwinning. Het was dus hoopgevend uitkijken naar deze editie.
De gedrevenheid was groot bij onze jongens en van bij de start legden we een verschroeiend tempo op, waarbij Maldegem geen voet aan de grond kreeg. Met een prima veldbezetting achteraan, de controle op het middenveld en veel hoge druk door onze drie spitsen kwam Maldegem steeds een stap te kort. Maar ondanks dit veldoverwicht bleef een vroeg doelpunt uit. Sterker zelfs, Maldegem kon tot tweemaal toe net niet scoren na misverstand bij ons waardoor de Maldegemse spits alleen voor onze keeper Brent kwam. Na 10 minuten lukte het ons dan wel de verdiende voorsprong te scoren, nadat Mattice met een duivels sluw pasje Enrique alleen op weg stuurde. Deze aarzelde niet, verschalkte de goalie en rondde mooi af. Luttele minuten later dachten we een tweede goal te vieren na de trap van Simon. Het was echter optisch bedrog, want de bal was juist naast gegaan. Maldegem kwam bijna op een diefje terug, maar een mooi schot suisde rakelings over. Er volgden nog een aantal gevaarlijke standjes voor de Maldegemse goal, maar een hogere score bleef uit tot de 20e minuut.
Een hoekschop van Simon bleef toen hangen en Robin was er als de kippen bij om de bal binnen te prikken. Na deze goal namen we dan toch wat gas terug, waardoor Maldegem beter in het spel kwam, zonder echter veel doelgevaar te creëren.Tijdens de pauze, met een verdiende 2-0 ruststand, waarschuwden we dat de wedstrijd verre van afgelopen was. En inderdaad, na de pauze kregen we een totaal ander beeld, waarbij Maldegem het laken naar zich toe trok. Van onze kant beperkten we ons tot gegroepeerd samenspel zonder echter gevaarlijk te zijn. Al heel snel kon het kantelen toen Maldegem scoorde op hoekschop, maar waarbij de bal foutief met de hand werd gecontroleerd en het ongeldig doelpunt terecht werd afgekeurd. Dit remde de tegenstander niet af en na 8 minuten lukte het hen wel om de aansluitingstreffer te scoren. Iedereen dacht dat het toen superlastig zou worden, maar 2 minuten later was het verschil opnieuw 2 doelpunten na een supersnelle uitbraak waarbij Mattice listig tussen de verdedigers sloop en beheerst afwerkte. Dit gaf het vertrouwen van Maldegem toch wel een duw. Ze probeerden nog een vuist te maken, maar bleven toch 10 minuten aangeslagen. Ze probeerden wel via afstandschoten Brent te verschalken, maar die kon secuur de gevaarlijke botsballen onschadelijk maken. In de laatste minuten pareerde hij zelfs een nagenoeg gemaakt doelpunt met een superredding, waarmee hij toonde dat hij een waardig sluitstuk is.Met deze 3-1 overwinning behalen we eigenlijk een onverhoopt succes, maar waarbij de eerste helft heel duidelijk toonde waar onze jongens toe in staat zijn. Volgende week naar Aalter, een niet te onderschatten tegenstander.
Ik ben Jesper
Ik ben een man en woon in Sint-Laureins (België) en mijn beroep is Ik ga naar school.
Ik ben geboren op 06/01/1999 en ben nu dus 26 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Voetbal .
Ik voetbal bij FC Lembeke U15.
mijn favoriete voetbalclub is Ajax
