Tommo ziet zijn oude vriend terug, de muis. Hij begint er een gedichtje tegen te vertellen...
Vanaf nu was het niet meer zo gemakkelijk voor Tommo. Ze moesten naar Ieper gaan vechten en dat was andere koek of waar ze vandaan kwamen. Ze werden gebombardeerd door de Duitsers. Wat later kwam er ook een aanval van de Duitsers. Die ze wonnen, daarna was er ook direct een terugaanval. Daar hadden ze zich wel wat misrekend. Vele mannen werden in de val gelokt en afgeslacht. Tommo kon ontsnappen maar hij vond zijn broer niet meer. Hij was in zak en as. Tot hij oppeens zijn broer zag komen uit niemandsland. Het was een grote opluchting. Charlie was wel geraakt aan zijn voet en moest naar het ziekenhuis in Engeland. Weer was Tommo teleurgesteld. Het enige waar hij zich nog kom aan optrekken was het meisje in de staminee in poperinge. Ze kwamen goed overeen. Maar daar kwam al snel een einde aan wanneer de nieuwe sergeant bekent werd gemaakt, Hanley de verschrikkelijke...
Tommo was in slaap gevallen. Hij dacht aan de verloren tijd die hij had gemist...
De groep van Tommo en Charlie moeten naar de frontlinie. Die ligt voor hen in België. Meerbepaalt in Poperinge. De eerste keer dat ze daar in de loopgraven zaten was er niet veel actie. Ze moesten niet veel doen. Het enige was wachten en uit je doppen kijken. Ze hadden dan ook nog eens last van de ratten en vlooien. Maar het ergste was toch de regen. Alles was nat. Wat later mochten ze terug naar het oefenkamp. Waar ze moesten trainen voor de volgende keer. De volgende keer kwam in de winter. De groep moest terug de loopgraven in maar dit keer in de sneeuw. Veel beter volgens Tommo. De groep van Charlie had een opdracht gekregen om bij de Duitsers binnen te dringen en zoveel mogelijk informatie te vinden. Tommo zat daar ook bij. Ze kwamen terug met een krijgsgevangene. Er waren wel 2 minpunten. Ze hadden iemand verloren en ook de kapitein was verwond. De kapitein werdt later naar het ziekenhuis overgeplaatst. Een paar dagen later gingen Tommo en Charlie de kapitein gaan bezoeken. Maar die was er niet meer. Hij was terug naar Engeland. Charlie krag het horloge van de kapitein...
Eindelijk gaat het wat meer over de oorlog. Daar ben ik wel blij om. Nog drie uur en zesenveertig minuten! Eens benieuwd wat er zal gebeuren dan.
Ik heb ook een broer en wij zijn ook de beste vrienden. Twee handen op één buik. Een beetje hetzelfde als in het boek. Dan denk ik soms dat mijn broer Tommo is en ik Charlie.
Tommo kijkt iedere keer op zijn horloge. Ook al wil hij dat niet . Hij wil de tijd zelf bepalen. Maar dat kan niet. Nog drie uur en zesenveertig minuten voor het zover is...
Charlie en Tommo hebben de beste tijd van hun leven in het opleidingskamp ook al was hun sergant een tiran. Het kon hen niks schelen. Ze dachten dat ze in een toneelgroep zaten en alles van de oorlog na spelen. Maar aan die leuke tijd kwam een einde wanneer de groep met de boot naar Frankrijk vertrok. Ze waren misselijk. Ze hadden nog nooit water gezien. Wanneer ze aankwamen in Frankrijk zagen ze dat het nu niet meer toneel was maar bittere ernst. Ze moesten werken van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. En dan had je ook natuurlijk nog de sergant. Die het nu had gemunt op Tommo. Vroeger was dit op Charlie. Tommo zijn geweer was op een dag vuil. hij moest 5 keer een plein aflopen met zijn geweer boven zijn hoofd. hij viel flauw en Charlie was in ruzie gekomen met de sergant. Als straf moest hij een hele dag vastgebonden aan een paal rechtstaan en dit in de regen. Wanneer Tommo passeerde krag hij de tranen in de ogen...
Zelf denk ik dat ik ook naar de oorlog zou gaan om mijn vaderland te dienen. Ik vind dat we dat verplicht zijn. Zoals ze ook zeiden in het boek: "Anders ben je een lafaard!!"
In het boek wordt ook gesproken over het liedje Tipperary:
We weten nu dat Tommo in Frankrijk aan het vechten is. Hij was aan het kijken naar de kerktorens in Frankrijk en dacht terug aan Grote Joe...
Nu Grote Joe terug was, was iedereen blij. Zelfde de kolonet en oma Wolf. Wat later was molly uit huis gezet omdat ze zwanger was. Ze kwam maar intrekken bij de Peacefuls. Tommo moest nu bij Grote Joe slapen. Niet veel later kwam Tommo voor het eerst in contact met de oorlog. Hij was naar de markt geweest en daar had hij een groep soldaten gezien. Hij twijfelde op zich bij het leger in te schrijven maar liep dat toch weg. Niet veel later kwam de kolonel bij hun thuis en zei hij dat Charlie moest gaan vechten in de oorlog. Anders moesten ze het huis verlaten. Charlie had geen andere keuze. En dat was ook het geschikt moment voor Tommo om mee te gaan met zijn broer. Niet veel laer zaten ze in de trein op weg naar Frankrijk om te vechten...
Zelf was ik er ook een beetje van aangedaan dat Grote Joe weg was. Ik had in het verhaal heel wat sympathie gekregen voor hem. Ik moest dan ook iedere keer lachen wanneer hij zijn favoriete liedje zong. Gelukkig vonden ze hem nog terug.
Het is bijna 00:55 op de klok van Tommo. Hij ziet de maansikkel in de lucht. Het is nieuwe maan. Hij denkt aan vroeger...
Bertha wordt nog op dezelfde dag begraven. Bij de muis en de andere dieren die Grote Joe al had begraven. Ze ware allemaal stil maar vooral Grote Joe. Die is zijn beste vriendje kwijt.
Die avond was Grote Joe vermist. Ze hadden heel de nacht gezocht. Hij had gezegt tegen moeder dat hij ook naar de hemel wilde, waar vader en Bertha zaten. Even dachten ze dat hij zichzelf om het leven had gebracht maar toen zei molly dat hij waarschijnlijk op de kerktoren zat. Hij dacht dat dat de hemel was. En daar zat hij ook. De klokken luidde uit blijtschap dat Grote Joe terug was....
Eindelijk wordt er iets over de oorlog verteld. Ik vind het een beetje raar. We zijn 90blz weg en nu wordt er pas iets gezegt over de oorlog. Ik dacht dat het meer een oorlogsverhaal zou zijn maar dat is momenteel nog niet zo. Hopelijk verder wel.
Hoofdstuk vijf: Het is bijna 00:24 op de klok van Tommo. Hij ziet vogels en hoort een uil in zijn loopgracht.
De kolonel komt er achter dat Charlie zijn hond heeft gestolen, maar moeder kan het regelen zodat Bertha bij de Peacefuls blijft. De hond in nu van hen. Grote Joe wordt haar beste vriendje. Charlie is wel zijn job kwijt in het grote huis. Hij vindt werk op een boerderij. Waar ook Tommo al mag gaan werken na zijn school Ondertussen mag Molly niet meer naar Charlie omdat ze denken dat het een ordinaire dief is. Ze beginnen dan maar brieven naar elkaar te schrijven. Tommo is de tussenpersoon die de brieven moet overhandigen. Er wordt ook voor de eerste keer gesproken over de oorlog die gaat uitbreken. Molly wist dat omdat ze in het grote huis werkte. Maar Tommo en Molly wisten er allebei niet het fijne van! Op het einde van dit hoofdstuk begint Betha alsmaar meer en meer weglopen. Iedere keer zonder erg. Maar op een dag was Bertha weer weggelopen en vonden ze hem niet meer terug. Oppeens zien ze hem liggen op de grond, dood! De kolonel had haar neergeschoten...
We zitten nu al vier hoofdstukken ver. Maar wat denk ik ervan?
Ik vind het een mooi boel om te lezen. Het is een page turner zoals we hebben geleerd in nederlands. Het is een mooi verhaal, alhoewel ik nog altijd niet echt weet wat de oorlog er mee heeft te maken! Maar dat komt wel wanneer Tommo groter wordt en verder in het boek zitten!
In het begin gaat het over Tommo die niet weet of hij eigelik in God gelooft. En als er dan een God was, waarom heeft hij Jezus dan zo laten lijden?
Daarna gaat het over Charlie en Tommo die het niet echt leuk vonden zonder Molly nu ze zo ziek was. Ze bidden allebei voor haar en kruisten daarbij zelfs hun vingers! Ook het stropen was niet meer hetzelfde zonder Molly erbij. Bij de volgende stroperij was Tommo in slaap gevallen en had hij Charlie niet kunnen alarmeren wanneer de wachter van de kolonel er vas met zijn honden. Resultaat: ze werden betrapt! Ze moesten va pn de kolonet elke week de koten van de honden schoonmaken tot de kerstperiode. Bij dat werk hadden ze een lievelingshond, haar naam was Bertha. Een oude jachthond.
Ook in de kerstperiode was Molly weer aan de betere hand. Ze kwam zelf al op bezoek bij de Peacefuls!
Wat later wanneer het school gedaan was voor Charlie en Molly bleef Tommo alleen zitten in het school. Bij vond het niet meer leuk op school. Hij zag het bendeke niet meer want die waren gaan werken.
Maar op een dag hadden Molly en Charlie wel nog tijd om even mee te gaan naar de beek! Er kwam een vliegtuig over. Hij landde en vroeg de weg aan het drietal. Als belonig kragen ze een zak met pepermuntjes!
Wat later vertelde Charlie aan Tommo, dat hijde hond Bertha heeft megenomen naar de oude schuur van hun vader omadat de kolonel haar wilde afmaken. Ze was te oud volgens hem...
Ik het begin heeft Tommo het over een muis die hem komt vergezellen in de loopgracht. Daarna gaan we terug in de tijd! Het gaat over oma Wolf die niet van muizen en ratten houdt! Ze wil ze niet in huis, maar de kinderen juist wel. ze doen dan ook alles om de muizen en ratten te redden van de dood. Tegen de goesting van oma Wolf.
De vrouw van de kolonel sterf. Niet zo een leuk nieuws maar wel voor de jongens. Doordat zijn vrouw was gestorven was er geen werk meer in het grote huis en mocht ze terug naar huis komen. Maar dit was nog niet alles! Ook oma Wolf vertrok, zij wel naar het grote huis om de kolonet te vergezellen.
Doordat moeder niet meer ging werken kwam er dus ook geen brood meer op de plank. Het idee van Charlie was om te gaan stropen! Konijnen, zalmen,.... Wat ze tegen moeder wel niet hadden gezegt was dat ze gingen stropen op het domein van de kolonel. Dit was nochtans verboden....
Wat later werk Molly ziek. De twee jongens waren er niet goed van...
Zo dit was het derde hoofdstuk! Op naar het volgende ;)
In het begin gaat het over het hoofdpersonage dat geen honger heeft! Maar toch iets probeert te eten.
Daarna gaan we weer terug in de tijd. De tijd dat Tommo nog een kleine jongen was en veel plezier maakte met zijn broers. Dat Grote Joe de grootste eter was van de familie. Hij at alles, ze hadden eens geprobeert om hem konijnenkeutels te geven. Die at hij ook op met smaak. Wat verder leren we oma Wolf kennen en de kolonel. De kolonel kwam bij hun moeder langs om te zeggen dat, nu na de dood van hun vader, er iemand moest gaan werken! Moeder dus. Maar wat moest ze doen met de kinderen? De oplossing was oma Wolf. Ze kwam intrekken in het huis van de Peacefuls. Ze was streng en lachte soms met de gehandicap van Grote Joe. Daar konden Tommo en Charlie niet mee lachen. Maar wat moesten ze doen? Moeder was gaan werken! Moeder was niet veel meer thuis. En als ze thuis was was ze doodmoe. Dat hadden de kinderen niet graag. Tommo wist hoe dit allemaal gebeurt was. Door hem. Hij had papa niet geholpen toen hij stierf! Zijn schuldgevoel werdt alsmaar groter...
Zo dit was in grote lijne deel twee. Ik zie jullie graag terug voor deel drie!
Ik heb het eerste hoofdstuk gelezen van het boek. Elk hoofdstuk begint met een tijd. Hier is dit nu 22u05.
Inhoud: Het begint met iemand die verteld dat hij niet wilt slapen, niet dromen, .... deze nacht. Hij wilt deze nacht voelen dat hij leeft! Ik veronderstel dat dit Tommo is.
Daarna keren we terug in de tijd.
Het gaat over de jonge Thomas (Tommo) Peaceful die vandaag voor de eerste keer naar school gaat. Hij doet dat met zijn oudere broer Charlie. Op school blijkt het dat het eerste niet meevalt in klas tot Tommo Molly leert kennen. Molly leert Tommo zijn veters strikken. Hij heeft er een nieuwe vriendin bij.Wat verder in het hoofdstuk komen we te weten hoe zijn vader is gestorven. Hij is onder een vallende boom terrecht gekomen. Tommo denkt dat het zijn schuld is doordat hij niet weg rende en zijn vader hem wilde helpen. Hij durft het aan niemand te zeggen en heeft een enrom schuldgevoel...
Dit was het eerste hoofdstuk, kan al niet wachten om het 2 de te lezen! ;) Tot de volgende keer!
