Mijn neefje is jarig. Hij is inmiddels op een leeftijd gekomen dat hij niet meer met speelgoed speelt en zomaar een envelop met geld geven is toch ook maar saai. Daarom haakte ik een vleesetende plant (hij vindt die wel cool) In de "bloempot" plantte ik het geld. Let op de spin, een vleesetende plant heeft af en toe een "hapje" nodig.
Zoals jullie wel kunnen merken ben ik helemaal into rokjes. Deze keer is het een strokenrokje met hartjes en om het helemaal af te maken, deed ik er nog een "gepimpte" t-shirt bij. Je koopt gewoon een goedkoop wit t-shirt en naait er een aantal kleurige knoopjes op.
Tussendoor worden hier ook al eens taarten gebakken. Ik bak de cake en mijn man is de taartenspecialist. Hij bakt ze en ik doe de versiering. En als het dan weer eens heel vlug moet gaan, loopt er natuurlijk van alles mis. Bij deze taarten hadden we net niet genoeg ingrediënten in huis om ze allebei met crème beurre te bestrijken. En wat dan... Ik besloot een dikke chocolade saus te maken (nog nooit geprobeerd). Tadaa...hier is het resultaat!
Gemakkelijk stofje, je hoeft de randen zelfs niet eens te zigzaggen. Ik besloot er een gefronst randje aan te zetten, dat is eens iets anders dan een gewone zoom.
Ik had nog een beetje stof over dus besloot ik er ook nog een haaltertopje bij te maken. Ook hier zette ik een gefronst randje aan de zoom.
En als rok en top op elkaar gedragen worden krijg je dit resultaat.
Als de winter voor de deur staat, wordt het moeilijk voor de kinderen. Hier wordt er altijd duchtig buiten gespeeld maar in de koude maanden kan het weer nog al eens roet in het eten strooien. Om de kinderen toch genoeg ademruimte te geven, besloten we een extra speelruimte in de kelder te maken. Verwarming was er al maar er was toch nog wel wat werk om de boel wat kindvriendelijker te maken. Er werd tapijt op de vloer gelegd, een groot teken- en magneetbord op de muur bevestigd, tafel en stoelen en een zetel mochten natuurlijk ook niet ontbreken, een groot rek met veel te veel speelgoed,... Maar die saaie grijze muren, wat moesten we daarmee? Ik besloot enkele eenvoudige schilderijtjes te maken.
Toen alles klaar was, werd de speelkamer feestelijk geopend met een hapje en een drankje. Vanaf die dag wordt ze niet alleen gebruikt in de kille wintermaanden maar ook als het een keertje veel te warm is in de zomer.
De stoffenmarkt in Maastricht begint zo stilaan mijn favoriete plek te worden.
Toevallig was ik in een winkel van een bekende keten en daar heb ik mijn ogen eens goed de kost gegeven. De tuniekjes leken niet zo moeilijk om na te maken, de mouwtjes moeten niet eens apart ingezet worden en je kan er een leuke toets van jezelf instoppen. Het blauwe biaislint en het gefronste stukje stof vooraan zijn eigen inbreng.
De groene tuniek werd opgefleurd met een broche in dezelfde stof. De broche is gewoon op de tuniek bevestigd met een veiligheidsspeld en kan dus eventueel ook nog op andere kledingstukken gespeld worden.
Rokjes genoeg gemaakt, nu het moeilijkere werk proberen. Voor dit retro jurkje tekende ik zelf het patroon. Het was niet makkelijk, vooral de plooi, heb ik bij wijze van spreken, wel zeventig keer opnieuw moeten spelden. Maar het is uiteindelijk dan toch gelukt.
Nog maar eens naar de stoffenmarkt om een oefenstofje te kopen. Deze keer is het een groot stuk terlenka geworden. Als ik het rokjes-maken wat beter onder de knie heb, kan ik eindelijk aan de mooie katoenen stofjes beginnen.
