Dag 5: Saint-Martin-De-Brôme (Frankrijk) tot Modane (Frankrijk)
Vandaag weerom prachtig weer.
Dit was de eerste dag van de cols.
Zo hebben we de Col Allos, de Col de Vars, de Col de Lauteret en de Col de Galibier.
Stuk voor stuk prachtig, vooral door het goede weer, had je prachtige uitzichten.
Het was ook de ene haarspeldbocht na de andere.
's Avonds hebben we wat moeten zoeken naar een hotel.
Op een bepaald moment zagen we een hotelletje in Modane.
"Hier maar binnen" zei mijne pa. De prijs viel mee.
Toen we op de kamer kwamen zagen we ook waaromm, de WC en de douche stonden letterlijk langs mijn bed.
Nu ja, we hebben goed geslapen, het avondeten hebben we ergens anders genomen.
Na het avondeten, hebben we op het terras van ons hotel nog iets gedronken. Toen kwam nog en zatte Luikenaar bij ons zitten.
Aangezien we hier allebei geen zin in hadden zijn we maar gaan slapen.
Dag 4: Vaison La Romaine (Frankrijk) tot Saint-Martin-De-Brôme (Frankrijk)
Dit was een zeer warme dag.
Eerst zijn we naar Le Paradou gereden waar Liliane (een nicht van mijne pa) woont.
Ze was wel thuis maar had heel weinig tijd. We hebben dan iets gedronken en zijn verder gereden.
Vanuit Le Paradou zijn we door de Camargen getrokken, maar buiten wat riet en de Middelandse zee was hier niet veel te zien.
Om op de route van de volgende dag te geraken had onze pa zijn Marie (gps) opnieuw ingesteld.
Plotseling moesten we een onverharde weg nemen.
Het was precies offroad wat we aan het doen waren.
Uiteindelijk zijn we om 18u00 gestopt om een hotelletje te vinden.
In Saint-Martin-De-Brôme vonden we wat we zochten.
De chef daar was zelf imker dus dat kon al niet meer stuk.
Na een lekkere maaltijd en nog een pint bier (of water uit de plaatselijke fontein) zijn we gaan slapen.
Zoals reeds geschreven, was dag 3 geen motor-dag maar een loopdag.
21km zware kilometers lagen op ons te wachten in Bédoin.
Om ongeveer 9u00 begonnen we eraan (ik en Theike Schoofs dus).
Het was warm weer. De eerst 5km waren doenbaar maar dan begon de hel.
Met mijne pa en Anita als bevoorrading (ongeveer iedere 2km) ging het eigenlijk nog vrij goed.
Op km 17 begon ik echter krampen te voelen in mijn rechter-been.
Af en toe een beetje wandelen dan maar.
Op km 20 (vlak voor de gedenkplaat van Simpson) begon het echter pas goed door te komen.
Ik schreeuwde het uit van de pijn.
Theike en mijne pa hebben dan mijn been nog gestretcht.
Na 5min. heb ik tegen Thei gezegd dat hij al moest doorgaan.
Pa heeft dan nog 5min. verder gemasseerd en zo heb ik toch die laaaatste km al wandelend kunnen afleggen.
Bovenaan de top stond Anita met een fles champagne klaar.
De rest van de dag hebben we gerust en nog wat nagepraat.
Theike bracht ons om 21u45 terug naar het hotel. Hier was echter niemand meer achter de balie.
We hebben dan maar de rolluik wat omhoog gelift en zo kon ik dan toch de sleutel van de kamer nemen.
Dag 2: Sochaux (Frankrijk) - Vaison La Romain (Frankrijk)
Opgestaan met een helderblauwe hemel. Het was wel nog wat fris maar dat zou snel omslaan in lekker warm. De omgeving begon geleidelijk aan de veranderen. Het werd wat meer bergachtig en dat is met de motor altijd plezant. In VLR reden we eerst naar de plaats waar Theike en Anita Schoofs verbleven. Morgen staat er namelijk de beklimming van de Mont-Ventoux (al lopende weliswaar) op het programma. We zijn dan naar het hotel gereden en hebben 's avonds met Thei en Anita in het stadje nog iets gedronken. Daarna naar bed om morgen fris te zijn voor de marteling.
Slecht weer werd ons op deze eerste dag voorgeschoteld. Op het hoogste punt van België was het nog maar 11 graden. Even verder hebben we dan de regenkledij aan gedaan en niet meer moeten uitdoen voor de rest van de dag. Het campanile-hotel, juist tegenover de peugeot-fabriek, was best goed. Hopelijk wordt het weer wat beter.
Route 2011
Vandaag weerom prachtig weer.
Dit was de eerste dag van de cols.
Zo hebben we de Col Allos, de Col de Vars, de Col de Lauteret en de Col de Galibier.
Stuk voor stuk prachtig, vooral door het goede weer, had je prachtige uitzichten.
Het was ook de ene haarspeldbocht na de andere.
's Avonds hebben we wat moeten zoeken naar een hotel.
Op een bepaald moment zagen we een hotelletje in Modane.
"Hier maar binnen" zei mijne pa. De prijs viel mee.
Toen we op de kamer kwamen zagen we ook waaromm, de WC en de douche stonden letterlijk langs mijn bed.
Nu ja, we hebben goed geslapen, het avondeten hebben we ergens anders genomen.
Na het avondeten, hebben we op het terras van ons hotel nog iets gedronken. Toen kwam nog en zatte Luikenaar bij ons zitten.
Aangezien we hier allebei geen zin in hadden zijn we maar gaan slapen.
Zoals reeds geschreven, was dag 3 geen motor-dag maar een loopdag.
21km zware kilometers lagen op ons te wachten in Bédoin.
Om ongeveer 9u00 begonnen we eraan (ik en Theike Schoofs dus).
Het was warm weer. De eerst 5km waren doenbaar maar dan begon de hel.
Met mijne pa en Anita als bevoorrading (ongeveer iedere 2km) ging het eigenlijk nog vrij goed.
Op km 17 begon ik echter krampen te voelen in mijn rechter-been.
Af en toe een beetje wandelen dan maar.
Op km 20 (vlak voor de gedenkplaat van Simpson) begon het echter pas goed door te komen.
Ik schreeuwde het uit van de pijn.
Theike en mijne pa hebben dan mijn been nog gestretcht.
Na 5min. heb ik tegen Thei gezegd dat hij al moest doorgaan.
Pa heeft dan nog 5min. verder gemasseerd en zo heb ik toch die laaaatste km al wandelend kunnen afleggen.
Bovenaan de top stond Anita met een fles champagne klaar.
De rest van de dag hebben we gerust en nog wat nagepraat.
Theike bracht ons om 21u45 terug naar het hotel. Hier was echter niemand meer achter de balie.
We hebben dan maar de rolluik wat omhoog gelift en zo kon ik dan toch de sleutel van de kamer nemen.
Opgestaan met een helderblauwe hemel. Het was wel nog wat fris maar dat zou snel omslaan in lekker warm. De omgeving begon geleidelijk aan de veranderen. Het werd wat meer bergachtig en dat is met de motor altijd plezant. In VLR reden we eerst naar de plaats waar Theike en Anita Schoofs verbleven. Morgen staat er namelijk de beklimming van de Mont-Ventoux (al lopende weliswaar) op het programma. We zijn dan naar het hotel gereden en hebben 's avonds met Thei en Anita in het stadje nog iets gedronken. Daarna naar bed om morgen fris te zijn voor de marteling.
