Het is weer "the day after".... De stilte in huis is oorverdovend en ik mis de vele "goedemorgens" en de vrolijke of minder gemotiveerde "ochtendmensen". De zon is wel weer van de partij en dat is een troost.

Ik hou er nog aan enkele mensen te bedanken: Coördinator Jimmy deed een fantastische job! Alles was zo minutieus voorbereid en in orde! Petje af! Zijn teams waren goed aangestuurd en zijn grote hart maakt hem geliefd bij elke j@SSper.  De monitoren waren TOP! Enkele routinées en enkele nieuwe vulden elkaar perfect aan en de verstandhouding was prima. Zelfs met één gewonde moni liep alles van een leien dakje. Aan tafel werden haar boterhammetjes met liefde klaargemaakt door een medemoni! En de kids waren  heel bezorgd om haar! Petje af dat ze er toch was! De op de laatste knip ingesprongen "nieuwe aanwinstmoni" Emma was ook heel snel geïntegreerd. Het feit dat er drie mannen en drie vrouwen moni waren, was een goede zaak voor onze kids! Jens, Rani, Rani, Marine, Emma, Thomas en Jimmy, prachtmensen van de eerste klas! En Hilde en Annick, prachtvriendinnen en zorgmama's buiten categorie!

De activiteiten waren leuk en erg gesmaakt bij bijna iedereen. Het feit dat er nooit gedwongen wordt om mee te doen, maakt dat de kids zich vrij voelen om al dan niet actief deel te nemen. Die momenten zijn dan soms moeilijk in te vullen met iets anders, maar een spelletje of een gedeeld moment met een andere j@SSper kunnen veel doen. Thijs had weer zijn eigen spel gemaakt en het zag er weer piekfijn uit! Samen met Lars en nog iemand (dat geheugen?!) speelden ze en grapten ze met elkaar. De twee parallelgroepen werkten prima en zorgden voor rust en duidelijkheid!

Onze drie meisjes vonden het goed met elkaar! Jolien en Félice doken samen met enkele andere durvers als eerste het water van de koude Semois in! Ze lieten zich zeker alle drie niet kennen als het zwakke geslacht!!! Mayté was onze sprekend "hoe laat is het?"klok die met een grap en een grol een plezante noot bracht!

Daan en Bram, mijn vroegere "kleine" leerlingen, zijn me ondertussen, net als Hervé, ferm boven het hoofd gegroeid! Fijne kerels die als gedistingeerde mannen heel galant en bekwaam alles voor je doen! Liam, die als "zevendejaars", samen met Samuel, de Knapzak als volleerde kenners als "hun" terrein bewaken. Ernest, die samen met Liam, alles doet voor iedereen! Elke dag hebben zij, zonder vragen, de tafels voor iedereen gedekt! Elwin en Seppe, die samen met Remi en Hervé een tafel deelden waar het gesprek zelden stil viel. Mannen die zo gegroeid zijn in hun doen en laten! Fijne kerels die zichtbaar genoten van het samenzijn en de rust tussen de uitdagingen. De tafel van Lars VDP en Thijs en Daan en Bram kreeg af en toe een verbaasde blik van onze kanten. Het niveau van de gesprekken lag daar superhoog! Zo fijn dat ze elkaar zo begrijpen en aanvullen! Arno en Samuel zijn twee echte vrienden die elkaar begrijpen zonder woorden! Nadat Arno door de file de trein voor zijn neus had zien wegrijden, werden de twee gescheiden de eerste dag. Bij aankomst echter vonden ze elkaar direct terug en het was weer koekenbak! Trouwens, bedankt Arno voor al je hulp bij het klaarzetten voor de anderen! Liam en Ernest zijn onze "trekkers". Ernest is voor alles te vinden en Liam heeft een onverbeterlijke humor! Samen zijn ze fantastisch! Samen "stronten" met hen was dan ook een heel ontspannende bezigheid, wel wat gevaarlijk voor kleine pinkjes.... Lars G is onze wereldkenner! Hij vertelde weer honderduit over verre streken en leuke reizen!

Zoals je kan lezen liep alles heel gemoedelijk en vlot! Daarbij wil ik zeker ook Virginie en haar man niet vergeten! We worden in de Knapzak danig in de watten gelegd! De service is vriendelijk en Virginie komt aan onze wensen tegemoet, vaak zonder vragen! Verhongeren kan je daar zeker niet en elke wens mag uitgesproken worden.De kamers waren ook weer top als altijd! Maar dit jaar viel het op dat de Knapzak steeds gezelliger ingericht is! 

j@SSper groeit! Niet alleen in de leeftijd van zijn deelnemers, maar ook in aantal en in intenties! Het was geen gewoon "kamp" meer, maar een assertiviteitscursus voor jongeren met hetzelfde extraatje en ze zijn allen geslaagd! De zelfredzaamheid van de jongens en meisjes is zo merkbaar gestegen! De treinreis kostte hen wel wat extra prikkels, maar ze hebben het met glans doorstaan! Ook in hun kunnen en kennen zijn ze weer gegroeid! De rust die ze dan ook toonden, was een bodem voor nieuwe uitdagingen, netjes gestructureerd in tijd en ruimte, maar met glans doorstaan!

Er is een band gegroeid met elk van hen en met jullie, de ouders, die ons laat zien dat we goed bezig zijn en dat doet deugd! De batterijtjes bij ons zijn weer geladen en hopelijk die van jullie even ontladen!

Bedankt iedereen die van j@SSper mee een succes maakte! Het is een verrijking!

Groetjes en tot wederziens,

Ann en jASSper