Druk oponderstaande knop om mij een e-mailtje te sturen!
Japan, "Land of the Rising Sun".
Drie weken naar Japan bij mijn zus...
19-07-2007
Bijna weg...
Hellooowww!
Ik zit hier op de luchthaven in Osaka, want hier is gratis internet. Het is hier nu 22u en over 2 uur vertrekt onze vlucht naar Istanbul. Het afscheid van mijn zus was niet gemakkelijk. Er zijn enkele traantjes gelaten... Maar in september komt ze ook naar huis en dan komt ze frietjes met stoofvlees eten. Hmmm... daar heb ik nu ook wel zin in na al dat Japfood. Langs de ene kant vind ik het spijtig dat we moeten vertrekken, want het is hier niet alleen mooi weer, maar ook staan we iedere keer versteld als we weer een rare "Japse" gewoonte meemaken... Maar langs de andere kant mis ik iedereen toch veel te hard en kom ik wel liever terug naar ons belgenlandje... Ik zie al uit naar volgende week1 He Lottie dan ist uw feestje he ! Dan gaan we eens goed plezier maken . Bon, ik moet hier afronden want ik heb sinds vanmiddag nog niks gegeten... Dus we gaan hier eerst nog ietske eten, nog een beetje shoppen, en dan de lucht in! Tot morgen!!!
P.s.: Ik land morgen in Belgie rond half elf (plaatselijke tijd).
Opnieuw in een hotel met internet...Maar dan in Miyajima, het heilige eiland (aan de overkant van Hiroshima)... Want in het hotel in Osaka waar ik internet had verwacht, waren beide pc's buiten gebruik... We hebben vanmorgen de bus vanuit Osaka genomen naar Hiroshima, de stad waar in 1945 de eerste atoombom ontplofte... Daar bezochten we het Memorial-museum van de ramp. Het was echt schokkend, je zag er foto's en maquettes van "voor" en "na". Een hele stad is gewoon platgelegd en dat om Japan te dwingen zich onvoorwaardelijk over te geven om zo de tweede wereldoorlog te beeindigen. Met als resultaat meer dan 240 000 doden en vele gewonden. Maar niet alleen door de ontploffing zelf, ook door de radioactieve straling werden mensen ziek en overleden aan de gevolgen daarvan. Na het museum vaarden we met de ferry naar Miyajima. Ook hier lopen er schattige hertjes rond, net als in Nara. Maar hier zijn ze wel erg gewend aan de mensen. Wanneer ze een papiertje horen rammelen of iets lekkers ruiken komen ze op je af en zijn ze niet meer weg te krijgen, zeker wanneer je ze dan ook nog iets geeft. Vandaag hebben we naar de zonsondergang gekeken bij de reusachtige, 2000 jaar oude Torii (een soort van poort). Deze Torri (voor een foto http://www.pref.nagasaki.jp/kokusai/miyajima.jpg) staat in het water, dat maakt hem zo speciaal en trekt vele toeristen die op zoek zijn naar een romantisch plekje. Nadat de zon acher de bergen was verdwenen kleurdde de hemel roos-oranje, waarna het vrij snel donker werd. Toen we nog een paar laatste foto's bij de verlichte Torrii hadden genomen gingen we naar ons hotelletje. Het is een vrij klein, maar gezellig hotelletje dat wordt uitgebaat door een familie. De kamers zijn vrij klein, maar wel gezellig. Morgen gaan we het eiland wat verkennen en dan vertrekken we s'avonds opnieuw naar Osaka voor de laatste 2 dagen van onze vakantie! Ik denk niet dat ik nog iets zal kunnen schrijven op mijn blog want we gaan opnieuw naar hetzelfde hotel, waar ik de pc's niet kon gebruiken... Ik zal mijn best doen, maar ik kan niks beloven he!
Sorry voor het late "eerste bericht"... Maar ik heb tot nu toe nog geen internet kunnen gebruiken... Onze eerste 9 dagen hebben we in Osaka gelogeerd en daar een beetje de buurt verkend...We gingen onder andere naar de Shitennoji tempel, eigenlijk een park vol kleine tempels, met als centraal punt een grote tempel. We bezochten ook Kinkakuji (het gouden paviljoen), de Yasaka junja tempel (een tempel vol lantaarns, het mooist in het donker), Chinatown, Osaka harbor (de haven), Osaka aquiarium ( een aqarium met zo'n 13.5 miljoen liter water enmeer dan 35.000 zeewezens, heeeeeeeeeeeel indrukwekkend), Namba, Nara ( daar lopen allemaal herten gewoon vrij rond, want ze worden als boodschappers van God beschouwd...), het grootste IMAX-scherm van de wereld (waarop we een 3D-film hebben bekeken), de grootste boeddha ter wereld (16m hoog),Kobe(vernietigd door een aardbeving in 1996) en Kyoto... Nu zijn we sinds gisteren in Tokyo. De hoofdstad van Japan met alleen in het centrum al 12 miljoen inwoners :o. Het contrast tussen arm en rijk is hier erg groot, aan de ene kant heb je de daklozen, ze slapen in kartonnen dozen en tentjes... en langs de andere kant chique winkelstraten met onder andere Dolce & Gabbana, Chanel, Dior,... Het uitzicht... enorme wolkenkrabbers, adembenemde architecturen, de grote tuinen met het keizerlijk paleis, de superdrukke kruispunten waar voetgangers niet richting per richting de kans krijgen om over te steken maar 3 minuten krijgen om in alle richtingen over te steken, net een grote hoop mieren... hilarisch... Het eten hier valt best mee... Ik eet het liefst (tot nu toe) udon (dikke noedels), ramen (dunne noedels), gyoza (een soort japanse ravioli) en okonomiyaki ( een soort van dikke omelet met groentjes). Met de 3 fototoestellen samen (papa, zus en ik) hebben we al meer dan 1500 foto's... Spijtig genoeg kan ik niet op dit soort pc's foto's op mijn blog plaatsen... Je betaalt hier 100 yen (= 25 BEF / 0.60 euro) per 10 min. voor internet. We gaan binnekort terug naar Osaka voor enkele dagen en daar zal ik ook internet hebben... Misschien kan ik daar wel foto's plaatsen... Zo, ik moet hier afronden want mijn tijd zit erop....
Nog een paar daagjes en het is zover! Vrijdagnamiddag vertrekt onze vlucht naar Istanbul en van daaruit dan naar Osaka. Het wordt een lange, vermoeiende vlucht. Maar dat heb ik er voor over. Eindelijk mijn zus terugzien! Ik hoop dat ik daar genoeg op het internet zal kunnen. Normaal gezien heeft de pc van mijn zus wel internet en internetcafés... Maar ja je weet maar nooit hé met die Japkes! Enfin, het meeste schrik heb ik nog voor enkele beestjes die daar zitten... Er zit daar bijvoorbeeld een duizendpoot van zo'n 10 cm lang, hij is giftig en veroorzaakt irritatie bij aanraking met de huid... Geloof mij, je wil ze echt niet tegen komen. Het is nu zomer, dus regenseizoen en dan zitten er veel van die gruwels... Gelukkig zijn er niet zo veel spinnen nu, want dat zijn daar geen "spinnekoppekes" maar echte vieze, dikke, behaarde spinnen. Die zitten er nu niet zo veel, dus dat is al een geruststelling. Toch blijf ik op mijn hoede voor die duizendpoten... Goed, genoeg over vieze beestjes... Ik zal proberen om zo vlug mogelijk iets van mij te laten weten... E-mails kan je sturen naar mijn hotmailadres, via de knop aan de linkerkant van mijn blog (zie e-mail mij), of je kan natuurlijk ook gewoon hier een reactie achterlaten hé! Ik ga jullie allemaal heel erg missen en hopelijk tot binnekort!
Langs de ene kant vind ik het spijtig dat we moeten vertrekken, want het is hier niet alleen mooi weer, maar ook staan we iedere keer versteld als we weer een rare "Japse" gewoonte meemaken... Maar langs de andere kant mis ik iedereen toch veel te hard en kom ik wel liever terug naar ons belgenlandje... Ik zie al uit naar volgende week1 He Lottie 
dan ist uw feestje he ! Dan gaan we eens goed plezier maken 
We hebben vanmorgen de bus vanuit Osaka genomen naar Hiroshima, de stad waar in 1945 de eerste atoombom ontplofte... Daar bezochten we het Memorial-museum van de ramp. Het was echt schokkend, je zag er foto's en maquettes van "voor" en "na". Een hele stad is gewoon platgelegd en dat om Japan te dwingen zich onvoorwaardelijk over te geven om zo de tweede wereldoorlog te beeindigen. Met als resultaat meer dan 240 000 doden en vele gewonden. Maar niet alleen door de ontploffing zelf, ook door de radioactieve straling werden mensen ziek en overleden aan de gevolgen daarvan. Na het museum vaarden we met de ferry naar Miyajima. Ook hier lopen er schattige hertjes rond, net als in Nara. Maar hier zijn ze wel erg gewend aan de mensen. Wanneer ze een papiertje horen rammelen of iets lekkers ruiken komen ze op je af en zijn ze niet meer weg te krijgen, zeker wanneer je ze dan ook nog iets geeft. 
