Het gaat niet om de bestemming maar de reis er naar toe. Eigenlijk maakt het pad niet uit,
enkel de wil om er te komen is genoeg.
Let wel :
Je pad wordt gevormd door het te bewandelen.
05-10-2018
Dag 36 van Santiago de Compostela naar Fisterra
Vandaag vrijdag 5 oktober maken wij een toeristische uitstap naar Fisterra of volgens de oude Romeinen het einde van het land en het begin van oneindig water. Wegens tijdsgebrek moeten wij nu de bus wel nemen, zeer ongewoon voor ons maar onvermijdelijk. Naar het schijnt moet men de vuurtoren van Fisterra gezien hebben om van een geslaagde Camino te kunnen spreken, wel nu ook dat hebben we dan voor mekaar gekregen. Een beetje mistig aan de kust tot na de middag en wolken kondigen een ander soort weer aan. Gelukkig geen al te strakke wind. Het oceaan landschap en de ruwe kust zijn totaal verschillend van wat we de laatste weken voorgeschoteld kregen maar wel zeer mooi. Morgen terug naar Compostela we krijgen er daar echt niet genoeg van 😂😎 Een fijne zaterdag morgen en tot dan .
Yes we can !!! Vandaag ons einddoel bereikt. Na 15 km zagen we vanop de Monto do Gozo ons einddoel opdoemen. Hier hebben we 34 stapdagen naartoe geleefd. Een vreemd gevoel van weemoed en trots overvalt ons beiden. Enige emotie steekt de kop op. Om onze Compostela te bemachtigen hebben we niet alleen 34 dagen moeten stappen maar ook nog eens twee uur in de rij moeten aanschuiven in het Pelgrimoffice. Maar het was het wachten waard. Nu vlug nog even de bezienswaardigheden bezoeken terwijl we hier toch zijn en morgen naar Fisterra het einde van de wereld of Finestére voor de Fransen. Tot morgen. 😘😎
Vandaag woensdag 3 oktober, om 7u45 klaar om aan onze voorlaatste stapdagen te beginnen. Slechts een 22 tal kilometertjes te gaan over betrekkelijk begaanbare paden. Een halve rustdag dus. Het ontgaat ons nogsteeds dat het morgen onze laatste dag van onze " Camino Road " is. De weergoden zijn ons nog steeds goed gezind en zullen dat volgens de voorspellingen nog een tweetal dagen volhouden, maar dat zien we dan wel weer. Het landschap blijft wat Ardeens aandoen heel mooi maar minder exotisch. We zijn eveneens niet alleen meer op weg, drommen bussen met schoolkinderen en toeristen laten de wandelpaden regelmatig dichtslibben. Dit maakt een en ander wat minder aangenaam. Maar ok dat overleven we wel weer. Nu met goede moed naar de laatste stapdag uitkijken.
Stilaan begint het meer en meer door te dringen tot ons dat het einde van onze uitdaging nadert. Vandaag tot een 40 kilometers van ons doel genaderd. Een rustige trip door een Spaans Ardeens landschap dat sterk aan Malmedy en Bouillon doet denken. Het weer speelt nog steeds in onze kaart al is de hevige warmte van bij de eerste weken al wat afgezwakt. Het lijkt wel of we de invloed van de Atlantische oceaan al beginnen te voelen. Merkelijk meer wind maar gelukkig toch droog. Nog twee dagen te gaan en zonder ongelukken mission accomplished.
Varkens in Airexe, en hangt Jan daar het varken uit? Neen natuurlijk niet ! Hij krijgt een "free hug" gratis knuffel van een wulpse Braziliaanse schone !
