Hier ben ik nog eens met een mailtje ben hier ondertussen 1 week en het is echt een emotinele racebaan.
De dag dat ik aankwam bij men gastfamilie wou men broer me al metteen
meenemen en de buurt tonen, dus wat we deden was naar zen vrienden gaan
en daar beetje zitten en amerikaanse programmas bekijken en dan kwam het
eten , jaja elke keer als je ergens naartoe gaat krijg je een enorm
bord met eten, die je dan uit beleefdheid moet opeten zodanig dat je er
erg misselijk van word haha. Dus elke keer als ik eten ruik als ik
ergens op bezoek kom begin ik al te panikeren. In het begin durfde ik
bij men familie niet echt te zeggen dat ik genoeg had maar gisteren heb
ik het toch gezegd hoor , ik wil hier geen 10 kilo bijkomen haha.
De tweede dag heb ik Evelyn leren kennen zij is een Belgisch meisje die
hier komt voor vrijwilligerswerk en die vertrekt in december terug naar
Belgie. Dan ben ik nog alleen als Belgische in Koforidua. Maar ik heb
ook een ander meisje leren kennen Hanne en zij komt terug in Februari
ofzo ( Het is dat meisje van All you need is love).
Ik heb ook de stad bezocht met men broer maar die wou enkel maar naar
zijn vrienden gaan en zitten, dus ik denk dat ik gewoon eens op men
gemak alleen ga gaan en keer ga rondneuzen. Gisteren ben ik met men
broer dan terug naar zijn vrienden gegaan en hebben we uno gespeeld en
ik heb ze allemaal verslaan haha , en ik was het enige meisje.
Vandaag ben ik naar men mama haar school geweest waar ze lesgeeft. Het
was hard om te zien hoe hard ze met de stok slaan naar die schattige
kindjes. Ik had vandaag al heimwee , soms denk ik wat ga ik hier 10
maanden gaan doen. Maar 1 keer als de school zal beginnen zal alles wel
op zen plooi vallen en dan kan ik de andere AFS studenten gaan bezoeken.
We gaan ook op enkele trips gaan en ik ga ze proberen allemaal te doen
want ik wil Ghana echt zien. Ook mag je na 8 weken alleen gaan reizen en
dan kan ik vragen aan andere AFS ers of ze mee willen reizen.
Zo ik zal jullie zo snel mogelijk proberen terug te zenden.
Ik mis jullie
