Rotterdam ergens in 2006 

Een stad vol bruisende, en toch voldane mensen.

Een stad waar het opvalt dat er duiven rondzwalken, die of een chemokuurtje hebben gehad, of zodanig vervormd zijn door de vervuiling dat het niet eens meer opvalt door de vele mensen die ze toch al door en door vetvoeren van alle kliekjes die ze over hebben.

Al was het maar een oudbakken brood dat ze over hebben van een turbulent week-end van ‘slempen’ en feesten. Want tja, na een flinke avond stappen is er (natuurlijk) weinig trek in een maaltijd. Dan maar even naar de supermarkt om de nasmaak en de overhangende kater weg te spoelen met een paar goedkope blikjes van een onbekend merk. Zittend in een zonovergoten Museumpark, genietend van de rust, en wetend dat er een beleid is om alcohol tegen te gaan zie ik rondom de vele zakjes met het logo van Marie – u – ana en de gebruikte lege hulzen. Zij er dan zoveel ‘diabetes’? Nee dus, alleen gebruikers.

Het beleid in zovele grote steden is krom, want je mag niet in het openbaar een blikje bier drinken, maar ‘gebruikers’ mogen wel hun spullen in het openbaar dumpen. Met als gevolg dat wanneer er een klas met kinderen aan het spelen is er iemand in aanraking komt met een gebruikte spuit.

“Juffrouw wat is dit?” “Gooi weg en we gaan direct naar de GGD.” Ellende alom dus!!!

Dus heren van het gemeenschappelijk beleid, daar is nou de clou.

Het openbaar nuttigen van een blikje of een joint is minder erg, dan het gebruiken van zwaardere middelen die eigenlijk thuishoren in de betere klinieken en -opvangcentra welke gespecialiseerd zijn in deze problematiek.

Één van een reeks van 24 plaatjes die ik heb ontworpen. Je moet er maar opkomen nietwaar? Fantasie genoeg! In iedere gebeurtenis zie ik wel een nieuw ontwerp, of heb hier een leuk idee over. His masters noise is zo'n ideetje. Leuk om gehoor te geven via je MSN en andere chats.
Er zijn natuurlijk vele anderen die hier ook mee bezig zijn en ik dacht dit is weer wat anders. Een beetje modern, en apart natuurlijk!