Ik ben jaak vermuyten, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jaak.
Ik ben een man en woon in mechelen (belgie) en mijn beroep is invaliditeit.
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer werken.
iedereen die contact wil leggen met mij mag een email sturen of een bericht achterlaten!!
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Viviane ziek?
BEREKEN UW STERRENTEKEN
vul geboortedatum in en klik BEREKENEN
site voor mensen met een handicap
06-01-2009
Oudejaarsavond
Jarig zijn is balanceren op de slappe breuklijn van het leven. Herinneringen koesteren als kostbare parels. Intens genieten van deze bijzondere levensdag. Dromen van een toekomst op de cadans van de zeizoenen.
Op school werd de liefde in de huiselijke kring besproken. De onderwijzer lichte een bepaald punt toe met het gebod: "Eer uw vader en uw moeder." Toen vroeg hij of er ook een gebod was dat leerde hoe je je broertjes en zusjes moest behandelen. Een jongetje uit een gezin met zeven kinderen antwoordde promp: "Gij zult niet doden !"
Elk jaar opnieuw worden rond deze tijd nieuwjaarsbrieven geschreven. Zet eerst het geluid linksboven af, als je dit filmpje wil zien door op het driehoekje te drukken.
02-12-2008
Dag van het kind
De lach van een kind ons zo hartig zint, want het kent nog geen kwaad en het draagt nog geen haat.
De lach van een kind ons zo happig zint, want het is nog zo fijn en het baart nog geen pijn.
De lach van een kind ons zo schattig zint, want het doet nog zo lief en het wekt nog geen grief.
De lach van een kind ons zo vreugdevol zint, en voor 't leven op aard nog de hartwonne gaart waarmee ieder van ons na de dagbarre gons weer zijn evenwicht vindt in 't geluk van dit kind.
Conversatie (man tegen knappe dame aan de balie) - Goedemorgen, ik zou willen trouwen. - Geen probleem, meneer, dat kan. Welke datum had u het huwelijk gewild. - Dat doet er niet toe. Ik zou al blij zijn als u het wilt!
- Waarom houden mannen zoveel van auto's en moto's ? Omdat ze die tenminste kunnen bedienen. - Waarom zijn de meeste vrouwen slechte chauffeurs? Omdat de meerderheid van de rijschoolinstructeurs mannen zijn. - Wat is het verschil tussen een man en een kat? Geen. Ze zijn allebei bang van de stofzuiger.
Op een dag verhuist de kleine Didier met zijn ouders naar den buiten, het meer landelijke deel van ons land. Hij wandelt door de natuur en ontmoet een lokale boer. Tot hij plots in de wei een ezel ziet staan.Hij gaat naar de boer en stelt zich voor
Ik ben Didier en ik zou graag uw ezel kopen. Wat is uw naam?, vraagt Didier.
Mijn naam is Michel, antwoordt de boer, en mijn ezel is niet te koop.
Maar mijnheer Michel, zegt Didier, ik geef er u wel 100 euro voor.
Boer Michel denkt na over hoeveel pintjes hij met 100 euro kan kopen en zegt uiteindelijk: Oké, verkocht, maar dan moet ik de 100 euro wel nu onmiddellijk krijgen, anders gaat de koop niet door.
Afgesproken, zegt Didier, hier zijn uw 100 euro en ik verwacht dat je morgenvroeg de ezel naar mij thuis brengt, Michel.
Zo gezegd, zo gedaan. s Anderendaags staat boer Michel voor de deur van Michel, maar zonder ezel.
Sorry, jongen, zegt de boer, maar ik heb slecht nieuws. Mijn ezel lag deze ochtend dood toen ik hem wilde voederen.
Wel, antwoordt Didier, geef me dan gewoon maar mijn geld terug: 100 euro en Didier houdt zijn handen open.
Dat is een probleem, ik kan u niet terugbetalen, ik heb alles al uitgegeven.
Oké, ook goed, maar breng me dan toch maar de ezel. Ik heb hem uiteindelijk gekocht, dus ik heb daar recht op.
Dat begrijp ik niet, wat kan je nu met een dode ezel doen,?
Wel, ik ga hem als prijs verloten in een tombola in het dorp.
Maar je kan toch niet zomaar een dode ezel verloten?
Zeker weten van wel. Ik zal gewoon niemand zeggen dat de ezel dood is, zo simpel is dat.
De boer begrijpt er niets van maar brengt in de namiddag wel de dode ezel naar Didier, tenslotte is het zijn probleem niet wat Didier met die dode ezel doet. Een maand later loopt de boer toch nog eens nieuwsgierig bij Didier binnen.
En jongen, zegt de boer, hoe is het nog verder met mijn dode ezel afgelopen? Heb je hem nu verkocht via een tombola?
Jaja, zegt Didier, ik heb gedaan hetgeen ik je gezegd heb. Ik heb hem gewoon verloot. Ik heb in totaal 500 tombolabiljetten van 2 euro het stuk verkocht en uiteindelijk een winst gemaakt van 898 euro.
De boer begrijpt er niets van.
En is er dan niemand geweest die geprotesteerd heeft?
Jawel, alleen maar de winnaar. Maar ik heb hem onmiddellijk zijn 2 euro teruggegeven. Zo simpel was het. Ik heb 1000 euro ontvangen, 100 euro aan u betaald en 2 euro aan de winnaar. Ik hou dus netto nog 898 euro over. Dat was een goeie zaak.
De boer neemt zijn klak van zijn hoofd, krabt zich in de haren, zet opnieuw zijn klak op en wandelt naar huis. Hij begrijpt er niets van, maar vraagt zich wel af wie in feite hier de ezel is.
Nawoord:
Ondertussen zijn de jaren voorbij gegaan. Didier is groot geworden. Hij is nu minister van Financiën.
Fotografe Lieve Blancquaert heeft het boek Voorbij de grens voorgesteld. In dit boek staan de persoonlijke verhalen van de 10 deelnemers die samen met haar de tocht door Nicaragua hebben gemaakt. Daarnaast is er ook nog een tentoonstelling in het auditorium van de KBC-toren in Antwerpen.
Hieronder het filmpje op de site van TV1 van de foto's gemaakt door Lieve Blancquaert. Zet wel eerst alle ander geluid of muziek af. Klik op het driehoekje.
Op "TV één" is er vanaf maandag 1 september 2008 een boeiende reeks te zien waar mensen met een handicap geweldige prestaties leveren. Hieronder de tekst van de website van TV1.
Ze hebben elkaar nooit eerder ontmoet en hebben allemaal een handicap: Sven is bijna blind en Jef is doof geboren; Pieter heeft een verlamming van het rechterbeen en Sylvie een groeistoornis; Julie is gedeeltelijk verlamd door een hersenbloeding; Vincent is tetraparetisch (gedeeltelijk verlamd aan de ledematen) en zit in een rolstoel, net als Anita en Henk. Arnout is zijn rechterbeen verloren en Sam is geboren zonder handen en voeten.
De tien hebben dan wel een handicap, maar het zijn stuk voor stuk mensen met pit en teamspirit, die het leven omhelzen en niet willen dat hun handicap hen beperkt. Daarom gaan ze de uitdaging aan om samen door Nicaragua te trekken. Het is een tocht van 18 dagen, dwars door het land, van west naar oost: langs de Stille Oceaan, over de heuvels van Rivas, tot op de top van de vulkaan Concepcion, 1600 meter boven de zeespiegel. Daarna verder over de steppes van Jontales door de dichte jungle tot ze de Caribische kust bereiken.
Alleen als ze samenwerken kunnen de tien hun beperkingen overwinnen en de expeditie doen slagen. Dat wil zeggen: allemaal samen het Caribische strand van de oostkust bereiken.
Fotografe Lieve Blancquaert vergezelt de groep op deze unieke tocht. Uiteraard heeft zij ook haar fototoestel mee. Daarmee zal ze het avontuur vereeuwigen in een boek.
Van 6 tot 17 september 2008 hadden in Bejing de paralympische zomerspelen plaats. Er waren ruim 4.000 delnemers uit 148 verschillende landen. Deze andersvaliden leverden echt buitenmenselijke prestaties. De 51-jarige Braziliaanse discuswerpster Suely GuimaSuereas wordt door begeleiders uit haar rolstoel getild en op een stevig vastgemaakte kruk gezet. Ze leverde een prachtprestatie met een mooie worp van 21m98. Jessica Long (16j) werd als baby met misvormde benen door haar russusche ouders voor adoptie afgestaan aan het Amerikaanse echtpaar Long. Toen ze 13 maanden was, werden haar benen geamputeerd. Ze deed bijna alle sporten maar koos tenslotte voor zwemmen. Ze sleepte in Bejing de gouden medaille weg. De Amerikaan Roy Perkins (18) werd geboren zonder handen en voeten en toch haalde hij een bronzen medaille op de 100m vrije slag zwemmen. De Mexicaanse zwemmer Christopher Tronco, zonder armen en maar 1 been, zwom een bewonderenswaardige tijd op de 100m. Op de paralympics wordt ook voetbal gespeeld door blinden en slechtzienden. Dit gebeurt wel in kleinere plogen van 5 tegen 5. Enkel de doelman is normaal ziend. De bal bevat een speciaal toestelletje dat constant geluid maakt.
In een Chinese dierenwinkel heeft een spreeuw leren "miauwen" tegen zijn lawaaierige buren, een stel papegaaien. Deze papegaaien houden niet van katten. De eigenaar van de winkel had de Aziatische spreeuw leren praten om klanten te lokken. Dat ging prima tot het moment dat hij er ook 2 papegaaien bijzette.
Kat. De spreeuw hield niet van het constante gekwetter van de papegaaien. Op een dag ontdekte de spreeuw dat de papegaaien alleen stil waren als er een miauwende kat in de buurt was en vanaf toen begon de vogel het miauwen na te bootsen.
Gemiauw "Hij doet het een paar keer per dag," zegt de uitbater. "Het is echt bizar. Wanneer de papegaaien te veel lawaai maken, laat de spreeuw hard gemiauw horen waarop de papegaaien meteen hun snavel houden".
De HP Photosmart C4400 all-in-one printer, scanner, copier serie is ontworpen voor mensen die alles willen printen, van documenten en webpagina's tot foto's en met hetzelfde compacte apparaat willen scannen en kopiëren. Kenmerken:
Documenten, foto's en meer printen, scannen en kopiëren met één veelzijdig apparaat.
Voordelige all-in-one met inktcartridges naar keuze en een uitstekende prijs-prestatie.
Met gebruiksvriendelijke HP technologie doet u veel meer.
Specificaties
Printtechnologie: Thermische HP inkjettechnologie
Compatibele inktsoorten: Kleureninkt op kleurstofbasis, zwarte inkt op pigmentbasis
Inbegrepen software: HP Photosmart Essential 2.5, HP Smart Web Printing 2.0, OCR-software
Standaard mediaformaten: A4 (210 x 297 mm), A5 (148 x 210 mm), B5 (176 x 250 mm), DL (110 x 220 mm), C6 (114 x 162 mm), A6 (105 x 148 mm), 300 x 100 mm, 130 x 180 mm, 100 x 150 mm
Afwijkende mediaformaten: 77 x 127 tot 215 x 610 mm
- Een getrouwd koppel ligt te slapen, wanneer midden in de nacht opeens de telefoon gaat. De vrouw, een blondje, neemt op, even is het stil en dan roept ze opeens: "Hoe moet ik dat verdorie weten, dat is 200 km van hier vandaan!" en ze gooit de hoorn neer. "Wie was dat zo vroeg?", vraagt de man. "Weet ik niet, één of de andere vrouw die vroeg of de kust veilig was."
- Een nieuwe werknemer draait wat hulpeloos rond de papierversnipperaar. "Kan ik u helpen?" vraagt een secretaresse. "Ja" zei hij en pak het dikke dossier en stopt het in de versnipperaar. "Bedankt maar waar komen de kopieën nu uit?"
David Hayes, een Amerikaan uit Noord-Carolina, heeft met een speelgoedhengeltje van zijn kleindochter Alyssa een katvis gevangen van meer dan 10 kilo, ruim anderhalve kilo zwaarder dan het vorige record in de staat North-Carolina. Hayes had het speelgoedje even overgepakt van zijn kleindochter toen die naar het toilet moest. Hij moest 25 minuten worstelen met het plastieken hengeltje om het beest uit het water te krijgen.
Uit de website van "Het Laatste Nieuws" van 25/8/2008. Ik geloof het eigenlijk niet;
De Spaanse uitbater van een snoepwinkel heeft een merkwaardige ontdekking gedaan in zijn kassa. Toen hij het geld wilde natellen, zag hij plots een euromuntje met het hoofd van tekenfilmfiguur Homer Simpson. Normaal gezien had daar het hoofd van de Spaanse koning moeten staan.
"Dit moet het werk van een professional zijn. Het is indrukwekkend", zegt hij. Het is tot nu toe het enige muntstuk met Homer Simpson dat in Europa is opgedoken. Een slechte zaak is het zeker niet, want mensen hebben de winkelier al twintig euro aangeboden voor het muntstuk.