DODENTOCHT BORNEM 1973 :

N.a.v. van een aantal facebookgesprekken op de groep "Dodentocht 2013" ben ik
nog eens op zoek gegaan in mijn documentatie.
Het krantenartikel over de 4'de editie van de 100km mag dan wel vergeeld zijn, het geeft een mooi beeld
van deze unieke mars die voor zovelen een jaarlijkse uitdaging vormt.
1973 was mijn tweede deelname. Een jaar later waren voor het eerst meer dan duizend deelnemers aan de start
... vorig jaar in 2012 waren er dat al 11.000. Het zegt genoeg over de populariteit van de Dodentocht.
Zelf heb ik na mijn vierde Dodentocht in 1975 een kwarteeuw niet meer deelgenomen
 (tot mijn schade en schande ;-), maar in 1999 heb ik
de draad terug opgenomen.
Sindsdien blijf ik van de microbe gebeten !

*******

KRANTENARTIKEL : SCANS (6).

****

Bijlagen:
scannen0001.jpg (926.9 KB)   
scannen0002.jpg (238.8 KB)   
scannen0003.jpg (230.5 KB)   
scannen0004.jpg (1.3 MB)   
scannen0005.jpg (906.7 KB)   
scannen0006.jpg (1.1 MB)   

Meer dan een kwarteeuw later : Dodentocht Bornem 1999.

In de vorige bijdrage over de Dodentocht in Bornem schreven we 1973.
In 1974 volgde mijn 4'de deelname ... toen duurde het iets meer dan een kwarteeuw
vooraleer ik aan mijn vijfde deelname begon.
In 1999 kreeg de "dodentochtmicrobe" mij weer te pakken en ze heeft me sindsdien niet
meer losgelaten !
Het was me wel het jaartje. Veel regen, donder en bliksem in de loop van de nacht ...
 maar het was toch terug
een 'aangename kennismaking' met deze unieke sporthappening.
Het parcours was ook helemaal anders dan in de eerste helft van de jaren '70 en het aantal
deelnemers bleef maar in stijgende lijn gaan.
Ch�peau voor de organisatoren en de talrijke medewerkers die er jaar op jaar in slagen
alles in zo goed mogelijke banen te leiden. Niet evident als je even denkt aan alles wat hier 
bij komt kijken. 

2004 was dan weer zo'n editie waarbij je zou denken : "Wat hebben wij de weergoden misdaan ?"
Regen van lang voor de start (aan het klooster toen) tot in de vroege morgenduren. Talrijke
wegels en straten waren ondergelopen. Een verschrikking voor de organisatoren die er ook 
toen in geslaagd zijn alles nog tot een goed einde te brengen. 
Jammer genoeg heb ik mijn krantenknipsels over deze editie nog niet teruggevonden.
Ik herinner me wel dat het aantal deelnemers dat de finish gehaald heeft ergens tussen de 
45 en 50% moet gelegen hebben. Geen oneer als je dat jaar diende op te geven. Een oneer 
is het nooit tijdens de DOTO te moeten opgeven. Zoals Hugo in een reactie op de Facebookgroep 
"Dodentocht 2013" stelt : "Het is soms zwaarder op te geven dan verder te doen". Je bent er 
aan begonnen en je wil hoe dan ook aankomen.
Ik heb het ��nmaal ondervonden, niet in 1999 of in 2004, omdat ik in minder goede of 
slechte weersomstandigheden meestal beter stap dan als het t� warm wordt. 
In 2003 heerste een hittegolf en de temperaturen liepen op tot een stuk over de 30�.
Ik ben toen gestopt aan km 54. 
Plezant is anders, maar een pluim voor de organisatie op de manier waarop zij er voor zorgen dat 
opgevers terug in Bornem geraken. Een hele opgave toch als je zoveel duizenden 
deelnemers op een parcours van zomaar eventjes 100km hebt.
Zelf heb ik enkele dagen h��l humeurig rondgelopen, hoor, dat geef ik grif toe.
Maar het volgende jaar was ik weer present.
Alleen 2010 en 2011 hebben me dan nog weggehouden van de DOTO, de eerste wegens 
een kwetsuur die onvoldoende genezen was en in 2011 werd mijn echtgenote op de vrijdag 
van de start uit de kliniek ontslagen. Ze was een tiental dagen ervoor opgenomen met een 
longembolie. In die situaties moet een mens prioriteiten stellen, h�. 
Ik heb tijdens die twee edities enkele vrienden gevolgd via de website van de Dodentocht ...
weinig geslapen en 
regelmatig opgestaan om te zien wie waar op het parcours 'zat'. 't Was hard er niet bij te zijn, maar 
het was toch leuk het hele gebeuren op die manier te kunnen volgen. Waarvoor respect voor de
organisatie om zoiets mogelijk te maken.

Hieronder vind je een zestal scans met getuigenissen van "overlevenden" van de Dodentocht
1999 (uit een krant van maandag 16 augustus). 

* Twee scans toegevoegd : Twee brevetten (1999 en 2004) die een apart plaatsje hebben gekregen ...
zo 'droog' mogelijk ;-) ! 

****** 
 

Bijlagen:
scannen0007.jpg (1.2 MB)   
scannen0008.jpg (564 KB)   
scannen0009.jpg (1.5 MB)   
scannen0010.jpg (2.1 MB)   
scannen0011.jpg (2.1 MB)   
scannen0012.jpg (1.9 MB)   
scannen0013.jpg (1.3 MB)   
scannen0014.jpg (2.8 MB)   

Een verhaal vorig jaar in mijn blog geplaatst n.a.v. de
Sinterklaasperiode. Niet voor kinderen bestemd, maar
wel als kind 'meegemaakt'.

-inzoomen op 125%-

"Sinterklaasverhaal"
*****************
Verteld vanuit mijn oogpunt, omdat ik als 7-jarige toch ook een héél klein beetje
 getuige ben
geweest van wat zich die bewuste decembernacht allemaal heeft afgespeeld.
Bovendien werd
het verhaal op familiebijeenkomsten wel eens bovengehaald en door pa
 in geuren en kleuren
verteld.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
We keren even terug naar het naoorlogse N. - We schrijven december 1952.
'k Was een jaar
of 7.
 Vader was rijkswachter en we woonden in de rijkswachtkazerne van N.,
 een vrij landelijk
gebied in de omgeving van Gent. De binnenkoer van kazernes,
het is de speelruimte geweest
tijdens mijn jeugd. Je leefde als kind en opgroeiende puber mee met
dat kazerneleven in die tijd.
Bij inspecties werden de kinderen van de rijkswachters zelfs ingezet
om de fietsen een beurt te
geven, zelfs om met een mesje de grassprietjes van tussen de kasseien
 op de binnenkoer te halen.
Alles moest immers kraaknet zijn. Maar ook wij hadden veel lol,
pestten mekaar en vochten al
eens een robbertje.
In die tijd was het ook de gewoonte dat de rijkswachter van dienst
("planton" genoemd) 's nachts
de telefoon in de slaapkamer plaatste.
Als kleine pagadder ben ik dikwijls
's nachts wakker
geschrokken van dat helse telefoongerinkel ... en het heeft me later
heel wat opmerkingen
opgeleverd van leerkrachten, omdat ik wel eens zat te "dromen"
in de klas. Wat wil je, als je zo
een paar keer per nacht uit je slaap wordt gehaald, en eens wat ouder 
bleef ik ook nog ongerust
wakker liggen tot vader terug was. Ik hoorde ook wel wanneer het om
een risicovolle
interventie ging of een doodgewone dronkemansruzie.

Die bewuste decembernacht, de nacht dat Sinterklaas zijn ronde doet,
 was vader van dienst.

Het was al flink na middernacht toen ik wakker schrok van telefoongerinkel.
Ik ving flarden op
van het gesprek en hoorde vader iets zeggen in de zin van
"Wat, twee Sinterklazen?  ... ruzie ...
vechten ... te veel gedronken ..." Ik begreep er niets van, en dan lig je je
maar vragen te stellen
natuurlijk. "Wat is er met de Sint? Die komt toch morgen!?"
Mijn ouders dachten dat ik niets gehoord had, want het was
stil in de aanpalende slaapkamer.
Pas jaren later heeft mijn vader me verteld hoe de vork precies
 aan de steel zat die bewuste nacht.
Welke uitleg zij de morgen nadien gegeven hebben op mijn lastige vragen,
 ik weet het niet meer.
Het moet een goeie uitleg geweest zijn, want wat ik gehoord en
nadien gezien had, dat had mij
 en ook enkele andere kinderen van rijkswachters 
behoorlijk in verwarring gebracht.
 Wat ik zeker nog weet
is dat mijn "Sinterklaasjeugd" daar geen
 te zware deuk heeft door gekregen. Of speelden we het spelletje nog even
diplomatisch mee? Het zou kunnen.

Wat was er nu eigenlijk precies gebeurd?
Ergens tussen E. en N. waren twee Sinterklazen, elk met hun trouwe
Zwarte Piet, na hun ronde bij de kinderen in het dorp en het nabijgelegen
gehucht
en na allicht vele "dreupelkes"
her en der, nog maar eens verder op hun lappen gegaan. Na het zoveelste
 kapelleke te hebben verlaten
botsten ze ergens op een landelijke weg op elkaar.
Geen probleem zou je denken. Waarom zouden ze niet samen
 de bloemekes buitenzetten? Maar het toeval wilde
dat de twee elkaar herkenden en bovendien mekaar maar al te goed kenden.
Ze behoorden tot de aanhang van twee nogal vijandig tegenover elkaar staande
politieke partijen. Had men het in de prachtige Vlaamse TV-reeks "De
Paradijsvogels" ook niet over bokken en schapen?
Maar dat was bijlange nog het ergste niet. De oorlogsperiode was nog
 maar amper zeven jaar achter de rug
en de ene Sinterklaas was "zwart" geweest tijdens de oorlog, de andere "wit" !
Alleen de Pieten waren allebei zwart... geschminkt uiteraard. 
Het duurde niet lang voor de poppen aan het dansen gingen. Het ene woord
 bracht het andere mee en binnen
de kortste keren rolden de twee Sinterklazen over de grond. Mijter en staf
vlogen in het rond, de witte baarden werden 
afgerukt. De twee Pieten hadden, gelukkig maar, geen vete uit te vechten en
één van hen ging in een nabijgelegen boerderij aankloppen om de rijkswacht
te laten opbellen ...
Pa was van dienst  .. vandaar de flarden van het telefoongesprek die ik
te horen kreeg. Enkele ogenblikken later
sprongen twee gendarmes op de fiets en reden in de barre koude richting E.
 Voor de jeep (eertijds het voertuig dat
bij de rijkswacht in gebruik was) werd naar de kazerne van de grotere
brigade D. gebeld.
 De mannen met de fiets waren als eersten ter plekke.
Het moet de
gendarmen alle moeite van de wereld gekost hebben om de twee vechtende
Sinten uit elkaar te halen, hoorde
ik jaren later vader vertellen ... en ook de rijkswachters kregen enkele
 klappen te verwerken.
Wat ik me toch nog een heel klein beetje herinner, is dat op een bepaald
moment,
't moet twee, drie uur in de nacht
geweest zijn, de jeep de binnenkoer kwam opgereden.
Had het gordijntje
 van mijn slaapkamer opzijgeschoven (ik
alleen niet, andere kinderen ook), zag mijn ma buitenstaan,
samen met enkele andere "rijkswachtersvrouwen" .
en kon toch nog net zien hoe twee rijkswachters uitstapten ...
en daarna twee Sinterklazen waggelend uit de jeep stapten,
mijter schots en scheef, zonder staf. Meer kon ik niet meer zien.
 Alleen hoorde ik een hels lawaai, gevloek en getier.
De twee Sinterklazen mochten hun roes uitslapen in een cel,
 maar bleven de kazernebewoners en de onmiddellijke omgeving
 nog een tijdje
 uit de slaap houden met geroep en gebonk
(met het deksel van hun WC-pot op de deur).. tot ze, 
uitgeput allicht en stomdronken, op hun brits in slaap vielen. 
Problemen 's anderendaags in elk rijkswachtersgezin, waar de
Sint
dus op bezoek was geweest ... Leg het maar eens uit !
Maar, zoals ik al zei, ik ben lang genoeg van mijn
"Sinterklaasjeugd"
 blijven genieten. Speelgoed maakt veel goed, hoe 
bescheiden het er ook aan toeging vroeger. De jaren na de oorlog
 waren
 immers voor de meeste mensen niet direct "vette jaren".
 Maar wij waren met weinig tevreden, hé !

Wat een verschil met vandaag .... Toen liepen midden in de nacht
 twee Sinterklazen rond. Vandaag de dag val je van begin november
al
(of is het al vroeger) als het ware over al die Sinten ...
 in warenhuizen, in  speelgoedwinkels. Je 
komt ze overal tegen. Het is vandaag de dag dus ook niet simpel
om goeie
 antwoordjes te blijven verzinnen op al die 
vraagjes.
************************************************************************************************ ******  

06-12-2023 om 08:10 geschreven door Ivan Bontinck  

WANDELSPORT : DEEL 2 :

Mars van de Herinnering en van de Vriendschap

1971.

Eind juni - begin juli 1971 :

De Vierdaagse van de Ardennen : 125km tussen Aarlen en Vielsalm,

sinds 1967 georganiseerd door het derde Ardense Jagers.

Einde schooljaar ... zoveel had ik er nog niet achter de rug.

 In 1973 werd ik benoemd aan

de toenmalige Middenschool van Sint-Niklaas (Parklaan).

Twee jaar voordien noemde het nog Rijksmiddelbaremeisjesschool.

Had een telegram ontvangen (zo ging dat destijds) voor een interim gedurende de twee

laatste maanden van het schooljaar.

Opperbeste sfeer in die school, aangename meisjesklassen, receptie en feestje voor het personeel

 op de laatste dag.

Ik had het er best naar mijn zin.

Die laatste schooldag moest ik een moeilijke beslissing nemen ... namelijk in de namiddag het

personeelsfeestje voor bekeken houden om tijdig nog met de trein naar een uithoek van onze

Ardennen te reizen. Daar zou de dag nadien de Vierdaagse van de Ardennen starten en ik

had me ingeschreven twee maanden voordien toen een vorige interim beëindigd was.

Dat er toen nog een opdracht zou volgen had ik niet voorzien, maar ik was uiteraard blij dat ik

 nog aan het werk kon.

Maar zoals ik schreef, de sfeer was fantastisch in die school. De collega's en de directeur hadden begrip voor de

situatie. Enkele vrouwelijke collega's namen zelfs de moeite een paar broodjes te smeren met beleg.

Tijdens de lange treinreis van Sint-Niklaas naar Aarlen en met het oog op de vele kilometers, die ik de volgende dagen

diende af te leggen, kon ik best nog wat calorieën gebruiken.

Een geluk dat me zeker niet in veel scholen zou te beurt gevallen zijn, daar ben ik mij

van bewust. Ik was daar echt met mijn gat in de boter gevallen.

Het schooljaar nadien zou ik stagiair worden aan het Koninklijk Atheneum (de buren) ... en het jaar daaropvolgend kwam

ik terug in de Middenschool terecht.

Het VSO (Vernieuwd Secundair Onderwijs) was toen van start gegaan

 en in de Middenschool kwamen nu de leerlingen (jongens en meisjes)

van de eerste graad terecht.

Maar ... terug over naar de Wandelsport nu !

Het werd die dag inderdaad een lange treinreis via Brussel en Luik naar Aarlen. Ik had een

veldbed kunnen reserveren in het tentenkamp van Martelange, een plaatsje dat, gelukkig maar, in de nabijheid van Aarlen

gesitueerd ligt.

In die tijd was het aantal deelnemers nog eerder beperkt in vergelijking met vandaag. Ik moest dan ook

niet te lang wachten om met de legercamion, samen met andere deelnemers, naar Martelange vervoerd te worden.

Mijn makker (Alfons De Maesschalck, voorzitter van de Wetterse Wandelclub) was al eerder gearriveerd in het kamp

(zie foto - scan onderaan).

Moe ... maar blij er geraakt te zijn. Een nachtje slapen zou wel goed doen, dacht ik !

Maar op een veldbed en in een slaapzak ... ik was het niet meer gewoon (mijn legerdienst was ook

al vijf jaar achter de rug, hé !).

Maar dat was niet het enige probleem. In de tent naast ons 'lagen' para's ... nu ja, die hadden helemaal geen zin in slapen

... bijna de ganse nacht lawaai in de tent naast ons.

Geen probleem voor Alfons ... die sliep als een marmot en hoorde niets van dat alles !

Ikzelf heb die nacht bijna geen oog dichtgedaan.

De volgende morgen met kleine oogjes naar Aarlen (met de camion vervoerd ... en na zo'n ritje ben je wel

klaar wakker ;-) om te starten. De 1'ste etappe ging van Aarlen naar Martelange.

Dat kwam goed uit voor dag 1, gezien we aankwamen in het dorpje waar ons tentenkamp zich bevond.

Die eerste dag was ik frisser dan ik had verwacht. Was nog jong, hé ! Maar de drie volgende dagen heb ik

toch vaak op de tanden moeten bijten.

Die eerste avond besloten Alfons en ik toch maar het kleine cafeetje aan te doen dat het dichtst bij ons kamp

was gelegen.

Een heel gezellige sfeer heerste daar met een mix van militairen (veel Belgen en Duitsers) en burgers.

De mars is immers ontstaan met als doel de gevechtsroutes van de verdedigingsstellingen

van de Ardense Jagers af te stappen.

Een parcours dat in Wereldoorlog II (en die was op dat moment ongeveer 25 jaar achter de rug)

het slagveld was van het Von Rundstett-offensief, het laatste grote Duitse offensief gelanceerd in de strenge

winter van 1944 (december '44 - januari '45).

Vele geallieerden en Duitsers verloren daar nog het leven.

Tijdens die laatste stuiptrekkingen van het Dritte Reich gooiden de Nazi's nog piepjonge soldaten in de strijd,

gastjes van pakweg

16, 'de kop zot gemaakt', bij wijze van spreken, om nog te gaan strijden.

Zo kwam het dat aan de Vierdaagse van de Ardennen Duitsers meestapten met hun eenheid van toen, in uniform dus.

Veertigers, die amper 16 waren toen het Von Rundstedt offensief plaatsvond.

In dat kleine cafeetje raakte ik toevallig aan de praat met een Duitse reservist.

De man bleek een groot probleem te hebben, trakteerde mij en begon met zijn verhaal.

Al snel kwam ik te weten dat hij als jonge knaap deelgenomen had aan het Von Rundstedt-offensief.

Hij was nu vooraan in de veertig.

Hij nam mij in vertrouwen en vertelde mij dat hij er bij zijn vriendin op aangedrongen had te kunnen

deelnemen aan de Vierdaagse met enkele strijdmakkers van toen.

Ze kon of wou hem niet tegenhouden, maar het probleem was dat ze zwanger was, en die zwangerschap was al

vrij ver gevorderd.

Hij wou nu per se telefoneren naar zijn vriendin, maar pogingen om aan de cafébazin (die enkel het Frans

machtig was) uit te leggen waarom hij wou bellen, die waren mislukt.

Ze had wel door dat hij wou bellen, maar de telefoon stond in het keukentje dat achter de toog

gelegen was ... en

een Duitser in haar keuken binnenlaten ... non !

De oorlog was pas een kwarteeuw achter de rug en het lag allemaal nog heel gevoelig,

bij de bevolking in die Ardense plaatsjes. Dat konden wij ook horen aan reacties van omstaanders

op het parcours.

De man probeerde mij nu te overtuigen om voor hem een goed woordje te doen bij de cafébazin.

Die bleef ons (vooral de Duitse ex-militair) argwanend aankijken.

Nog een pint gedronken en ons beste Frans bovengehaald en de situatie uitgelegd aan de dame.

Gezegd dat de man heel ongerust was en dat de bevalling niet te lang op zich meer zou laten wachten.

Tot mijn grote verbazing zag ik haar gelaatsuitdrukking veranderen. Ja, als het over

kinderen gaat worden mensen 'week', hé, en dat was maar goed ook hier.

Akkoord, stelde ze mij voor, maar jij moet meegaan naar de keuken ... en jij blijft bij die Duitser 

tot als hij klaar is met bellen.

Even overgeschakeld naar Duits en de situatie uitgelegd. Heinz, zo noemde hij, was zichtbaar dolgelukkig

 dat hij de telefoon mocht gebruiken.

 Hij betaalde de cafébazin en meteen ook nog een pint voor mij.

Zijn vriendin bleek nog niet te zijn bevallen en stelde het vrij goed, legde hij mij trots uit na het gesprek.

Het deed mij toch goed de man zo gelukkig te zien, ook al was hij een kwarteeuw terug 'de vijand'.

Hoeveel maal ik die avond 'danke schön' gehoord heb, ik weet het niet.

Heinz nodigde mij uit om de volgende dag naar hun tent te komen voor 'Bier und Schnaps'.

Heb toen wel 'jawohl' gezegd, maar ben er niet op in gegaan. Ik denk niet dat ik de

Vierdaagse zou uitgestapt hebben moest ik mij na het schoolfeestje,

de weinige slaap, nog eens laten 'verleiden' hebben tot een Duitse avond met 'Bier und Schnaps'.

Eenmaal heb ik Heinz nog teruggezien.

Het moet de derde dag van de Vierdaagse geweest zijn.

Middenin de bossen wou ik op een vrij smal paadje voorbij een groep Duitsers in uniform geraken.

Ze waren luidkeels

aan het zingen (typisch Duitse stapliederen om er de moed in te houden).  

Tijdens het voorbijgaan kwam net een einde aan het zoveelste lied ...

even een stilte en alleen het geluid van stapschoenen ...

toen plots iemand luidkeels riep : "Da, der Ivan".

Ik schrok mij een hoedje, want in het Duits weergalmt dat nogal

midden in de bossen.

Ik draaide mij om en keek recht in het gezicht van "der Heinz"..

Het werd een kort, maar leuk weerzien. Vriendschappelijk gesprekje en dan

"auf Wiedersehen" ... maar het had "Lebewohl" horen te zijn, want we hebben elkaar

nooit meer teruggezien.

Wie weet hoe dat vandaag allemaal verlopen zou zijn ... met al die sociale media !

Maar hoe dan ook ik heb heel fijne herinneringen aan mijn enige deelname aan de Vierdaagse van de Ardennen. 

******* 

SCANS :

1) Brevet.

2) Foto aan de tent in Martelange : Links op de foto Alfons De Maesschalck

(toenmalig voorzitter van WSV Wetteren ; verongelukt met de fiets in 1994).

Rechts: Ivan Bontinck (toen nog zonder baard).

***

Bijlagen:
scannen0001.jpg (799.9 KB)   
scannen0002.jpg (311.8 KB)   

WANDELSPORT : DEEL 1 :

Leven in de brouwerij in de Wandelsport !?

 Zeker weten !

Nostalgie drijft mij terug naar de eerste helft van de jaren '70.

 Toen raakte ik verslaafd aan de

Wandelsport en na een eerste marathonafstand met schoonbroer Marc (later 18 jaar

lang burgemeester te Wetteren) wist ik, ondanks het 'afzien', dat ik meer van dat wou.

Samen met Alfons De Maesschalck en Alfred François richtten we toen ook de

Wetterse Wandelsportclub op.

Alfons werd voorzitter (hij verongelukte in jammerlijke

omstandigheden met zijn fiets in 1994), Alfred François werd penningmeester (Alfred heeft

momenteel 42 Dodentochten beëindigd en is daarmee mederecordhouder).

 Ikzelf nam het secretariaat voor

mijn rekening (tot 1976).

Toen namen we ook voor het eerst deel aan de Vierdaagse van Nijmegen, het jaar dat ook de leden van

Kadee Bornem beslisten een 'zotte toer' uit te halen en tweemaal 50km (de dagelijkse

afstand in Nijmegen is 50 ... tot aan je 49'ste) na elkaar te plannen ... 100km dus ... dodelijk ... en zo werd

de Dodentocht 'geboren' !

Viermaal heb ik toen deelgenomen in mijn 'zotte jaren' ;-) ! Ja, de leden van de Wetterse wandelclub en andere stappers

waren dikke vrienden, maar bij elke mars legden ze elkaar het vuur aan de schenen.

Ik durf er niet aan te denken nu aan het tempo te beginnen waarmee we vroeger van start gingen.

 Braafjes knoppeke omgedraaid nu,

rekening houdend met de leeftijd ;-) ... en het doel voor ogen houden : De Dodentocht uitdoen.

Vorig jaar liep het mis. Bij ideaal weer domweg (slecht) ten val gekomen en nog tot km 50 volgehouden met gekneusde

rib.

 Ook gek, maar in de Palm hield ik het wel voor bekeken.

 Doet pijn natuurlijk als je moet stoppen ! Loop je dagen, weken zelfs te mokken ...

maar je kan nu eenmaal geen ijzer met handen breken.

 De huisarts (ook sportarts) zei me nadien nadrukkelijk dat ik de juiste beslissing had genomen.

Uit 'wraak' heb ik mij zo snel mogelijk opnieuw ingeschreven voor de editie 2014 ... met het nummer 10 !

 Er de brui aan geven nu ... ik kan het niet !

Terug naar de eerste helft van de jaren '70.

De titel heb ik gekozen omdat mensen soms denken dat de wandelsport een 'saaie bedoening' is. Niets is minder waar.

Tijdens de Dodentocht is er sowieso al 'leven in de brouwerij' ... letterlijk en figuurlijk.

Letterlijk gezien de doortocht in brouwerij Duvel na ongeveer 40km ... en de tien kilometer lange

'overbrugging' naar brouwerij Palm in Steenhuffel (km 50). 

*

Heb enkele 'gebeurtenissen' meegemaakt die mij tot op vandaag bijgebleven zijn ...

een glimlach op mijn gezicht blijven toveren ...

Ik wil ze nu toch ook eens aan mijn blog

toevoegen.

De chronologie van de anekdotes ... ik ga er niet bij stilstaan.

 Ik begin in 1974 en ga daarna even terug naar 1971.

****

Terug naar 1974.

Na de "winteroefentochten" van WSV Wetteren (Brussel-Wetteren en Wetteren-Zelzate en terug ...

 om er twee te noemen)

was het zoeken naar enkele marsen als voorbereiding op de Dodentocht.

Mei was daarvoor de uitgelezen maand :

Eerst de Tweedaagse van Blankenberge begin mei en later in de maand de "Drei Länder Marsch"

(Luik -Maastricht - Aken).

In Blankenberge liep het even mis dat jaar.

Alhoewel ik het hinterland vrij goed ken liep ik domweg verloren en kwam meer dan een uur later dan voorzien

de dijk van

Blankenberge opgestapt (daar kwamen we destijds aan).

Vrouw Vera met Sofie in de buggy had al vele malen de dijk afgewandeld ...

ongerust natuurlijk en

 zenuwachtig, want zij wist wel ongeveer wanneer ik normaal zou moeten aankomen.

Een GSM bestond toen nog niet, hé.

 'k Heb het in elk geval lang mogen horen ;-) !

Maar dat was maar niks in vergelijking met wat ons in de Drielandenmars te beurt viel!

Wat organisatie betreft was die tocht een ramp eigenlijk

 en bovendien werd langs heel wat vrij gevaarlijke wegen gestapt.

Toch bleek die mars een ongelooflijke belevenis te worden.

Samen met Alfred François begonnen we dus maar aan de treinreis naar Luik.

Wat zou ons in de vurige stede te wachten staan ?

Hoe zou die mars van België over Nederland naar Duitsland verlopen ?

Om 21 uur zou de start gegeven worden aan "Liège Coronmeuse". 

Die avond , die uren voor de start, ik herinner ze mij alsof het gisteren was.

We waren daar vrij vroeg ... geen infrastructuur ter beschikking ... bagage afgegeven

(die zou naar Aken vervoerd worden !)

en gewoon buiten wachten tot het startsein.

Alfred, fanatiek stapper als hij toen al was (niet voor niets een mederecordhouder van het aantal Dodentochten ... kijk ik

absoluut niet van op) vroeg mij om een cafeetje op te zoeken in de buurt ...

hij wou nog een glas melk drinken !

Ik nam dan maar het voornemen dat ook te doen, alhoewel ik mij op dat moment al begon af te vragen of we daar in

Liège Coronmeuse in zouden slagen ergens in een café aan een glas melk te geraken.

Zoeken maar ... geen cafeetje te vinden aanvankelijk ... tot ons oog op een vrij klein etablissement viel.

Het leek in elk geval op een café.

 Eind mei, het was nog licht buiten, dus geen lichtjes aan of in het café.

 Maar ja, we waren jong en 'gek' en besloten het er toch maar

op te wagen naar binnen te gaan.

Het was even wachten geblazen in de vrij kleine ruimte ... en ik had mijn zinnetje in het Frans al voorbereid.

 Niet evident om in een wildvreemd 'cafeetje'  een glas melk te vragen. Ik had trouwens vrij rap al een 'raar voorgevoel'.

Luttele seconden na onze 'inval' verscheen de cafébazin in vol ornaat.

 Ik was al aan mijn zinnetje begonnen : "Madame, est-ce que vous avez

un peu de l... ?" Verder ben ik niet geraakt ...

 de woorden stokten in mijn keel ... want daar stonden we dan, twee slungels van in de 20, met korte broek, ...

oog in oog met de madam ... schaars gekleed, met een balkon (sorry als ik oneerbiedig overkom)

om u tegen te zeggen. Had je toen onze gelaatsuitdrukking moeten

zien, ik denk dat je plat ging van het lachen ... alleen wij moesten wel doodernstig blijven in deze situatie.

Eens bekomen van het tafereel voor mij prevelde ik : "Excusez-nous, madame, je pense que nous avons fait

une erreur" ... iets in die zin ... dat weet ik echt zo goed niet meer.

Was ook wel even mijn kluts kwijt, hé ;-) ! Je zou voor minder van je stuk zijn.

Het mens bekeek ons argwanend van kop tot teen en vroeg zich allicht af wat die twee gasten

in haar etablissement kwamen doen.

Had ze ons kunnen buitenkijken, ze had het gedaan, want dat wij geen geld in het laatje

zouden brengen had ze alvast snel door.

 Haar ogen schoten vuur ...

 en wij zijn dan maar wijselijk direct naar buiten gegaan.

Toen we even verderop achterom keken zagen we dat plots een paarse neonlamp werd aangestoken ... !

Man, man, en daar, in een bordeel, waren wij binnengestapt om een glas melk te bestellen

om de nodige energie op te doen voor de start van de75 km ;-).

Geen melk dus, maar aan energie ontbrak het ons geenszins tijdens de mars.

 Het gebeuren had ons dermate 'opgefokt' dat we de eerste kilometers

elkaar niet konden aankijken zonder in een onbedaarlijke lach te schieten ... tot ergernis van enkele stappers,

want er werd daar een 'serieus' tempo op nagehouden

Het voorval had ons op een of andere manier vleugels gegeven en we legden de afstand

van Luik naar Aken af in 10u25 !

Jong en zot, hé !

Maar het einde van onze belevenissen was dat zeker niet.

In Aken kwamen we toe op een weide ergens buiten de stad. Alweer geen infrastructuur ... en ook geen bagage !!!

Die bleek nog onderweg ter zijn ! We konden onze ogen niet geloven !

 Rondhuppelen maar in die weide, als een stel koeien, om een beetje warm te krijgen in de vroege uurtjes.

Gelukkig maar stonden er naast de tafel, waar we ons brevet konden ophalen, ook enkele kisten met sinaasappels ...

fruit eten dan maar en in beweging blijven !

Een tijdje later arriveerde onze bagage. Wat andere kledij aangetrokken ...

en op weg naar Aachen Bahnhof ... een heel eindje van de weide verwijderd.

Hoe wij, Fred en ik, naar dat station gesukkeld zijn ... het zal in elk geval geen mooi zicht geweest zijn ...

stijf als een bout als we waren.

Gelukkig maar was er nog niet veel volk op de been, en wat waren we blij ons eindelijk op de trein

Keulen-Brussel te kunnen hijsen.

Op dat moment voelden we ons de koning te rijk. Mars afgewerkt in een behoorlijke tijd ...

en een anekdote om nooit te vergeten.

De slechte organisatie aan start en aankomst, het kon ons worst wezen.

 De anekdote die onze mars meer dan gekruid had,

 een voorvalletje dat je geen twee keer in je leven meemaakt, het maakte,

achteraf dan, alles goed.

Toen we in Brussel aankwamen deden onze lachspieren al veel meer pijn dat al onze andere ledematen.

Het brevet en de reusachtige medaille van de Drei Länder Marsch, die koester ik tot op vandaag.

Milk or no milk ... that was the question !

************

SCANS  : * Brevet van de Drei Länder Marsch 1974.

* Brevetten waar ik toch trots op ben :

- 100 km van Pepinster (25 mei 1975).

- Brevet 1 uur snelwandelen in Namen (3 april 1976).

- Enkele brevetten behaald in Gentbrugge.

****

VOLGENDE ANEKDOTE :

juli 1971.

"Mars van de Herinnering en de Vriendschap" of de Vierdaagse van de Ardennen

(125 km van Aarlen naar Vielsalm).

Bijlagen:
scannen0001.jpg (2.3 MB)   
scannen0008.jpg (932.9 KB)   
scannen0009.jpg (1.1 MB)   
scannen0010.jpg (1.4 MB)   
scannen0011.jpg (359.9 KB)   
scannen0012.jpg (664.2 KB)   

Overzicht lezersbrieven (Dialoog HLN) :
1) Misbruik in de kerk.                                      20.09.'10
2) Alle schuld ontkend.
3) Ongeval Oosterzele november 2009.
4) Proto en de ballenjongen.                                           27.09.'10
5) Alweer veranderen (onderwijs).
6) Taalonderricht (onderwijs).
7) De signalen van de kerk.                                             04.10.'10
8) Vaticaan ontstemd ! Wij ook !
9) Baby te vondeling gelegd.
10) Procedurefouten : Verplaatst naar 15.01.'11 - bijlage toegevoegd.                                          11.10.'10
11) Het lot van de politieman of -vrouw.
12) Megalomane projecten.
13) Dolgelukkig waarvoor ?                                             18.10.'10
14) Noten mag je kraken, mensen nooit !                         25.10.'10
15) Pure wraak ?
16) Het protest zwelt aan !                                                01.11.'10
17) Mediageil ?
18) Geweten sussen ? 
19) Nabestaanden in de kou.                                             08.11.'10
20) Heeft de pers nu de boter gegeten ? 
21) Faillissement Brink's.                                                   15.11.'10
22) Eén uur over pedofilie.
23) Aandacht voor Angelina.
24) Toch maar eens de sint.                                                29.11.'10
25) Het Chinese onderwijssysteem.                      06.12.'10
26) Barts weg.                                      13.12.'10
27) Bisschoppen voor de Kamercommissie.                      
28) Ode aan de postbode.                      20.12.'10
29) Lezersbrief van Johan Punie (slachtoffer van seksueel misbruik door een geestelijke)          
30) Klacht tegen de paus.      27.12.'10
31) Satans woord in de muziek.       10.01.'11
32) Procedurefouten.        
33) Ravages van seksuele drang.        17.01.'11
34) Pedofiele missionaris (cfr. Verhalen over onderzoeken - "Artikels uit kranten en tijdschriften" : GVA.be en The
      Globe and Mail).                        

35) Fietsers door het rood !    
36) Jongeren gooien blinde (88) 'zomaar' taart in gezicht. (lezersbrief van sept. 2007).      24.O1.'11

37) Waar staan de slachtoffers?         31.O1.'11
38) Een ingenieuze dame.                  14.O3.'11
39) Spijbelen.  
40) Opmerkelijke lezersbrief van Linda Opdebeeck over "Goedele dinsdag".                                  
41) L'histoire se répète !                     11.04.'11
42) Wie reageert eenzijdig ?
      + bijlagen (2).
43) Gadgets en 'big money' !             VERPLAATST NAAR 12.03.'12.
      + bijlagen (6).
44) Doorprikt + 11 andere reacties n.a.v. interview met Roger Vangheluwe.        18.O4.'11
45) Schiet op de juiste persoon !         18.04.'11
46) Waarom alleen zij ?         02.05.'11
47) Something is rotten in the state of Justice.        09.05.'11
48) Tennisdames.          30.05.'11
49) Niet met mijn geld !        06.06.'11
50) Onze kusttram + Artikel 11.1O.'1O.
51) Tia Hellebaut.         13.06.'11
52) De ene rechter is de andere niet + vervolg (n.a.v. het vonnis).
53) Een doorn in het oog.        04.07.'11
54) Tourpoëzie.        11.07.'11
55) Voetganger vogelvrij verklaard.        18.07.'11
56) Heimwee naar de trein van toen.      
57) Engels EN Frans.        01.08.'11
58) Wielergoden of wielerterroristen.        08.08.'11
59) Opzij of het water in.   
60) Op de kar met paard of de kusttram.  
61) Hypocrisie !        15.08.'11  
62) Vraagje voor Nederlands predikant.         22.08.'11
63) Aan het werk !          12.09.'11
64) Dag van de klant.        19.09.'11
65) Olivier Deschacht.         26.09.'11
66) De Rode Duivels.         1O.1O.'11
67) Politiek is nooit proper geweest.         17.10.'11
68) Lezersbrieven door de jaren heen rond het thema
      "onverdraagzaamheid".         07.11.'11
69) Een pluim voor alle deelnemers.         07.11.'11
70) Politie redt ook levens.         21.11.'11
71) Politie is altijd kop van jut !
72) Hoge bomen vangen veel wind (cyclocross).        28.11.'11
73) Vakbonden.         02.01.'12
74) Afschaffen gratis bus.         09.01.'12
75) Zij wilden misbruik stilhouden.         23.01.'12
76) Gepluimd !  
77) Voetgangers dan toch vogelvrij verklaard.
78) Vakbonden.   
79) Omstreden fietswet.          30.01'12   
80) Drama's herhalen zich !
81) Holle kritiek !
82) Actie in het onderwijs.         27.02.'12
83) Vooroordelen.         05.03.'12
84) Gadgets en Big Money.        12.03.'12    
85) Gerechtigheid ?         28.05.'12    
86) Iedereen niet gelijk voor de wet !?      
87) Minnelijke schikking !? (vervolg '85' en "86'). 
88) Pedofilie niet minimaliseren !           18.06.'12  
89) Ongeloof en onbegrip.          25.06.'12 
90) Onderwijs.   
91) De 'heersers' van de weg. 
92) Een rondje hypocrisie.          02.07.'12
93) Koud en warm blazen.
94) Een goede recidive vrouw.          30.07.'12      
95) Olympische Spelen.           13.08.'12
96) "Waarom ik zondag naar Brussel ga".    
       Lezersbrief van Gert Verwilt (Lier).
97) Waar zijn we mee bezig ?          27.08.'12
98) Pulpliteratuur.         Herneming van lezersbrief van 25 april 2008, n.a.v. de gouden
                                        en zilveren medaille behaald door Marieke Vervoort op de
                                        Paralympics van 2012 in Londen.                                                     10.09.'12
      + Artikel Marieke Vervoort in HLN van 12 september '12 (Scans).
      +"Warm onthaal voor Kirsten De Laender op school" (Videoclip).  
99) Vincent Kompany.          15.10.'12     
100) Kim Clijsters.                12.11.'12
101) Pesterijen.                     26.11.'12
102) Pesterijen (2).                03.12.'12
103) Afscheid Kim Clijsters.               10.12.'12
104) Uitdagen !            17.12.'12          
105) Een overwinning op menselijk vlak !           31.12.'12    
106) Wielercommentatoren.            07.01'13
107) Cyclocross : Belgisch kampioenschap in Mol (13.01.'13).             14.01.'13    
108) Veldrijders geen kampioenen.   
109) Gratis rijden met De Lijn.             28.01.'13 - HERNOMEN OP 25 MAART.
110) Uitspraken in de sportwereld.       04.02.'13
111) Uitspraken in de sportwereld (vervolg).
112) Een groot kampioen.                    25.02.'13
113) Schaf BV-interviews af.
114) Hoe feiten minimaliseren !          04.03.'13
115) * Hangouderen - door Silke Ruttyn.             11.03.'13        
        * Rekening houden met elkaar.
116) Vooroordelen tegenover eigen talent.           18.03.'13
117) Is 't ooit wel goed ?             01.04.'13
118) Wie is plat ?               22.04.'13
119) Schuld van de vrijzinnigheid.            29.04.'13
120) Treinramp Wetteren.            06.05.'13
121) Privileges. 
122) Kritiek op sportief talent ... alweer !           20.05.'13   
123) Respect van Nederland !          10.06.'13 
124) Alweer niet goed !   
125) Seksuele opvoeding voor kleuters.          17.06.'13 
126) Onderwijs : Vooroordelen.            24.06.'13  
127) Onderwijs : Vooroordelen (vervolg). 
128) Gevaarlijk transport.             09.09.'13   
129) Over zwarte pieten en zeurpieten !             14.10.'13  
130) De Rode Duivels.           18.11.'13    

131) De Rode Duivels (2).           31.12.'13 

132) Belgisch kampioenschap cyclocross.            13.01.'14    

133) Wereldkampioenschap cyclocross.                03.02.'14

134) Oscaruitreiking 2014.            17.02.'14   

135) Burn-out.            24.03.'14   

136) Ann Wauters.            14.04.'14     

137) Onze sportverslaggevers mogen er wezen !            05.05.'14

138) Isolement.          28.07.'14

139) To be or not to be in 'Midden-Brabant'.           17.11.'14

140) Kritiek op B-Fastteam.             27.04.'15

141) Scherp !           08.06.'15

142) Ode aan de cyclocross.          15.12.'15

143) Music for Life leeft.           21.12.'15

144) Greg Van Avermaet.          14.03.'16

145) Typetjes.           23.05.2016

146) De Ronde van 'Antwerpen'.           13.06.2016

147) Brexit.           24.06.2016

148) Gebruik je talent (Anthony Vandenborre).           13.01.2017

149) Agressie tegen agenten.          18.01.2017     

150) Bikkelhard (Nafi Thiam).          19.06.2017 

151) Een bijzondere overwinning (Sofie Goos).         19.06.2017

152) Topdames onze Belgian Cats (EK damesbasketbal).          19.06.2017

*************************************************************************************
Overzicht bijdragen n.a.v. artikels in DeMorgen/Knack.be/Nieuwsblad.be/
deredactie/deWereldMorgen/Dialoog HLN (niet gepubliceerde bijdragen)/...

                                                  
***************************************************************************************** 


1) Knack.be : Vakbonden zetten Pascal Smet voor blok.                                                  05.03.'12
                       * discussie rond de loopbaan van leerkracht met eigen reacties.
2) Nieuwsblad.be : Paus : Samenwonen beschadigt stabiliteit samenleving.*


3) Dialoog HLN : Een morbide weerklank.     * niet gepubliceerd.                                 12.03.'12
4) Dialoog HLN : Slachtoffers nogmaals 'gekelderd'.      * niet gepubliceerd.               19.03.'12
5) Een 'sfeerbeeld' : In de ban van de Ronde.         13.06.2016 (geschreven na de Ronde van 2012).
 
****************************************************************************************

OUDE GEPUBLICEERDE LEZERSBRIEVEN MET EEN 'VLEUGJE ACTUALITEIT' :
**************************************************************************
**************************************************************************
1° Mobutu, de RTT en ik.                    11.01.'16
    (begin jaren '80)
2° Leerkrachten + repliek : Jaloers.
    (jaren '80)
3° Kinderen zijn toekomst.                  30.04.'12
    (januari 2008)
4° Luister nu eens naar mij !
    (april 2008)
5° Kunst van het schrijven niet verwaarlozen.                20.01.'16
    (26 februari 2009)






Reacties op forums.
+++++++++++++++

1) Zestigplussers zijn het gelukkigst.                                 17.01.'11
    
Allerlei.
******
1) Welkom op mijn blog.                                                    20.09.'10
3) Spreuken.                                                                        02.11.'11
4) Familiefoto uit de "oude doos".                                      01.11.'10
5) Spotprentje.                                                                     08.11.'10
2) De kusttram (verplaatst naar 06.06.'11 n.a.v.
    een tragisch ongeval met de kusttram in 
   Oostduinkerke).
                                                                     
6) Sinterklaasverhaal.                                                          19.01.2017
                                                                 
7) Opgegroeid in rijkswachtkazernes.                                 13.03.2017

8) Hoe een beroepsdief uiteindelijk toch in de cel belandde.
                                                                             
9) Heemkundig Museum Jan Broeckaert.        17.09.'12
10) Tuin 2012 Wetteren.                                      07.10.'13
11) "Meneer Konijn verkoopt soep aan marktbezoekers" (PWO Wetteren ten bate van 
         vzw Kindergeluk).                                      29.10.'12 
12) "Noemen ze me in Nederland nog de stomme Belg, in België was ik de vuile Hollander".
                                                                             03.12.12
13) OVER NAAR FAMILIE : * 13 maart 2012 : viering 90'ste verjaardag van moeder.          03.12.'12
                                                   * 13 mei 2012 : Lentefeest van Kim.
14) Dodentocht 1973.           31.12.'12
15) Meer dan een kwarteeuw later : Dodentocht 1999.             07.01.'13
16) OVER NAAR FAMILIE : "Een onverwachte vondst bij moeder" :                08.04.'13
                                                  "Het lied van de RMS te Zelzate".  

17) Anekdotes uit de wandelsport :

       Deel 1 : Leven in de brouwerij in de Wandelsport !? Zeker weten !                03.02.'14 

       Deel 2 : Mars van de Herinnering en de Vriendschap.            
            
                                                                            
                                                                                                         
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++                                          

26-12-2019 om 13:20 geschreven door Ivan Bontinck  

Overzicht verhalen n.a.v. onderzoeken over seksueel misbruik :
 Pedofilie, incest,
kindermishandeling, uitbuiting van minderjarigen, enz...
******************************************
1)Verhalen opgetekend door Gaston Bontinck, gebaseerd op de realiteit.
**********************************************
    1. De rekbare punten van broeder X. 

Klik aan de rechterkant op 09.04.-15.04.2012


    2. Geestelijken als beschermers van pedofielen.

Klik aan rechterkant op 09.04.-15.04.2012
 .

    3. De onderpastoor gaf voorlichting. 
 
Klik aan rechterkant op 09.04.-15.04.'12

    4. Weesmeisjes met een roeping.

Klik aan rechterkant op 02.04.-08.04.'12

5. "Kindervriend" wordt beschermd.

Klik aan de rechterkant op 02.04.-08.04.2012

6. De lijdensweg van Ann.
Voorwoord en deel 1 : 06.12.'10
deel 2 en 3 : 13.12.'10
deel 4 en 5 + slot + Incest ... nog een taboe ! : 20.12.'10

7. De wereld van Leen stortte tweemaal in.
Deel 1, 2, 3 en slot : 03.01.'11

8. Geluk van korte duur.
Inleiding en deel 1 :
24.01.'11
Deel 2 en 3 : 31.01.'11
Deel 4, 5 en 6 : 07.02.'11

9. Kraaienpoten op de weg naar het geluk.
Deel 1 en 2 (slot) : 11.01.'16 (herneming).

10. Scrupules wijken voor het geld.
Deel 1 en 2 : 21.03.'11
Slot : 28.03.'11

11. Zolang zoveel verborgen leed.
Deel 1 en 2 : 09.O5.'11
Deel 3 : 16.05.'11.

12. De naam vader onwaardig.
Deel 1, 2, 3 en nabeschouwing : 23.05.'11

13. 't Is maar waar je wiegje staat !
Deel 1, 2 en slot : 12.12.'11

14. Aan lot overgelaten bij nacht en vriesweer.
Deel 1, 2, 3 en slot : 02.01.'12

15. Hoe een beroepsdief uiteindelijk in de cel belandde.
06.11.'13

SCAN : Artikeltje uit een plaatselijke krant :
Verdienstelijk politieman op rust.
 
***************************************************************

2) - "Mijn verhaal", gebracht door Johan Punie.
gepubliceerd in "Dag Allemaal".
29.10.'12




- "Weeshuis wegwerpkinderen" .
Het verhaal van Louis.
BLOG : http://www.bloggen.be/louis1947
31.10.'12


-Teksten geschreven door San Deurinck :
1° Inleiding + Artikel :
"Zullen we nu eindelijk de rechten van de 
slachtoffers respecteren?" 
Cfr. SCANS (5).

02.05.'11

2° Inleiding + Artikel :
"Gratis geschiedenisles"
Cfr. SCANS (5).

08.01.'12






     

   

 

    

********************************************************************


3) Uit de media : kranten, tijdschriften, Facebook, YouTube, ...
**************

-Het Nieuwsblad : "Geen haast bij misbruikzaken over gepensioneerde priesters"
13.12.'10

-De Standaard : "Kanunnik erkent seksueel misbruik"
27.12.'10

-Knack.be : "Kanunnik François Houtart bekent misbruik neefje"
27.12.'10

-Knack.be : "Man dient klacht in wegens misbruik door zusters"
03.01.'11

-De Standaard : Vaticaan in 1997 : "Meld misbruik niet"
17.01.'11

-GVA.be : "Pedopriester opgepakt en opgesloten in illegalencentrum"
      The Globe and Mail : "Priest returning to Inuit Community to face sex charges"
*voorafgegaan door lezersbrief in Dialoog van HLN van juli 2010 
over zijn "verblijf" bij de paters Oblaten.
17.01.'11

-GVA.be :  "Bijkomende klachten tegen Erik Dejaeger"
25.01.'11

-GVA.be : "Belgische pedopater werkt met Braziliaanse kinderen"
25.01.'11

-*Channel 4 News : "Child abuse victim speaks"
*Apache : "Ook overlevers sterven"
(n.a.v. het overlijden van San Deurinck)
*Werkgroep Mensenrechten in de kerk.
*You Tube : San Deurinck aan het woord.

-DeMorgen.be : "Deliver us from Evil : En verlos ons van Father Ollie. Amen!"

-Facebook : "Stop verjaring voor misdrijven met minderjarigen"
+ filmpje op YouTube : "My name is ..."
21.03.'11

-Het Nieuwsblad : "Schadevergoeding moet er komen" -
"Verjaringstermijn seksueel misbruik naar 15jaar" -
 "Evaluatie door Werkgroep Mensenrechten in de Kerk"
28.03.'11

-Alles over de Parlementaire Commissie Seksueel Misbruik.
Aanbevelingen : vanaf pag. 400.

-Werkgroep Mensenrechten in de kerk : Verantwoordelijkheid.

-Knack.be en DeMorgen.be : "Zaak-Vangheluwe is verjaard".
04.04.'11

-DeMorgen.be : "Vangheluwe moet België verlaten".

-DeMorgen.be : "Hypocriet".
11.04.'11

-Facebookpagina : "Seksueel misbruik door een clericus" - Wie informeren?
door Werner Derboven.
18.04.'11

-Nieuwsblad.be : "Meisje van 14 jaar verkocht en als
prostituee misbruikt".
23.05.'11

-de Zondag (editie van De Streekkrant) :
Walter Van Steenbrugge aan het woord.
13.06.'11

-Nieuwsblad.be : "Pedovereniging kan niet worden vervolgd
of verboden".
20.06.'11


-Volkskrant.nl : "De wonden gaan weg, maar de woorden blijven altijd bij je".
12.11.'12



Dit overzicht zal regelmatig aangevuld worden met vermelding
 links bovenaan BLOG.
Groeten.
Ivan

Bijlagen:
scannen0002.jpg (365.6 KB)   

Verhalen (15) : Hoe een beroepsdief uiteindelijk in de cel belandde
 (opgetekend door Gaston Bontinck).

Na de verhalen over onderzoeken naar seksueel misbruik van kinderen door pedofielen
(al dan niet-geestelijken),
incest en kinderverwaarlozing, een verhaal van een heel andere orde.
Heb het onlangs teruggevonden in de 
notities van mijn vader en besloten het toch maar op mijn blog te plaatsen.
Een anekdote mag ook wel eens !
En wie weet volgen er nog !

***

Al enkele dagen was ik als rijkswachter gekazerneerd in de landelijke brigade N.
De streek was voor mij
volkomen onbekend. De oude gesnorde brigadecommandant was de enige die op de hoogte 
was van mijn
capaciteiten als loper.
Op een of andere manier was hij te weten gekomen dat ik al meer dan tien jaar de loopsport beoefende en 
aangesloten was bij La Gantoise. 
Ik liep zowel de 1500 meter als langere afstanden, en deed ook geregeld mee aan cross-country.
Het toeval wilde nu dat een doortrapte dief de streek al maanden aan een stuk onveilig maakte.
 Hij stal
meestal kippen, konijnen en schapen.
Ondanks alle aangewende middelen slaagde de sluwe kerel er steeds in uit de handen
van de rijkswachters
te blijven. Enkele keren werd hij bijna opgepakt, maar kon hij dankzij zijn behendigheid
in het lopen en 
springen over allerlei hindernissen (afsluitingen, grachten, ...) telkens ontsnappen
 aan de arm van de wet.
Het was zeker geen toeval dat de man in de streek de bijnaam had gekregen van "den hoaze".
Het toppunt was, dat hij elke keer dat hij kon ontsnappen aan een arrestatie,
 triomfantelijk zijn avontuur
tussen pot en pint aan de grote klok hing.
Zijn verhaal eindigde hij meestal met dezelfde woorden : "Die gendarmen van N. zijn niet rap
 genoeg om 
mij te pakken te krijgen. Ik kan veel sneller lopen dan zij !"
De commandant kreeg dat te horen en die woorden lagen hem natuurlijk heel zwaar op de maag.
Net die loslippigheid zou de dief uiteindelijk duur te staan komen.
De oude commandant lag er op gebrand om de kerel binnen de kortste keren eens lik op stuk
 te kunnen 
geven. Alleen al om tegenover de plaatselijke bevolking te bewijzen dat er ook
rijkswachters waren
die sneller konden lopen dan onze dief wel dacht.
Op zekere dag diende de kerel aangehouden te worden omdat hij een gevangenisstraf
diende uit te zitten
van verschillende maanden voor eerder gepleegde misdrijven.
Een plan werd uitgedokterd en de commandant stuurde mij met een collega de baan op.
 De opdracht was 
duidelijk : De rappe dief moest bij de lurven gevat worden.
Ik moet eerlijkheidshalve toegeven dat ik er naar verlangde om eindelijk mijn kwaliteiten
als loper eens 
ten dienste te stellen van mijn beroep.
Ondanks alle voorzorgen die genomen werden had de sluwe kerel terug lont geroken.
 Toen wij op ongeveer
50 meter van zijn woning genaderd waren, sprong hij ineens naar buiten, wipte als een haas
 over een vrij hoge
haag ... en zette het op een lopen ... dwars door de velden.
Als cross-countryloper was dat voor mij natuurlijk een geliefkoosd terrein.
Ik aarzelde geen moment en begon 
kalm aan de achtervolging. Ik diende op mijn hoede te blijven, want een kerel die dreigt
 opgepakt te worden
is dubbel gevaarlijk. 
Na enkele honderden meter gelopen en gesprongen te hebben dacht de dief de rijkswachters
definitief van 
zich afgeschud te hebben. Zo was het toch al altijd geweest, moet hij gedacht hebben.
 Wie zou hem nu wel 
kunnen grijpen, hij "den hoaze" ?
Zijn verbazing moet groot geweest zijn vast te stellen dat hij nog steeds achtervolgd werd
 door een gendarm.
Na ongeveer twee kilometer gelopen te hebben was ik tot op ongeveer een dertigtal meter genaderd.
Ik had 
toen al zijn aarzelende bewegingen in de gaten toen hij over grachten moest springen.
Ik liet hem toch maar verder "draven" en volgde aandachtig zoals op training.
Begeven wou de man niet, en na meer dan drie kilometer bevonden wij ons al op het grondgebied
van een 
aangrenzend dorp. Maar goed, bevoegd of niet, de dief hoorde nu eenmaal opgepakt te worden.
Mijn plan bestond er in dat hoe meer ik hem moe kreeg door het lopen ... hoe minder gevaarlijk
hij zou zijn 
als ik hem bij de kraag zou kunnen vatten. Je weet immers nooit vooraf of zo iemand
al dan niet gewapend
is. 
De "loper-dief" liep nu zwaar te zuchten, spuwde, kreunde, struikelde af en toe, maar ik liet
mijn "slachtoffer" 
steeds een dertigtal meter voor mij uit lopen. 
Na meer dan vier kilometer lopen en achtervolgen zag ik dat hij in een gracht gesukkeld was.
 Ik gaf hem even 
de tijd om terug recht te staan ... maar plots ... weg was hij weer !
Op een weide een eindje verderop viel hij tot driemaal toe neer van uitputting.
 Zijn bobijntje was af, zoveel 
was wel duidelijk ! Veel weerstand zou hij nu niet meer kunnen bieden.
Ik vreesde zelfs een ogenblik dat hij zou doodvallen van moeite en van de schrik.
 Hij wist maar al te goed dat 
eens gesnapt hij voor vele maanden naar de 'kostschool' kon ... als intern ;-) !
Ongeveer na 5000 meter op het grondgebied van E., tussen de dennen, stuikte hij plotseling neer.
Hij was er blijkbaar heel erg 
aan toe, doch ik moest kalm en op mijn hoede blijven. 
Maar de man kon geen woord meer uitbrengen en gaf alleen maar teken om te mogen blijven liggen
 waar hij lag.
Zo bekaf was mijn toevallige 'trainingspartner' dat hij meer dan tien minuten nodig had
om op zijn positieven
te komen.
Van opstaan was nog geen sprake ... krampen in de benen
Het moet een potsierlijk tafereel geweest zijn die daaropvolgende minuten :
Temidden van een sparrenbos ...
een gendarm die vlijtig de benen van een dief aan het masseren was ... om het heerschap
daarna in de boeien te
slaan, terug op de been te krijgen en naar de kazerne over te brengen.
Dat was absoluut geen probleem meer. De kerel was zo tam als een lammetje geworden
en liet zich gewillig opleiden.

Hij begreep er helemaal niets van. Hij was altijd al die rijkswachters van N. zonder meer te vlug
 af geweest ... en nu
ineens had hij een rijkswachter achter zich aan gekregen die sneller en langer kon lopen
 dan hijzelf.
Hij zal er dikwijls over nagedacht hebben tijdens zijn vele maanden "celleven".

De gesnorde brigadecommandant was in zijn nopjes. De oversten waren tevreden en iedereen
 in de gemeente en
omliggende wist dat er een gendarm was bijgekomen die rap uit de voeten kon.
Dat zal de 'onfortuinlijke' dief maanden later ook wel te te weten gekomen zijn en hij zal zich
allicht  aan de toog
wel gehoed hebben
om nog zo hoog van de toren te blazen over zijn loperskwaliteiten.

PS. : Het verhaal heeft zich afgespeeld in de vooroorlogse periode. Rijkswachters gingen
op dienst
 met de fiets of te voet,
zoals in dit geval.
 Vader was trouwens in de jaren voor WOII op zijn best als loper.
 De oorlog heeft een vroegtijdig
einde gemaakt aan zijn loperscarrière.

***
 SCANS (3) :

Na een zoektocht in kasten en schuiven bij moeder  in Zelzate (91)
kwamen deze 'collages' te voorschijn met foto's en resultaten van vader
als loper voor Destelbergen en Gantoise .
Hopelijk vind ik nog meer krantenknipsels of foto's ...
een zoektocht van 'lange adem'.
Vandaar dat ik deze foto's en krantenknipsels hier in dit blog
wil verzamelen onder het verhaal dat vader ooit geschreven heeft :
"Hoe een beroepsdief uiteindelijk in de cel belandde".
Mogelijks nogal onduidelijk soms, maar voor de familie blijven
ze een kleinood.
I.B.

COMMENTAAR BIJ SCAN 1 :

Een verloren gewaande foto !

Les Challenges de cross du Racing de Bruxelles.

Foto die dateert van 5 februari 1933 (80 jaar geleden) :
Wegwedstrijd  Brussel (Quatre Bras) - Brussel (Ganzenvijver).

Bijtend koud, 10 cm sneeuw, dwars door Terkamerenbos.
Afstand : 9 km
83 deelnemers.

Vader (nummer 766 met witte muts) eindigde 15'de
 en Gantoise won het ploegenklassement.

*****





*******

Bijlagen:
scannen0002.jpg (543.8 KB)   
scannen0027.jpg (1.6 MB)   
scannen0028.jpg (1.4 MB)   

Herneming :
Foto's en artikels  van "Tuin 2012" Wetteren.

Van vrijdag 14 tot en met maandag 17 september werd het Wetterse marktplein
omgetoverd in een reeks prachtige thematuinen die een uniek geheel vormden en
van onze markt een oogverblindend pareltje maakten.
Een hoogstandje van tuinarchitectuur was het en Tuin 2012 klokte dan ook af op
ongeveer 25.600 bezoekers.
Menig Wetteraar vond het bijzonder jammer de tuinen alweer te zien verdwijnen uit het
"marktbeeld".
Daarom heb ik een tweetal artikels, een videoclip en een aantal foto's van dit unieke
gebeuren verzameld.
Er volgen nog meerdere foto's, want dochter Sofie heeft een resem kiekjes gemaakt
tijdens haar bezoeken. Ik hoop er hier een aantal van te kunnen brengen.

Klikken onderaan voor :

1) Selectie uit foto's door dochter Sofie genomen.


2) Geslaagde foto van de Tuin en het Gemeentehuis.

    Vanop de pui van het gemeentehuis kreeg je trouwens een enig zicht op de
    "Verborgen Tuin". Wat die inhield kan je lezen in het artikel waarin de
    thematuinen beschreven worden.

3) Kleindochter Kim in de Tuin tijdens ons laatste bezoek.

4) Artikel : Tuin 2012 is overrompeling ( + clipje in versneld tempo over
de opbouw en een sfeerbeeld onder het artikel).
* Bron : Het Nieuwsblad.

5) Artikel : Tuin 2012 zal vorige edities overtreffen (+ overzicht van de thematuinen).
    * Bron : Het Nieuwsblad.

6) Videoclip (TV-Oost).

PS. :

De volgorde van de bijdragen is willekeurig. 

****
   

Bijlagen:
001.jpg (175.9 KB)   
002.jpg (115.6 KB)   
004.jpg (99.1 KB)   
006.jpg (69.9 KB)   
007.jpg (107.2 KB)   
019.jpg (168.9 KB)   
021.jpg (173.5 KB)   
023.jpg (116.5 KB)   
043.jpg (145.4 KB)   
045.jpg (95 KB)   
046.jpg (214.3 KB)   
047.jpg (105.3 KB)   
049.jpg (222.5 KB)   
051.jpg (183 KB)   
052.jpg (102.2 KB)   
053.jpg (217.2 KB)   
054.jpg (245.2 KB)   
055.jpg (111.5 KB)   
059.jpg (134.4 KB)   
060.jpg (126.6 KB)   
061.jpg (126.3 KB)   
061.jpg (191.2 KB)   
062.jpg (130.2 KB)   
064.jpg (161.3 KB)   
067.jpg (176.2 KB)   
071.jpg (178.5 KB)   
075.jpg (127.4 KB)   
087.jpg (103.3 KB)   
097.jpg (135.9 KB)   
561660_10151158805033446_1955303058_n.jpg (47.2 KB)   
76865_382082731860811_1685288808_n.jpg (64.9 KB)   
Tuin 2012 is overrompeling (Wetteren) - Het Nieuwsblad_aspx.mht (1.7 MB)   
Tuin 2012 zal vorige edities overtreffen (Wetteren) - Het Nieuwsblad_aspx.mht (1.7 MB)   
TV OOST Tuin 2012 in Wetteren - 17-9-2012 - Nieuwsberichten#_UFd4YEi9PUh_facebook#_UFd4YEi9PUh_facebook_facebook.mht (819.3 KB)   

Lezersbrief : Brons voor onze Belgian Cats.

De Belgian Cats hebben gestreden voor die eervolle derde plaats op het EK Basketbal

voor vrouwen en het brons hebben ze meer dan verdiend binnengehaald.

Voor het eerst stonden Griekenland en België tegenover elkaar in een EK.

De Griekse

dames zijn net als onze Belgische ploeg bezig aan hun beste EK ooit, maar moesten de wet van de

sterkste ondergaan.

In de halve finale schoten onze dames wel tekort tegen een superieure Spaanse ploeg. Ze moesten dan ook het

onderspit delven tegen de uitgesproken favoriet op dit toernooi.

De Spaanse dames versloegen in de finale ook de runner-up Frankrijk met overtuigende cijfers : 71-55.

Meer dan verdiend Europees kampioen dus !

Tegen de Grieken hebben de Belgische dames op hun beurt demonstratiebasketbal getoond.

Een score om u tegen te zeggen : 78 - 45.

Hoe dan ook, ze hebben basketbalgeschiedenis geschreven en ze kunnen het EK

met opgeheven hoofd en een bronzen

medaille verlaten.

De Belgian Cats kunnen bogen op een schitterend toernooi en hebben het hart gestolen van menig

sportliefhebber.

Ze vormen een team dat ongetwijfeld nog kan groeien naar het WK van 2018 toe ... in gastland Spanje.

Een hele eer, dat mag absoluut gesteld worden, want zij horen nu bij die 16 landen die zich geplaatst

hebben (of nog moeten plaatsen) voor de Women's Basketball World Cup,

om de correcte benaming van dit WK te gebruiken.

We zijn trots op ons talent van eigen bodem

en zijn er van overtuigd dat ze ons nog heel wat mooie prestaties ten beste zullen geven.

***

26-06-2017 om 19:00 geschreven door Ivan Bontinck