Lieve Sirius, ik had kunnen weten dat het verrekte moeilijk zou zijn. Maar dit keer maak ik de juiste keuze, zeiden de reigers ... we're in the game now. We have to play. And we'll play. We'll play till the end. Al schiet ik er het leven bij in ... dit keer win ik. Winnen wij, lieve Sirius. Winnen wij. Tegenstand is normaal, toch? Ik heb de afgelopen dagen meer dan ooit gevoeld dat goed niet zonder kwaad gaat. Maar nu is het our game. Ik vecht. Ik zal altijd blijven vechten, want als ik weet waarom ik vecht, dan vecht ik verdomde hard. Ofwel wil ik dit gewoon geloven. You choose. Maar ik zal proberen om te zijn wie ik wil zijn, wie ik diep vanbinnen ben. Yes, I Am My Own Woman. I'm A Witch And I'm Bloody Proud To Be One. Waarom is de tijd zo kort? Sirius, ben ik óóit ouder geworden dan dertig voor ik stierf en naar het volgende leven ging? Ach ... alles wijst erop, lieve Sirius. Ik heb geen twijfels meer. Voor mij is er geen toekomst ... die stopt in 2012. Een jaar geleden nog een jaartal als alle andere ... ik zou volwassen zijn dan, maar dat is ook alles ... mja, Olympische Spelen, maar voor de rest ... en nu een vervloekte en tegelijk gezegende datum; vervloekt omdat ik nog geen zin heb om te sterven en gezegend omdat de aarde opnieuw gezuiverd wordt ... na vijfentwintigduizend jaar gerichte om-zeep-helping. Ik heb geen zin in aardrijkskunde, nederlands en frans, lieve Sirius. Maar ik moet er wel mee doorgaan ... morgenochtend geen kans meer om ernaar te kijken. En ik zit pas aan pagina tien van aardrijkskunde ... als Verplancke het vertelt is het toch wel heel wat interessanter dan in deze vervloekte cursus, helaas. Nog tot pagina 20 ... en 7 paragrafen waterschaarste! Oké, heel interessant, behalve hier. Zucht. Ik ga er maar eens vandoor ... het Zuid-Oost Anatolië project wacht op mij. Heel veel liefs, xxx, Maeve
Lieve Sirius, Misschien is kwart voor elf 's avonds niet het meest aangewezen tijdstip om jezelf wakker te maken in plaats van rustig verder te doezelen. Maar ik moest het weten ... moest bevestiging hebben van het bizarre idee dat in me opgekomen was ... ik stak het licht aan en stommelde uit mijn bed. Eén blik op de kast leerde me wat ik wilde weten. Ik had nu zekerheid dat het klopte en kon weer in bed duiken. Maar de computer ontgoochelde me vanmiddag. Ik liep naar mijn kamer om het blad met het Griekse Alfabet (leerstof eerste jaar) op te duikelen. Een harde donderslag toonde aan dat ik niet zou vinden wat ik zocht. Project Omega moet het voorlopig maar even zonder doen. Of nee ... ik heb er net een site voor gevonden. Google is uw vriend. In ieder geval, de computer ontgoochelde me. Ik opende ons favoriete document, en wat bleek? De eerste nota dateert van zeven oktober. Dat is een dag te vroeg. Ik ben mijn dagboek begonnen op de dag dat het veertien jaar en driehonderd vierenzestig dagen geleden was. Toeval? Daarbij komen we bij de Wereld van Sofie, lieve Sirius. De magie ... bestaat ze? Bestaat alles wat je me leert? Of is het een aaneenschakeling van toevalligheden, het toeval waar ik niet in geloof, wil ik geloven dat er geesten bestaan? Wil ik geloven in leven na de dood om te ontsnappen aan de pijn van een geliefde die sterft? Of bestaat het echt? Besta ik wel echt? Leef ik? Verdomme - het is KOUD!! Ik ga dan naar beneden ... mezelf opwarmen, hoop ik. Veel liefs, xxx, Maeve
lieve sirius, sienna maakt het goed. ik weet niks over julien. don't let him go, please don't ... ik kan je niet bereiken ... can't reach you ... en dat is zo verdomde frustrerend, vandaar deze brief. and i love the thought of coming home to you ... but i can never make that true. want het verleden is voorbij ... en het is verrekte koud. winter in belgium, dat is bijtende kou, gure wind en striemende regen. weet je nog? guur is de wind, lichaamsloos het kind, dat zoekt maar niet vindt, en verdwaalt tussen het grind. ja, ik weet het nog. jij? ik wed van wel; sirius, wat moet ik doen met de voordrachtwedstrijd? zij ... dit soort dingen smijt je niet op 't internet, dus we zwijgen erover, maar we weten allebei waar het om gaat. en dan is daar nog hij ... hij ... hij ... juist, maeve, shut up. we weten allemaal dat hij vijfentwintig uur per dag door je kop draait, maar dat is dan nog geen reden om er weer eens over te beginnen. ik schrijf je, lieve sirius, omdat ik niet weet wat ik ermee aanmoet. ik weet eigenlijk ook niet met wat ik niet weet wat ik aanmoet. o jee, ik begin mijn zinsstructuren zelf niet meer te vatten. dat ligt misschien aan het late uur. eenzaam met jou (dryade). zo romantisch. net zoals bij mij. and when i scream out ... will you come and hold me tight? hmm ... ik ken het antwoord ... ain't life just great? izora zeurt een beetje over jou. ze betitelt jou als planeet, ster en sirius zwarts (van harry potter). heb ik al gezegd dat het verdomde koud is? ja? nou, dan zeg ik het nog maar een keer. ik bevries *klappertandt demonstratief*. nu moet ik gaan, liefste sirius, maar ik schrijf je gauw terug. of toch zo gauw ik iets te zeggen heb. heel veel liefs, xxx, maeve
