Weekje 11 van donderdag 6 november t.e.m. woendag 12 november:
Dag iedereen!
Hier ben ik weer, nu al met weekje 11!!
Het was een bewogen week deze week! Met hele plezante, maar ook minder plezant momenten, maarja, t leven kan niet altijd van een leien dakje lopen é, thuis niet, en Italië helaas ook niet L
Nu ik heb mijn vriendinnetjes terug gezien, dus dat was al een pluspunt die al de rest naar de achtergrond deed verdwijnen J
Hier ga ik dan maar weer:
De donderdag wist ik eventjes niet meer waar mijn hoofd stond.
Ik ben in de morgen begonnen met mijn info over mijn bachelorproef en mijn afstudeerrichting te gaan afdrukken, want we moeten dat hier ook nog in orde brengen die papieren voor ik naar huis ga, dus ik ga mij daar ook nog eens mogen mee bezig houden.
Er was hier ook een probleem met mijn waarborg, het zou op de rekening van de unief gestort zijn i.p.v. op de rekening van de residentie, ik heb daar ook veel mogen voor rondlopen die dag: naar de unief, terug, naar de residentie en kon het maar half expliqueren Nu uiteindelijk dacht ik dat het in orde was maar dan moest ik dinsdag terug gaan en het stond dan zogezegd op een hele vreemde rekening en ze wisten mij te vertellen you have a big problem => tkwam erop neer dak moest mijn plan trekken en contact opnemen met mijn ouders en mijn bank en kheb da gedaan en mama was gloeiende kwaad en ze ging zij er haar es mee bemoeien .
Kheb die dag ook nog mijn was gedaan
Ook heb ik nog International strategy bekeken van die dag dat ik er niet bij was omdat ik toen in rome zat en ik had ook nog les Italiaans 1+, een vervolg op mijn gewone Italiaans.
+ er was ook weer mizerie met mijn studieprogramma dat de erasmuscoördinator van België doorgemaild had ze mailde alles door van iedereen en het mijne stond er natuurlijk weer niet tss => daar dan ook weer mogen voor kijken.
We zijn ons dan ook nog gaan inschrijven voor de club voor de vrijdag (die dan uiteindelijk niet doorgegaan is omdat er te weinig inschrijvingen waren kmoet nog zien mijn geld terug te krijgen ook dan )
Ik heb ook nog de kamer gepoest en en s avond heb ik dan nog om fotos enzo gemoeten en ik heb mij dan uiteindelijk genesteld in mijn bed met een glaasje wijn en een yoghurt en nog eens naar huis gebeld en nog wat die info gelezen over die studiekeuzes en bachelorproeven en nog wat in dag allemaals gelezen die papa en mama voor mij meehadden en dan vroeg geslapen
De vrijdag dan les gehad en kwas blij dat ik er was: want het was de enige keer van heel die tijd dat hij aanwezigheden had genomen omdat hij kwaad was omdat er zo weinig mensen aanwezig waren, want hij had juist sprekers gevraagd.
En er zijn zelfs enkele mensen nog weg gegaan in de pauze voor de sprekers kwamen en dan was hij helemaal kwaad, want hij het het nog zo gezegd van niet te vertrekken en toch
Dus ik was blij dat ik er was.
En dan s avonds ook nog naar de winkel geweest
De zaterdag dan waren Karen, Caroline en Karen hier en het was een blij weerzien!
We hebben superveel bijgebabbeld want we hadden allemaal veel te vertellen: man toch, ik was blij van ze te zien! Ze zijn ook echt bedankt dat ze naar hier gekomen zijn! Het deed me echt deugd om te weten dat er zulke goeie vriendinnen achter mij staan .
We zijn dan in de voormiddag naar de markt geweest in milaan:
We hebben er allemaal wel wat gekocht:
*) ik parfum, 3 sjaals en een handspiegeltje en dag- en nachtcrème
*) Karen ook 4 sjaals en nog dingen peisk?
*) En Caroline ook sjaals en een broek
*) Nele ook Sjaals en een broek
Het was wel leuk op dat marktje daar, het was hetzelfde marktje dat ik met mama eens naar toe was geweest toen ze was alleen gekomen.
En dan in de namiddag zijn we nog naar een kerkje gaan kijken, één van de bekendste van milaan, dat was zeer mooi, maar ik had er ook al eens geweest met mama en papa.
En dan zijn we in de Mc Donals gaan eten en we zijn er ver voor gestapt als je het dan bekeek op de kaart: wat een Mc Donalds niet doet é met een mens (?)
En dan zijn we nog eens proberen te gaan kijken naar Het Laatste Avondmaal => dat hangt blijkbaar in Milaan, ik wist dat ook nog niet Maar helaas, toen we daar toekwamen kregen we de boodschap dat we moesten reseveren en dat het volgeboekt wast t.e.m. 20 november, dus helaas hebben we het dan niet gezien L
Nuja, we hebben het niet aan ons hart laten komen en we zijn dan naar een kasteel geweest, die ook heel mooi was, en achter dat kasteel is er een arena (ik had daar ook eens geweest met mama en papa) en in die arena was er juist een stoet, een fanfare of hoe moet je het zeggen, een optocht? Van de politie en het leger en al We waren daar enthousiaste toeschouwers, zo enthousiast zelfs dat we met de mannen in uniform op de foto wilden en dat is ons gelukt ook ;)
t was wel plezant dat
Toen zijn we terug gekeerd richting Castellanza en hebben we nog tijdens het wachten op de trien een apéritivo meegenomen, maar we hebben er niet tenvolle kunnen van profiteren want we hadden niet veel tijd. We hebben dan iets in Castellanza gegeten s avons in een restaurantje hier: het was lekker, maar wel bitter weinig.
We zijn dan nog een cocktail gaan drinken en dan zijn ze hier bij mij op de kamer blijven slapen
Gelukkig hadden we voor de dag erop een B&B hier geboekt, want het was hier krap met vijf op de kamer en er moest ook die vanzelfsprekend is ook rekening worden gehouden met Elke.
De dag erop, de zondag zijn we terug naar milaan geweest: hier eerst een bekend kerkhof gaan bezoeken (waar er eerst een discussie over was, sommige wilden het niet zien, ander wel) => maar uiteindelijk waren we allemaal heel blij dat we zijn geweest want het was er zeer mooi, elk graf was precies een klein kunstwerkje met een beeldje erop enzo. Het bekendste graf daar was van Campari, van die apéritief: heel Jezus en het laaste avondmaal waren erop uitgebeeld vanboven: bizar é
En dan zijn we doorgeweest naar de Buenos Airles, een goekope winkelstraat hier in milaan Daar in die buurten dan iets gegeten, twas terug nie veel mja njè we hadden weer iets binnen.
Dan zijn we naar de scala geweest en ondertss door de bekendste galerij van Milaan gelopen.
De scala was wel mooi, het museum erbij niet zo, maarja je kon het ene niet zonder het andere.
Ik had mij de scala wel iets groter voorgesteld, maarja, dat moet zeker voor de akoestiek enzo?
En dan dan we naar de Duomo geweest, hem beklommen met de trap en daar dan boven op het terras daar eventjes van het uitzicht genoten!
Dan nog wat chipjes gekocht voor s avonds en dan de metro genomen om naar station noord te gaan om daar dan onze trein te nemen naar Castellanza
En daar is er iets gebeurt die heel het weekend in mineur deed eindigen, nu voor de rest was het een superweekend!
Karen haar portefeuille is gepakt geweest op de metro!
We verstaan er ons echt nog niet aan hoe? We denken dat een mevrouw die midden op de metro aan een paal in alle drukte haar kind borstvoeding aant geven was een afleidingsmaneuver was, maar dan nog, karen had haar handtas voor haar hangenen de rits en al was toe + het was een kweet nie oe dik geval? Hoe het kan, niemand verstaat het, maar het was nu zo
We ontdekten het toen ze ervan stapte en heel in paniek nog de rugzak afgezocht. En naar de politie gevraagd en cardstop enzo gebeld enzo ja al die dingen,
We hebben toen eigenlijk ook heel verkeerd op de situatie gereageerd, we zaten elkaar op te jutten en karen bang te maken dazze nie meer ging thuis geraken en al nuja we maken dat ook niet elke dag mee é zon situatie
We zijn dan nog terug gekeerd naar de duomo, omda ze ons daar hadden wijsgemaakt dat we daar een politie konden vinden, maar die was er niet of was toe in ieder geval, ze namen ons daar lik allemaal niet serieus!
En dan zijn we eigenlijk veel te laat nog beginnen te kijken als ze die portefeuille mss niet nog ergens hadden weggesmeten? Maarja, die was nergens meer te vinden.
Nu dan uiteindelijk moeten terug keren naar Castellanza om hier op internet te zoeken wat er nu precies moest gebeuren, naar de ambassade gebeld naart noodnummer: die wisten ons te vertellen dat we eerst een verklaring moesten hebben van de politie en een kopie dan nog pasfotos en dan met die documenten naar de ambassade en zij gingen dan een nooddocument opmaken dat karen het vliegtuig naar huis kon nemen want met een kopie van haar pasport (dat ze had genomen, die heel verstandig was van haar) kon has ze niet voldoende, alle bij ryanair toch niet, bij brussels airlines was dat wel voldoende geweest.
Dusja, ik en nele dan aan de receptie gevraagd waar de politie hier is in Castellanza, die verstond ons niet in het engels en ik dan in het Italiaans gevraagd waar de politie is en je applaudiseerde zo, je stond ons echt vierkant uit te lachen! Je vroeg ook aan mensen al lachend die voorbijkwamen als zij engels spraken enal grrr die receptie en die Italianen é, das al veel een bron van ergernis voor mij geweest wi!
Maar dien Jon Carlo, waar ik in het begin in stokken mee lag met die tour van de campus, deed toch nog een beetje moeite om ons te helpen en engels te praten.
Nuja, dan hebben we nog pizza besteld en hebben we nog die opgegeten en dan in ons bedje gekropen (waar nele nog een nachtmerrie had gehad en begon te babbelen in haar slaap: wachte, wachte, wacht ip ikke, kweet nie oe luid, en ik ging daar nie naast moeten gelegen ebben op die luchtmatras ze begon nog te slaapwandelen ook, maar ze kon niet recht door die luchtmatras en is dan zo wakker geworden . Ook maar akelig en we waren al zo bang die nacht omda we heel de tijd mekaar aant opjutten waren geweest na dat incident in de metro.
Dan de maandagmorgen zijn we eerst naar milaan willen gaan en daar de politie zoeken want ze gingen daar naar vermoeden toch wel wat meer Engels spreken zeker en hadden daar mss wat meer ervaring met metro-diefstallen?
Nu, als we de trein wilden nemen richting milaan kwamen we tot de conclusie dat het openbaar vervoer staakte en dat de eerste trein naar milaan 17.40u was.
Dan zijn we een taxi moeten gaan nemen (na eerst een boel verkeerde nummers geprobeerd te hebben vanop een plakkaat die voor het station stond en wat ons een meisje had gezegd dat dat de nummers waren maar het antwoord was telkens mi dispiace = het spijt me = dus dat het niet ging.
Wij nog geïnformeerd voor een bus, maar helaas, het openbaar vervoer staakte volledig.
Dan terug naar de residentie gegaan, hier wel een goed nummer gekregen van een taxi en dan een vreemde taxi genomen (normaal hangt er daar toch op vanboven: taxi (?)) een soort busje naar centraal station in milaan, de prijs viel nog goed mee: 40 gedeeld door 4.
Dan eens in milaan naar de politie geweest en gebeld naar de ambassade (want die hing ons terug bellen met het adres van de afdeling van de ambassade hier in milaan, maar die belde niet) en die wist ons te vertellen dat er ging oplosssing was: de enige oplossing was naar turijn gaan, naar daar naar de ambassade (er was dan toch blijkbaar geen afdeling van de ambassade hier in milaan) maar het openbaar vervoer staakte dus konden wij daar niet geraken en met de taxi wast 400 heen en terug, dus dat was niet betaalbaar
In de McDondals dan gezeten en gezocht naar oplossingen: een vlucht met Brussels Airlines? Een TGV? Toch nog naar Turijn en hopen op een bus? Hier overnachten, hoe? ????
Allemaal vragen waar die dag een antwoord moest worden op gevonden, internet gaan zoeken (in een hotel gevonden, we gingen moeten 2 betalen maar het werkte niet, uiteindelijk dan toch nix moeten betalen, wat wel vriendelijk was want in het eerste hotel was er geen sprake van dat geen gasten op internet daar gingen surfen), geïnformeerd overal, overal lopen zoeken naar klantenservices, van het ene naar het andere gecrosst terwijl er telkens ook mensen bij de valiezen bleven of we namen ze mee want dat was ook nog niet ideaal
Echt het was een echte chaos
Nu uiteindelijk hadden we dan een tgv voor karen gevonden de maandagvoormiddag 06.40u, want die dag zelf was er nix meer vrij.
Dan moest ik nog terug hier geraken: de taxi was onbetaalbaar, nu was het al bijna minumun 60-80-90 euro, ook daar voor een oplossing gaan zoeken, Caroline mogelijkheid bekeken om bus naar Malpensa vliegtuig te nemen en al maar gelukkig ontdekten we dat het openbaar vervoer reed en gingen ze met mij mee met de metro tot in noord, en blij dat ik was, want we waren allemaal doodsbang geworden voor die metro, je had ons daar moeten zien staan gelik een bende halve onze handtas beschermend.
En dan zagen we nog dat ik nog een trein had ook om17.15u en daar dan afscheid genomen, daar kwamen dan tranen van mijn kant na al die emoties van die dag + terug afscheid + besef dak ier nu toch nog 5 weken zit zonder iemand te zien, de laatste loodjes wegen toch nog dikwijls het zwaarst é.
En ge beseft toch pas wat dai mist aiet efkes terug ebt en dan terug moet loslaten é L
Hier dan aangekomen nog naar huis gebeld enzo en die hebben mij dan ook wat gekalmeerd, nog iets willen eten, maar het was slecht + bericht gehad dak de receptie gebeld had van elke en dat ik moest gaan, ik was al bang dat het uitgekomen was dat ze hier hadden blijven slapen, want dat mag hier niet. Nu, de dag erop merkte ik dan dat het was voor te zeggen dat dat deposit zogezegd op een heel verkeerde rekening was gestort => mama gaat er haar mee bemoeien zoals ik al zei (!)
En nog iets willen eten, maar het was slecht geworden een opwarmmaaltijd en dan luizetenn, echt kapot, kapot van al de emoties nog naar gooische vrouwen gekeken met Elke en Lenneke en Laurence. Elke zei dat het mijn gedachten ging verzetten, want dan alleen in mijn bed kruipen tegen 8u zoals ik van plan was was ook geen oplossing zei ze en mss was dat wel waar, ik heb wat kunnen kalmeren dan en erachter ben ik dan wel als een blok in slaap gevallen.
Het verhaal van karen vanaf het moment dat ze mij hadden afgezet:
ik ben rond 17.10 thuis gekomen. Dat is iets later dan gepland, maar kben goe thuis gekomen en dat is het belangrijkste! Dusja voor isabel: gisternavond hebben wij nadat u de trein opgestapt was de metro genomen naar centraal station. Daar hebben we dan de bus genomen naar de luchthaven. Hier hadden we dus weer een probleemke, er waren geen bussen, dus hebben we dan maar ne taxi genomen naar onze B&B. Dat viel nog mee van prijs (20euro). Bij die B&B wachte daar een lieve mevrouw op ons, die dan al ons ontbijt klaar zette voor vanochtend en die een taxi belde voor vanochtend. Daar hebben we dan vroeg in ons bedje gekropen en niet zoveel geslapen met al die zorgen (en ook door nele haar gesnurk :) ) Vanmorgen zijn we dan om 4 uur opgestaan en terug met de taxi vertrokken naar de luchthaven. Daar hebben nele en caroline mij op de bus naar milaan gezet en me uitgewuivd. Nele en caroline hebben dan gewacht op hun vliegtuig en ik was ondertussen weg met de bus naar milaan. Daar heb ik zitten babbelen (in het engels) met een chinees meisje. twas echt nog een tof meiske wi. Daarna hebk de TGV gaan zoeken, kheb em echt gemakkelijk gevonden. Daar heeft de politie mijn papieren gecontroleerd, maar twas in orde en kmocht opstappen. Wanneer ik op de grens zat, van italie-frankrijk. was er terug controle van de politie maar die kon geen engels, en ik von mijn woorden nie in het frans. Dan heeft er dat iemand vertaalt en bleek het in orde te zijn. Kheb dan nog een beetje zitten babbelen met die persoon. Dat was lijk nog tof. En als aankwam in het station paris de lyon stond nico (miijn schoonbroer) met vader daar te wachten met een bordje waarop dat er stond 'Karen Ide from Italy'. Kvon het echt kweet nie oe grappig. En alsk dan bij hun toe kwam, haalde nico nog de zakdoeken uit, in het geval dak zou wenen. Kvon het echt kweet nie oe grappig. En dan zijn we vertrokken, maar we waren langs de verkeerde kant vertrokken, want we moesten de juiste parking vinden (er waren kweetnie oeveel parkings, amaai wi) Dus zijn we moeten terugkeren van waar we kwamen om de juiste parking te vinden. Kben dan goed thuis gekomen 17.10. viola da was nog mijn verhaal voor dajt wilde weten. Eind goed al goed (of zoiets)!!
Dusja, karen was veilig en wel terug thuis, wat was dat een pak van mijn hartje en ook Caroline en Nele hadden zoals gepland het vliegtuig kunnen nemen en zijn ook weer veilig en wel thuis beland, maar gelukkig dat ik was, wat was dat een pak van mijn hart!
Idd eind goed, al goed maar we hebben toch allemaal wat lessen eruit geleerd wi en onze vriendschap is er sterker door geworden want op zon moment wordt dat op de proef gesteld en we zijn goed overeengekomen en hebben niet beginnen ruzie maken ofzo (we kwamen zelfs beter overeen dan int weekend zeiden we nog tegen elkaar al lachend: want toen gaven we telkens stekken en zaten we al lachend op elkaars kap)
Dusja Wat een avontuur om U tegen te zeggen, die vergeet ik toch ook nooit meer wi van mijn leven! Amaiamaimai
Dan de dinsdag had ik heel de dag les en was ik ongerust over mijn vriendinnetjes, maar gelukkig was er een goeie afloop.
Die van Financial investment and pricing heeft ons de opdracht gegeven voor een groepswerk dat we hebben i.p.v. een examen en het ziet er niet simpel uit, maarja, ik moet eerst die cursus doornemen é, natuurlijk dak er nu nix van versta, hopelijk erna wel?
En dan na de les naar de winkel geweest, dan nog wat mijn kamer opgeruimd en spaghetti gekookt en opgegeten en dan s avonds nog mails rond gestuurd, en beantwoord en fotos op pc gezet en dagboek en blog aangevuld tot hier toe.
+ ook heel de dag contact gehad met mama en papa o.a. deposit en vriedinnen: zij zaten er ook erg mee in: mama naar iedereen rondgebeld en berichtjes gestuurd, ook naar karen nog gebeld en haar nummer aan mij gevraagd, want ze zaten super met haar in en waren opgelucht toen zijzelf de thuistelefoon opnam (want gsms ook mizerie die dagen, sommige bijna plat en karens ook en caroline en karen dan nog verwisseld en ik ook veel kaartjes enzo verwisseld, karen had zelfs geen lader mee naar italië ze had hem vergeten, en de mijne was ook bijna plat, dus dat was ook nog eens een bijkomstig detail.)
En dan dootje gedaan en een slaappil genomen dak es goed kon slapen, want kant echt gebruiken nu voor de moment.
En dan vandaag de woensdag heb ik dan es uitgeslapen tot 11u, die slaappil deed wel zijn werk ;)
En dan gewerkt voor school heel de namiddag, dan gegegeten s avonds, dan nog es gebeld naar huis en dan nu mijn blog verder aangevuld en kga em dan posten, we gaan allesinds nog kijken na een film ook, en dan in bedje kruipen dak morgen wa vroeger kan beginnen voor school.
Zo dat was mijn verhaal weer voor deze week, een bewogen week
Maarja, t is keer zo en een keer anders!
Zeg mensjes, kga jullie terug laten!
Stel het allesinds nog vree wel thuis! Ik wens jullie allemaal het aller aller beste toe!!!
En weet dat ik jullie mis en aan jullie denk
Kga een kaarsje branden si voor jullie en voor mij en voor iedereen dak graag zie!
Zeg dadaaaakes
En vele vele vele vele vele groetjes en een dikke knuffel voor jullie allemaal
