Onderweg zien we het megagrote meer Lake Powell, 300km lang!! Dit is het grootste aangelegde meer in de VS. Dit gebied was vroeger zeer afgelegen, maar door de bouw van de stuwdam tussen het meer en de Colorado rivier veranderde deze regio volledig.
We stopten aan het meer voor een picknick, maar we waren hier ook zeer snel weer weg!! Duizenden rupsen zaten hier!!
Na het inchecken in het hotel in Page, boekten we ons een anderhalf uur durende excursie doorheen Antelope Canyon. Met een open pickup werden we hierheen gebracht en aangekomen kregen we doorheen de kloof de uitleg van een echt Navajo indiaan. Navajo indianen zijn hier bijna de enige bevoking die je tegenkomt!! In deze streek woont de ECHTE amerikaanse bevolking, the native americans.
Het is indrukwekkend als je erbij nadenkt wat de natuur kan aanrichten!
Zo zagen we 's avonds het alarmerende nieuws van de 40 tornado's die toegslaan hebben in Misissipi. Deze storm is dezelfde storm die wij tegengekomen zijn op onze route, gelukkig bevonden wij ons niet in een tornadogebied. In Oklahoma is deze ook gepasseerd, met minder en geen dodelijke tornado's. Tulsa is gespaard gebleven, door 1 of andere reden zijn de wolken gesplitst net voor Tulsa en terug samengekomen net na Tulsa!! Gelukkig!!
Aangekleed met dikke bergschoenen, lange broek en 4 pulls trekken we richting Bryce Canuon. Het vriest, met een zeer scherpe ijskoude wind!! Toch wagen we ons in deze koude aan een wandeling doorheen de prachtige Hoodoo's en rotskliffen. Mijn hoogtevrees steek je op zo een dag best zo ver mogelijk!! Maar het was het waard! Doorheen oranje modder, de aarde is hier oranje, zwaar afdalend, zagen we oogverblindende beelden. Bryce is prachtig!
Het weer is ons af en toe enkele minuten gunstig en zo trokken de dikke witte sneeuwwolken even open voor een verwarmend zonnestraaltje op ons gezicht! Natuurlijk, na dit dalen moesten we ook terug stijgen! dit was zwaar.. Ademen werd me soms heel moeilijk, we zaten tenslotten boven 3000m hoogte! De terugtocht werd voor mij opgevrolijkt door het zien van een wilde kleine schattige hamster!! zo lief!! We zagen ook een wilde kalkoen iets wat je blijkbaar niet zo gemakkelijk ziet en van ver zagen we ook een 'lizard' wegschieten.
We verlaten Las vegas en rijden terug richting natuur..
Eerste stop Zion national park.
Ooit de schuilplaats voor de Mormoonse pioniers die dit park zijn naam gaven naar de bijbelse Sion.
Vandaag is het regenachtig, maar we hebben weer het geluk 2 minuten blauwe lucht te krijgen juist als we op het bekendste punt zijn! Ideaal voor mooie foto's! Dit park mag je niet zelf inrijden, maar er zijn gratis shuttle busjes die je rondrijden naar alle belangrijke uitzichtpunten.
Na Zion rijden we via het mooie Red Canyon naar Bryce. Naderend bij Bryce verandert het weerbeeld weer volledig! Van de woestijn rijden we in een sneeuwstorm! Gelukkig geraken we heelhuids op ons gezellig hotel waar Jef en ik mijn ouders trakteren op een etentje. (we hielden eigenlijk bespaardagje, maar dat was buiten mijn eetlust beslist )
Bestemming Las Vegas, the entertainment capital of the world!
We overnachten daar in het luxueuze Bellagio, beslissen te eten in het verrukkelijke buffetrestaurant met Thais, Japans, Italiaans en nog vanalles lekkers..
Na het diner trotseren we de koude (wat ook een zeldzaamheid is in Las Vegas) voor een wandeling langs de Strip. Deze is zo lang dat we vanavond kiezen voor alles aan onze rechterkant. We zijn Parijs, New York, passeren langs Luxor.. Niet te geloven!! alles is kitsch en gokken!! Miljoenen worden daar verspeeld op een dag!! Wij laten ons nog niet verleiden voor deze gokspelletjes, we zouden toch alleen maar verliezen, niemand van ons kent ook maar 1 spelletje..
Een lange rit, door regen een wind, de storm die ze al een week voorspellen, volgt ons pad. Gelukkig vandaag tijdens onze rij-dag.
We passeren onderweg de Golden Canyons, goud gele rotsformaties, waardoor we een mooie wandeling maken. Het weer is ons hier even gunstig en de regenwolken trekken even open voor een stralend blauwe lucht!!
Tegen de middag rijden we eindelijk Death Valley National Park in, woestijn!! PRACHTIG, af en toe duikt er een dorpje op in het midden van niets, we rijden zo voorbij, helaas zonder te stoppen, Ghost town, 15 vervallen huizen waar nog enkele uilen en ongedierte leven.. Deze dorpjes waar vroeger de goudzoekers huisvestigden, zijn verlaten en doods..
Wat verder op onze route komen we voorbij de zandduinen, hoge zandbergen ontstaan door wind. Hier moesten we stoppen!! prachtig zicht, maar opgelet voor ratelslangen en schorpioenen!! (gelukkig geen gezien)
Volgende stop Badwater, hier thans geen water te zien! we zitten hier op 86 meter onder de zeespiegel. Je ziet hier een grote open vlakte met zout, enkel zout! (40 mijl lang en 5 mijl breed.. 1 mijl is 1,6km) We hadden hier het geluk dat ook hier de storm in aantocht was, we arriveerden er gelukkig voor, dus hadden ipv 40 graden 'slechts' 25 graden. We konden daardoor een korte wandeling maken op deze zoutvlakte, in de zomer is dit onmogelijk door de hitte! het zou op die zoutvlakte in de zomer 'iets' te warm zijn door de weerkaatsing van de zon op de witte ondergrond.
's Avonds onvernachten we in Furnace Creek, een dorpje midden in de woestijn, waar buiten ons hoteldomein niks te vinden valt.
Na een lange nachtrust op aanvraag van mij, door al die autoritten, geraakte ik toch wel wat oververmoeid op vakantie Tot hiertoe was ik de enige chauffeur en in het park zou ik dat ook nog wel even blijven..
Na een stevig ontbijt vertrekken we richting El Portal, waar ons volgende hotel ligt. Een rit van 1 uur, waar we uiteindelijk 8 uur over rijden!! 8uur doorheen Yosemite.. Yosemite is een heel groen nationaal park met veel bomen, hoge bomen en hoge rotsen. De bekendste rotsen die we kennen van in de reisgidsen passeerden we natuurlijk ook tijdens onze route. El capitan, Half Dome (1400m hoog!) en nog veeeeeel meer..
Yosemite geeft ieder seizoen een ander uitzicht, nu, in de lente, is het belangrijkste de watervallen, de Bridalveil falls, ... Iets waar ik het meeste plezier aan had, was het zoeken naar de vele jonge dieren! Helaas zagen we geen babyberen, doch werden mama en ik door veel gegil, toen we even het pad hadden verlaten op zoek naar die babyberen, verwittigd op te passen voor de bobcat die op enkele meters van ons af rondliep!! mooi beest!! Lijkt op een tijger, maar dan iets kleiner. Wat je ook veel tegenkomt in Yosemite zijn de muledeers, zoiets als herten. Helaas hebben we niet de oorspronkelijk uitgestippelde route kunnen volgen, via de Tioga pass, de weg die ons van Yosemite naar Mono en Mamothlake zou brengen. Deze weg was nog gesloten omwille van de sneeuw die er nog op lag. We reden toch tot op het verste punt om van daaruit te voet verder te gaan. Omgekleed van zomerkleren naar dikke winterkleren, om via een 1 meter hoog besneeuwd pad het bos in te trekken op zoek naar de bekende Sequoia's, die we ook vonden! (die sequoia's moest ik echt zien! mijn baas in Belgie, Andre, had namelijk ooit gezegd dat hij dat het mooiste vond van alles wat hij gezien had in Amerika) Sequoia's zijn bomen die zeer oud en hoog en dik worden. We zagen bomen van 6m diameter!! deze boom was 2700 jaar oud!!!!!!!! kan je je dat voorstellen?? ik ben al blij als ik een plant een half jaar kan houden
iets wat je blijkbaar niet zo gemakkelijk ziet en van ver zagen we ook een 'lizard' wegschieten. 
