De laatste activiteit van de dag was Bumball. Niemand kende voordien de sport. Het was dus nieuw voor iedereen. Achter enkele introductie spelletjes zijn we over gegaan naar het spel zelf. De eerste grote oefeningen werden in twee verschillende groepen gedaan zodanig dat iedereen in beweging was en dat iedereen vaak aan de bal kwam. Daarna zijn we overgegaan naar een grote wedstrijd waarbij we de hele groep in twee hadden gesplitst. Helaas liep deze spelvorm vaak fout waardoor het spel vaak werd stil gelegd. Het was ook de laatste activiteit van de dag en iedereen was wat vermoeid waardoor iedereen wat prikkelbaarder was. De sfeer was dan ook niet echt super tijdens de laatste activiteit. Persoonlijk vond ik de sport wel iets hebben. Het is vrij creatief uitgevonden en het sprak me wel aan om eens iets speciaals te doen. Ook Ruben vond dit een leuke activiteit. Hij vond het enkel jammer dat de oefening zo vaak werd stilgelegd. Volgens hem was het probleem dat we met te veel waren tijdens de laatste wedstrijdvorm waardoor iedereen geviseerd was op de bal en er dus geen enkele vorm van tactieken werd gehanteerd. Over het ganse lesgebeuren kunnen we wel zeggen dat de sport leuk is maar je mag het gewoon met niet te veel spelen zodanig dat er structuur in zit.
Als derde activiteit van de inleefweek hadden we circusspelen. Over het algemeen hadden de meeste mensen nog geen ervaringen en was dit voor ons compleet nieuw. We hadden wel snel al door dat het voor Ruben en ik niet echt was weggelegd. Je moet voor de meeste oefeningen veel geduld en concentratie hebben en dat is welbepaald niet ons sterkste vak. We begonnen de les met een spel waarbij je verschillende emoties moest uiten waardoor er toch wel veel gelachen werd. Daarna gingen we over naar het bouwen van een denkbeeldige machine en uiteindelijk kwamen we bij de echte circus oefeningen. We werden in groepjes verdeeld en deden ieder werkpostje een korte 10 minuten. Het probleem volgens mij was dat we in een korte tijd allerlei speciale oefeningen moesten uitvoeren. Vaak ging het dan ook fout waardoor de frustraties naar verloop van tijd begonnen te stijgen. Hierdoor had ik persoonlijk op het einde van de les niet echt een succeservaring waardoor ik dus niet met volle glimlach terug blik naar deze activiteit. Ook Ruben had uit deze activiteit enkele conclusies getrokken. Hij vond het wel eens leuk om te proberen maar niet voor meerde keren. Hij kwam tot het besluit dat het leuker is om te kijken naar professionelen dan het zelf te oefenen. We vonden het dus een leuke ervaring maar we zitten toch een beetje met een dubbelgevoel.
Als tweede activiteit van de inleefweek hadden we muurklimmen. Voor velen was dit een leuke uitdaging. Dat kon je duidelijk zien aan de sfeer en de concentratie die er was tijdens de uitleg van de initiator. Achter een speciefieke opwarming voor muurklimen zijn we over gegaan naar de aandachtspunten bij het muurklimmen en het leren van de beveiliging. Achter enkele keren oefenen hadden we het knopensysteem door en konden we gaan klimmen. We leerden ook enkele termen die gebruikt worden in het muurklimmen. De aandacht lag deze les voornamelijk op hoe we veilig en correct kunnen klimmen en op de basis regels. Aan het enthousiasme te zien van iedereen vond iedereen dit een super ervaring. Voor mij persoonlijk is dit zeker één van mijn favoriete activiteiten van deze week. Ik heb helemaal tot boven kunnen klimmen en zo te zien aan de aandacht en enthousiasme van Ruben was dit voor hem ook een super ervaring. We zijn alvast benieuwd wat we donderdag gaan doen in de volgende sessie!
Op een dinsdagmorgen in ijskoude omstandigheden verwacht
worden in bloso voor een oriëntatieloop zorgde al meteen voor laatkomers of
voor een paar brossers. Nu, de gemotiveerde leerlingen zijn aanwezig en
luisteren met alle aandacht hoe meneer Muyle uitleg geeft hoe het spel in
elkaar zit. Tijdens die uitleg kijken er al een paar naar elkaar en zie je aan
de gezichten dat kaart en kompas niet echt hun ding is. Na een halfuurtje
kunnen we beginnen onze postjes te zoeken en terug naar het checkpunt lopen
waar meneer Weyts zit om te controleren of we wel degelijk naar het postje zijn
geweest. In het begin verliep het wat moeizaam, de ochtend zal er wel iets mee
te maken hebben zeker Maar na een einde was iedereen goed op weg en ging het
vinden van de postjes sneller. Je hebt in zulke spelen wel altijd een paar
mensen die het de anderen moeilijker wil maken door bijvoorbeeld het attribuut
aan een bepaalde post meer te verstoppen, ik kijk zeker naar niemand. Het was niet
enkel met kompas dat we postjes moeten zoeken, maar ook met gps, dit was een
stuk moeilijker of het eruit zag zeker als de gps niet goed is ingesteld. Na een
uurtje komen we samen en kijken wie de meeste postjes heeft gevonden en de
winnaars krijgen een daverend applaus van de medestudenten. Nu zijn we goed
opgewarmd om te gaan muur klimmen. Het beloofd nog een toffe maar vermoeiende week te worden met onbekende sporten waarbij we veel kunnen leren!
