de klok tikte
verloren zinnen naar t verleden
toch spraken ogen een andere taal
gouden vonkjes waren weggevreten
waardoor slecht nog bleef; een doffe glans
flakkerend kaarslicht wierp schaduwen
die dansten onverholen hun einde tegemoet
langzaam liep de zandloper leeg
tijd was beperkt... in het bleke aanzicht des doods
Marina Geerinck© Hartendame
|