Woensdagavond daal 'k na 'n dagje werken, eten en kletsen af naar men cottage. Wanneer 'k in de slaapkamer de gordijnen wil sluiten, zie 'k dat een van de raampjes openstaat. Strange, want kan me écht niet herinneren dat ik ze opendeed... Misschien niet tegoei gesloten. Fin, whatever, no worries. In bedje en dodo doen.
Daags nadien zeg 'k dat tegen ons ma en krijg als reactie da'k het waarschijnlijk niet goed gesloten had, want die raampjes zijn niet gemakkelijk te openen en gaan zeker niet vanzelf open. Ach ja, 'k was misschien inderdaad gewoon verstrooid.
Gisteren komen Gino en Katrien eten nadat ze haar mama en broer op de luchthaven hebben afgezet. Je kent dat eh, 't is plezant, er wordt wat gedronken en véél gezeverd en gelachen. Omdat zij in Kirtkwood wonen (een dik uur rijden van PE) stellen we voor dat ze blijven slapen... Uiteindelijk besluiten ze rond middernacht toch huiswaarts te keren. Dus, ikke naar de cottage. Was me, kleed me om en kruip in bed. Kom er terug uit om het volume van de radio wat minder te zetten en men oog valt op iets dat naast de radio op de grond ligt. Kijk wat dichter en zie dat het gewoon vuiligheid is (dacht immers dat het beestjes ofzo waren). Terwijl 'k daar zo sta, beweegt men gordijn... Strange... Trek ze terug open en check het raampje... Het staat wéér open! Deze keer bel 'k ons ma direct. Nu was 'k 300% zeker da'k sinds eergisteren niet meer aan die raampjes was geweest!!! Daarenboven zijn er verbouwingswerken aan de gang aan de cottage en heb 'k er geen baat bij van die open te laten, want da's alleen maar een uitnodiging voor die mannen om binnen te komen. Men stiefpa komt naar beneden om een kijkje te nemen en samen stellen we vast dat de ruit gewoon opengebroken is!! Fin, 't systeem hier is compleet anders dat in BE, dus je kan 't je waarschijnlijk niet voorstellen...
Na 2 zwarte mannen in onze kamer in Knysna... zie 'k het absoluut niet zitten om dat nog es mee te maken!!! Dus, wijle naar boven, gereedschap halen en het raam hermitsch toe timmeren. Vannacht slaap 'k liever toch niet hier...
We bellen ADT, armed response, die ''n dik half uur later ten tonele verschijnen. Ze zullen de komende dagen extra patrouilleren in de streek...
Pfff... Wie, wat, waarom, wanneer??? 'k Heb er 't raden naar, maar 't stemt je wel tot nadenken!!! Ach ja, 't is hier zeker niet onveiliger dan in BE... nietwaar Ccharly??
Greetz x IMPI
P.S.: vandaag plaatsen we 'burglar bars' voor het raam in de slaapkamer... problem solved ;o) P.S.: er zat ooit 'n kerel in men studio in Leuven ook... trek ik dit soort aan of wat?!
'k Heb deze week zó weinig gedaan da'k al es héél diep moet nadenken wat 'k over de voorbije 7 dagen kan vertellen... En wa 'k gedaan heb, was altijd hetzelfde: beginnen met opstaan, ontbijten, werken, lunchen, nog 'n beetje meer werken, avondmaal eten, kletsen met men beebie en slaapjes doen. Oh, 'k vergeet te vermelden da'k af en toe boodschappen doe, om de tijd te doden .
Life on this mountain can be boring sometimes...
De cottage wacht nog op zijn finishing touch, ongetwijfeld iets voor komende zondag. Zaterdag geven ze immers goed weer en raséchte Belg zijnde wil ik daar ten volle van profiteren!!! Daarmee bedoel 'k alleen maar dat je (of tenminste IK, toch) in België in 't zonneke gaat zitten wanneer de 1ste zonnestraaltjes van katoen geven. Dus, ik ga hier 't zelfde doen, alleen heb je hier lang niet zoveel zon nodig als ginder om 'n beetje kleur te hebben. Integendeel: terwijl ik mij nooit insmeer, kan 'k nu maar beter factor 15 smeren!!! Laat die zon maar komen ;o) Fin, de cottage wordt dus op zondag afgewerkt: kastjes in de badkamer en een laatste likje verf in de slaapkamer. Als 'k véél goesting heb, doe 'k er misschien ineens ook de gang bij... Maar da's dan de 3de verschillende kleur en kweeni of 'k wel zin heb om die borstels telkens uit te wassen... Wait & see (and read all about it next week).
Geen uitgaansplannen dit WE! Heb me wel 2 DVD's aangeschaft, dus weet weer effe wat doen. Maar wil ze niet allebei op dezelfde dag zien, want anders heb 'k de andere dagen niets te zien. Donderdag is 'filmdag' hier op TV. Nadeel is dat ze dan op alle posten om 't zelfde uur een goeie film spelen. En DSTV, de decoder van de schotelantenne, laat niet toe om films op te nemen... Dus 't is kiezen of delen!!! Voordeel is dat ze elke film gemiddeld 3 keer per maand spelen... eigenlijk heb je dus kans om hem te zien, maar dan moet je er bijvoorbeeld wel op 'n zondagmorgen om 6u45 uit :?
Zijn we in België verwend of hoe zit dat eigenlijk? Is dat misschien de verklaring waarom al dat buitenlands grut "heaven and hell" beweegt om er ook te wonen? Hoor mij... dochter van 'n moeder die zélf naar 't buitenland verhuisd is... Misschien beter 'n onderwerp voor 'n ander artikel...
Om de lente (en binnenkort de zomer) in te gaan, lanceert Toby Joe's deze zondag zijn 1ste Deck Party van het seizoen. Wat moet je hieronder verstaan? Wel, om te beginnen heeft de jeugd vanaf vrijdag anderhalve week verlof alvorens aan het laatste trimester te beginnen. Iedereen heeft een tussentijds rapport gekregen en is dus - als alles goed ging natuurlijk - in de mood om 'n feestje te bouwen. Het feestje begint om 16u en eindigt ergens om 4u op maandagmorgen. De meesten hangen daar dus ook al rond van 's middag voor een 'early lunch'.
Anyway, naar goeie ouwe gewoonte is het op uitnodiging van Art dat ik me onder de uitgaande Zuid-Afrikaanse jeugd zal begeven. Ik spreek af dat ik rond 18u daar zal zijn, want eerst moet ik mijn 2de laag verf in de slaapkamer nog afmaken. Daarenboven is het vandaag voor de 1ste keer goed weer (goed genoeg om in 't zonneke op terras te zitten) en daar wil ik ook van profiteren. Dat kan op de Deck Party ook, want 't is voor 'n groot deel buiten te doen, maar dan zit je met dat lawaaierig volk opgescheept...
Tussendoor toch even zeggen dat de zon hier héél wat anders is dan in België! Hoewel de lente officieel begonnen is op 21 september, is het weer alles behalve lente-achtig. Maar 2 uurkes in 't zonneke en ik ben verbrand!! En goed verbrand zenne!! Amaai... Dus, bij deze ben 'k gewaarschuwd: insmeren is de boodschap!! En zeker in de zomer, want dan staat dat zonneke ook nog eens loodrecht op je bolleke...
Bon, tegen 18u30 kom 'k aan bij Toby Joe's... De parking: vol. De parking aan de overkant: vol. Dan maar ergens in 't straat en hopen dat ze de Jetta niet takelen of opschrijven ofzo. Vervolgens betreed ik de tempel... Jeezes, de keet zit zowaar stampvol!!! En rond de bar hangt een zwerm jongeren... nooit eerder gezien!!! Al gauw loop ik Art tegen het lijf en vervoeg ik me tussen de tooghangers. Dan blijkt waarom daar zo'n meute volk staat te drummen. Ze staan met z'n vijven achter de toog en kunnen niet volgen. Daarenboven gebeurd alles hiet op z'n Afrikaans, dus niet stressen en zeker niet haasten; alles op 't gemakske. Het kriebelt en 'k heb bangelijk veel zin om achter die toog te kruipen en mee te helpen. Ze eens te laten zien wat wij, in België, doen met zo'n massa volk! Zo'n kwartier later heb 'k eindelijk mijn cola light... Ongelooflijk dat mensen zoveel geduld kunnen hebben. Als je dit aan de hand hebt in België, kan je ja bar na 'n maand sluiten. Fin... Aangezien ze hhier rare dingen drinken en nog meer rare dranken combineren, wacht ik dus ook geduldig mijn beurt af. Toch liever bij Mauro's achter de bar, denk ik dan!
Buiten staat een live band wat rocknummers te zingen, en ik wéét gewoon dat ons Ccharly dit gemaan hard zou appreciëren. 't Is alsof Art men gedachten leest, want hij doet me een sms naar haar sturen.
Als ik rond me kijk zie 'k bekende en minder bekende gezichten. Sommigen herkennen mij zelfs ;o)
Ach, tegen 21u30 heb ik het wel gehad en keer ik huiswaarts... Als je hier niet lacht en danst, laten ze je geen 5 min. gerust. Vermoeiend...
Daar huur 'k voorlopig 'n tottomobieltje tot wanneer we 'n ander deftig schaap vinden om te kopen. Een groene VW Fox, neje, ni zoals jullie hem nu kennen (gloednieuw), wél zo'n VW Golf I met koffer. Voor zij die niet weten wat ik bedoel (wist ik de 1ste dag ook niet), zoek het maar es op Google ;o) Anyway, 'n fancy auto voor zijn tijd want het is een automatique. RIjdt alles behalve goed, maar 't gaat vooruit. En tussen de wrakken hier die er vele erger aan toe zijn dan 't mijn, val ik absoluut niet op!
Krijgen we afgelopen week telefoon... There's a problem with the car... It needs to be replaced, temporarily... Blijkt dat de vorige huurders op 'n bepaalde dag de auto niet meer terug vonden en hem dus bij de flikken als gestolen opgaven. Niet veel later was de tuut ineens terecht en dus brachten ze hem na hun verblijf terug naar de verhuurder. Nog de flikken, noch de verhuurder waren op de hoogte van het terugvinden van de auto. Straffer nog, de verhuurder wist niet eens dat de auto als "gestolen" werd opgegeven.
Fin, om 'n lang verhaal kort te maken: babeke rijdt met een gestolen auto rond en als ze je hier tegen houden vlieg je zonder boe of bah den bak in!! Dus, ter vervanging - tot het diefstal-probleem opgelost is - rijdt ik nu met een al even oude VW Jetta.
Heb 'k al verteld dat beide auto's mij even graag hebben als ik hen? Dat ik meer niet gestart raak dan wel?
Dus, oproep aan zij die "used cars" willen verkopen in ZA: I need you!!! Wan hier bestaat zo Internet site waarop je makkelijk 2de hands wagens vindt. Hier is 't nog zoals in de jaren stillekes: rondrijden in de hoop dat je langs de kant van de weg een goeike ziet staan. 'n Gat in de markt als je 't mij vraagt, dus zij die wat van Internetten enz. afweten: GET YOUS ASSES DOWN HERE!!!
Dinsdagavond ben 'k op uitnodiging van Jan & Hilde bij hen gaan eten. Het is een Belgisch koppel dat zo'n 25 jaar geleden naar ZA verhuisde. Ondertussen hebben ze 3 flinke zoons: Philip (studeert in Stellenbosch), Steven (afgestudeerd dokter) en Michael (studerende te Cape Town). 'k Leerde hen zo'n 7 jaar geleden kennen en we maken er een gewoonte van om af te spreken wanneer ik in ZA ben of zij in BE zijn. De avond was kort, iedereen was moe, maar wanneer Hilde in oktober terug komt van België, spreken we ongetwijfeld nog 'n paar keer af!!! Woensdag zijn we naar de Makro geweest! Ja ja, dat bestaat hier ook. Aangezien 't al veel te lang geleden is dat 'k nog in de Makro in België was, kan 'k niet vergelijken. We kochten 3 draagbare telefoons en hebben nu elk ons eigen bureau mét telefoon en PC. Hoewel we van thuis uit werken, lijkt het hoe langer hoe meer op 'n "écht" bedrijfje. Donderdag niks speciaal. Alleen ben 'k onze Matthias gaan halen met mijn retro car: donker groene VW Fox. Nee, niet de Fox zoals jullie hem nu kennen, wél 'n VW Golf 1 met koffer. Koddig zicht zenne!!! En onze Matthias, 16, vind dat natuurlijk niet leuk ;o) Vrijdag na de middag naar "Builders Warehouse", vergelijk het met de Brico bij ons, achter verf en benodigdheden. Het ganse WE heb ik gespendeerd aan het verven van de badkamer. Begonnen met het afwassen van plafond en muren gevolgd door 'n laagje witte verf op het plafoond en 'n flashy kleurtje op de muren! Bye bye lavendelblauw, welcome lagune groen (turquoois). 'n Echt "wake-up call" wanneer je 's morgens met slaapoogjes de badkamer binnenstapt. Maandag, de 1ste dag na 't WE, heb 'k niet veel gewerkt. Boodschappen doen met ons ma en aan tafel gezeten: kletsen. Dinsdag 'n TV (Philips, 54cm pure Flat) gaan kopen in de Makro (in reclame: R1299 oftewel 140) en daarna nog 'n beetje gewerkt.
Fin, jullie hadden het ongetwijfeld al wel begrepen dat het leven hier anders in mekaar zit: no stress!!! Toch niet wat het werk betreft!!
Wat moet een mens doen als 't slecht weer is in 't WE? En als 'k j zeg dat het slecht weer was, dan bedoel ik véél wind en véél regen! Zoals we dat in België kennen. Het is hier 'n trend aan het worden: door de week schijnt de zon en zijn de temperaturen doenbaar... in het WE keert het tij en wordt het bewolkt en koud. Niet echt ideaal om op strand te gaan liggen of gewoon in de tuin te zitten!
Dan maar verven!!
Als eerste aan de beurt is de badkamer. Het lavendel blauw is te eentonig naar mijn goesting en dus niet levendig genoeg. Tijd voor 'n iets frisser kleurtje!! De kleuren waren snel beslist: COOL LAGOON (appelblauwzeegroen) voor de muren en NASSAU (donkerder turquoois) voor de kasten. Een écht "wake up call" wanneer je 's morgens opstaat en de badkamer binneloopt; iets helemaal anders dan vroeger dus! Maar vooraleer je kan verven: eerst het plafond afwassen de muren afkuisen. Dan het plafond een nieuwe witte laag geven, alles afplakken en verven. Gelukkig is de badkamer niet groot en viel de spierpijn in armen en benen mee. Met mijn engelengeduld (lees: geen geduld) heb 'k ons ma kunnen overtuigen om de kantjes te verven. Fin, de kasten moeten nog een 2de laag krijgen, maar de rest is af. Nu nog nieuwe verlichting kiezen en dan is 'part one' geslaagd.
Het 2de deel is waarschijnlijk voor komend WE (in de veronderstelling dat het dan wéér slecht weer wordt) en dan neem ik de slaapkamer onder handen.
* 55ZAR (Zuid-Afrikaanse Rand) = 5,82EUR * 1 SMS naar België met VodaCom R1,74 kost oftewel 0,18 * 1 SMS naar België met Mobistar 0,75 kost (oftewel R7,09) * een GSM hier een cell phone noemt * Pay & Go hier Pay as you Go noemt * wanneer je een abonnement neemt bij bv. VodaCom, je je GSM aan bijna de helft van de prijs kunt kopen * een Nokia 1600 hier slechts R548 (oftewel E57,91) kost
* de winkels hier sluiten op zaterdagnamiddag, maar open zijn op zondag voormiddag * ze hier ook 'n Makro hebben * de Delhaize hier Pick 'n Pay noemt
* diesel hier amper R6,58/liter (oftewel /0,71liter) kost * je hier nooit zelf moet tanken: aan elke pomp staat een bediende die je bak vol gooit én je olie en ruitensproeiervloeistof nakijkt * ze hier ook bij elke tankbeurt je voorruit kuisen * je deze pompbedienden een fooi moet geven
* op restaurant de prijs van de bediening niet inbegrepen is (je geeft 10% v/h totaal bedrag aan de garçon) * je hier met 5 uitgebreid (aperitief, voorgerecht, hoofdgerecht, dessert en pousse café) kan gaan eten voor slechts R2.500 of 265
De eerste week ging met ups en downs. Aanpassen aan het ver van huis zijn, het weer dat tegen valt, een dikke verkoudheid, mijn draai hier vinden...
Dinsdag, na het afhalen op de luchthaven, ben 'k met ons ma wat gaan eten aan de Beach Front. Toen scheen 't zonnetje en met men winterkleren uit België had 'k het best warm. Vervolgens naar huis, valiezen uitpakken. Woensdag 'uitslapen'... Maar daar kwam niet veel van in huis! Al die vreemde geluiden hier en dan alleen in 'n véél te groot bed... Pfff... In de namiddag naar de shopping center. Boodschappen doen en wat rondneuzen in de plaatselijke boetiekjes. Ook donderdag zijn we gaan shoppen, kleren voor ons ma. Amaai, da's gene zever zenne!!! En tijdens het rondkijken ben 'k ook al tot de vaststelling gekomen dat ik hier weinig of geen nieuwe kleren zal kopen. Heb hier nog niet echt iets naar mijn zin gezien... Vrijdag was zo'n dag die voorbij gegaan is aan tafel. Hoewel we wel een salon met zetel hebben, is het bij ons altijd al de gewoonte geweest om aan tafel te zitten!! Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat en tetteren maar!!! Rond de midaag ben 'k dan eindelijk mijn kist gaan afhalen op de luchthaven. Een metalen kist, nieuw als ze vertrok, zwaar gedeukt en geblutst als ze toekwam. Kon me al lang niet meer herinneren wat ik er ooit had ingestoken, dus 't was spannend!!! Alle spullen voor ons ma eruit en de kist was half leeg en de helft lichter! Maar goed ook, want die moest nog beneden geraken, in de cottage. Zaterdag hebben we ook niet veel gedaan. Ben tot de vaststelling gekomen dat de winkels hier op zaterdagnamiddag gesloten zijn!!! Kun je je dat inbeelden?? Alleen warenhuizen en hier en daar een verloren winkel is open. We zijn ook overeengekomen in welke kleur(en) we de cottage gaan verven. Maar voor we daaraan kunnen beginnen, moet er eerst een nieuw plafond boven de keuken komen. Dus 't is nog even afwachten. Zondag zijn we dan wel al nieuwe lakens en gordijnen voor de slaapkamer gaan kopen. Wanneer we aan de veranderingen beginnen zal 'k foto's maken van de voor en na en zien da'k ze op een of andere manier online kan zetten. Dus, 'k ga nog niks verklappen. Jullie moeten net als ik geduld uitoefenen!!! Maandag zou mijn eerste werkdag geweest zijn, ware het niet dat alles tegen zat!! MSN werkte om god-weet-welke-reden niet!!! Microsoft Office 2003 geïnstalleerd, alles werkt prima, behalve Outlook! Allez, 't werk wel zenne, maar om alweer een of andere onbekende reden komen de mails niet binnen op Outlook!! Heb er de ganse dag mijn kop over gebroken, gans 't net afgeschuimd en niks gevonden. Heb 't dan maar opgegeven en ben gaan shoppen. In België lucht mij dat op... hier niet! Heb dan ook niks gekocht!! Dat was dan 't enige voordeel ;o) Was intens blij toen 'k 's avonds met men ventje eindelijk over MSN kon babbelen... Toch iemand die me gelukkig maakt!!!
Pffff.... je leest het: heb men draai hier nog niet echt gevonden. Laat ons hopen dat het snel komt, want voor zo'n dingen heb 'k geen geduld. Dus lieve mensen, nog geen zorgen maken!! Ons IMPI komt er wel bovenop ;o)
Daar we laatst enkel voor ons vertrek op de luchthaven van PE waren en het al eeuwen geleden is dat ik nog in de aankomsthal was, kan 'k alleen maar zeggen dat àlles veranderd lijkt. Eigenlijk kan 'k me gewoon niet meer herinneren hoe 't ze vroeger uitzag...
Het is even wachten voor de bagage er eindelijk doorkomt. Uiteindelijk kan het dan toch richting uitgang!
Greenhaven Cottage
Hoewel alles er hetzelfde uitzien, voelt het heel anders aan. Géén gekke Carla om te beginnen en geen lieve schat die me gezelschap kan houden. Om te beginnen zwier ik het bed in de slaapkamer van de ene muur tegen de andere muur. Dit loopt echter niet van een leien dakje! De poten zakken onder het bed uit en het ganse ding stuikt in elkaar. Miljaar!!! Matras (die een ton weegt) eraf, lattenbodems eruit en dan de poten er terug onder wringen. Pfff, geen karwei voor een vrouw alleen, maar toch slaag ik erin! Wanneer het bed eindelijk op zijn nieuwe locatie staat, kom ik tot de vaststelling dat het beter anders was. Anyway, 'k heb absoluut de moed niet meer om het nog eens te veranderen en 'k zie 't al helemaal niet meer zitten om nogmaals met die poten te vechten. Dus, het blijft zoals het is! Vervolgens de kasten 'n beetje uitkuisen en arrangeren en dan uitpakken. Mijn valies is snel uitgepakt, de koffer volgt nog.
Greenhaven zelf
Sinds maart is hier 't een en ander verandert. Er werd een groot deel bijgebouwd en de garage is omgetoverd tot bureau. Maar het is nog lang niet allemaal af! We zitten dus midden in de verbouwingen... De ganse dag door kloppen en boren, builders die heen en weer lopen, stof dat rondvliegt,... Fin, écht rustig werken is het hier niet.
Na pakken en herpakken zijn we er eindelijk toch in geslaagd binnen de grenzen van het toegestane gewicht te blijven. 20kg bagage en 8kg handbagage. Reis daar maar es mee naar de andere kant van de wereld voor 5 maanden! Fin, amper 4kg overgewicht en gelukkig door de vingers gezien in Brussel.
In Lodon is 't andere koek! Eerst en vooral moet je ruim 20min. aanschuiven voor de security wanneer je van de vlieger komt. Iedereen moet schoenen en sokken uitdoen en wordt gefouilleerd. Vervolgens loop je door naar de gate, waar je nogmaals door security moet. Lipbalsam, deo, mascara, ... àlles wordt afgenomen!!! De grootte van je bagage wordt nagekeken en alles wat teveel is moet in plastiek zakjes. Je handbagage worst dan alsnog ingecheckt. Fin, 'n mens zou er echt op zien om via London te reizen. Vluchten lopen al gauw tot een half uur vertraging op door al deze strenge maatregelen.
Onze pa, Galia en Carla zakken af tot bij ons thuis waar we in de rapte een glaasje schuimwijn drinken alvorens de foor onveilig te gaan maken. In de rapte, want Natalieke wacht immers op ons! Niet veel later lopen we dus met zen allen gezellig rond in 't stad. 't Is niet koud, hoewel er wel wat wind is, maar nu ook geen zomerweer. Daarenboven is het nogal vochtig en dus moeilijk kiezen wat aantrekken. Carla komt van een diner en heeft dus heel wat bekijks in haar chique outfit. We vliegen er direct stevig in met een bezoekje aan de Eclipse. Zo'n lange arm die 'n zetel van 2 x 4 personen liefts 60m in de lucht brengt en dan al draaiend terug beneden brengt. Onze pa, men ventje en Carla wagen zich aan dit gevaarte. De rest kijkt toe en geniet vooral van het gekrijs van Carla! Ze overleven het allemaal wonderwel en buiten wat misselijkheid zijn er haast geen neveneffecten. Zot waren ze al ;o) Daarna wagen we ons aan het schietkraam. We richten ons geweer op het doel: een foto! Mijn ventje slaagt er uiteindelijk in iedereen op de foto te krijgen, behalve mezelf... stond aan de verkeerde kant :-s Onderweg komen we Katrien en Alain tegen en met z'n 8ten keren we terug in de tijd: een rondje op de klassieke paardenmolen! Pure nostalgie!!! Tijd voor 'n hapje (dat gaat van hamburgers over pannekoeken tot wafels en smoutebollen) en wat boogschiten. Carla die niet meteen doorheeft wat en hoe houdt aan dit avontuur een lelijke blauwe plek over. Maar niet getalmd, hop naar de volgende attractie: bungee katapult. Natalieke en onze pa worden zo'n 70m de lucht in gekatapulteerd. Natalie laat de Oude Markt beseffen dat er nog leven in Leuven is en krijst de boel wakker. We drinken nog gezellig ene na en keren huiswaarts.
Kan 't nog steeds niet vatten... men laatste nacht in BE. Ineens spreken we niet meer over 'maandag', maar over 'morgen'. Pfieuw... ni gemakkelijk zenne...
Met in het achterhoofd dat het alweer 5 maanden geleden is dat we terugkeerden van een ongelooflijke vakantie, sluit ik de ogen en hoop dat de komende 5 maanden minstens even snel voorbij zullen gaan. Kosmos, ik reken op een goede afloop ;o)
Het vertrek nadert en dus wordt het hoog tijd om mijn koffer op te sturen. Wat moeten jullie verstaan onder 'koffer'? Geen valies alleszins. Wél een metalen kist van 100 x 57 x 40. Wat zit erin? Personal stuff om mezelf ginder 't leven wat aangenamer te maken! En niet te vergeten véél boodschappen voor ons moeder, zoals kruiden en chocotofs!! Ja ja, aan de Belgische cocolade kan niet getipt worden! Fin, mijn ventje en ik doen een poging om de kist te wegen en besluiten dat het zeker niet meer dan 60kg zal zijn. Blijkt dat je via air freight per gewicht betaald, dus hoe minder hoe beter!! We laden het gevaarte in de koffer en ik vertrek naar Brucargo. Da's een doolhof op zich!! Straatnamen zijn allemaal hetzelfde: Luchthavenlaan. Het enige waar je je op kunt baseren is het gebouw, in mijn geval 734. Aangekomen bij UTI halen ze kist uit de koffer zetten het op de weegschaal: 83kg!!! Oepsie, was dat ff slikken! Fin, niks aan te doen... Betalen maar! De kist vertrekt vandaag nog via Frankfurt naar Johannesburg en zal tegen volgende week in PE aankomen. Een lijst met de inhoud is volgens de kerel die me bedient niet nodig, maar ik mag hem wel mailen als ik hem heb. Allez, we kruisen onze vingertjes en hopen dat alles goed aankomt. Jo'burg is namelijk gekend voor het stelen van vanalles en nog wat...
As ready as I'll ever be... Tenminste als 't op koffers pakken en valiezen maken aankomt toch!! Voor zo'n emotioneel afscheid ben je immers nooit klaar!! Hoewel ik nu al in termen van "volgende week deze tijd... ben ik al daar" kan spreken, vat ik het nog niet helemaal. Ik kan me nl. echt niet voorstellen dat ik men beebie en friends 'n tijdje niet ga zien. Hopelijk komt de klop op mijn kop niet te hard aan...
Omdat julle me blijven vragen wanneer ik precies vertrek, laat ik jullie hieronder de details! Omdat mijn naastenliefde zó groot is, zijn familie en dierbare vrienden welkom op de luchthaven. Andere liefhebbers blijven beter thuis... Afscheid nemen valt me moeilijk en daar heb ik dus liever niet teveel pottenkijkers bij!
Dinsdag 5 september 2006 07u20 JNB 09u15 JNB-PLZ 11u00 aankomst Port Elisabeth
Ma'ke, vergeet dus niet om te komen halen eh!!! 't Is een behoorlijk eindje met de auto en dus niet haalbaar te voet... al zeker niet met àl die bagage!!
Wat men terugkeer betreft... Die staat nog lang niet vast, maar is voorzien ergens in februari! Ik hou jullie op de hoogte!
En voor ik even van het scherm verdwijn, wil ik ook nog even dit kwijt:
!!! IK GA JULLIE MISSEN !!!
Greetz x Carol
P.S.: de volgende keer dat ik jullie toespreek, zal het van op Afrikaanse bodem zijn!
Was ooit de titel van ons eerste artikel op http://www.2travelbabes.be en ging over het aftellen tot de aanvang van onze trip naar Zuid-Afrika. Door omstandigheden, die nogal troebel zijn, verdween de site mét inhoud én eigenaar van de aardbol. Het bleef daar niet bij, ook onze persoonlijke sites moesten eraan geloven. Gelukkig bleef Ccharly niet bij de pakken zitten en vond zij dit alternatief. Jammer dat we onze meer dan 2.000 (!) bezoekers niet kunnen verwittigen dat we voorlopig elders op het web vertoeven. Anyway, dit gezegd zijnde, terug naar het hier en nu.
Toen was het uitkijken naar en aftellen tot... Nu is het ànders...
Beebie, 'k Weet dat je liever in de anonimiteit blijft, maar dit wou ik toch even kwijt. Binnen 10 dagen vertrek ik voor 5 maanden naar zonniger oorden, tenminste als we de weergoden mogen geloven. Wat zijn 5 maanden in een mensenleven? Niks!! Maar wel als je van elkaar houdt en elkaar al die tijd moet missen. Wij kunnen het aan, zijn zielsverwanten en geboren voor elkander. Zo zei onze pa het een paar jaar geleden en zo voorspelde Lieve het ook enkele maanden geleden. Wederzijds respect en vertrouwen, da's onze basis. Samen huisje-tuintje-boompje, daar gaan we voor! Gelukkig leven we niet meer in de tijd van de Indianen, want ik vrees dat onze rooksignalen de 10.000km niet zouden kunnen overbruggen. Gelukkig leven we ook niet meer in de tijd van "toen", want nu bestaan eindeloos veel mogelijkheden om de afstand toch wat kleiner te maken! Laat ons nog genieten van de tijd die ons nog samen rest, niet teveel denken aan de nabije toekomst en vooruit denken!! Want met jou wil ik verder door 't leven, met jou wil ik bouwen aan onze toekomst. Met jou wil ik oud worden, "parce que c'est toi"!!! Babeke xxx
Carla & Natalie Jullie kan ik gerust in 1 adem noemen. Hoewel jullie elkaar pas afgelopen WE voor de eerste keer zagen en elkaar nog beter moeten leren kennen, betekenen jullie beiden 't zelfde voor mij: best friends forever!!! Carla, in jou heb ik mijn soulmate gevonden. Wonderlijk hoe 't van de eerste moment, toen in Aalst, klikte en nu, na zoveel jaar, zelfs nog beter!! Nooit gedacht dat wij zoveel gemeenschappelijke interesses zouden hebben, om maar te zwijgen over onze levensloop! Konijn, weet da'k je aanwezigheid ginder bangelijk hard zal missen!!! Maar je hebt me genoeg materiaal ter vervanging gegeven. And like I said before: Africa's only a phone call away! Natalie, je bent het levende bewijs dat de NMBS dan toch voor iets goed is! Dankzij de sporen leerden wij elkaar kennen en werden we onafscheidelijk. In jou vond ik een zielsverwant. Heb een grenzeloze bewondering voor je doorzettingsvermogen! Vergeet vooral nooit dat er na regen altijd zonneschijn komt. And like you said: friends don't say goodbye!! I'll see you soon!!
Pa & Galia Just in time, he found someone to look after him while I'm away. And luckily he found a good one!! Thanks for being part of my life!! Don't worry (or maybe do worry); 'caus I'll be back soon ;o)
Ex-collega's (Verizon Business), Ik mis onze luchpauzes nu al... Wat zal dat ginder dan wel niet zijn?! Voordeel is wel dat ik nu dagelijks mag genieten van moeders keuken!! Anyway, I enjoyed every minute of working with you over the past 3 years!! I'm sure our friendship doesn't end here... I feel like it has only just begun!! Take care and see you soon!!
And last but not least, Ma'ke, bedankt voor de uitnodiging!!! We zullen "Greenhaven" wereldberoemd maken ;o)
De dag begint met het einde van de vorige dag ;o) Klinkt logisch, maar ik bedoel dat wij pas om 5u in ons bedje lagen na een bangelijk geslaagd verjaardagsfeestje van Daveke! In het achterhoofd houdende dat het vanavond (lees: vannacht) wel eens druk zou kunnen worden, wil ik goed uitergust zijn. Dus, we slapen het klokje mooi rond en rollen pas rond 17u terug uit bed. Zoals God het wou doen we op zondag niks anders dan rusten!! Alleen de wekelijkse afspraak met Xeno, de hond, haalt ons buiten. Met de paraplu in de hand gaat het gezwind door de regen. Een pakje friet en we kunnen eraan beginnen: Weirdo's, here I come!
Het weer: barslecht en dus niet echt aanlokkelijk om festivalgangers op gang te krijgen! Hoewel Werchter stand houdt in alle weersomstandigheden, moet Marktrock er dit jaar alweer aan geloven. Het wordt nooit écht druk. We hebben wel onze bezigheid, maar de opkomst valt tegen. Wanneer we een sfeerbeeldfoto willen maken zijn de straten zelfs leef. Hier en daar slentert een verdwaalde ziel rond... Het lijkt net "the day after".
Hoewel de opkomst niet massaal was, hebben we toch gewerkt tot in de vroege uurtjes. Het volk kwam in vlagen, net zoals het weer. Met momenten was het behoorlijk druk, wat later viel het op zijn gat. Fin, 't was toch na 7u toen 'k thuis was! De Redbull light lag zwaar op mijn maag, met als gevolg da'k eerst nog wat op de pot kon gaan zitten vooraleer echt in bed te kunnen kruipen. Rond 9u moest mijn ventje eruit, om te gaan werken. Ikke ook wakker natuurlijk... En dan wéét je dat je niet veel tijd meer rest, dus écht slapen doe je niet meer. Beetje draaien en keren om dan rond de middag op te staan en te gaan werken!
Het water valt met bakken uit de hemel en ik hou mijn hart vast dat de beek hier achter de gebouwen van VT4 het water kan blijven slikken. Heb geen zin om alweer tot aan mijn knieën in 't water over de parking te ploeteren.
> en mijn woorden waren nog niet koud of iemand komt melden dat het binnen regent in de trappenhal < Hallo?! Wat is dat met water en Zaventem en ik?! What did I do wrong to diserve this?!
Pfff... Dat het maar snel ophoudt, want ik moet sraks met de brommer naar 't stad en heb geen zin om als een verzopen waterkieken toe te komen!
Maandag 14.08.2006
De zomer zit erop; 't lijkt zelfs al herfst. Regen, wind, en kou!! Ook binnen is de temperatuur niet hoger dan 19°! I.p.v. even in bedje te kuipen, maak ik het mezelf gemakkelijk met een dekentje in de zetel. Hoewel ik beter nog wat zou slapen, boeit "Cold Case" me teveel en blijf ik dus TV kijken. Voor ik het goed en wel besef, moet ik in actie schieten om op tijd in de Weirdo's te zijn. Het regent pijpestelen... pfff...
In 't kaffee is 't al gezellig druk. We zijn in volle verwachting van een drukke avond en dat wordt het ook. Het is niet zoals andere jaren met Marktrock, maar vandaag mogen we niet klagen. Het ware natuurlijk nog beter geweest mocht het weer mee gezeten hebben, dan hadden we het terras ook nog kunnen opzetten. Maar ja, de weergoden, daar kan de mens niets aan veranderen eh!
't Is al na 7u als 'k thuis in bedje beland. Mijn voetjes, beentjes en hele lijf kreunt onder het horeca leven. Amaai, 'k ben dat echt niet meer gewoon om zo lang recht te staan. Heb nu ook meer slaap nodig dan pakweg 3 jaar geleden. Wil dat dan zeggen dat ik oud begin te worden?!
Dinsdag 15.08.2006
De dag begint vroeg, met een sms van ons ma. Onze James (lees: Jack Russel) heeft 'n maag- en darmprobleem en is geopereerd. Zijn toestand is kritiek. Hoe graag ik het beestje ook zie, nu wil ik alleen maar slapen. Hij zit per slot van rekening aan de andere kant van de wereld (Zuid-Afrika) en er is dus maar weinig dat ik kan doen.
Na de middag lijk ik uitgeslapen. Allez, hoewel ik moe ben; ben ik klaar wakker. Buiten regent het; voor de verandering. Er valt dus weinig te doen. We besluiten dan maar om in bed te blijven liggen. Rusten kan nooit kwaad ;o)
Aangezien ik vandaag al om 19u op 't appel wordt verwacht, is dag om voor ik het besef. Wonder boven wonder regent het niet meer. En 't ziet er zelfs naar uit dat het droog zal blijven...
Tot 23.30 blijft het dodelijk kalm. En dan... plots... uit het niets... VOLK!! Woehoe, let the party begin!! En wijle denken dat iedereen morgen zou moeten werken... Blijkbaar is de jeugd nog niet van plan om naar huis te gaan! Rond 2.30 hou ik het echer voor bekeken. Morgen verwachten ze me immers op VT4, aan de receptie. En ik kan me niet veroorloven om daar met wallen te gaan ziten ;o)
Marktrock was een tegenvaller van formaat. Maar we hebben toch weer wat centjes verdient. Hopelijk leert de organisatie ook dit jaar uit zijn fouten en maken ze het volgend jaar wat gooedkoper. Dan is 't ineens ook weer toegankelijk voor heel wat meer mensen! See ya!!
De laatste dag van het eerste deel van de vakantie. Naar goede gewoonte breng ik de maand juli bij mijn vader door en de maand augustus bij mijn moeder. Alvorens huiswaarts te keren, springen we nog even binnen in de manège. Onze pa is niet alleen in de piste. Na een paar rondjes, stijgt ie af en gaat zijn paard op stal zetten. Het meisje, wiens paard los loopt in de piste, plaatst een hindernis. Om onverklaarbare reden springt het dier over het lage poortje (+/- 60cm) waar ik achter sta.
Ik herinner me alleen dat ik dacht dat ik mijn bril moest afzetten, want dat die anders stuk zou zijn... Onze pa zegt me dat ik hard op hem geroepen heb... Dan verlies ik het bewustzijn... Wanneer ik terug bij positieven kom, staat de halve manège rond mij. Ze stellen een hele hoop vragen: wie ik ben, waar ik woon, waar ik ben, wat ik doe, mijn moeder haar telefoonnummer,... Hoewel de ambulance onmiddellijk gebeld werd, laat hij toch lang op zich wachten! In 't begin lach ik en sus ik iedereen dat ze geen bang moeten hebben: onkruid vergaat immers niet. Maar niet veel later slaat mijn positieve bui om en ben ik doodsbang om dood te gaan.
Uiteindelijk komt de ambulance toch aan, in allerijl naar 't Onze-Lieve-Vrouw ziekenhuis van Aalst. De slag was recht op mijn voorgevel en 'n stuk van mijn voortand ging los door mijn onderlip. Gevolg: véél bloed en absoluut niet om aan te zien! De plastisch chirurg doet al 't mogelijke en naait de boel terug aaneen.
31.07.2006, 13 jaar later
Op aanraden van mijn schat bezoek ik de zoveelste tandarts en met resultaat deze keer!! Er worden nog meer foto's en tandafdrukken genomen en eindelijk wordt ook een beslissing genomen!
'k Heb een dwangbeet naar links, d.w.z. dat ik mijn onderkaak lichtjes naar links verplaats om te kunnen bijten. Da's niet mooi en kan later ook enorme poblemen geven. Mijn hoektanden (boven) zakken niet, omdat ze onvoldoende plaats hebben. Mijn rechter snijtand heeft haast geen wortel meer en mijn linker snijtand zit teveel naar achter, wat die dwangbeet veroorzaakt. Om dit alles op te lossen, gaan we als volgt te werk:
- eerst en vooral blokjes op de bovenkaak, om mijn linker snijtand naar voren te brengen én om mijn hoektanden plaats te geven om te zakken - eventueel, valt later nog te bepalen, blokjes op de onderkaak (omdat deze laatste groter is dan de bovenkaak en later ook voor problemen kan zorgen) - tot slot een brug (op de hoektanden) met een nieuwe voorgevel
Dus, nog voor ik vertrek naar Zuid-Afrika heb ik een halve ijzerwinkel in mijn mond!!! Hopelijk houden ze me in London niet tegen... je weet maar nooit dat ze denken dat ik een geweldig originele manier gevonden heb om explosieven te vervoeren ;o)
De meest gekende en ongetwijfeld meest gebruikte zoeksite geeft je zowaar een half miljoen zoekresultaten. Dat wil alleen maar zeggen dat vriendschap een ruim begrip is en door elkeen anders wordt geïnterpreteerd. Tenminste, dat is mijn mening.
Vriendschap is zo heel bijzonder. Vriendschap daar versta ik onder Samen praten, samen luisteren Samen lachen, samen fluisteren. Elkaar steunen bij verdriet Met een bos "vergeet-mij-niet" Opgaan in elkaars geluk Dat is vriendschap uit één stuk
Vriendschap is samen plezier hebben maar ook mekaar niet in de steek laten in tijden van verdriet.
Vriendschap is - jezelf mogen zijn - praten en luisteren - elkaar helpen - elkaar begrijpen en vertrouwen - plezier maken en samen dingen doen
Vriendschap is een regenboog tussen 2 harten
Enz...
Voorbeeld 1 Je relatie loopt stuk. Hoewel iedereen je de raad geeft je ex te mijden en te vergeten, kan je dat niet. Je boekt een vakantie met een vriendin, in de hoop... Kort voor die vakantie duikt je ex weer op. Jullie beginnen terug wat samen, misschien lukt het deze keer wél. Op vakantie, met je vriendin, loopt het een en ander scheef. Uiteraard is je ex de oorzaak. Je hebt woorden met je vriendin en met je vriend botert het ook niet zoals het moet. Toch vecht je voor je relatie. Je vriendin begrijpt dit niet... het komt tot een breuk!
De 'vriendenkring' zoals die voorheen bestond, kan niet meer samenkomen: je vriendin wil eerst met jou alleen praten. Echter... het komt er niet van. Mails blijven onbeantwoord. Telefoons gaan verloren. Aan de andere kant blijft het stil. Hier en daar vang je wel op dat men op jouw initiatief zit te wachten... Pfff... als iemand je per se wil spreken, over wat dan ook, pak dan gewoon die GSM en bel! Voor jou is er immers geen vuiltje aan de lucht!
Voorbeeld 2 Je bent samen met je vriend betrokken in een auto-ongeval, een kop-staart aanrijding. Op 't eerste zich enkel blikschade aan de wagen en een whiplash voor je vriend. Uiteindelijk blijkt er meer aan de hand met je vriend: lichte hersenschudding, whiplash, gebarsten borstbeen, geheugenverlies, hoofdpijnen, beperkte bewegingsmogelijkheid van hals en nek,... Een kameraad strooit het nieuws de wijde wereld in en van overal komen de reacties binnen. Maar van je vrienden?
Voorbeeld 3 Je bent een jonge dame met heel wat levenservaring en je hebt al 't een en ander meegemaakt in je leventje. Zelf draai je de klok liever niet terug, want uiteindelijk ben je fier dat je je door alles heen hebt gesparteld en nog steeds met je beide voeten op de grond staat. Toch ben je ook maar een mens; en hoewel iedereen in je omgeving schijnt te denken dat je een harde tante bent en àlles alleen aankan, is dat niet zo. Maar dat begrijpen mensen vaak niet, ook vrienden niet.
Als jij eens in de put zit, kijken ze raar op. Als jij je hand uitsteekt en om hulp vraagt, krijg je geen reactie. Als jij eens behoefte hebt aan een luisterend oor, is er niemand in de buurt. Als...
Ik kan zo nog uren doorgaan; en natuurlijk ben ikzelf geen engeltje. Ik ben ook maar een mens, die fouten maakt en hoopt eruit te leren. De ene keer gaat dat al wat vlotter dan de andere keer.
Vriendschap betekent voor mij niet noodzakelijk dat je elkaar wekelijks moet zien/horen. Laat staan dat je een lijstje moet bijhouden wie laatst naar wie belde en wie de volgende keer moet bellen. Vriendschap draait bij mij om spontaniteit. Vriendschap is voor mij elkaar de nodige ruimte geven om te evolueren en te groeien, elkaar bijstaan met raad en daad. Enerzijds afstand kunnen nemen en anderzijds wéten wanneer je nodig bent. (aan een volwaardige definitie werk ik nog, ik hoop inspiratie op te doen in Zuid-Afrika)
Ons moeder zei ooit tegen mij dat de vriendschappen die je maakt in 't school niet voor altijd zijn. Kijk maar naar haar, met hoeveel klasgenoten had zij nog contact? Maar ik was het daar bijlange niet mee eens; bij mij zou het ànders zijn. Wij waren internen, hadden een veel closere band dan eendert wie anders. Onze vriendschappen zouden voor het leven zijn!
Een van de eerste wijsheden die mijn vriend tegen mij zei, toen we pas samen waren, is dat vriendschap draait om wederzijds respect. Wees in de eerste plaats gewoon blij voor je vriend(in) wanneer die een nieuwe partner heeft.
Vriendschap draait niet om quantiteit, wél om qualiteit! En da's jammer genoeg iets wat ik de laatste tijd nogal mis. Ik ben niet de persoon die lang bij de zaken blijft stilstaan. Life goes on and so do I!
Dus, vrienden en vriendinnetjes, als de vriendschapswaarden té ver uiteen liggen, moet een mens zijn conclusies trekken.
Hoewel ik vroeger honderden vrienden had, tenminste dat dacht ík, kan ik ze nu op amper 1 hand tellen. Maar mij hoor je absoluut niet klagen hoor!
Beter 1 échte viend in de hand, dan 10 in de lucht!
De dag begint vroeg, zo rond 9u. Ik spring in men kleren en ga op pad. Onze pa zijn aanstaande bruid is afkomstig uit Bulgarije, waar de roos een van de belangrijkste bloemen is. Aangezien zij in 't lichtblauw gaat, wil ik 'n boeketje met blauwe rozen. Onvindbaar, zo blijkt al gauw! Dan maar witte rozen en wat anders van blauwe bloem (vraag me liever niet wat, want daar ben ik absoluut geen specialist in). Terug thuis, kruip ik in bad. Daarna mijn haar... Hoewel Katje gisteren haar uiterste best gedaan heeft om het zo wild mogelijk te drogen is alle schwung eruit. Dan maar de krultang erin, in de hoop toch nog wat volume te krijgen. Enfin, de tijd vliegt voorbij en voor ik het goed en wel besef moet ik me nog haasten ook. Iets voor 13u spring ik in de auto en zet koers naar Berlare. Het ene ongeval na het andere en hevige regenval zorgt ervoor dat ik 5min. te laat op de gemeente binnenval. Gelukkig is de ceremonie nog niet begonnen. Ik krijg een camera in handen gestopt en begin te filmen. Alles verloopt vlot! Na de gemeente houden we even halt aan de Nieuwdonk, voor wat foto's. Het weer is niet al te best, maar daar trekken we ons niks van aan. Tot slot gaat het naar de Regina, waar de receptie en het avondfeest zullen plaatsvinden. Maar voor we op de parking geraken, moeten we eerst de koers laten passeren. Naar jaarlijkse gewoonte is het hier Criterium... waardoor het centrum volledig afgesloten is. Ons geduld wordt beloond en al gauw kunnen we aan tafel. We beginnen met een typische Bulgaarse salade (het recept bezorg ik jullie nog) en Rakilla. Da's een zelf gestookte drank, voor de gelegenheid gemaakt door de vader van de bruid, van maar liefst 40° graden alcool!!! De omgekeerde wereld, want da's toch waar wij normaliter mee eindigen, niet?! De hoofdschotel is volledig Belgisch: paling in 't groen, kip met champignon roomsaus of sole op Oostendse wijze; alles met frietjes ;o)) Na 't eten druppelen de gasten binnen en kan de receptie beginnen. Wie zei er ook dat dit een traditionele bruiloft zou worden? Tot slot eten we kaastaart, maar niet diegene die wij gewend zijn, en natuurlijk ook de huwelijkstaart!!! Knockin' on Heaven's door wordt de openingsdans en de toon is gezet voor méér dans en muziek. Het feestje loopt tegen middernacht stilaan op zijn einde en mijn zere voetjes zijn blij dat ze huiswaarts kunnen!
Zaterdag = boodschappen dag. Hoewel 'k alle tijd van de wereld heb, stoor 'k mij toch enorm aan al die oudere mensen die de ganse week niets beters te doen hebben dan boodschappen doen, maar op zaterdag de gangen blokkeren met hun karretjes. Ken je 't? Dan staan ze gezellig te kletsen, terwijl hun kar amper gevuld is. Grrr... Enfin, eens thuis nog wat oprommelen en dan beetje TV kijken. 'n Mens mag toch ook al eens op zijn lui gat zitten zeker ;o)?! De avond wordt gevuld met een paar spelletjes petanque. Hoewel dat niet echt mijn ding is, heb 'k me toch best goed geamuseerd. Maar de vaakluizen bijten al snel en dus liggen we op een redelijk uur in bedje.
Zondag begint met een uitgebreid ontbijt in de tuin, in het gezelschap van Alain, die vandaag zijn 30ste verjaardag viert! Proficiat! Daarna rijden we met zen allen richting Leuven en steken de 2 mannen de armen uit de mouwen om mijn spulletjes te verhuizen!! Waarvoor nogmaals dank! Na het harde labeur, is het tijd voor ontspanning: wandelen met de hond. Na een toerke met de moto, wat bochtjes en wat wheelies, trekken we richting Leuven stad. Daar vindt namelijk Hapje Tapje plaats en da's een welgekomen event, want onze maagjes knorren stevig! Een paar hapjes en héél wat Margherita's later liggen we uitgeteld in bed.
Wat gaat een weekend toch ongelooflijk snel voorbij!!!
En we zijn duidelijk niet de enigen die mogen genieten van een extra lange douche!! Kreeg net 'n mailtje van ons mama:
"Het is hier de noodtoestand in PE (en in Knysna, Plett, East London, Grahamstown, ...). Er is meer dan 25cm regen gevallen in 10u, de helft van de stad staat onder water, de scholen zijn gesloten, mensen zitten vast in modderstromen, bomen uitgewaaid, townships moeten geëvacueerd worden. La pagaille!!! En bovendien hebben we nog maar eens zonder electriciteit gezeten van gisteren 17u tot nu. Ons huis is ook een ramp: water stroomt binnen langs de grote venster aan de eettafel en het druppelt van het plafond in de salon. En geen klein beetje hé. Al mijn plastic potten staan op die plaatsen en we hebben al twee volle emmers weggehaald. En het zou nog duren tot morgen (met gale force wind erbij)... We hebben het hier op die zeven jaar nog niet zo erg meegemaakt."
Ach, we mogen eigenlijk niet klagen!! Vorige week kreunden we met zen allen onder de verzengende hitte en smeekten we voor een beetje afkoeling, die we tevergeefs zelf zochten in fonteinen en andere watervoorzieningen. Nu 't eindelijk koeler is en 't water met bakken uit de hemel valt, zijn we nog niet tevreden! Wat is dat toch met ons, luxe kippen die we zijn?!
Hoewel 't al donderdag is, zit 'k met een maandag-gevoel. En zoals velen onder jullie weten is dat men dagje niet; 'k heb nogal wat last van 'Monday Blues'. Dat komt gewoon omdat 'k de afgelopen 3 dagen thuis was... Niet dat ik op mijn luie krent gezeten heb hoor, integendeel. Heb eindelijk mijn studio ingepakt; de dozen staan klaar om verhuisd te worden. Zondag is de absolute deadline, alleen moeten we nog een gaatje vinden én de goesting om alles heen en weer te zeulen. Vrijwilligers zijn bij deze meer dan welkom ;o)
Morgen wordt een speciale dag. Maar weinig mensen maken immers de trouw van 'één van' of 'beide' ouders mee. Hoewel 'k pas om 14u verwacht word, zal de voormiddag snel voorbij zijn. Er staat nog een hele boel op mijn lijstje... En 't ergste van al is dat ik een bangelijke zomer outfit had gekocht, die nu in 't water dreigt te vallen... Kosmos, ik reken op plaatselijke droogte in Berlare!!!
Enfin, dit gezegd zijnde ga 'k hier stilaan de zaken afronden om vervolgens naar de kapper te hollen. Hopelijk weet Katje mijn kapsel zodanig te brengen dat het zowel de regen als mijn bed trotseert!!
Ik ben IMPI
Ik ben een vrouw en woon in Leuven (BE) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 20/05/1981 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hoewel mensen me hoe langer hoe meer als jonge vrouw zien, zie 'k mezelf zo niet! Ben 'n spontane meid, vlot in omgang
MAIL ME
Wil je me wat vertellen, dat niemand anders hoef te weten? Mail me!
.
Wat moet een mens doen als 't slecht weer is in 't WE? En als 'k j zeg dat het slecht weer was, dan bedoel ik véél wind en véél regen! Zoals we dat in België kennen. Het is hier 'n trend aan het worden: door de week schijnt de zon en zijn de temperaturen doenbaar... in het WE keert het tij en wordt het bewolkt en koud. Niet echt ideaal om op strand te gaan liggen of gewoon in de tuin te zitten!
Aan zij aanwezig waren, afgelopen zaterdag:
