Dus na mijn eerste stagedag ben ik 's avonds nog met Aurora gaan winkelen, zij wist de supermercado wel liggen , dus ma goe veel eten gekocht! Hierna zijn we nog iets gaan drinken in één of ander studentencafé, het zou het beste vant beste zijn geweest, nuja, ik vond het maar gewoon Dan maar vroeg gaan slapen want die eerste stagedagen kunnen toch zwaar zijn. Dan moest ik dus de dag derop ne vroege werken. Ja hier verstaan ze onder ne vroege van 8-16u, das dus gewone tijd voor ons, maarja, die vinden dat dus echt vroeg. ne late is hier van 15.30-23.30 en ne nacht van 23.30-8.30u. Maar deze week ist dus gelukkig alleen ma vroeges voor mij. Ik heb dan met de José moeten werken (Ghosé, zo spreekte da uit), en dieje kon dus alleen frans praten. Dusja, da was geen simpel opdracht voor mij. maar dieje liet mij al alles meteen doen, ja beter voor mij, ben ik wa bezig en vliegt den tijd wa De José is dus nog in opleiding voor spoed-verpleger, ma hier is da nog 2 jaar (en in België is da 1 jaar). Ja hier duren al de opleidingen precies langer. Ma swat. José is dus echt overvriendelijk voor de patiënten, echt, TE vriendelijk, hehe, ma die patiënten hemmen da wel gère. Maar waar hij allemaal over aant babbelen was, ik zou het begot ni weten, da portugees eh, echt ni simpel. Ahja, dus iedereen moet dus normaal om 8u beginnen met de vroege, en ik als goeie student kom dan een kwartierke eerder, want zo is da de gewoonte in België, nuja, ik was daar echt als allereerste, de anderen begonnen zowat binnen te komen om 8.10, en de laatsten dan pas rond half 9, en das heel normaal allemaal hier, dusja de briefing hier loopt uit tot zowat kwart na 9. Dusja, int vervolg ga ik maar 5 minuutjes eerder. , er waren nog 2 andere studenten aanwezig, maar die moesten nog maar tot donderdag werken, tis hun laatste weekske. nuja en die hunne mentor loopt daar dus de hele tijd rond, terwijl dat bij ons die één of twee keer per week langskomt. Tijdens de middag is het hier ook normaal om 1 uur pauze te nemen ipv een half uurtje, en dan gaan ze een beetje een "siesta" houden in de zetel die in het keukentje staat. Jaja daar wordt geronkt za , en ik zit daar dan een beetje te kijken van, hmmm vreemd? Wat me ook opviel was dat gelijk iedereen hier rookt, en die vinden dat dus ook raar dat ik dat niet doe. Ik was echt de énigste die dat niet deed eh, jaja, nu benk wel trots op mezelf Dusja, elke 2 uur nemen ze hiervoor ook nog eens een kwartier pauze om buiten te gaan roken. Nuja, allemaal normaal. Dan is er 's middags om half 4 dus ook de briefing, en die duurt dan tot half 5 ipv tot 4u door opnieuw te laat komende verpleegkundigen. Ahja, en een patiëntendossier stelt hier niet veel voor. Ze hebben een parameterblad, en voor de rest schrijven ze een half blad vol met wat ze gedaan hebben. Terwijl dit bij ons in België een heel pak werk is. De dokters hebben dan op een blaadje geschreven welke medicatie de patiënt nodig heeft, nouja. Ook kennen ze hier geen briefingsbladen, hiervoor schrijven ze enkele woordjes op op een blaadje. hmmm. En als ik vertel hoe het dan in België is, dan zeggen ze, ja over 10 jaar zal dat hier ook wel zo gaan, maar nu doen we het nog zo Mijn begeleider van het ziekenhuis (Henrique) heeft me gevraagd om tegen vrijdag mijn opdracht voor België uit te typen in Engels en Frans. Dus dat gaat weer een heel werk zijn. Donderdag heb ik dan moeten werken met Joélia (één van mijn mentors), omdat zij vloeiend Frans kan praten. Ik heb vooral patiënten moeten brengen naar de hemodialyse, en terug moeten gaan halen en... Hier hebben ze dus ook een vorm van dialyse die gaat langs het peritoneum (buikvlies), zou een werking hebben op de osmose, ik weet ook niet precies wat dit is, heb het nog nooit gezien, dus ga het eens opzoeken. Joélia heeft me dan alles uitgelegd van medicatie, er is dan toch nog een andere kaft waarin dit staat uitgewerkt. Dan loopt er hier toch één verpleegkundige rond die iets heeft tegen erasmusstudenten en dit dan ook heel hard laat merken. Ze denkt dan dat ik er toch niks van versta, ma ik weet goed genoeg dat ze het over mij heeft. En de andere verpleegkundigen dan maar zeggen van, jama die kan al wel 4 talen eh, maar zij dan van jama, geen portugees, dus die heeft hier niks te zoeken, ja ik zal haar wel es wa laten zien, vanaf nu blok ik mij kapot op da portugees! , marjaa, al de andere verpleegkundigen moeten die precies ook ni echt, das ook nog zo'n ouw bonne van den ouwe stempel. Joélia is dan op een papiertje al de woordjes die in haar opkomen aan het opschrijven zodat ik deze al wat kan leren, vooral de medische termen dan. En simpele dingen als bed, koud, warm, misselijk, ziek... Dus na mijne shift heb ik mij dus vooral beziggehouden om die opdracht uit te werken int Frans en Engels, en das ni simpel als ge al 3 jaar geen taal meer krijgt, maarja, tis toch gelukt, want den Enrique snapte et toch wa vandaag. Dus vandaag heb ik moeten werken met Martha, dit is de vrouw van Ricardo(bles). Martha is maar bezig hoe goed ik toch wel niet bezig ben, en vind het fantastisch als ik es een woordje Portugees klap. Ja ik begin zowat de termen te kennen van de afdeling in het Portugees. Ik heb al de medicatie mogen uitwerken vandaag, en nuja, in Portugal vinden ze dat dus fantastisch dat ik dat kan, want de studenten van hier doen dat dus niet... Van Martha mocht ik dan een patiënt uitkiezen waarbij ik de totale zorg mocht doen, hierbij heb ik dus ook een decubituswonde mogen verzorgen (en die zag er niet schoon uit). Nuja hier in Portugal kennen ze dus geen wieken, en stoppen ze dus een absorberend verband in de wonde. Nuja, en een pincet kennen ze hier evenmin, dus dan mag je leuk met steriele handschoenen in de wonde gaan "dabben". Hehe. Vandaag duurde de briefing dan tot kwart voor 5, ja ik was echt bekaf! Hierna ben ik dan nog maar eens langs school gegaan voor het internet, nog steeds niemand, nja, ik geef het stilletjesaan op , nuja, en ik moest mijn kot ook nog gaan betalen op school, maar hier snapten ze niet precies wat ik kwam doen, terwijl ik al de woordjes mooi had opgezocht uit mijn zakwoordenboekje... dus maandag neem ik Aurora mee naar school en die moet het maar gaan uitleggen voor mij Ja en nu ga ik dus iets doen met Aurora en de 3 grieken. Maar wat weet ik nog niet Dus mannen, tot de volgende
Jaja, al bijna 3 daagjes om.. Te zondag ben ik ongeveer om 18u geland in Lissabon, toen den trein moeten zoeken naar Coïmbra. Dat duurde nog 2u en toen is Ana Rita mij komen afhalen aan het station van Coïmbra. Toen heb ik eerst een rondleiding gehad hier in de studentenhome. Voorlopig slaap ik nog alleen op mn kamer, maar kon zijn dat er volgende week al iemand bijkwam (ja een kamer is hier voor 3 personen). Ana Rita (de vrouw die hier zowa alles regelt voor mij in Coïmbra) heeft me al voorgesteld aan andere studenten. Een neger( Fernando) en nog 2 meisjes. 's avonds heb ik ook nog Aurora ontmoet, zij is een erasmusstudente uit Spanje. Er zijn hier ook nog 3 Griekse jongens, maar die heb ik hier nog niet zien rondlopen... Hierna ben ik in mn bed gekropen want ik was echt bekaf van al dat gereis. Dan moest ik maandag om half 10 klaarstaan in de inkomhal van het studentenhuis, toen heeft Fernando mij een rondleiding gegeven in de campus en zowa uitgelegd hoe de opleiding verpleegkunde er hier in Portugal uitziet. Hier in Portugal doen de studenten dus 4 jaar over de opleiding, terwijl het bij ons 3 jaar is. In Portugal hebben ze meer stage, dit is denk ik de reden... Hierna moest ik bij Ana Rita zijn om nog wat documenten in te vullen. Ook is het zo dat studenten hier voor 2 ne ganse middagmaal kunnen eten, dus hier heb ik ook bonnetjes voor gekocht. Ook zijn we een busticket gaan kopen. Dit is voor 11 ritten aan 6 . Echt geen geld dus. In de namiddag had ik vrij om de stad wat te ontdekken. Ana Rita had me uitgelegd hoe ik de bus moest nemen, maarja, koppige ik wou dit toch wel tevoet doen, en dat was een heeeeel eind za Ana Rita heeft me op een kaart aangeduid welke dingen ik hier zeker moest bezoeken. Ik ben dan eerst naar de Praça da Republica geweest. Dit is zowat de bijeenkomstplaats van al de studenten in Coïmbra. Echt een gezellig plekje waar iedereen wat zit te babbelen. Hierna ben ik naar de universiteit van Coïmbra gegaan, dit neemt gelijk de helft van de stad in, ja ge kunt u da echt ni voorstellen hoe groot dat is. Met al die verschillende departementen, ja echt megagroot. Ik was eigenlijk ook op zoek naar de beroemde bibliotheek van Coïmbra, maar die heb ik dus niet gevonden, terwijl de studenten zeggen dat ge er echt niet langs kunt kijken. Hierna heb ik de Jardim Botatino geweest, dit is echt een gigantisch park, ja kunde echt ne hele namiddag in wandelen, echt prachtig, kheb der ook wa foto's getrokken dus zal die wel op menne contactchat zetten. Hierna ben ik naar de rivier gewandeld (Rio Mondego) waar ook een park ligt (parque dr. manuel braga ofzoiet), hier zit het ook vol met studenten en allemaal kleine cafétjes langs de rivier, weer supergezellig. Ja de sfeer in Coïmbra is echt op en top, ik voel me er al helemaal thuis. Hierna was ik dus op zoek naar een supermarkt, maar die heb ik helaas niet gevonden , dus toen heb ik maar wat fruit gekocht (dat vinde wel op elke hoek van de straat). 's avonds ben ik met Aurora en Martha (een laatstejaars studente verpleegkunde) iets gaan eten in de stad. Je hebt hier zo eethuizen speciaal voor de studenten waar je tegen een goei prijske kunt eten. Er zijn dus 3 eethuizen (een groene, blauwe en een gele). En wij gingen naar de blauwe, en dit zou dus de duurste zijn. Maar haha, ik moest maar 2.80 betalen voor een volledige maaltijd met soep, drank, eten en dessert , ja daar kunde nog niet zelf voor beginnen koken. En dit was dan de duurste van de 3 eh! Hierna zijn we nog iets gaan drinken, maar de naam schiet me niet meer binnen. In een appartement was het cafétje ingericht, maar tegelijkertijd kon je ook je haar daar laten knippen, ja vreemd?? Toen zijn we terug naar de studentenhome gegaan want Aurora moest een nachtshift nog gaan draaien. Dan moest ik vandaag om half 9 in de inkomhal van de campus zijn, en hier kwam iemand mij ophalen om naar het ziekenhuis te gaan. Ik zal dus de volgende 5 weken stage lopen in de afdeling Nefrologie (de nieren dus eh mannen); Hierbij ben ik gekoppeld aan de verpleger Ricardo, dit is den énigste die engels kan, daarmee , ma tis echt ne keivriendelijke. Dus heb ik de hele dag met hem meegevolgd, maar ik mocht alleen maar observeren, ja als ik zelf iets wou doen, da mocht nog niet eh, terwijl ze u in België meteen aan het werk zetten. Ricardo heeft trouwens nen bles van hier tot in china, haha Ik zag al meteen dat de werkdruk hier in Portugal echt vele lager ligt dan in België, ook is het zo dat de patiënten hier totaal geen privacy hebben. Alles gebeurt hier precies "publiekelijk" en dat is allemaal normaal. Een gordijn, dat kennen ze hier nog niet eens, net zoals ze geen beletlampje kennen. En tijdens de dagelijkse zorgen staat de deur gewoon wagenwijd open en iedereen loopt daar binnen en buiten alsof het niks is. Ook zijn de bedden nog zeer primitief (terwijl dit toch een universitair ziekenhuis is). Je moet echt nog draaien aan een knop om het bed omhoog te doen of omlaag. Ook de dranghekken moet je zelf installeren als dit nodig is, ja vreemd? Een verpleegdossier kennen ze hier evenmin, hier wordt gewoon op een blad genoteerd wat de aandachtspunten zijn bij een patiënt en waarbij je hem hebt moeten helpen... De medicatie wordt ook gewoon op een blaadje papier geschreven door de dokter, ja echt vreemd. Ik kan het niet goed beschrijven. Alles wordt hier nog geschreven, niets getypt, en een briefingsblad kennen ze hier evenmin. Ze zeggen ook de hele tijd van, ja in België staan ze 10 jaar voor op ons... nuja, zo erg is het nu ook weer niet Ohja, en als je hier 's middags pauze hebt, doen ze eerst terug hun gewone kleren aan en gaan dan eten. Ja weer iets vreemd Na de eerste stagedag ben ik nog langs de campus geweest, omdat ik nog steeds geen internet heb, op dit moment zit ik op een computer van school te typen op een qwerty ja, niet zo tof Dus morgen zou ik internet hebben, want de man die ik nodig heb ,is er al elke dag niet, maar morgen zou hij er zijn, maar ik betwijfel het. Sewwes ga ik met Aurora naar de winkel (ja want ik vind dat hier maar niet) en daarna wat eten met haar. Ik denk dat het dat zowat was, waarschijnlijk schiet me straks nog vanalles binnen dusja En iedereen die me een berichtje of mailtje heeft gestuurd, bedankt!
Allé mannen, tot de volgende! I love you! xxx Ilse
, dus ma goe veel eten gekocht! Hierna zijn we nog iets gaan drinken in één of ander studentencafé, het zou het beste vant beste zijn geweest, nuja, ik vond het maar gewoon
, nuja, en ik moest mijn kot ook nog gaan betalen op school, maar hier snapten ze niet precies wat ik kwam doen, terwijl ik al de woordjes mooi had opgezocht uit mijn zakwoordenboekje... dus maandag neem ik Aurora mee naar school en die moet het maar gaan uitleggen voor mij 
