In de zoektocht naar mezelf kwam ik de stelling tegen dat je zieledoel verscholen ligt in je talenten, je passies...kortom in wat je graag doet.

Het eerste wat ik daarbij dacht was van ok maar hoe ga ik daar mijn rekeningen mee betalen?

Toch ben ik diep in mezelf gaan kijken wat er in mij leefde dat mij vreugde gaf en in de weg daarnaartoe botste ik op het oordeel van anderen.

Ik kan bijvoorbeeld een aardig woordje schrijven en ik doe dat ook graag.  Maar ik ben geen Deepak Chopra of een Echart Tolle die al tal van boeken hebben uitgegeven.  Dus als ik niet publiceer ben ik geen schrijver toch? Waarom het dan doen als je er geen erkenning voor krijgt?

Ik kan ook best wel goed tekenen en schilderen en ook dat doe ik graag maar toen ik dit vertelde aan andere en ik een neen moest antwoorden op de vraag of ik al geëxposeerd had dan kreeg ik vaak de blik van tja dan is het een hobby en ben je geen kunstenaar.  Want je bent toch alleen maar iemand als iemand anders je ziet?

Gezegend ben ik ook met het talent om mensen te genezen van lichamelijke klachten.  Maar ik heb geen eigen salon en werk vanuit mijn bescheiden leefruimte.  Geen eigen salon? Geen professional? 

Maar mijn grootste passie van allemaal ligt in muziek.  Alles wat maar met muziek te maken heeft doet heel mijn wezen een sprongetje van geluk maken.  Zingen, dansen, muziek maken.  Instrumenten die ik me stelselmatig aan het aankopen ben om dat ook steeds meer en meer tot bloei te laten komen.  Maar ik sta niet op een podium en ik heb geen cd om uit te geven, geen erkenning, geen grote bankrekening.  Waarom dit dan doen?

Het antwoord op die vraag is eigenlijk heel simpel, voor mezelf! En al die oordelen van anderen waren ook oordelen van mezelf.  Ik had zelf dat gevoel dat als ik niets groots kon tonen aan de buitenwereld dat het geen nut of waarde had.  

Dat gevoel komt uit de hele diepe conditionering van de nog steeds aanwezige Yang-maatschappij.  Alles moet snel gaan, alles moet groot zijn, alles moet steeds meer en meer en meer zijn.  Ik werd daar zo moe en uiteindelijk ook zo ziek van.  En als ik nu soms rond me kijk naar die steeds voorbij razende wereld weet ik en voel ik van neen...ik wil daar niets meer mee te maken hebben.  Opstaan, kinderen naar school doen, werken, moe zijn maar toch eten klaar maken, de was en de plas doen om dan nog een paar uur als een zombie naar de televisie te kijken en te gaan slapen.  Met de wetenschap dat de volgende dag, de hel weer opnieuw zou beginnen.  In die veel te grote aanwezigheid van Yang energie zijn we alle contact verloren.  Het contact met anderen op een diep en innig niveau is veranderd naar oppervlakkigheid.  Het contact met de natuur is veranderd naar een wereld van destructie.  Het contact met onszelf en daardoor in feite met het leven zelf is in een diepe slaap van onbewustheid gevallen met een leegte die in een wanhoop opgevuld wordt met materialisme.

Het moment dat ik er zo genoeg van had en besloot om voor mezelf te kiezen heeft zoveel veranderd.  Ik zie het als een huwelijk met het leven zelf.  En ik heb er schijnbaar ook wel wat zaken voor moeten opgeven.  Ik heb geen groot huis, ik kan niet de grootste en mooiste auto kopen, ik heb geen i-phone en kan niet elke week gaan shoppen maar ik heb me nog nooit zo rijk gevoeld als nu.  En pril getrouwd als ik ben moet ook ik en alles wat ik nu doe nog elke dag groeien en bloeien maar mijn wereld is veel meer Ying geworden.  Veel rustiger, liefdevoller, kleiner en eenvoudiger....maar met zo veel passie en invulling.  En natuurlijk heb ik nog ambities en erkenning krijgen is en blijft leuk.  Een compliment krijgen is altijd een meerwaarde maar de drive erachter is anders.  Het komt uit de buik en het komt uit het hart en alles wat met liefde gedaan wordt, hoe groot of klein het ook is, heeft waarde!  En de weg is nu veel leuker door het niet steeds willen ijveren naar resultaat.

En dat is het zieledoel, voor mij en ook voor jou en ieder op zijn eigen unieke wijze.  Het is de liefde voor jezelf en de manier dat die tot uiting komt diep in grond planten.  

Er zullen altijd oordelen zijn, er zullen altijd mensen zijn die zeggen dat je niet meewerkt aan deze maatschappij.  Maar ik wil ook niet meer meewerken aan deze maatschappij.  Aan een nieuwe wereld, een wereld in contact, in liefde en respect voor alles en iedereen dat leeft daar werk ik aan en elke dag met hart en ziel!