Hoewel het gevoel van eenzaam zijn vaak niets te maken heeft met de wel of niet aanwezigheid van een partner. 

 Als ik naar mijn eigen pad kijk was ik vaak eenzamer op de momenten toen ik juist wél in een relatie zat.  

We kunnen bv. ook aanwezig zijn op een feest met honderden mensen rond ons en ons toch ontzettend alleen voelen of rondlopen in een stad met enkel het rauwe gevoel van verlatenheid in ons.  

De grote vraag rond eenzaamheid is, waar komt deze diepgewortelde emotie vandaan?  En zou het misschien niet zijn dat we onszelf en de connectie met het goddelijke zodanig zijn kwijt geraakt dat eenzaamheid net het gevoel is dat je de kans geeft deze terug te vinden?

Velen die nu alleen zijn geloven dat ze een partner moeten vinden.  Een soulmate of tweelingziel die hun volledig gaat maken.  Ook dit is een conditionering. We leven in een tijd waarin velen van ons nu juist de uitdaging aangeboden krijgen om alleen te zijn.  En sommige onder ons kiezen en zoeken nu ook juist de staat van eenzaamheid op.  Dit solitaire pad kan soms moeilijk zijn en zelfs soms onnatuurlijk aanvoelen maar mits juist begrepen kan het je ongelooflijk grote sprongen doen maken naar een steeds groter bewustzijn.  Dit speciaal en nobel streven naar Goddelijke eenzaamheid betekend simpelweg dat je gekozen hebt voor een tijd om aan jezelf te werken, om zelfliefde te bereiken.

Tijdens dit proces van innerlijke groei kunnen zich allerlei heftige emoties aandienen.  Heftig, omdat je ze in het alleen zijn juist heel intens voelt en soms komen ze ook op de meest ongelegen momenten.  Ik zie mezelf nog in de winkel lopen waarbij ik uit het niets een huilbui nauwelijks kon onderdrukken om dan, eindelijk de veilige haven van de auto bereikt, als een klein kind (en daar zit het hem juist)  achter het stuur te zitten wenen.  Naarmate je groeit in emotionele openheid is de kans groot dat een aantal stereotype ervaringen zich aandienen.  Verdriet, woede, berouw en eenzaamheid.  Het alleen zijn geeft je de moeilijke maar zo mooie kans deze emoties te transformeren naar een tintelend gevoel van geluk, naar een innerlijke kracht die niet uit woede komt maar uit een creatief en zacht zijn en vooral naar het diep vervullend gevoel van vrijheid.  

Mensen die in deze turbulente tijden in eenzaamheid leven hoeven niet aan zichzelf te twijfelen.  Je bent niet alleen omdat je geen partner kunt vinden, je bent niet alleen omdat je relatie stuk liep...Ergens diep vanbinnen heb je zelf de keuze van eenzaamheid genomen omdat je er voor koos hoger te komen en je te richten naar je innerlijke ziel.  Eenzaamheid is een opening naar je ware aard en het meervoudige karakter van bewust-zijn.  Het is de opening naar het grotere deel van je, het deel dat geen eenzaamheid kent.