Ik ben Ria Tijskens, 52 jaar oud, afkomstig uit Peer, gehuwd met Rudi Mauquoi en moeder van Laurens (21) en Cédric (17).
Sinds 20 jaar heb ik mijn vaderland geruild voor Luxemburg (Bertrange). Met deze verhuis zijn ook mijn beroepsactiviteiten gestopt, zodat ik veel tijd gekregen heb om de kinderen op te voeden, me te integreren in mijn nieuwe thuisland en me uit te leven in verschillende hobbys.
Eén van die vrijdetijdsbestedingen was het lopen, zodat ik van een echt a-sportief mens geevolueerd ben naar een fervente lange afstandsloopster en zo verschillende marathons heb kunnen uitlopen.
In 2003 heb ik deze hobby moeten stopzetten door een hardnekkige kwetsuur.
Een groot gedeelte van de trainingstijd in de bossen werd nu doorgebracht in de wachtkamer van ziekenhuizen en dokterscabinetten.
Na verschillende tientallen “specialisten” te hebben geraadpleegd, is er hopelijk een “definitieve” oplossing gevonden voor het probleem in mei 2007.
Het plaatsen van een stent in een slagader laat me toe sindsdien normaal te stappen, te zwemmen en zelfs te lopen.
Zodoende is het idee ontstaan mijn negatieve periode af te sluiten door mijn energie om te zetten in een positief doel. Concreet betekent dit dat ik op 5 oktober 2008 aan de start zal staan van de Marathon van Keulen om de 42,195km te lopen voor het “goede doel”.
Ik wil door het lopen van de marathon geld te verzamelen IKO, een projekt voor weeskinderen in India, geleid door Reinhilde Vanvelk (een collega uit mijn middelbare schooltijd). Het gaat hier over een tehuis voor een 20-tal weeskinderen, opgericht in 2005. De geleverde financiële bijdrage zal mee gebruikt worden om het huis ‘self-supporting’ te maken.
Alle informatie over het werk is te vinden op www.ikovzw.be.
Als jullie sympathie kunnen opbrengen voor mijn idee nodig ik jullie uit om te sponsoren, hetzij per kilometer, hetzij met een forfaitair bedrag. Onder “E-mail mij" kunnen jullie me een berichtje sturen over het sponsorbedrag (of eventueel telefonisch op 691/63 55 74). Belangrijk: het verschuldigde bedrag liefst eerst na het uitlopen van de marathon betalen!!! Hiervoor zal ik jullie na de 7de oktober een bericht en rekeningnummer sturen.
Op deze website kunnen jullie eveneens mijn vorderingen volgen, evenals de evolutie van de sponsoring (aan de rechterzijde)
Alhoewel ik vastbesloten ben de marathon tot een goed einde te brengen (erfelijke koppigheid!!) zou ik het toch fijn vinden vele reacties te krijgen.
Momenteel is het hier ook wel niet beter hoor, en zijn er 5 druppels en alleen maar grijze wolken getekend. Kwestie van alles positief te bekijken eh.
Vandaag naar de Automobile Club geweest voor 'milieuvignet' te kopen dat nodig is om Keulen binnen te mogen. Vanuit Luxemburg moet dat 1 week op voorhand besteld worden, dus we zullen noodgedwongen onze auto buiten de binnenstad moeten parkeren. Tenzij er in Keulen toevallig nog een garage open is op zaterdagvoormiddag. Enfin, voor alle veiligheid toch ook al maar al de informatie opgezocht over S- en U-Bahn verkeer richting Koelnmesse.
28-09-2008
Vele reakties bij het begin van de laatste week!
Eigenlijk niet verwacht,maar de foto van de zwaaiende kindjes heeft enorm veel toffe reakties gehad bij mijn 'ondersteuners'. En dan nog de mails uit de kring van Reinhilde : Maaike, haar zoon Jan en nu ook Anthony (de verantwoordelijke van het weeshuis ter plaatse).
Vandaag begint het programma van de laatste week. De vorm zou er na ongeveer 5 maanden voorbereiding moeten zijn. De beenspieren krijgen deze week 'relatief' veel rust om er zondag tegen aan te gaan. Bovendien 'zou' dat ook beter zijn voor de koolhydratenvoorraad in het lichaam. Deze voorraad zullen we nog aanvullen door de juiste voeding : koolhydratenrijk, genoeg eiwitten (voor de spieren) en véél véél drinken (vooral water)! De geestelijke voorbereiding is ook vooral op rust gesteld : positief denken en zelfvertouwen opkrikken.
Uit de vele lektuur hebben we vroeger 'ons programma' samengesteld en aan onze situatie aangepast. Dus dat zal nu ook wel lukken.
Ondertussen zijn er ook al een paar mensen die zich naar Keulen gaan verplaatsen om ons daar aan te moedigen. Echt tof hoor. Guido en Rita die mijn ouders meenemen, Jef en Ingrid die naar daar 'treinen' en Reinhilde. Wel spijtig dat mijn schoonmoeder er niet bij kan zijn. Voor Laurens zijn er naast Corinne nog enkele studiegenoten. De meeste van hen begrijpen wel niet goed wat het betekend om die afstand te lopen, en zeker niet wat het is om zijn laatste vakantiemaand niet studentikoos door te brengen. Hij heeft zich in het begin zeker in dit avontuur gestort om mij te steunen. En als hij het haalt (waar ik 100% in geloof), zal de voldoening groot zijn!
24-09-2008
Geweldige aanmoediging uit India
Heel veel redenen om 5 oktober op de tanden te bijten!
Ontroerend, niet? Bedankt Reinhilde
Nog 2 marathons tot het einde....
een tijdje geleden dat ik me nog eens gemeld heb.... Niet dat het lopen of de bekommernis om dit Charity-projekt naar achter geschoven zijn, maar ondanks dat de marathon dichterbij komt, gaat het leven voort met zijn bezigheden en beslommeringen.
Gelukkig hebben we een ontspannend en lekker weekend kunnen doorbrengen bij Ingrid en Jef in Geel. (verplaatst van 9-10 augustus toen ik plots in Ettelbruck ben gaan 'rusten') Daar hebben we zondagmorgen nog eens kunnen trainen op een vlak parcours. Maar of het gemakkelijker was??? Neen dus, want de lopen in losse Kempense zand is toch ook wel erg vermoeiend (en het leek me dat fietsen ook niet gemakkelijk was!!)
Zoals de marathon dichterbij komt, komt ook de verhuis van Laurens naar de 'Universität zu Köln' dichterbij. En als er dan nog geen onderdak hebt wordt het wel stressig!! Een hele dag ter plaatse vorige vrijdag heeft niet veel opgeleverd. Er wordt wat getelefoneerd, maar het woningtekort is er erg groot. Ondertussen zijn we de immobiliënkantoren al aan het raadplegen!
Vaststelling : nog 84km te lopen tot aan de eindmeet in Köln 42 als training en de volgende 42 als afsluiting!!!
18-09-2008
18 september
ja, ja wéér een jaartje erbij!! 52 jaar 'jong'
Vandaag gewoon 'van de dag genoten'! Wensen per post, per mail, per telefoon en op bezoek.... Ik voelde me vandaag echt een feestvarken. En de interesse van iedereen in 'mijn loopprojekt' is nog steeds daar.
Een fijn feestmaal (geheel verzorgd door Laurens) met een goed glaasje wijn (*) om de dag af te sluiten, wat kan een jarige zich nog meer wensen??
(*) na dit weekend : begin van het marathon-dieet. Helemaal niet erg hoor, gewoon héél evenwichtige voeding met veel traagwerkende suikers zonder alcohol (gewoon voor mezelf).
13-09-2008
water, water en nog eens water....
Wat een regendag...
Niet alleen tijdens onze 24km-loop, maar de héle voormiddag is het water met bakken uit de lucht gevallen!
In het begin was het in het bos nog doenbaar, maar ook daar was tijdens onze 2de helft het boomloof zo zwaar geworden dat het beetje bescherming wegviel. Het werden met momenten zowaar akrobatische sprongen om nog enigzins de vele én grote plassen te ontwijken. Op het controlepunt was Laurens' uurwerk zeker te veel beregend zodat hij de tussentijd verkeerd afgelezen heeft. Naar het schijnt : 48" achter op schema, en voor mijn mannen doodzonde! Dus dan maar een tandje bijgezet, wat eigenlijk wel aardig meeviel. Doornat tot op het bot en vreselijk vies van het opspattend bosvuil zijn we aangekomen met een voorsprong van ongeveer 4 minuten op de planning. Fijn te weten dat er nog wat reserve inzit.
Vandaag ook het hotel vastgelegd. In de loop van vorige week wat rondgeneusd op internet, maar nu was er al heel wat minder keuze. We hebben nog 2 kamers kunnen vinden in de buurt (+-) van de start (en de Marathonmesse). Behalve het afhalen van de rugnummers en de pastaparty moeten we op 4 oktober ook nog Laurens' kot in orde brengen. Na de marathon zal hij een week in Köln blijven voor een seminarie om dan de 13 oktober aan zijn 5de universiteitssemester te beginnen.
10-09-2008
Het kort af!
Er vannacht van wakker gelegen : de trainingen zijn aan 't afkorten. Een klein rekensommetje bracht me op nog 174 km te lopen, marathon op 5 oktober inbegrepen!
En daarvan zojuist al weer 11 afgelegd.
Nooit te vroeg viktorie kraaien, maar eigenlijk is de vorm wel ok. Zeker al de omstandigheden in acht genomen. Het lopen gaat soepel, het tempo is dik in orde. Wat natuurlijk wel ontbreekt zijn een paar intervaltrainingen (maar daar durf ik me nu niet meer aan te wagen) en een echt lange duurloop. Dus zal in Köln het ritme wel beginnen zakken na 15 à 20km. Misschien toch beter wat trager vertrekken (wijze raad van Rudi), maar ik ben niet zo'n as in het herkennen van mijn snelheid... Niet laten meeslepen met de hoop zal het beste zijn, en voorts lopen 'zoals ik me op het ogenblik voel'. Dat is me de vorige 17keer ook goed bevallen.
En als het moeilijk wordt : denken aan al aan doelgroep van dit projekt en aan diegene die me door hun steun veel vertrouwen gegeven!
06-09-2008
Bartreng beweegt sech!
De eerste 'grotere' afstand gelopen na mijn 'reparatie'! Meedoen aan zo'n sportief evenement is natuurlijk wel iets anders dan een normale training in de bossen, want je dient je natuurlijk aan iedere controlepost te melden voor een stempel. De laatste stempel doet het meest 'pijn', want doordat je kilometers hier afgerekend worden, sta je wel een tijdje stil. En dan weer terug vertrekken (wij zijn van huis uit naar de start gelopen, en dus nu nog terug) geeft de eerste meters geen aangenaam gevoel voor de benen.
Spijtig voor de organisatie was het niet zonnig, maar veel wind en harde regenvlagen, zodat veel wandelaars en mensen in een rolstoel niet zijn komen opdagen. Met als gevolg ook dat achteraf het drank- en eetbuffet, springkasteel, paardenkoets en andere nevenaktiviteiten die het nodige geld bijeenbrengen wel eerder een tegenvaller. Maar ja, dat zijn zaken waar men geen invloed op heeft!
05-09-2008
Nog 1 maand ...
De tijd gaat snel, ....
Sinds maandag terug in het normale ritme : werken, huishouden en sport onder 1 hoed krijgen. Behalve lopen doe ik ook aan mozaiëk en aquarell, maar deze cursussen beginnen pas in oktober, zodat ik nu mij goed kan concentreren op de marathon.
Deze week zijn de trainingen goed verlopen. Morgen wordt in Bertrange het jaarlijkse 'Bartreng beweegt sech' georganiseerd waar men op een verkeersvrij parcours van 4 of 6km kan worden lopen, walken, rollerbladen,... tussen 10 en 14u. De gemeente doet voor elke afgelegde kilometer een sponsoring aan de vereniging 'Parents d'Enfants Mentalement Handicapés' enerzijds, en 'Amicale sporive des Handicapés Physique' anderzijds . De vorige editie viel samen met een familiefeest voor Cédrics 16de en mijn vaders 81ste verjaardag. Na het gezamelijke ontbijt hebben we toen als familie Mauquoi-Tijskens 94 km bijeen gewandeld en gelopen, totdat we dan tegen 15u de jarigen echt konden vieren.
Dit jaar zijn we slechts met 3 lopers : Laurens gaat voor 36, Rudi en ik voor 26. Cédric is van dienst om nadien de hongerigen te spijzen met de traditionele Luxemburgse grillworsten. Maar de bijdrage die de gemeente krijgt voor ons zal dus wel quasi hetzelfde zijn!
Als voorbereiding voor de 1/2 marathon zal 26km voor Rudi wel ruim volstaan, maar voor een marathon daarentegen ....? Ik reken erop dat mijn normale fysieke conditie en mijn discipline PLUS natuurlijk mijn motivatie voor deze IKO-aktie mij op 5 oktober de nodige energie gaan geven om de aankomst te halen.
31-08-2008
Terug in Bertrange.
De vakantie zit er op!
2 weken dubbel en dik kunnen profiteren van mooi weer, prachtige natuur, bezienswaardigheden, rust, lekker eten en mijn kleine familie! Eén week in Puglia, de hiel van Italië (van Bari tot Lecce) en de tweede week in Calabrie, de teenspits (van Tropéa tot Reggio di Calabria).
Zoals vooraf gepland heb ik ook mijn sport terug kunnen beginnen. De eerste keer voorzichtig-jes en op een relatief vlak parcours (voor zover dat daar mogelijk is, en we zijn hier in Luxemburg ook al wat gewoon!) : 31', en ook de volgende dag geen vervelende trekkingen of pijnen. Dan nog 51', 56', 1u04 en 1u06', 's morgens vroeg, alhoewel het dan ook al aardig warm was. Ik kan niet zeggen dat de grootse vorm er is, maar met wat ik voor 3 weken meegemaakt heb ik gedachte, mag ik zeker niet klagen. En 5 keer lopen tijdens de vakantie is zeker niet slecht. Gelukkig maar dat we met 3 van de 4 echt op dezelfde golflengte zitten!
Door meer dan 1 uur vertraging op de vlucht waren we deze nacht pas rond 02u thuis. Maar blijkbaar heeft dat geen gevolg gehad voor het wakker worden en zijn we deze morgen al op tijd de bossen ingetrokken. Omdat ik sowieso mijn trainingsschema niet meer kan afwerken, ga ik maar proberen zoveel mogelijk kilometers in de benen te krijgen. Rudi en ik hebben 16km afgelegd, Laurens (die overigens nog wel het schema volgt) liep er 21.
De positieve respons die binnenkomt via de post, via het blog, mail en telefoon is echt een positieve stimulans. Aan al mijn 'ondersteuners' : dank je wel (en blijf er aub maar mee doorgaan!)
15-08-2008
Vakantie tot 30 augustus!!
De sponsormails zijn nu quasi allemaal de deur uit. Nog 3 klasgenoten uit mijn middelbare studietijd zijn nog niet her-vonden : Marina Verstraeten, Gerda Jordens, Annemarie Meurs. Als iemand van de lezers deze personen kent : een dikke 'dank je wel' om mij het adres/telefoonnummer te bezorgen. Tot nu toe kan ik helemaal niet klagen van de respons, zowel voor het charity-idee als bezorgdheid voor mijn gezondheid. Héél tof!!
Medisch gezien had ik vandaag mijn training kunnen hervatten, maar omdat we morgen op vakantie vertrekken zal ik de loopsloefen pas maandag aantrekken. Dan kunnen we snel al een eerste conclusie trekken denk ik. 1.Wat zijn de gevolgen van 2 weken in-aktiviteit 2.Naar het schijnt zullen de bloedverdunners die ik nu neem veel meer gevolgen hebben dan alleen de inhoud van de slagaders ....
Ik heb dan wel 2 weken niet gelopen, Rudi en Laurens hebben dapper verder getraind. En het blijkt wel dat ze samen met mij hun tempo serieus aanpassen aan mij, want hun trainingstijds is nu .... . Echt lief van hun hoor!!
Ik ga er dus nu 2 weken tussenuit. Ik wens jullie allemaal een fijne tijd en hoop dat ik hier op 31 augustus met goed nieuws in verband over het lopen (dus de Keulse Maraton) sta.
Tot dan, Ria
11-08-2008
terug thuis
Alhoewel er nog geen lopen op het programma staat, is het toch een fantastisch gevoel het ziekenhuis te verlaten. Ik heb de voorbije dagen weer veel gelezen, veel getelefoneerd en veel gepiekerd.
Door heel deze interventie voel ik me werkelijk 'in' : ik zie zo blauw als een smurf. En volgens Dr. Marxen zal in de nabije toekomst og méér blauwe plekken krijgen.
De laatste raadgevingen die ik meegekregen heb zijn te wachten tot de 15de vooraleer de trainingen te herbeginnen, en dan te zien wat een effekt de heel tussenkomst heeft op mijn trainingsschema. Afspraak voor controle en verdere onderzoekingen (vooral waarom én alweer) is gemaakt voor oktober.
Als ik 's avonds mijn mails eens doorkijk, zie ik dat er toch nog veel werk te doen is : mijn oude klasgenoten (en dus ook die van Reinhilde Vanvelk) hebben de laatste jaren vlijtig van email-adres gewisseld. Dat wordt uitzoeken morgen.
Maar nu eerst ....'gewoon' met een glaasje genieten van weer thuis te zijn!!
09-08-2008
Aan de gewonnen zijde!
Heel de medische afwerking is hier zeker niet op z'n plaats, maar kort samengevat komt het erop neer dat ik na 2 opnames in OP (met de bijhorende narcoses!) en een verblijf op 'Intensiv Station' van 27u terug naar mijn ziekenhuiskamer gebracht ben. Hoe ik me voelde : moe en ellendig! Pijn : neen!
Later op de dag is Dr Marxen nog langsgekomen, en heeft met tekeningen en een foto alles haarfijn uitgelegd. Heel de slagader is nu terug open, en een straffere medicatie zal er voor moeten zorgen dat dat ook zo blijft.
's Avonds is de bedrading verwijderd, zodat ik mijn eerste passen heb mogen zetten.
07-08-2008
Diagnose
In linker lies en linkervoet is hartslag te voelen, maar blijkt van de co-lateralen te zijn die zich in de voorbije jaren gevormd hebben.
Oplossing : de terug VOLLEDIG toegezette stent moet opengemaakt worden, liefst zo snel mogelijk. Plan : Via de rechterlies zal een catheter naar de 'verstopping' aan de linkerzijde geleid worden, en een medicijn zal hier druppelsgewijs proberen de volledige stop op te lossen.
Vermits we ook nog een vakantie 'en famille' gepland hebben vanaf 16 augustus, wordt de afspraak op morgen gezet. Pech, want we hadden een relax weekendje bij vrienden op het programma staan. Sorry Jef en Ingrid, maar dat weekendje komt er nog van, eventueel na de marathon.
Voorlopig heb ik de marathon nog NIET uit mijn hoofd gezet. De trainingen zullen zeker een stuk achteruitgeslagen worden, maar de bedoeling was een positief resultaat neer te zetten, en daar wil ik nog steeds voor gaan. Limburgse koppigheid misschien, en zoals de hele bloed-kwestie, ook nog een beetje familiaal aangesterkt????
04-08-2008
33Km
Onze voorlaatste grote afstand : 33km.
En weer zijn de weergoden ons gunstig gezind!
Met z'n 3 samen vertrokken, maar na 13km loopt Rudi zijn parcours ietsje anders. Ongeveer op schema hebben Laurens en ik 'ontspannen' en véél babbelend onze weg verder gezet.
Na 24km komen we een 2de keer langs ons huis voorbij, waar Rudi al klaar staat met een nieuwe drinkvoorraad. Wat een service, want al zijn het mààr 9km meer, maar het lichaam vraagt toch steeds meer vochtigheid, ook al natuurlijk omdat we onze squeezy (voeding) nemen. En daarenboven, dit nieuwe water is weer lekker fris!
Met nog 6km voor de boeg begint de vermoeidheid toch de kop op te steken, en de laatste 3km hebben we echt wel veel tijd verloren.
Uiteindelijk hebben we er 3u30'11" over gedaan (mijn recordtijd voor de héle marathon was in Rome (2002) slechts een goede 4min meer!!) De gemiddelde snelheid komt hiermee dus op 6'24" ipv de geplande 6'15". Een kleine opdoffer maar hoe dan ook, de benen hebben het uitgehouden!
Alhoewel 's avonds .... Maar ik blijf natuurlijk niet eeuwig mijn 'jeugdige' conditie behouden!
30-07-2008
Hoopgevend!
een succesvolle dag vandaag!
1. Lopen na de val De aanhoudende hitte (niet geklaagd hoor!) maken dat het niet mogelijk is om 's avonds te lopen. Dus : 's morgens om 7u de loopschoenen aan en de bos in..... Fijn was het wel dat mijn moeheid en ferme val van zaterdag geen verder gevolgen hebben. Eens benieuwd wat maandag de volgende lange duurloop (33km) gaat geven ...
2. Laurens is ingeschreven Op de valreep (net voor de duurdere inschrijfperiode) heeft ook Laurens zijn borstnummer besteld/gekregen: 7600
3. Kontakt gehad met Reinhilde Vanvelk Het projekt loopt goed. Hopelijk dat ze, als ze in november vertrekt (tot maart!!), een forse bijdrage van mijn sympatisanten en mij kan meenemen. Binnen een week gaat Reinhilde een bijgewerkte folder opsturen, die dan via deze site geconsulteerd worden. Kwestie van te weten waar de inspanning naar toe gaat!
26-07-2008
Afzien hoort er bij ...
Wat heb ik geleden vandaag!!!!
Een zwaar weer was voorspeld, dus extra vroeg in de startblokken voor een 24km-training. Vandaag kreeg ik nog eens gezelschap van Rudi. De afstanden in de week lopen we meestal wel tesamen, maar de duurlopen in het weekend gaan voor hem maximuum tot 24km.
Al van in het begin ging het bij mij wat moeizamer. Na 4km was ik al doorweekt van het zweet. Er was dan wel geen zon, maar drukkend ...
Rudi zat goed, en daar kan ik me wel wat aan optrekken.
Na 12km komen we terug aan ons huis voorbij. Als het goed gaat, wordt het vanaf hier vlot aftellen. Maar als het niet zo is, zijn het vanaf hier nog 12 lange kilometers. En zo was het dus vandaag.... Ik was gewoon erg moe. Voor Rudi was het zeker niet gemakkelijk met mijn steeds wisselend ritme! Ik heb wel voorgesteld dat hij op zijn tempo zou verder lopen, maar hij is tot de laatste meter bij mij gebleven.
Het ergste was wel 3km voor het einde : niet erg elegant ben ik op de grond terecht gekomen. Handen, linker elleboog en linker knie kapot. Na een kleine pauze hebben we toch lopend het parcours uitgelopen. Gemiddelde tijd vandaag : 6'29" (vorige week de 21 : 5'59"!)
Bedankt Rudi! Volgende keer gaat het zeker weer beter met mij!
16-07-2008
Nu wordt het serieus!
Ingeschreven voor Marathon, en sinds vandaag genoteerd in de deelnemerslijst. Borstnummer = 6583
Ook Rudi is met zijn borstnummer 26079 zeker van zijn startplaats voor de 1/2 marathon (lopers hier beperkt tot 10.000)
Laurens wordt ingeschreven als hij van vakantie terug is.
12-07-2008
30 KM
Samen met Laurens de 30 km goed uitgelopen. Omdat hij morgen met vakantie vertrekt, en dus 2 weken niet de tijd heeft aan grotere afstanden te denken, is de 30km-loop 1 week naar voren geschoven. Misschien niet echt ideaal, want vorige week hebben we pas de eerste keer de 27km gelopen.
Relatief vroeg vertrokken (8u30 op een weekenddag!), 17°C en af en toe een beetje vochtigheid, het zat allemaal wel wat mee. Rudi heeft ons de eerste 13km vergezeld (hij is de ideale tempo-aangever), en is daarna een andere weg opgelopen omdat hij 'slechts' 21km moest lopen.
De volgende 2 weken kan ik de weektrainingen gewoon met Rudi afhaspelen, en voor het weekend is dan wat kalmer een 21 en een 24km gepland. Dat past nog wel in het schema van Rudi, zodat we mekaar wat extra kunnen motiveren.
En zoals gezegd, worden vandaag de inschrijvingen voor Keulen definitief gemaakt.
Voor Laurens : een fijne vakantie gewenst (met af en toe wel een uurtje lopen om de conditie te onderhouden!!)
10-07-2008
Eerste voorbereidingen
Toen ik met het idee op de proppen kwam het marathon-experiment toch nog eens aan te gaan, waren de reakties ... gemengd. Ik had de kalender al bestudeerd, wat haalbaar was qua aanbod, training-opbouw, aantrekkelijkheid van evenement (aantal deelnemers!) en stad, en had zo mijn zinnen gezet op Keulen, 5 oktober. Begin mei betekende dit nog een hele weg te gaan.
Rudi engageerde zich als mede-loper-begeleider, Laurens vond het een uitdaging nog een 2de keer de marathon te lopen (1ste : Dublin-oktober 2005), en Cédric ziet zich als een perfekte supporter!!
Ons oud trainingsschema werd bovengehaald, en 10 mei werd de 1ste keer 21km gelopen. Deze afstand wordt dan nu afwisselend met 24km gelopen tot einde juni. Vervolgens zal er elke 2de week 3km bij de lange afstand bijkomen, tot 36km, ongeveer 6 weken voor dé Marathon-dag. Als trainingstijd voor de duurlopen hebben we 6'15" vooropgesteld. Niet erg snel, maar het gaat er om de kilometers in de benen te krijgen.
Half juni besluit Rudi dat hij eigenlijk liever op 5 oktober de 1/2 marathon zal lopen, want beroepsmatig, afhankelijkheid van de weersomstandigheden én interesse in andere sporten (oa tennis met Cédric) maken het voor hem niet gemakkelijk zich aan een strikt loopschema te houden. Maar de ondersteuning voor mijn idee blijft.
Op 6 juli hebben Laurens en ik onze eerste langere afstand, 27km, gelopen in een "knappe" 6'05"! Maar het belangrijkste is dat het opbouwen nog geen probleem stelt voor mij. Laurens heeft wat afstand betreft zeker geen last, en de nodige wilskracht heeft hij zeer zeker!
42 als training en de volgende 42 als afsluiting!!!
Dus dan maar een tandje bijgezet, wat eigenlijk wel aardig meeviel. 
