Ik drink dus ik ben

Inhoud blog

	Feestweek
	Het begin van een zielige carriere
	Was te peizen
	Business Time
	Waar ben ik mee bezig

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Ik drink dus ik ben

Mijn persoonlijke uitlaat

07-06-2012

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Jeroen de loodgieter

Ik ben weer thuis voor een hele maand want het is de tofste periode van het jaar: den blok! Geen feestjes, geen sociale contacten, behalve facebook en geen drank. Allereerst verbaas ik me over de nood die ik plots krijg naar bier. Ik word er zowaar wat ongerust van. Maar na twee pintjes is die nood gans weg en komt die ook niet meer opvliegen... Geen alcoholieker dan?
De nood naar feesten is er dan weer wel! En omdat daar nog geen serieuze naam op plakt zou ik me niet ongerust moeten maken, maar das vrij moeilijk als je van tijd tot tijd schreeuwend door het huis wil lopen en loeihard op muziek staat te dansen. Verslaving, okÃ©, maar blokperiode is sowieso geen makkelijke tijd...
En op een van die blokdagen zit ik thuis te bladeren en te puffen met een lekker pak cursus voor me. Op die dag besloot onze loodgieter eindelijk een gaatje te hebben om onze douche en een paar kranen en een wc te komen vervangen. Ik enerzijds euforisch omdat er eindelijk water uit die fakking douche zal komen, anderzijds ben ik pissig omdat die mannen mijn blokrust danig zullen verstoren en ik kan werkelijl waar niet om met afleiding. Om acht uur 's ochtends staan die gasten al aan ons deur en bellen ze mij uit mijn warm bedje, hallo ochtendhumeur. Gelukkig is ons moeder nog thuis dus opent die de deur en krijg ik toch nog even de tijd om wakker te worden. Ik doe eenn joggingbroek en mijn favoriete trui aan en stap mijn deur uit, om daar in de badkamer twee mannen aan te treffen. Ik zie slechts Ã©Ã©n van hen duidelijk: het is een grote, tengere man met een stoppelbaardje, nauwelijks 25, die mij begroet met een luide, vrolijke goeie morgen.
Even later zit ik beneden met mijn cursussen en klopt er iemand op de deur, het is die grote jongen van boven die de kelder zoekt om de waterleiding af te zetten. Hij glimlacht vriendelijk en kijk meteen in zijn helderblauwe ogen. Ik ben geen clichÃ©type, maar zo'n ogen kan je moeilijk negeren. In combinatie met zijn zwarte haar, is hij dan ook onweerstaanbaar.
Hij komt zeker vijf keer kloppen om naar de kelder te gaan. En elke keer lacht hij even breed. Hij vraagt wanneer ik examen heb en welk vak en hij reageert grappig met de woorden oei, dat gaat al te ver voor mij, als ik de moeilijke titel van mijn vak zeg. Hij bulderlacht, iets te hard, maar het is schattig.
Zijn compaan roept hem en zo kom ik te weten dat hij Jeroen heet. Jeroen. Het past perfect! Maar al snel zit zijn werk erop en vertrekt hij. Hij lacht nog eens breed en wenst me veel succes. En daar gaat Jeroen. Wat een man. Jeroen.

Geef hier uw reactie door