Om half zeven deze avond stuurde ik Mick een bevestigingssms'je over onze afspraak van vanavond en hij stuurde bevestigend terug. Een half uur later stapte ik dus lichtjes zenuwachtig en de auto en vertrok richting bioscoop. Ik was er eerst en kreeg een sms'je van hem met de vraag hoe we elkaar zouden herkennen. Goede vraag, antwoordde ik, ik heb een rode jas aan en ik sta aan de trappen. Ik heb ook een rode jas aan, antwoordde hij, en ik ben er net. En inderdaad, even later wandeldde hij de hal binnen en op de trappen en ik herkende hem duidelijk van zijn facebookprofiel. Dat was Mick. Hij zag er, zoals Hannelore het al had beschreven, niet meteen heet uit, maar hij had wel iets ontzettend schattig over zich. Ik vond hem dan ook meteen aangenaam.
Ik wou zijn hand schudden als kennismaking. Hij schudde terug en trok me tegelijkertijd dichter om een kus op mijn wan te geven. Wat lief. Opnieuw steeg hij alleen maar in mijn opinie.
We sloten aan in de rij aan de kassa en kregen met gemak onze gratis kaartjes en ik futselde er zelfs een gratis parkingticket uit! Mooi! Vervolgens passeerden we het winkeltje met eten en drinken en hij vroeg of ik iets wou. Ik had me voorgenomen om niets van eten te nemen, maar een drankje kon wel handig zijn voor een plotse hoestbui dus nam ik er eentje en hij deed hetzelfde. Tijdens de film zelf, merkte ik helaas dat ik die zak popcorn echt wel miste... Ach ja, betere indruk, betere wereld!
