Lap! Mijn eerste blog is nog niet geplaatst en mijn eerste leugen is hier al een feit. Had ik effectief alles geweten dat zat ik nu niet zo in de knoei met mijn woorden, laat staan met mijn verhaal. Kheb er dan ook voor gekozen om er wat fictie aan toe te voegen, dat zal mijn alwetendheid een flinke hand moeten helpen. De laatste tijd worden we toch meer en meer met fictie geconfronteerd, kijk maar naar de recente regerings- en bankencrisis. Ik heb altijd horen zeggen dat een goed politici het goed moet kunnen uitleggen, maar of dit feit of fictie moet zijn hebben ze er eigenlijk nooit bijgezegd. Voor de ene zal het altijd wel fictie zijn en voor de andere ook, want die politiekers zijn allemaal gelijk. Eerst vanalles beloven en daarna komt er niets van in huis of ist al veel minder. Maar euhm, in mijn korte beschrijving van mijn blog had ik geschreven dat ik verhalen ging schrijven voor iedereen leesbaar, dus is het best dat ik het hier nu over een andere boeg gooi of kheb al direct geen groeipotentieel wat mijn lezers betreft.
Vooraleer mijn verhaal te beginnen wil ik toch nog wel duidelijk stellen dat er geen enkele, maar dan ook geen enkele gelijkenis bestaat tussen die politici en de titel van mijn blog. Want fictief gezien weet ik ook wel alles, of het juist is doet er hier niet toe.
Voila de spits is eraf. Das eigenlijk wel de reden waarom de Belgische voetbalbond meneer Vandereycken de laan heeft uitgestuurd. Die haalde er ook alle spitsen af, logisch dat we dan niet kunnen scoren zeker? Dit even terzijde welliswaar, want mijn verhalen gaan vooralsnog niet over voetbal en al zeker niet over onze Belgische nationale ploeg.
Het lijkt wel of mij hetzelfde lot is geschoren want hier eindigt ook voor mij mijn eerste blog, met dat verschil dat ik nog mag terugkomen voor mijn volgende blog. En in mijn volgende blog begint het echte verhaal...
