Na de rit zaterdagrit, rijden we vandaag een uitgebreide boterlandroute. In tegenstelling tot gisteren is de zon direct van de partij, maar toch speelt ze nu en dan verstoppertje. Die vervelende wind is alweer aanwezig, zo'n 3/4 van de rit windop. Daardoor wisselen de mannen aan de kop regelmatig. Er zijn ook veel verraderlijke putten in het wegdek, toch valt er vandaag voor het eerst niemand plat. Op 't einde van de rit wordt er hier en daar nog gezondigd tegen de letter van het reglement, maar naar de geest van de rit wordt dit liefdevol door de vingers gezien. Daarna volgt een verdiend heerlijk terrasje van 't mandeken uit de wind en in de zon.

Vandaag staat de eerste dagrit op het programma, de oude dijken route. Louis (trouw) Kris en Jef (revalidatie) zijn verontschuldigd. We vertrekken in de mist.  In Westkerke komen Arnold, Lieve, Saskia en Marcel bij de groep. We maken een pitstop in een cafeetje waar de tijd is blijven stilstaan, Margriet, de 80-jarige bazin, serveert vers gemaakte koffie met de glimlach en gaat rond met de snuifdoos. Ze steekt de juke-box aan (zwarte Lola) en gaat op de schoot bij onze knapste kerel Roland. Daarna rijden we door tot in De Haan alwaar we ons middagmaal op de zeedijk nemen (verwarmd terras), met zicht op zee dus. Daarna komt de zon er pas echt door en hebben we ook windachter. Nabij de kallebasse valt Liliane plat (scherpe steentjes in de band) en mogen Johan en Paul dus aan 't werk. Iets verder op een brug over de autostrade springt Roland nog achter zwarte Lola. Ook Lieve kan de benen niet stilhouden. Slechts twee enkelingen rijden tot de arrivée, al de anderen slaan eerder af omdat ze bang zijn van de dopingcontrole (snuifdoos van Margrietje).