Er zijn dagen dat alles goed gaat. Er zijn dagen dat ik me van niets of niemand iets aantrek. Er zijn dagen dat dit absoluut niet gaat...
Soms (of beter meestal) erger ik me dood aan allerlei zaken. Ik erger me zodanig dat ik echt nijdig word diep vanbinnen. Dat ik de onrechtvaardigheid wil rechttrekken, dat ik de mensen wiens onrechtvaardigheid ik niet kan verdragen wil laten boeten.
Jaren geleden werd ik op school gepest. Ik heb altijd gezworen dat die mensen het zich zouden beklagen, als ik er ooit de kans toe krijg. Meer dan 10 jaar later zeg ik dit nog altijd...
Maar ondertussen zijn er ergere gevallen. Gevallen waar ik zo'n haat tegen gekweekt heb, dat ik geen seconde zou twijfelen als ik er recht tegenover sta.
Zo heb ik het over een nonnetje, dat nog altijd braafjes op die katholieke school werkt. Ze ziet er in het eerste opzicht zéér gemoedelijk en braaf uit. Ze luistert zelfs naar Radio Maria tijdens het autorijden. Maar ze is een schaap in wolfsvel! Zij is ervoor verantwoordelijk dat ik nu al een aantal maanden werkloos thuis zit. Zij heeft er voor gezorgd dat ik mijn job ben kwijtgeraakt. Zij, enkel zij! Je zou het haar niet aangeven. Helemaal niet, zelfs!
Zo heb ik het ook over die geweldige directeur op die katholieke school. Van hem kan ik niet zeggen dat hij er braaf uit ziet. Integendeel, hij ziet er eigenlijk belachelijk uit. Hij heeft géén présence, en kan ook geen respect afdwingen. Op school wordt hij onder het personeel "Le rideau" genoemd, een verwijzing naar zijn al even belachelijke haarsnit. Hij is er voor verantwoordelijk dat ik ondertussen geen werk vind. Hij geeft mij telkens een slechte referentie, terwijl ik verdorie een positieve evaluatie in handen heb. Een positieve evaluatie die hij persoonlijk ondertekend heeft!
Zo heb ik het ook over "den dikken" van mijn man zijn werk. Benoemd met zijn politieke armpjes, ook al verwezenlijkt hij niets! Geboren om zich te laten omringen door slijmballen die niets voorstellen, maar pretenderen dat ze alles zijn. Geboren om bekwame mensen het leven zuur te maken.
Zo heb ik het ook over een zeer vals iemand. Al even vals als die non van hierboven. Niemand merkt het, maar als je ze door hebt... En hoe wordt ze beloond? Met een benoeming uiteraard. Slijmen is de boodschap. Mannen rond je vinger draaien moet je doen. Zo word je beloond. Ik vraag me af wat haar vriend daar op te zeggen heeft? Zal hij deze keer weer een kast omver trekken? Zal ze deze keer weer beweren dat haar zoontje van amper 2 jaar dit gedaan heeft?
En zo kan ik blijven doorgaan.
Op dagen als vandaag heb ik het er moeilijk mee. Morgen hopelijk een beter gemoed!
