Ik ben vanaf nu zeer lange tijd thuis en ik wil iets anders. Mijn hoofd is reeds rustiger en stilletjes aan raak ik weg van de gebondenheid met mijn werk, waar ik uiteindelijk weg wil.
Daarnet nog op tv gehoord in een reportage over Chinese samurai-krijgers: Je lichaam moet automatisch kunnen handelen zodat je aan iets anders kan denken. De handelingen in het gevecht moeten worden opgeslagen in het geheugen van je lijf. Zo wil ik op één of andere manier ook in mijn leven en in mijn werk staan. Inderdaad, ik wil mijn lichaam en geest laten groeien zodat de verrassingen van het leven makkelijker op te vangen zijn. Zodat verrassingen geen verrassingen meer zijn en me destabiliseren. Mijn geest heeft een omgeving nodig die me sterkt. Mijn huidige omgeving, werk, is zoveel vragend zodat mijn geest geen oefeningen meer kan maken om sterker te worden. Er is teveel omgevingsgeruis om te focussen. Ik bedoel, mijn handelen staat eerder op het overleven van mijn werk in plaats van gevoed worden of groeien.
Het vertrek op mijn werk is op zich weer een meerwaarde waarvan ik momenteel de inhoud nog niet voel of zie.
Ik heb nog altijd het gevoel niet begonnen te zijn in mijn leven. Ik ben 35 j. en heb nog steeds het gevoel niet gestart te zijn. Het is alsof ik nog de kat uit de boom aan het kijken ben. Ondertussen heb ik een inkomen maar ben niet meer tevreden in mijn job. Nochthans de job die ik doe wordt door velen als knap aanzien. Ja godverdomme maar niet in de werkomgeving waar ik terecht ben gekomen. Vandaag was het weer interessant hoor! De directie, een misverstand met een collega. Maar verdomme de collega's hebben allemaal zo een kort lontje! Er is al jaren geen rek meer in de collegialiteit. Er wordt ook niet gepraat of misverstanden aangepakt. Verdomme ik kan niet werken in die sfeer!
Heb je dat gevoel ook? Geleefd te worden en dat alles in je plaats wordt bedacht?
Maar dan 86 % vrouwen. Gebrek aan humor, spirit en goesting. Een opgefokte wereld, het serieus terwijl het zo vrolijk had kunnen zijn. Mijn roeping wordt verkracht door het systeem! Dossiers en papieren terwijl het gaat over mensen!!! (Men zal zeggen dat dat zo eenmaal is. Verdomme neen, het gaat om mensen.)
Zekerheid! Ergens het gemak van werken! 4 jaar ervaring in deze firma en 12 jaar ervaring in de sector! Omdat ik geen ander diploma heb.
Ja en ik weet het, niks is zeker.... Maar ik zit in een sector die dat eenmaal biedt. Hoeveel sjotten onder mijn gat en hoeveel gezichtverlies moet ik nog lijden alvorens ik durf een stap te nemen?
Ik ben Zoeker
Ik ben een man en woon in Grens provincie Antwerpen en Brabant. (België) en mijn beroep is Ambtenaar.
Ik ben geboren op 01/01/1972 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
