Men laatste week op de cattel station is ingegaan. Volgende vrijdag (28ste) reis ik verder. Ergens wel jammer, want ik heb het hier best goed, maar er staan weer nieuwe dingen op me te wachten. Ik reis verder naar Ayers rock, iets wat je gezien moet hebben als je in Australie bent geweest. Ik breng er de dag en nacht door en rijd verder naar Alice Springs, het centrum van Australie. Weer een dag later naar Victoria Rivers Dawns, waar ik vermoed dat de Crocodile farm is waar ik zal voor werken. Het zal me van Alice Springs nog 2 dagen duren om daar te geraken. Met een stop in Tenant Creek en Top Springs. Maar dat is voor volgende week.
26/08/2009 Welbournhill 19h15
Zelfs die laatste week is nu bijna voorbij. Morgen men laatste dag. Nog steeds als Jackeroo verlaat ik de station. (Jackeroo is een leerling Ringer, Ringer is de Australische Cowboy ). De laatste dagen bestonden uit wat kleine herstellings werken en het controleren van de omheiningen. Ik begon eindelijk een beetje men weg te kennen in deze desert. Maar goed, enkele foto's van men verblijf hier! Het begin van het herderen. Bob, Dog en Mick helpen ons.
Frank links ( zoon van de mensen waar ik voor werk ) en Little Charlie rechts ( zoon van Frank )
Zonsondergang hier in de desert. De nacht is minstens even mooi, duizenden sterren met in het midden de melkweg die je duidelijk kan zien.
Het herderen zit er op. De kudde heeft zo'n 33km afgelegd nadat we ze eerst, in een gebied zo groot als een provincie bij ons, verzameld hadden en in een gesloten plaats lieten rusten tot dag 2. Als advies kreeg ik "volg gewoon je instinct". Het was niet echt geruststellend en voor het eerst toch op de motorbike was het bang afwachten. Maar goed, dag 1 is goed verlopen, we verzamelden zo'n 450 cattles en ik viel maar 1 keer van de bike. Zonder me echt ernstig te bezeren. Dag 2 begon vrij vroeg. Er waren onderweg geen gesloten yards dus ze moesten de weg afleggen tot aan het huis. Het begin is het moeilijkste, maar vanaf dat ze vooraan de juiste richting uitlopen is het hier en daar wat bijsturen en ze af en toe wat rapper laten gaan. Het ging nog beter wanneer ze uiteindelijk op een pad kwamen die de juiste richting uitging. Aangekomen bij het huis worden ze in yard gezet, waar ze weer de nacht zullen door brengen. De volgende dag shiften we ze. De ouderen van de jongeren, de grote van de kleinen en de koeien van de stieren en bulls. Stier is een gecastreerde bull. Dit was de meest vermoeiendste dag. Ze opjagen, door tunnels laten gaan, weer opjagen, in een andere paddock zetten. Ze onthoornen, een electronische chip geven en van wat bulls, stieren maken. De laatste dag werd de truck volgeladen en werden de anderen terug naar een gebied geleid waar ze, toch nog voor een tijdje, konden genieten van hun vrijheid. Ondertussen de weg stilaan aan het voorbereiden tot de Crocodile farm en waarschijnlijk werk gevonden voor erna op een cattle station met rodeo in Katherine, maar dat is nog niet zeker. Voor de rest stel ik het goed, al 2 maanden weg van huis en de tijd is verschrikkelijk snel gegaan. Er is al zoveel gebeurd ik heb al zoveel gedaan en er staat nog zoveel te wachten. Bedankt iedereen voor de steunende berichtjes!
Men eerste week op de Cattle Station zit er al ruim op en ik heb de kans en het geluk gehad om zoveel te mogen zien en doen. Marla telt zo'n 50 inwoners, iedereen kent elkaar en aangezien het dorp gelegen is op de Cattle Station waar ik voor werk, kent ook iedereen mij hier. Ik word niet meer voorgesteld als een Backpacker van Belgie maar als een Mate from Belgium. Dagen gaan hier snel voorbij, we werken in de ochtend tot de middag, hebben lunch en rijden dan wat rond om alles te controleren. Het schieten van Kangeroe's is gelukkig niet voor elke dag, maar hoe meer je het ziet hoe meer je het gewoon wordt. Op "patrouille" kwamen we gisteren aan bij een bijna uitgedroogde dam waar in het midden een vrije grote modderpoel is. In die modder zat een kalf vast, we hebben getracht het er uit te trekken, maar het beestje was niet meer te redden, om het uit zijn leiden te verlossen heeft Donald het kalf geschoten, iets wat ik niet kon aanzien, maar laten we veronderstellen dat het beter was zo, de kraaien zouden zijn ogen uitpikken terwijl hij nog leefde en de dingo's zouden haar levend opeten... Er zijn hier niet zoveel slangen, maar zij die er zijn, zijn vrij gevaarlijk. Met de dichts bijzijnste kliniek die je kan helpen op 800 km van hier, zouden we het nooit levend halen mochten we gebeten worden. We hebben er nog maar 1 gezien en die hebben we afgemaakt, dat word van iedereen verwacht die er 1 ziet. Voor de rest hebben we hier ook enkele honderden wilde paarden, best gaaf om te zien. Men eerste levende dingo's mocht ik vandaag zien, maar ze waren te snel voor ons. Als werk hebben we de afgelopen dagen de omheiningen gecheckt en hersteld waar nodig. Iets wat vrij hard werken is. Het weer is hier ideaal! Zo'n 28 graden overdag en 's nachts een 5 graden. De laatste regenval was in november vorig jaar. Door het constant buiten werken, ben ik al heel wat bruiner. In het begin van volgende week beginnen we met een week "herderen". 250 koeien moeten zo'n 33 km afleggen, dat zal ons 5 dagen duren, een volgens mij, unieke ervaring!
Men laatste avond gisteren op de horsefarm. Er zaten een 30 tal mensen, met de hele familie op cafe. We dronken er een paar, het stelde niet veel voor dus we reden terug naar "huis". Daar hebben we er nog wat gedronken en uiteindelijk zijn we in de hooizolder beland met zen allen en wat muziek. We zongen en dronken tot vroeg in de dag. Ik kon gelukkig uitslapen. Uitgeslapen ruimde ik men kamer op, pakte men spullen en nam afscheid. Naar Port Augusta! Het is een warme zonnige dag, eens Adelaide voorbij begon de reis terug. Het voelde best wel raar, het bekende weer achter te laten en hop naar het onbekende. Ook deze rit was prachtig. De natuur met zijn bergen, de roofvogels die je naar prooi ziet zoeken en voor het eerst een (denk ik) arend gezien. Hij/zij vloog boven me door. Veilig in Port Augusta aangekomen. Een openbaar camping plaatse gevonden waar een oudere nam ( 70 ofzo ) ook stond met zijn caravan. Het lijkt me veilig. Hier overnachten en morgen weer verder.
04/08/2009 Coober Pedy 8h45
De rit naar Coober Pedy was het begin van de outback. Maar 1 weg, die je km's voor je kan zien. Rondom me droge verlaten stukken, maar toch nog veel groen. Je bent nooit echt alleen op de baan, altijd wel wat tegenliggers. Onderweg gestopt in het dorpje Pimba, om bij te tanken, ik schat dat het dorpje niet groter is dan een half voetbalveld. Benzine is in de outback vrij duur t.o.v de steden, 1.38AUD voor een liter, dat is dus 0,75 euro, toch nog veel goedkoper dan bij ons. De km's net voor Coober Pedy waren akelig. Overalt verlaten mijners dorpjes, het zou net uit een film kunnen komen, het schijnt dat Mad Max II hier gefilmd is. In de outback ook men eerste wilfdlife emoe's gezien. Jammer genoeg alleen maar dode kangeroe's aan de kant van de weg. Coober Pedy is heet overdag, alles staat hier in het teken van "Opal", de plaatselijke diamant. Ik bezocht wat ondergronde plaatsen, best interessant om te zien, maar de reis gaat verder, naar Marla!
07/08/2009 Marla - Melbourne Hill 16h15
Al vrij snel kwam ik in Marla aan, en reed ik op de Oodnadatta track, richting the cattle station. Het wordt aangeraden alleen met jeeps op deze track te rijden en niet al te snel gegaan. Dat werd me al gauw duidelijk. Het is zo'n 50 km van de baan, dus ik zet mijn km teller op 0, mocht er iets gebeuren weet ik wat de korst te wandelen afstand is. Na een klein uurtje, zie ik het huis. Ik rijd er heen en ze staan mij al op te wachten. Best een akelig moment, zover weg van alles, en je weet niet echt wat en wie op je staat te wachten. Ik word hartelijk verwelkomd en ik ben 1 van de eerste wwoofers hier. Er is geen wwoofing huisregel boek dus ik ben gerust! Ik help al meteen wat met het aanleggen van een waterleiding en wat later gaan we vangnetten plaatsen om rivier kreeften te vangen. De volgende dag maakten we de waterleiding af en visten we onze netten op. Geen idee hoeveel het er waren, maar het waren er veel, genoeg om 7 man een avondmaal te bezorgen! Ze kweken hier koeien, er zouden er zo'n 4000 zijn die vrij rondlopen op het gebied dus elke maaltijd hier wordt er wel iets met beef gedaan. Vandaag zit de 2 daagse rondleiding op het domein er op. Tot de taken behoort ook het schieten van Dingo's die de kalveren op eten en kangeroe's, die hier met hopen rondspringen en het groen op eten van de koeien. Het schieten lukt me aardig, maar ik vind het steeds toch maar zielig. Volgende week beginnen we met het "herderen" van een 250 tal koeien. Dit wordt gedaan te paard, op een moto of een quad, onervaren ik begin met de quad! Zover dus een leuke 2de wwoof ervaring!
Vandaag 1 augustus, een nieuwe maand, juli was een vrij bewogen maand, ik heb zoveel gedaan en toch is de tijd voorbij gevlogen. Al 1 maand en een half weg van thuis. Stilaan beginnen er wat vragen op te komen over het Antwerpse. Wat is de vriendschap aan het doen?, hebben men broertje en zusje een beetje een leuke vakantie ?, heeft Sohrab de eerste BTW aangifte overleefd ?, draait de Gallery's nog steeds even goed?, hoeveel centimeters heeft de papa al verloren? is Indi al zindelijk ?, hebben Jac en Peter hun coming out al gedaan ?, leeft Remco nog ? Zelf stel ik het goed! Ik eet gezond, neem de vitaminen die men zus me mee gaf en...ik heb al bijna 1 maand niet op men nagels gebeten! Vandaag men laatste dag hier in Yankalilla - Normanville en morgen weer wat reizen. Ik vertrek morgen ( hoe laat ik vertrek zal voornamelijk afhangen van hoe laat ik deze avond thuis kom en in welke staat ik ben ) naar Port Augusta, zo'n 390 km van hier en toch een 5 uur en een half rijden. Het is daar niet groot dus ik blijf daar voor 1 dag en 1 nacht. De volgende dag rijd ik weer verder, naar Coober Pedy, het ondergrondse dorpje, dat zou een 650km rit worden. Ik kijk er wat rond, breng de de nacht door en dinsdag rijd ik verder naar Marla, 250km meer naar het noorden.Waar men volgende WWOOF host op me wacht. Ik ben benieuwd! Kus x Ian
Terug op de horse farm, heerlijk! We zijn nog maar met 2 backpackers maar er zouden vandaag of morgen ook 2 anderen komen. Ik geniet hier best. Het is hard werk en vroeg beginnen, maar overdag doe je wat je wil. De paarden hebben vorig weekend een grotge race gewonnen, dat feestje heb ik gemist, maar komend weekend mag ik mee naar de race als assistent trainer. Zondag verlaat ik de farm alweer en trek ik naar het noorden. Ik word er dinsdag verwacht in Marla, op een cattle station van 1 million acre, waar we de kuddes leiden van op paarden. Toen de wwoof host de weg uitlegde vertelde hij me dat het huis op 50km van de weg is. Daar kan zelfs Herman en Leen oprit niet tegen op ;-) Ik ben benieuwd. Het weer is hier best ok, maar het mag nog wel wat warmer! Ian
Zo men eerste WWOOFing ervaring zit er op. Ik heb het gelukkig kunnen verkorten naar een week, want dat was echt niet wat ik er van verwacht had. Toen ik er aankwam kreeg ik een korte rondleiding in het huis en de tuin, want echt een farm kan je het niet noemen. Na deze rondleiding doorliepen we de huiswwoofingregels. Het begon met "Wij nodigen u uit om een lid van onze familie te zijn", niet dat we echt het zelfde deden. Terwijl iedereen nog sliep moest ik de dieren voederen ( ezel, poney, wat kippen en cavia's ), het vuur aansteken de keuken opruimen en het huis kuisen. Dit hoorde niet bij de uren die je moet werken want als lid van de familie wordt dat nu eenmaal van je verwacht... Daarna kreeg ik een buitenjob, houthakken en grasmaaien waren de hoofdtaken. Tegen de avondval mocht ik weer het huis wat opruimen, eten maken en alles opruimen. Ik had dus niet echt tijd om iets te zien of te doen. Ik vermoed dat zij het concept wwoofing vrijwel fout interpreteren. Maar goed, dat is voorbij! Ik belde de horsefarm om te vragen of ik nog een weekje bij hen mocht komen en dat was geen enkel probleem. Ik zit hier een week, tot zondag of maandag en ga dan verder naar het noorden. Men volgende wwoofing plaats is Marla, maar ik wil op men weg naar daar nog Port Augusta en Cooper Peddy (een stad onder de grond ) bezoeken. Computers hier aanvaarden de camera niet, dus jullie zullen nog even wat geduld moeten uitoefenen. Groetjes Kus x Ian
Omdat Adelaide City niet veel voorstelde en ik 8 dagen moest wachten tot ik op men eerste WWOOFing plaats kon beginnen, ben ik ondertussen 2 dagen geleden beginnen met werken op een horse farm. In ruil voor 4 uur werken per dag krijgen we gratis onderdak en zoveel voedsel als we maar op kunnen. De horsefarm ligt op 50 km van Adelaide, en er alleen maar heen rijden was al meer dan de moeite waard! Rechts de blauwe oceaan en links de groene heuvels waar je in rijdt. Wat een uitzicht! Ik had eerst wat schrik van de paarden, we moesten beiden aan elkaar wennen, maar ondertussen loopt dat ook goed! Er zijn hier zo'n 50 paarden, de helft zijn race paarden, en vrij goeie! De andere paarden zijn recreatief, voor klanten. Na het werk springen we zelf op zo'n paard, rijden naar de kust en wandelen daar terwijl de zon stilaan ondergaat. Best uniek en zeker de moeite waard! Dinsdag ochtend vertrek ik naar men volgende plaats, waar ik toch wat langer plan te blijven. Foto's moeten gauw volgen! Groetjes Ian
Aangekomen in Adelaide. Het was een lange weg, maar met de Ipod in en af en toe een stop voor een foto en omwat te genieten van het uitzicht, ging het toch vrij snel voorbij. Ik wou dat ik jullie alles kon laten zien, maar ik kon niet altijd en overal zomaar stoppen. Ik verken hier de buurt wat, leer de mensen wat kennen en laat jullie weten wat ik er van vind! Ik hoor jullie gauw! Kus x Ian
Gisteren besloten om toch ineens naar Adelaide te rijden. Het afgelopen weekend heb ik gezocht naar WWOOFing plaatsen, en met succes! Ik word de 21ste van juli verwacht op een organic farm niet ver van Adelaide, waar ik, als alles goed meezit een maand zal verblijven. Daarna zet ik de trip verder naar Alice Spring, bezoek ik Uluru en rijd ik weer verder naar Katherine, want daar word ik de 1ste september verwacht om te helpen op een crocodile farm, een unique ervaring lijkt me. Dit tot de 10de van september. Alvast dit is tot nu toe het plan, je weet nooit. De verhalen van de farms zet ik zodra ik wat meer tijd heb online! Voor de rest is er dit weekend niet veel spectaculairs gebeurd. Ik maakte weer wat vrienden, waaronder iemand van Byron Bay waar ik bij welkom ben mocht ik er nog passeren. Naar Adelaide is een lange trip, zo'n 730km, die ik helemaal alleen afleg. Ik ben goed voorbereid. Met 35L water, extra olie en benzine moet ik het wel halen. Ik laat het jullie zo gauw mogelijk weten! Groetjes Ian
Gisteren mocht ik gelukkig mijn auto
ophalen. Alles lijkt me goed geregeld, tot nu toe. Het zien van auto's
die linksrijden begon stilaan te wennen, nu was het mijn kans zelf aan
die kant te rijden, in een auto waarvan ik nog steeds vind dat het
stuur aan de verkeerde kant staat. Daarbij komt nog, dat ik de auto in
het centrum van Melbourne moest ophalen. De route naar het hostel is
simpel, only a 5 minute drive, zei de verkoper. Het heeft me zeker een
uur gekost, maar ik ben er toch geraakt, zonder schade! Snel men
trekzak oppikken, en voor het donker wordt wil ik weten waar ik werk en
er ergens in de buurt zijn. Er heen rijden viel best wel mee, ondanks
de goede voorbereidingen, maar 2 keer de weg moeten vragen. Onderweg men eerste gevarendriehoek "Kangeroe's" gezien! Omdat
ik de streek hier niet ken parkeerde ik mij op 5min. van de gaard en
spendeerdre ik mijn eerste nacht in de auto. Volgens mij was het de
koudste nacht ooit hier in Victoria. 6:30, de wekker loopt af, men eerste werkdag, gedaan met spelen. Ik werk op een gaard waar ze appels kweken/telen/.. Pink Lady's en Granny Smiths. Het is een kleine boerdere, maar 48 hectare vol met appelbomen. Het
werk bestaat uit het uitgraven van 2 jaar oude bomen en deze elders
planten zodat ze beter kunnen groeien en makkelijker te oogsten zijn.
Men "bazen" zijn 2 broers en samen met een Indische student doen we dit
werk. Vandaag zo'n 300 bomen verplant. Veruit de zwaarste job
die ik ooit gedaan heb. Ongetwijfeld zal ik morgen elke spier in mijn
lichaam voelen. Het betaald goed, dus ik blijf volhouden! Ik kreeg
wat hulp bij het zoeken van een plaats waar ik kon douchen en
overnachten. Op dit moment lig ik in mijn autop op een camping, aan de
helft van de prijs van een hostel. Ik heb het thuisfrond laten weten dat ik ok ben. Het is altijd leuk om eens wat van hen te horen. En paps, ik weet dat ik aan de andere kant van de wereld zit, maar je hoeft niet zo te roepen door de telefoon ;-) Ik mis hen! Maar ik weet dat ik jullie terug zal zien!
09/07/09 Gruyere 7h
Werkdag
3. Het vroeg opstaan doet me niets, uit de warme slaapzak komen en
wisselen van kledij in een temperatuur van 2 graden, pijnlijk. De
bleinen die ik had na dag 1 zijn nu dubbel zo groot. Zowel op men
voeten als handen. De hand palmen zien blauw. Geen last van stijfheid.
Alleen koud, ijskoud. Slapen gebeurt met 2 paar kousen, een lange broerk, 2 T-shirts en een trui en nog word ik soms wakker van de kou. Even afzien kan vast geen kwaad. Dag 3 begint.
09/07/09 Yarra Junction 18h
Lange
werkdag, de koude ochtend uurde niet lang. Voeten deden wat pijn maar
ik probeerde er niet aan te denken. Op het einde van de dag deed ik men
laarzen uit en kwam ik tot de ontdekking dat de linker sok bebloed was.
Niet zo'n goed teken. Eens thuisgekomen proper gewassen en ontsmet. Ik
hoop dat het gauw geneesd! Maar ook goed nieuws! Donderdag is Payday! Men eerste check, die ik meteen ook heb laten overschrijven. Onderweg
toch maar eens wat eten gekocht. De appels zijn lekker, maar 2 dagen
als lunch en dinner is meer dan genoeg! Wat zouden die hespenrolletjes
van men mam me nu smaken!
10/07/09 Yarra Junction 13h
Tijdens de lunch pauze men laarzen uit gedaan om te kijken hoe men voet het stelde. Had ik beter niet gedaan. Terug
helemaal bebloed. Ik liet het de boer zien en die adviseerde me voor
vandaag te stoppen, het gedurende het weekend te laten genezen en
zondag te laten weten of ik er maandag terug zal zijn. Verslagen rijd
ik maar terug Melbourne City vanavond. Een warmere slaapplaats en wat
deftig eten zullen me goed doen! Mocht ik niet in staat zijn verder
te werken maandag, heb ik alvast wat geld om verder te reizen. Werken
of naar Adelaide. We zien wel. Ondertussen probeer ik een geschikte
hoste te vinden bij dat WWOOF-ing program, ergens in de geburen van
Alice Spring. Toch warmer als hier maar niet overdreven.
Foto's zijn van de plaats waar ik werk en verblijf. Groetjes
Men laatste dagen in Melbourne, ik ben weer helemaal in orde en leer nu de streek pas kennen. Over Melbourne, en vooral Victoria wordt gezegd dat je er 4 seizoenen in 1 dag kan hebben. Dat klopt helemaal! "If you don't like the weather in Melbourne, wait 20 minutes", zoals ze hier zeggen. De auto zou morgen klaar moeten zijn, al vrees ik dat het pas dinsdag zal worden. Ookal push ik de mensen van de garage. Dat wil zeggen dat ik men eerste werkgever zal moeten verwittigen om hem te zeggen dat ik een dag later zal zijn. Hopelijk heeft dat geen slechte gevolgen. Morgen schrijf ik me ook in voor WOOFing. Dat staat voor World Wide Opportunities on Organic Farms Dit zijn boerderijen, voornamelijk met dieren, waar je in ruil voor accomodatie, eten en drinken en alles wat ter beschikking is van de farm, 4 uur werkt per dag. Je wordt er niet voor betaald, maar het lijkt me wel een leuke ervaring, op men weg naar Darwin. Ik heb voor jullie ook wat foto's toegevoegd, dat werd wel eens tijd. Foto 1 is Brisbane City Foto's 2 en 3 zijn getrokken aan de sunshine coast Foto 4 : een typische hostel kamer Foto 5 : Melbourne City Fotos 6 en 7: St Kilda Beach
Vandaag opgestaan en ik voelde me al een stuk beter. Vast beraden ging ik opzoek naar werk en mem 2de telefoontje volstond al. Ik begin dinsdag morgend met het planten van fruitbomen, de "boerderij" ligt op 60 km van hier schat ik. Dagen zijn van 7.30 tot 17 uur. Ik ben er direct op ingegaan, wetende dat ik dat alleen zou kunnen doen als ik een auto heb. Dus bestond de rest van mijn dag uit het zoeken van een betrouwbare auto. Vele andere backpackers verkopen hun auto vrij goedkoop, zelf heb ik totaal geen kennis van mechanica dus durfde ik niet op zo'n aanbod ingaan. Gelukkig zijn er hier garages die auto's van backpackers kopen en verkopen met garantie, ingeschreven en verzekerd. Dat was meer iets voor mij, met een beperkt budget en na wat onderhandelen heb ik iets gevonden. Een ford falcon, details en foto's ervan volgen later. Het heeft een ruime kofferbak en samen met de achterzetels naar beneden kan er een luchtmatras in. Je koopt die auto met een standaard campingspullenset. Ze hebben mij beloofd dat alles klaar zou zijn deze maandag, Op het linksrijden na, zie ik het helemaal zitten! Uitstekende auto om van Melbourne naar Darwin te gaan, met hier en daar een tussenstop, werkplaats en allicht ook Uluru, of ayers rock. Ondertussen maak ik er hier het beste van! Voor de google earth fans, ik zit in coffee palace, grey street, Melbourne, vlak bij St Kilda Beach Groetjes Ian
Na men eerste 2 dagen bij Matt ben ik naar Jessica's huis geweest. Ik die logeerde in Wooloogabba, bij 3 meiden... Ondanks wat je zou denken voelde dat best vreemd. Ik mocht er een housewarming party beleven, leerde vele australiers kennen. Zondag avond kwam Matt me terug oppikken. Het weer werd beter, goed zelfs. Dus reden we maandag naar Sunshine Coast ( Mooloolabba voor de google earth fans ), het water voelde na een eerste indruk niet zo koud aan, dus besloten we er in te gaan. Het was ijskoud! Iets wat ik achteraf gezien beter niet had gedaan, dinsdag ochtend opgestaan met een verkoudheid, het leek niet zo erg. In de namiddag dan naar de luchthave.Voor vluchten binnen Australie is daar niet veel aan. Je wordt gecontroleerd op het bij hebben van illegale dingen, maar voor de rest controleren ze je identiteit zelfs niet... De vlucht ging vrij snel voor bij, al hadden we wel even last van luchtturbulentie, best akelig! Hier aangekomen blijkt dat ik in een immens groot hostel zit. Massa's nationaliteiten, maar vooral zweden en denen. Ik zit een beetje met dubbele gevoelens. Ga ik echt werk zoeken zodat ik zolang mogelijk in Australie kan blijven, of verken ik australie zo rap mogelijk, en houd ik het werken voor Belgie. Zodat ik daar iets kan opbouwen. In ieder geval ik zit hier minstens 10 dagen, ik probeer toch werk te vinden, al zou ik graag horen wat jullie ervan denken, wat jullie vinden dat ik zou moeten doen... Werk is hier niet zo moeilijk te vinden, maar ik probeer er het beste van te maken en er zoveel mogelijk van te genieten. Al mis ik velen onder jullie wel! Liefst zou ik wat fruitpicking doen, 2 weken en weer verder. Ze vragen hier bij vele jobs enkele maanden te blijven, iets wat ik niet wil doen. Hou jullie goed! Ik hoor jullie graag! Groetjes Kus Ian
Woensdag avond vertrok ik naar Brisbane. Hopend dat het wat warmer zou zijn, het begin van het uitgestrekte queensland, waar er veel werk te vinden zou zijn. Matt haalde me van het vliegtuig op en nam me mee naar het huis van zijn grootmoeder. Ik kreeg er men eigen kamer, dat bestaat uit een poolkamer, en zijn grootmoeder bleef me maar eten aanbieden. Als de australische gastvrijheid over al zo is, dan zal ik het hier nog heel goed hebben!
Brisbane vind ik persoonlijk qua bezienswaardigheden maar niets. Al zit het koude weer en de tal van constructie werken in de stad niet mee. Ze zeggen hier ook dat Brisbane the city niets veel speciaals te bieden heeft, maar dat het meer om de plaatsen er rond gaat. Sunshine coast enzo. Het zou morgen beter weer worden, als dat echt zo is, rijden we daar heen!
We hebben heel wat telefoontjes gedaan, opzoek naar werk. Het is winter, dus er is sowieso al niet veel te doen hier, daarbij komt nog dat de meeste boerderijen zo ver van de centrums en city's zijn dat je een auto nodig hebt, wat ik niet heb. Iedereen trekt nu weg uit het zuiden, naar het noorden toe omdat het er veel warmer is, dus zijn alle jobs ook al ingevuld hier. We kregen wel een paar keer te horen dat ze nog mensen konden gebruiken in Victoria. We hebben daar wat opzoek werk over gedaan, het klopt, dus hup naar Melbourne! Vliegtuigtickets zijn hier zo goedkoop, en het is zo makkelijk om te vliegen, dat ik dat maar weer ga doen. Ik stijg volgende dinsdag om 16 uur op met Virgin Blue. Ondertussen proberen we ook daar een slaapplaats te regelen. Van uit Melbourne kan ik alle kanten in Victoria uit.
Ik zal wel wat langer in Melbourne vertoeven. Ik gok op 1 tot 2 maanden, al weet je hier nooit. Het kan allemaal zo snel en plots gaan.
Vandaag men laatste dag, ik mocht de week mooi afsluiten gisteren met een barbie, terwijl een aboriginal wat traditionele dansen uitvoerde om ons te beschermen op onze reis. Ik heb een lange tijd met hem gesproken en was de enige die dat ook durfde. Ik vroeg hem hoe we elkaar begroeten op zen aboriginals, wat er bij gezegd wordt kan ik al lang niet meer uitspreken, laat staan typpen, maar het kwam er opneer dat je elkaars ellebogen aanraakt. Ze hebben geen woord of manier van vaarwel of afscheid, daar geloven ze niet in, we komen elkaar vroeg of laat wel weer tegen zei hij..
Ik at voor het eerst kangeroe, beetje taai, maar best lekker! Tenminste als ik niet denk aan die lieve beestjes die ik de dag ervoor aan het aaien was. Toen we terug naar het hostel keerden, hebben we de avond rustig gehouden. Wat energie opsparen voor het geval ik vanavond niets vind, ik keek dan maar Bad Boys II, in het Italiaans, iets anders was er niet. Maar men Italiaans gaat er op vooruit!
Vandaag nog druk zoeken naar een slaapplaats voor vanavond. Maar zoals ze hier zeggen, No Worries Mate!
Gisteren opgestaan met de zon in men gezicht, heerlijk. er was niets gepland, een dagje vrij. Dus moesten we zelf iets verzinnen. Ik ging leuk met 4 meiden op stap ( 3 Hollandse en 1 Zweed ). We begonnen met een take away ontbijt en wandelden naar het Wild Life Park. Dit was echt de moeite! Ingang koste er 10.50 euro, we streelden er kangeroe's, knuffelden koala's, werden beladen door vlinders, die hier zo groot zijn als vleermuizen, toch de vleermuizen van bij ons en die kwamen massaal op je hand/arm zitten, allicht had ik er schrik van. Vele soorten reptielen gezien, zo ook insecten en spinnen. Mooie middag gevuld.
Daarna gelunched in Harbour Bay. tot iemand van ons ( nee, niet ik ) beladen werd met eum, zeemeeuw uitwerpselen... Op weg naar Botanic Gardens dan maar. Het mooiste park dat ik ooit zag en vast ook het eerste waar bordjes staat met "Please do walk the grass". Dat deden we dan ook. Duizenden vleermuizen hingen daar, er wordt gezegd dat er ongeveer 15 000 zitten/hangen/vliegen, ik heb ze niet geteld, maar het zou best kunnen. Ze zijn heel wat groter als de vleermuizen die bij ons in Belgie wel is in de tuin rond vliegen. Ze noemen ze hier dan ook flying foxes.
Het werd stilaan avond en we zagen de zon vanuit het park, achter "the opera house" ondergaan. Opzoek naar een snel en goedkoop avondmaal kwamen we een restaurant tegen waar ik heerlijk veel gegeten heb voor 9.50 $, vrij cheap dus. 's Avonds gingen we uit. Heel het hostel deze keer, ik kon niet anders dan meegaan, maar goed ook, het was het waard. Zoveel verschillende nationaliteiten allemaal aan het dansen, het doet er niet toe hoe slecht je er in bent. elke nationaliteit danste op zijn marginale manier, het marginaalst zijn ruim aan top de Britten en de Iederen! Maar we hadden een leuke avond. Ook al kent iedereen elkaar niet, iedereen komt op voor elkaar, steunt elkaar, 1 grote hostel family.
Vandaag gingen we op Harbour cruise. Naar de andere kant van Sydney. Na nog een tour door the botanic gardens. Een heel uitzicht op die miljoenenstad terwijl je in het midden van de natuur zit. We wandelden wel 8km, we waren moe, maar we vonden het niet erg. Na elke bocht en hoek had iedereen weer een wow effect. Zo mooi, het besef dat we hier echt zijn begint nu pas door te dringen.
Als backpacker telt elke $, daar ik naar Brisbane wil, zocht ik de goedkoopste manier uit, en dat is echt gewoon het vliegtuig. Een rechtstreeks busticket zou me 90 $ kosten, nu vlieg ik erheen in amper 1,5 uur voor 59 $. Eerste 2 nachten spendeer ik in een hostel, als ik er optijd 1 vind die nog open is na 22uur, want ik land in Brisbane om 23uur. Daarna ben ik welkom bij Jessica. In die dagen verken ik Brisbane en zijn bezienswaardigheden en zoek ik de mogelijkheden van werk uit. Alles begint morgen. Maar eerst de week nog afsluiten met een barbeque, of barbie hier.
Ik heb geprobeerd eerder iets op men blog te zetten, maar de foto's lieten het niet toe. Ik moest deze eerst in een kleiner formaat krijgen. Maar dus, de eerste 3 dagen zijn al voorbij. De 19de was gewoon een rustige introductie dag, iedereen wat leren kennen, me wat orienteren, bank nummer, tax file nummer en gsm nummer aanvragen, voor de die hards onder jullie +61416662564, dat is mijn australisch nummer, houd er wel rekening mee dat het hier 8 uur later is dan bij jullie! Ik moet om uit Australie te bellen eerst 0011 drukken, ik weet niet hoe dat bij jullie zit. Ik heb nog niet veel van Sydney gezien door het slechte weer, maar ik ben hier rond nieuwjaar terug, dan is het midden zomer en verken ik het hier veel beter.
Gisteren gaan surfen, echt de max! We zijn naar Palm Beach geweest, de beste plaats voor beginners. Het regende met hopen, buiten temperatuur was 15graden C, maar het water was veel warmer, we kregen wat instructies, wat stretch oefeningen en we begonnen eraan. Best vermoeiend, ik slaagde er toch in 5 seconden recht te staan, wat goed was voor een 2de plaats. Vermoeid gingen we naar huis. We moesten er de volgende dag weer vroeg uit..
Vandaag vertrokken we om 7.30 naar the blue mountains, op 1126 meter hoogte hadden we een uitzicht op the valley, echt indrukwekkend en wat een zuivere lucht. We bezochten the three sisters ( blijkbaar 3 tienermeiskes die door hun vader in een steen zijn veranderd om hen te beschermen toen ze aangevallen werden door het plaatselijk monster ) en we deden een lange tocht, naar the Valley, meer dan 1000 trappen, die minstens evenveel jaar geleden gemaakt werden. Best vermoeiend en gevaarlijk met die regen. Maar het was zeker de moeite. Buiten wat papegaaien nog geen andere beesten gezien, maar dat zit er aan te komen. Morgen ga ik kijken voor busticketten (Greyhound) naar Brisbane, met een stop in ByronBay. We rijden 's nachts, zo sparen we onszelf een overnachting uit. Ik vertrek daar heen met Emma ( uit zweden ) en Sam ( uit engeland ) Ik plan vrijdag in brisbane aan te komen, waar ik voor enkele dagen bij iemand kan logeren. Heb ik alle tijd om werk te zoeken, nog meer naar het noorden.
Gek welke nationaliteiten hier zitten, de meiden zijn voornamelijk Nederlanders, gasten Britten. Wat de kamers betreft heb ik geluk, ik zit bij een braaf stil koppel, het had erger gekunt.
Ondertussen vraag ik me af hoe het daar in Belgie is... Hoe het eerste weekend in de club zonder mij verliep en of er al beach partys gegeven zijn in mijn kamer.
Zo gauw ik weer de mogelijkheid vind, horen jullie het! Bedankt iedereen voor de lieve berichtjes!
Zoals jullie weten, of niet weten houd ik alles bij in een boekje, omdat ik niet altijd de mogelijkheid zal hebben op internet te gaan. Bij deze
17/06/09 16:10 Belgische tijd Ergens boven Kuwait
Vandaag de grote dag. Ik ben vertrokken. Hier heb ik zolang naar uitgekeken. Maar wat deed het pijn mijn ouders samen met men broertje en zusje achter te laten. Inchecken verliep goed. Men rugzak laten inwikkelen in plastic folie. Ik was vrij moe eens opgestegen, maar het eten kwam zo dus ik moest nog even wachten. Het eten op het vliegtuig viel best mee al was het zeker niet Herman waardig. Daarna even Hilde haar nekbeschermhoesding opgeblazen, oordoppen in en oogverduisteringsding op en mooi 5 uur geslapen. Bijna in Abu Dhabi...
17/06/09 21:25 Abu Dhabi Time (gmt +3)
Ik had gedacht dat het gestresseerder zou lopen, niet dus. De 99% arabieren van vorige vlucht is nu nog maar voor 1 % vertegenwoordigd. Had net even de tijd om op internet te gaan. Naast 6 anderen die allicht ook hun facebook profiel checkte, keek ik ook even op men blogsite, waar men vader een berichtje achterliet. Nu besef ik dat ik op men vader lijk en dat is goed. Ik had niet verwacht dat men ouders zo belangrijk voor me waren. Het internet maakt de wereld zo klein, dat zal alles wel wat makkelijker maken voor jullie en mij. Ondertussen probeer ik wat australische contacten te maken, dat lukt me aardig. Tijd om in te checken...
19/06/09 13:05 Sydney Time (gmt + 9 )
Goed aangekomen gisteren. Etihad heeft best mooie vliegtuigen. Aangekomen bij men plaats zie ik naast mijn plaats een kollosale kerel. Wat later leek dit een tof spaans persoon die zijn hart verloren heeft aan sydney. Ik heb echt uren en uren geslapen. Op het begin heel wat luchtturbulentie gehad, best akelig, maar we hebben het overleefd. Boarding control was veel minder hard dan ik dacht. Vriendelijke mense die australiers. Ik vond men transfer naar het hostel vrij snel, hier aangekomen om 20.15 uur en voorgesteld aan de groep, direct meegenomen op pubcrawl. Was zeker de moeite, echt heel de wereld zit hier. Ze zijn vrij streng als je ergens binnen wil, lijk je zat of hebben ze het, om welke rede dan ook, niet voor je kom je er niet in. Ik maakte het niet te laat, en vond de weg terug vrij makkelijk. Slapen gebeurt in gemeenschappelijke gemixte kamers, dat valt best mee. Ik zoek een lift om volgende week naar brisbane te gaan. Vandaag me een beetje orientieren, nog geen mogelijkheid gehad om foto's toe te voegen, maar zo gauw het kan. Hou jullie goed daar Ian
